CHAPTER 1
Jenny's Point of View
"Ah ma'am, malapit na po kaming mag sara and mukhang wala pa po kayong balak umalis eh" niirita na ako sa waiter na ito dahil halos dalawang oras na niya akong kinukulit rito eh...
"Can you just please stop and give me a wine again".
"Isa nalang ma'am kase magagalit na po talaga ang bossing ko nito" then he handed me my order...
"Thanks" at kaagad kong nilagok ang alak and tila umiikot na ang mundo ko. Sh*t mukhang tinamaan na yata ako ng alak...
I can't move properly and my sight gets blurred too when I feel someone touched me and everything went black...
...
Nagising ako sa liwanag ng araw na tumatama sa aking mata. Kaagad akong bumangon ng maalalang nasa bar nga pala ako. Natigilan ako ng maramdamang may kumot akong nahawakan at tila may katabi ako sa kama???! Teka bakit may kama?
Napatayo kaagad ako at napansing hubo't hubad ako!!! Anong nangyayari??? Naguhuluhan na ako at bigla kong nakita ang katabi ko... Na isang lalake na tulad ko ay walang damit at tanging kumot lang an tumatakip sa buong katawan...
Para akong nanghina ng pumasok sa isipan ko ang mga nangyari. Tumulo nalang bigla ang aking mga luha at hindi na ako nagdalawang isip na umalis. Wala na akong pake alam kung may nakakakita saakin...
Kaagad akong umuwi saamin at isang malakas na sampal ang ibinigay saakin ng aking mga magulang na galit na galit. Hindi ko sinabi sakanila ang mga nangyari at kaagad na pumasok sa loob ng kwarto ko.
Doon na tuluyang gumuho ang mundo ko at tanging pag iyak lang ang kaya kong gawin...
Anong nangyari saakin? Sana'y isang panaginip lang ito at magising na ako. Now my reputation and dignity are all gone by that night.
Since that night ay hindi ko na kilala ang sarili ko. Madalas ay tulala ako at hindi makausap ng maayos. Wala rin akong ganang kumain at madalas na napapagalitan  sa klase dahil hindi na raw ako nakikinig...
"Bes naman, dalawang buwan ka ng ganyan, may nangyari bang masama saiyo?" Nagulat ako sa tanong na iyon ni Claire kaya hindi kaagad ako nakasagot....
"Wala naman bes, marami lang talaga akong iniisip sa ngayon" tanggi ko naman sakanya.
"Pansin kong parang tumataba ka yata ngayon Jenny ah! Eh hindi ka namang masyadong kumakain" puna pa nito kaya napatingin ako sa aking tiyan.
"Hindi ko nga rin alam bes eh" matapos ko iyong sabihin ay nakaramdam ako ng bahagyang pagkahilo at kaagad akong nagtungo ng comfort room at doon sumuka. Sumunod pala saakin si Claire at bakas sa mukha nito ang pagtataka at pagaalala...
Kahit nga ako ay nagtataka narin sa sarili ko. Kahit sa bahay ay panay ang suka ko, mabuti nalang at hindi iyon napapansin nina mama...
Maya maya lang ay parang umikot ang paligid ko at dumilim...
Nagising nalang ako sa tawag ni Claire at napanasing nasa loob ako ng Center.
"Anong ginagawa natin rito?" Takang tanong ko kay Claire pero nakita kong umiyak ito sabay yakap saakin ng mahigpit.
Hindi ko maintindihan kung anong nangyayari sakanya. Para namang mamamatay ako...
"May problema ba bes?" Tanong ko ulit kaya bumitaw na ito sa pagakakayakap saakin.
"Buntis ka raw Jenny" nagulat ako sa sinabi niya kaya muntikan nanaman akong mawalan ng malay.
"Ano!!!???".
"Ang sabi ng doktor saakin kanina ay dala raw iyan ng pagbubuntis mo".
"Paanong?" Biglang pumasok sa isip ko ang gabing iyon. Para akong nanglumo sa sarili ko dahil pakiramdam ko ay ang dumi dumi ko ng tao...
"Iyan ba bes ang dahilan ng mga nagyayari saiyo lately?" Nag aalalang tanong niya at hindi ko na nga napigilang umiyak...
"Paano na ako nito bes?" Halos wala na akong makita dahil patuloy lang ang pag iyak ko...
