Puno ng tensiyon ang halos lahat ng dumadalo sa pulong na iyon ng mga rojo. Halos naririnig ni Kristian ang tunog ng panginginig ng mga basong may lamang blood wine na isine-serve sa naturang pulong. Kahit ang bowtie ay kusang humihigpit sa pagkakapulupot sa leeg niya. This was not good.
Humigit-kumulang dalawang daan dumalo sa pulong ng gabing iyon sa malawak na bakuran ng Valle Luna de la Roja o Valley of the Red Moon. Sa paningin ng marami ay isa lamang iyong exclusive club sa paanan ng Mount Makiling. Ngunit isa iyong kanlungan para sa mga rojo o mabubuting sanguis at ang mga kapanalig nilang tao.
Isa si Kristian sa mga sanguis na naroon na namumuhay at nakikisalamuha bilang tao gaya ng ginagawa ng mga magulang niya at ng mga ninuno niya bago pa man dumating ang mga Kastila sa Pilipinas.
Puro puno ang paligid nila dahil nasa gitna ang Valle ng protected rainforest. Daang-taon na ang edad ng mga puno doon at kaedad na ng ilan sa mga bampira. Kaya naman laging presko ang hangin doon at nagsisilbing proteksyon nila kapag mainit ang panahon at sikat ng araw.
Subalit nakadagdag sa tensiyon ang lamig ng hangin gayundin ang kakaibang liwanag ng kabilugan ng buwan sa gabing iyon. Tumingala si Kristian sa buwan kung saan nanggaling ang iba sa mga ninuno niya - dahil sila ang mga anak ng mga diwata ng buwan o mga mayari.
Contrary to some of the popular beliefs, vampires were not spawned by devil. Lalong hindi rin nagkaroon ng bampira dahil sa genetic mutation matapos makagat ng paniki. The vampire’s origin actually started from a fairy tale. Ang kaibahan lang, di sila gawa-gawang kwento lang kundi nabubuhay sila sa realidad.
Ayon sa isang lumang kwento ay bumababa ang mga mayari sa mundo tuwing kabilugan ng buwan para maligo at mamasyal. They also attracted mortals and make love with them. Ang mga nagdadalang-taong diwata ay nananatili sa mundo hanggang manganak ang mga ito at saka babalik sa buwan. Ang anak ng mga ito sa mortal na tao ay nagiging sanguis na nabubuhay sa pag-inom ng dugo. Namana nila iyon sa mga mayari.
Sanguinare ang tawag sa mga bampira na anak ng diwata ng buwan o tennyo at mortal na tao. Ang mga ito ang pinakamalalakas na mga bampira at siyang pinuno ng rojo. They crave for blood. They feed on human blood. Kailangan daw iyon para magawa nilang maka-adapt sa buhay sa mundo.
Tahimik ang pamumuhay nila sa Valle. Sa loob ng ilang daang taon, nagagawa nilang makisalamuha nang normal sa mga ordinaryong tao. Subalit may mga sanguis na ang turing sa mga ordinaryong tao ay pagkain lamang. Source of their life blood. Umbra ang tawag sa mga ito. Hindi iyon sinang-ayunan ng mga rojo.
Kaya naman naganap ang malaking digmaan mahigit isandaang taon na ang nakakaraan sa pagitan ng mga umbra at rojo. Sanguis laban sa sanguis. Maraming nagbuwis ng buhay para lang tiyakin na mapoprotektahan ang mga tao.
Nanalo ang mga rojo at namuhay sila sa tahimik sa loob ng mahigit isandaang taon. Hanggang mahigit anim na buwan na ang nakakaraan, lumabas ang isang libro ng isang fiction romance writer na si Jermaine Locsin kung saan naibulgar nito ang pagkakakilanlan ng isa sa mga rojo na si Enricus. Isa pala itong kresme na nakakakita ng hinaharap. Sa pagsulpot nito sa mundo, nalaman din nila na may mga umbra pa rin at sumasalakay na sa inosenteng mga tao. Muntik nang mapatay ng mga ito si Jermaine kung ‘di lang nasagip ni Enricus.
Bukod doon, nabago ang Aklat ng mga Hula nang idineklara nang opisyal na kresme si Jermaine. Nabura ang mga lumang hula at napalitan ng bagong mga luha. Sa kasamaang-palad, isinumpa pala ng sinaunang kresme ang mga aklat ng hula. Hindi nila alam kung tama ang hula sa hawak nila. Nasa kanila nga si Jermaine na isang kresme subalit ‘di nito alam kung fiction lang ang sinusulat nito o totoo. Alam niyang ‘di madali ang sitwasyon dahil kahit na totoo ang hula nito, maraming tumutol at kumokontra na parang ginusto nito ang kalalabasan ng hula.
Ngayong nagbabanta na ang pagsalakay ng mga umbra. Nangangapa sila sa dilim dahil wala silang alam sa mga ito. Ang pag-asa na lang nakikita nila ay hanapin ang babaeng anak ng sanguinare na may tatak ng araw sa batok. Ang ipapanganak ng babaeng iyon ang magiging pinakamalakas na sanguis at siyang magdidikta kung sino ang mananalo sa nagbabantang labanan ng mga rojo at umbra.
“Ikinalulungkot naming ipaalam sa lahat na hanggang ngayon ay hindi pa rin natin natatagpuan ang de Angelis na nasa propesiya,” malungkot na wika ni Aleaja Conquistar, isa sa tatlong pinuno ng consejo ng mga rojo at nag-iisang babae.
