“Bakit? Anong mayroon?” naguguluhang tanong ni Esmeralda. Kanina lang ay marami itong plano para sa kanila ni Jeremy.
Masuyo siya nitong hinawakan sa magkabilang balikat. “Pauwi na sa Pilipinas si Kuya Amadeus.”
“Bakit kailangan kong umuwi sa San Luis? Ayaw mo bang makilala ko ang kuya mo?” tanong niya at umupo sa sofa.
Nasapo nito ang noo. “Wala ako dito nang dalawang Linggo. My brother asked me to go to Samui and Palawan. Malalaking projects ang mga iyon. He wants me to check out the progress. According to his message to Lexie, this is his way of showing that he trusts me. But I know better. Sasamantalahin niya na wala ako para magkaharap kayo nang wala ko para alalayan ka.”
“Hindi ako natatakot sa kanya,” aniya sa matatag na boses.
Gusto niyang makita ni Amadeus dela Merced na di siya basta-basta natatakot sa gaya nito. Madami na siyang pinagdaanan. Kung magiging mahina siya, baka isipin nito ay dalawa sila ni Aiden na pwede nitong kayan-kayanin. Baka sakaling di nito gipitin pa si Aiden kapag nakita nitong palaban sila.
“Hindi kita pwedeng pabayaan na mag-isang harapin siya. Wala kang mailalaban sa kanya. Hindi mo kilala si Kuya. Gagawin niya ang lahat para hindi matuloy ang kasal natin. Doon ka muna sa San Luis para hindi ka niya masundan.”
Hindi kaila sa kanya na isang dominanteng lalaki si Amadeus dela Merced. Nakukuha nito ang gusto at di ito titigil hangga’t di ito nananalo. Hindi siya papayag. Matutuloy ang kasal kahit anong pigil pa ang gawin nito. Maliban na lang kung si Aiden mismo ang nagdesisyon na hindi na siya pakakasalan pa nito.
“Pero paano ang paghahanda sa kasal natin kung aalis ako?” tanong ng dalaga. Pinaghahandaan iyon ng lalaki dahil gusto nitong mapaniwala ang lahat na totoo ang kasal nila. Ayaw nito na mabutasan sila ni Amadeus o ng iba pa.
“That’s what a wedding coordinator is for. Bantayan mo na lang ang ipinatatayo mong bahay doon,” anito at tumayo saka nagpalakad-lakad sa harap niya na parang tigre na di mapakali.
Ito mismo ang namilit na palakihin ang bahay kubo nila na tinitirhan sa San Luis. Nagpatayo ito ng dalawang palapag na konkretong bahay. Bilang babaeng pakakasalan nito, ayaw daw nitong magmukha siyang busabos sa paningin ng iba dahil ikakasal na ito sa isang dela Merced.
“Matapos ang schedule ninyo sa doktor bukas, ihahatid na kayo ni Mang Berto sa Aurora. Doon kayo hangga’t di ako bumabalik at hindi ko kayo pinasusundo. Nagkakaintindihan ba tayo?” pagpapatuloy ni Aiden.
Namaywang si Esmeralda. “Hindi ako natatakot sa kapatid mo. Kaya ko siyang harapin nang mag-isa. Hindi mo ako kailangang itago,” giit niya.
Gusto niyang makaharap si Amadeus. Hindi siya duwag na magtatago at tatakbo sa pinanggalingan. Kung magiging bayaw niya ito, kailangang masanay na siya sa ugali nito. Ipapakita niya dito na hindi siya basta-basta nagpapatalo. Ayaw niya sa lahat ay hinahamon siya.
Tumango si Aiden. “Alam ko na hindi ka natatakot sa kanya. Pero ayokong bigyan siya ng pagkakataon na sirain ang plano ko. Importante ang kasal na ito sa atin, hindi ba?” anito sa boses na humihingi ng pang-unawa. “Saka baka nami-miss na ni Jeremy ang bahay ninyo at ang iba niyang kaibigan. Sariwa din ang hangin sa probinsiya. Mas mabuti
Napatitig siya sa mga mata nito. “Sige, uuwi na kami sa San Luis.”
Sa giyerang ito, di tuluyang pagkatalo ang pag-urong. Saka na sila magtutuos ni Amadeus.

“WE ARE now flying over the Philippine Sea. In less than an hour, we will land at the Fort Magsaysay Airfield in Palayan City, Nueva Ecija,” anunsiyo ng piloto ng eroplano na nakakuha ng atensiyon ni Amadeus mula sa binabasang report sa laptop niya. Nakasakay siya sa private jet na pag-aari niya at kagagaling lang sa meeting sa Istanbul para sa isang lumang building doon na gagawin niyang hotel and spa.
Pinindot niya ang intercom na nakadirekta sa piloto. “Why are we landing in Palayan City? That is a far cry from San Luis. I thought there are airstrips nearby where we can land.”
“The airports are close due to the storm. The airfield in Palayan is the safest place for landing, Sir,” paliwanag ng piloto.
“Darn it!” Hindi iyon ang inaasahan niya. Ang akala niya ay mas mapapalapit siya sa destinasyon na isa o dalawang oras lang na biyahe mula sa airport. Nagbigay agad siya ng utos sa temporary assistant na kasama niya na isang fresh graduate mula sa De La Salle University at scholar ng kompanya. “Bring my car there. I want it ready when I reach Fort Magsaysay, Marjayrie.”
“Yes, Sir,” sabi nito at nagkukumahog na nag-dial sa cellphone nito. “Sir, do you want me to find you a hotel near the fort?”
“No. I want to reach Costa Aurora before nightfall. I have some important matters to attend to.”
“Sir, that would be four-hour drive from the airbase. Baka pwede ninyong i-consider ang hotel sa malapit...”
“Narinig mo ba ang sinabi ko? Importante na makarating ako sa Costa Aurora ngayong gabi. I can’t afford any more delays. Are we clear?”
Yumuko ang babae. “Yes, Sir.”
Ayaw ni Amadeus sa lahat ay kinokontra niya. And it was bad enough that the weather was against him. Pero di sapat ang kalikasan para pigilan siya sa mga plano niya. At lalong di pwedeng baguhin ng mga tauhan niya ang itinerary niya. He would be there by hook or by crook.
Bakasyon ang sinasabi niyang rason sa pagpunta sa Pilipinas. Isang linggo siyang naka-check in sa Costa Aurora. Umaasa siya na bago matapos ang bakasyon niya ay tapos na rin ang problema niya. Ang totoong dahilan kung bakit siya nagpunta sa Costa Aurora.
He opened his iPad and reviewed one of the files in his secret folder. Picture ng isang babae ang nasa unang pahina ng file. Simple lang ang babae. Walang make up ang mukha. Nakalugay ang mahaba at tuwid nitong buhok. Ayon sa file nito ay nasa 5’3” ang babae at balingkinitan ang katawan. Kung titingnan ay mukha itong inosente. Probinsiyana at hindi makabasag-pinggan. Who would have thought that she was a money-siphoning whore?
Esmeralda Solomon. A barrio lass who got his younger brother wrapped around her finger. Isang buwan pa lang itong nakilala ng kapatid niya pero nakumbinsi na nito si Aiden na tubusin ang nakasanla nitong lupa, ipaayos ang bahay nito, ipagamot ang kapatid nitong may sakit at malay niya kung ano pa ang ipagawa nito sa kapatid niya. In one month? What an expensive whore!