"Mahirap 'yan bes eh... Kahit nga ako ay walang maisagot" she tapped my shoulder gently...
Yinakap nalang niya ako ng napakahigpit... Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Noong una, parang malabo na saakin ang hinaharap pero ngayong nalaman kong buntis ako ay parang dumilim na talagang lahat.
Tuloy lang ako sa pag iyak habang pinipilit na i sink in lahat... Naging masama ba ako para parusahan ng ganito? I always been a good child to my parents and to my siblings as well, being the eldest child was very difficult. I need to live with their expectations and do everything for them. Pero paano na ako ngayon? How can I tell them that I'm pregnant?...
"Bes, huwag mo munang alalahanin 'yan" natigilan ako ng sabihin iyon ni Claire at bahagya naman akong tumango...
Sumakay na kami ng taxi at napag desisyunan na sa apartment muna niya kami pupunta. Gumawa nalang kami ng excuse letters sa mga prof namin.
"Kelan ba nangyari?" Tanong niya habang nakasakay kami ng taxi. "Eh di'ba wala na kayo ni Mike?" How can I explain everything to her? I don't know anymore...
"Hey bes, are you okay?".
"I have sex with someone I don't know bes" garagal kong turan. Napatakip naman sa bibig si bes at kaagad akong niyakap
"Do you have any clue about him?"
"Wala bes" she hugged me tightly and I cried more.
Nakarating kami ng kanyang apartment at inalalayang makapasok sa loob. Umupo ako sa sofa at siya naman ay nagtungo ng kusina para kumuha ng makakain namin. Bumalik siya na may dala dalang tray ng sandwich at juice.
"Kain muna tayo bes" inaya niya ako kaya kumuha nalang ako kahit wala naman talaga akong ganang kumain.
"Sige bes".
"Tawagan ko nga pala ang mga parents mo na dito ka muna didito ng mga ilang araw bes".
"Ha?" Nagulat ako sa sinabi niya.
"Well, you're pregnant right now so I'll take care of you hanggang magkaroon ka na ng malinaw na desisiyon".
"Salamat bes".
"Huwag kang mag alala bes, I'm your best friend and I'll help you hanggang okay ka na".
Tinapos muna namin ang aming kinakain ng ipakita niya saakin ang room niya. I was never been here kaya hindi ko alam kung anong klaseng room meron siya kase kadalasan ay nasa bahay ng ahas naming kaibigan kami gumagawa ng mga kalokohan.
"Double deck ang bed ko rito and dito ka sa ilalim kase baka mahulog ka and masama 'yan sa baby mo" then she puts my things in my bed.
"Salamat talaga bes".
"Hay naku, kailan ka ba titigil sa pagsasabi ng salamat bes?" Bahagya naman akong napangiti at pinalo siya sa balikat.
"Loko loko ka talaga bes".
"Hahahahaha, kayang kaya talaga kitang patawanin eh" tumawa ito ng malakas bago lumabas. "Sige, magpahinga ka muna diyan bes".
Humiga na ako sa kama at hindi ko namalayang lumuluha na pala ako. Biglang pumasok sa isip ko na magpakamatay o ipalaglag nalang ang bata ngunit hindi kinakaya ng puso at konsensiya ko. Ayokong idamay ang batang nasa sinapipunan ko sa mga problema ko.
Dahil hindi ako makatulog ay naisipan ko munang umupo at libangin nalang ang sarili ko sa pagbabasa ng mga libro. Nang medyo na bored na ako ay kinuha ko ang phone ko at nag scroll sa fb account ko.
Pinipilit kong maging masaya pero ang sama talaga ng tadhana saakin. I saw some pictures of Mike and Colline in Boracay.
Sa nakikita ko ngayon ay parang sinasampal ako ng katotohanan, katotohanang hindi niya ako minahal. Boracay was our relationship's dream destination and it was planned three years ago pero walang nangyari. It really hurts 'cause the plan we made together was all for his new.
"Bes ayos ka lang?" Nakita kong tumatakbo papalapit saakin si Bes at kaagad akong niyakap.
Inayos ko ang sarili ko para hindi naman ako magmukhang kaawa awa sa harap niya.
"Wala Bes, napuwing lang ako" pagsisinungaling ko pero kaagad rin niyang hinablot ang cellphone ko at wala na akong magawa.