Dalawang daang taon na ang edad nito subalit mukhang ‘di ito tumanda. May light brown itong buhok na nagmimistulang ginto kapag tinatamaan ng liwanag ng buwan at ginto rin ang mga mata nito. “Hindi pa rin natin natatagpuan ang mezzo na ipinanganak sa pinakamaigsing araw sa mundo na magdadala ng anak na lalaki na hindi maaring masaktan ng kahit sino o kahit na anong kapangyarihan.”
Umugong ang bulung-bulungan. Bukod sa sanguinare ay may iba pang uri ng sanguis. Ang mga mezzo sanguinare ay ang mga sanguis na nalahian ng tao. Ang mezzo sanguinare uno ay ang resulta ang anak ng ng isang sanguinare sa mezzo sanguinare. Mezzo sanguinare dos ng pakikipagniig ng isang sanguinare at tao. Mezzo sanguinare tres ay ang anak ng dalawang mezzo sanguinare. Mezzo sanguinare cuatro ay anak ng isang mezzo sanguinare sa isang tao. Habang ang mezzo sanguinare cinco ay anak ng mezzo sanguinare sa isang esclavo o tao na nakagat ng bampira. Ang ina niya ay isang mezzo sanguinare habang ang ama naman niya ay isang esclavo o taong nakagat ng bampira. Ang mga esclavo ang sinasabing pinakamahinang uri ng bampira. They were not sanguis by blood.
Isang mezzo sanguinare ang hinahanap na ipinanganak sa solstice. Ang anak nito ang pinakamalakas na sanggol na may kakayahang magprotekta sa mga bampira na kakampihan nito. At sa kanyang ika-dalawampu't isang kaarawan, biglang magpupula ang kalangitan, bilang hudyat na buhay na sa dugo niya ang pagiging isang sanguinare.
Sa kasamaang palad, napakaraming babaeng pinatulan ni Romeo noong nabubuhay pa ito. He couldn’t call those relationships. Notorious ito lalo na sa mga ordinaryong kababaihan na walang malay. Naglaho na nang tuluyan si Romeo nang lumubog ang sinasakyan nitong yate habang nasa Carribean.
Hindi na nila magagawang I-trace kung sino ang mga kababaihang nakasalamuha nito. Hindi na nila malalaman kung sino ang ina ng anak nito. Sa dinami-dami ng magiging itinakda, bakit ito pa?
Humalukipkip si Kristian. “Ano pong nakalagay sa isinulat ng kresme tungkol dito? Bakit wala siya dito para magpaliwanag sa atin?” Binalingan niya si Enricus na nakatayo di kalayuan sa kanya.
Nadiskubre ang kakayahan nito ilang buwan na ang nakakaraan nang bigla na lang dumugin si Enricus ng mga mambabasa ng babae at tinanong kung totoo itong bampira. Ginawa palang bida ni Jermaine ang kaibigan niya sa nobelang isinulat nito bilang isang bampira. It was supposed to be a figment of her imagination. Pero detalyado nitong nailahad ang tungkol sa pinagmulan ng mga bampira na gaya nila pati na rin ang impormasyon tungkol sa Valle. Nagawa rin nitong hulaan ang tungkol sa ibang impormasyon tungkol sa iba pang rojo. Kung paanong may allergy sila sa pagkain ng mga tao, ang mga sekretong aklat at nitong huli ay ang hula tungkol sa itinakdang mezzo.
Ayon sa sinaunang hula ay isang babaeng mezzo mula sa malalakas na may dugong de Angelis ang magkakaanak ng isang lalaki. Ang batang lalaking ito ay di masasaktan ng sinuman at magbibigay ng proteksiyon sa grupong kinabibilangan nito. Sa edad nitong dalawampu’t isa ay magsisimula na rin nitong makita ang mga tanda ng tadhana nito. Sa pagiging ganap nitong bampira ay isang bahaghari sa kadiliman ng gabi ang lalabas.
Ang mga de Angelis ay pinamumunuan ng sanguinare na si Kristoff de Angelis na nagmula sa mga bampirang namuhay pa mula sa panahon ng Imperyo ng Roma. Ang anak ng kapatid nitong si Romeo ng katuparan ng propesiya. Nagkaroon ito ng anak na babae sa isang tao. Sa kasamaang palad ay sugo pala mula sa kalaban nilang bampira na mga Umbra ang naturang babae. Ang mga Umbra ay mga bampirang pumapatay ng mga tao sa pamamagitan ng pag-ubos sa dugo ng mga ito. Isang malakas na esclavo ang pinuno ng mga ito. Kung para sa kanilang rojo ay dapat protektahan ang mga tao, para sa mga ito ay pagkain lamang ang mga tao.
Lumunok si Enricus. “Sa huli kong nabasa sa notes niya, pakawala ng umbra ang ina ng itinakda. At ipinanganak siya sa winter solstice. Ipinanganak siya sa panahon na (cite an event na same ng pangyayari).”
“That was twenty years ago. Ilang buwan na lang at twenty-one years old na siya, ang ibig sabihin?”
Sa winter solstice ng taong iyon magaganap ang katuparan ng naturang hula dahil sa tantiya nila ay iyon ang kaaarawan ng anak ni Romeo. Kundi nila mababawi ang itinakdang de Angelis mula sa mga Umbra, tiyak na magiging mapanganib sa mga tulad niyang bampira na namumuhay ng tahimik at sa mga tao. Hindi nila maaring hayaang mangyari iyon.