"You're not good in lying you know" then she on it and saw the pictures.
"Eh walang hiya palang Mike at Colline na ito eh".
"Bes naman, natural lang iyan kase may relasyon sila" bawat salitang sinasabi ko ay parang mga kutsilyo na tumutusok sa puso ko.
"Don't hide your feeling on me, Jenny. I know na mahal mo parin siya and all this things are still hurting you" she tapped my back.
"Pangit ba ako Bes?" I suddenly asked her.
"No Bes, you're so beautiful".
"Then why?".
"Maybe because he's not the right man for you".
"Is it because I'm a slut?".
"Hey, don't say those words okay, you're not a slut or anything. Hindi lang talaga siya para saiyo".
"I love him since highschool and I can't live without him" then I cried while hugging her.
"If that's what you want, then asked him again. Because I believe Bes that if he's the right man for you the he'll get you back. Because if someone love you, he will do everything for you to be together" I smiled and lumabas na siya ulit para tapusin raw ang ginagawa niya.
I know that she can gave me good advices because she knew how Mike and me loved each other.
Nakapag desisiyon na ako, pupuntahan ko si Mike para kausapin. I'll fo everything to win him back. At medyo gumaan na ang loob ko at naisipan ng matulog. I'm not hungry anymore so I'll go to sleep na.
Week passed and I decided na maayos narin naman ako kaya uuwi na ako saamin...
My parents hugged me tightly at umiyak. Naiyak narin ako hindi dahil sa tuwa kundi sa sakit.
I know that their tears are all fake... They never loved me ang see me as their daughter and I really know that.
I gave them a fake smile at pumasok na sa kwarto ko. Humiga ako sa aking kama at kinuha ang album naming dalawa.
Isa ito sa dahilan kung bakit mahal na mahal ko si Mike. Mike always comforted me everytime that I'm hurt by my situation inside my family. He always tell me that everything will be okay and palagi lang raw siyang nasa tabi ko. I'm so badly hurt 'cause I'm very used to it.
I just want to go back in the past. In the time where he still loves me so much. Nagsimula nanamang tumulo ang aking mga luha habang tinitingnan ang aming mga larawang  magkasama...
I was busy on our album ng biglang may mahulog na I.D kaya kaagad ko itong kinuha.
Umupo ako ng kama para mas makita ng maayos kung sino ang nasa I.D... And natulala ako ng mamukhaan ang lalaking nasa I.D, siya ang dahilan ng lahat ng ito. He's the guy who takes advantage of me. I was about to throw the I.D outside when I saw that he's a business man.
Kailangan niya kaya ang I.D na ito? Bigla nalang na pumasok sa isip ko ang tanong na iyon kaya napasabunot ako sa sarili kong buhok. Hinding hindi ka lalapit sa demonyong iyan Jenny! Tandaan mo iyan... Kumbinsi ko sa aking utak. Kaagad ko itong itinago sa loob ng aking aparador at pati narin ang album namin ni Mike.
Buo na ang isip ko. Ipaglalaban ko ang pag ibig ko kay Mike at babawiin ko siya. I need him now and I'll make him be the father of my child. Kahit magmukha akong tanga ay wala na akong pakialam.
Nagluto ako pagkatapos at naglinis ng ng bahay bago natulog. Bukas na bukas ay pupuntahan ko si Mike... Mahal na mahal kita kaya gagawin ko ito...
Maganda ang gising ko ngayon kaya maaga kong natapos ang mga gawain bahay kaya naisipsn kong puntahan muna siya...
"Bes, sigurado ka ba talaga sa gagawin mo?" Nag aalalang tanong ni Bes dahil pinuntaham ko muna siya bago tumuloy kina Mike.
"Oo naman Bes, it's now or never noh!" Ngumiti ako ng malawak kaya ngumiti rin ito.
"Okay Bes, support Kita diyan kase masaya ka eh. But don't force yourself to much okay? Pasensiya ka na kase hindi kita masasamahan ngayon dahil may gagawin ako ngayong araw" paalam niya.
"It's okay Bes, I can handle myself" pag assure ko naman sakanya.
Umalis na ito kaya sinundan ko nalang ng tingin bago tumuloy na rin sa lakad ko ngayong araw. Today will be a very big and important day for me...
End of #TNWMLC  -Chapter 01-