Sa kabilang dako ay halos humagulgol na sa takot si Alicia. Nakasiksik ito sa sulok ng kwarto habang nakatingin sa pintuang pilit na kinakalabog ng bata.
"Alicia! Buksan mo ang pinto!" sigaw ng diablo. Lumaki ang boses nito at tila ba nasa kailaliman ng lupa.
Naalala niya ang huling bilin ni Ka Ipeng. 'Magdasal ka Alicia, magbalik loob ka sa Diyos!'
Luhaang napaluhod siya habang humahagulgol. Ang gusto lamang niya ay muling makapiling ang anak kaya naging sunod-sunuran siya sa diablo, ngunit hindi niya inaasahang ganito ang mangyayari. Nagkamali siya nang pagkatiwalaan niya ang diablo at isangla ang kaluluwa rito. Isang malaking kalapastanganan ang nagawa niya sa Diyos! Mapapatawad ba siya sa kanyang kasalanan?
"Diyos ko! Patawarin mo po ako! Taos puso akong humihingi ng tawad panginoon! Iligtas mo po si Alice! Iligtas mo ang batang natutunan ko ng mahalin!" napayuko siya sa sahig at doon umiyak ng umiyak. Tumigil sa pagkalabog ang nasa pinto. Saglit na tumigil ang ingay kaya naman natigilan din si Alicia. Marahan siyang naupo upang tignan ang pinto. Nanatili itong nakasarado kaya nakahinga siya ng maluwag.
"M-Mama," bulong ni Alice na umabot sa pandinig niya. Sigurado siyang si Alice iyon. Ang batang malambing at napakabait na nakilala niya sa bahay ampunan. Ang batang nagtiwala sa kanya at itinuring siyang tunay na ina. Si Alice na nagawa niyang traydurin.
Tumulo ang mga luha sa mata niya. Marahan siya tumayo at naglakad patungo sa pinto. Dahan-dahan ang ginawa niyang paghakbang habang ang dibdib niya ay kumakabog sa labis na kaba habang papalapit siya sa pinto.
"Mama, tulungan mo ako. Hirap na hirap na ako," paos ang boses na sambit ni Alice. Hinihingal ito na tila ba napapagod at bakas sa boses ang kalungkutan.
"Alice, anak. Ikaw ba 'yan?" tanong niya bago marahang tinanggal sa pagkakakawit ang lock.
"Mama, hindi ako ang anak mo pero pwede mo po ba akong ituring na anak?" tanong ng bata. Punong-puno ng kalungkutan ang tinig nito. Naroon ang himig ng pagtatampo dahil sa kanyang ginawa.
"Alice!" sambit niya habang tila sinasakal ang puso niya sa labis na pagsisisi.
"Alice, anak patawad! Patawarin mo ang Mama!" agad niyang pinihit ang seradura ng pinto. Tumunog ang pagkakatanggal ng lock nito bago niya binuksan ng tuluyan. Bumungad doon ang batang si Alice. Nakatitig sa kanya ang nanlilisik na mga mata. Nakangisi ang mga labi habang ang mga kamay ay nakatikom ng mahigpit.
"Mama," tila nakakalokong sambit nito bago mataginting na tumawa.
Natulos siya sa kinatatayuan. Hindi niya alam kung ano ang gagawin dahil sa labis na panghihilakbot! Nanlalaki ang mga mata niya habang nakatitig sa batang nangingitim na ang paligid ng mga mata. Tuluyan nang naangkin ng diablo ang katawan nito!
Hindi malaman ni Alicia ang gagawin. Nakita niya ang pagngiwi ng bata na tila ba nahihirapan. Sinapo rin nito ang dibdib at napaatras. "Mama–" sambit nito sa nahihirapang tinig.
"Alice, anak?" tanong niya habang nag-aatubili kung lalapitan ito. Malakas ang pagkabog ng dibdib niya habang nakatingin sa bata.
"Mama–" bulalas nito. Sapo nito ang dibdib habang hinihingal. Hirap na hirap itong huminga habang pilit nilalabanan ang diablong nais maghari sa kanyang katawan.
Kaagad siyang lumapit dito at mabilis itong dinaluhan. "Patawarin mo ako, patawarin mo ako, Alice, anak!" paulit-ulit niyang sambit habang hindi malaman kung saan niya unang hahaplusin ang bata upang maibsan ang sakit na nararamdaman nito.
"H-Huwag mo akong lapitan!" hiyaw ng bata at mabilis na lumayo. Umatras ito habang umiiling, luhaan ang mga mata at bakas doon ang paghihirap ng kalooban. "Layuan mo ako, Ma! May halimaw sa loob ko!" umiiyak na sambit nito bago tumalikod upang tumakbo sana patungo sa sariling silid ngunit padapa itong bumagsak sa sahig. Namilipit sa sakit ang bata bago nanginig ang buong katawan. Tila ito may epilepsi habang nakahiga sa sahig.
"Alice! Anong nangyayari, anak ko!"
Agad niya itong dinaluhan ngunit umungol lang ang bata na tila mabangis na hayop. Nanlilisik muli ang mga mata nito bago siya tinabig ng malakas. Humagis siya at bumalandra sa dingding. Napakalakas ng bata at halos mamilipit siya sa sakit ngunit pinilit pa rin niyang makatayo. Nakita niya si Alice na gumagapang habang nakangisi ang mga labi. Para itong gagambang gumagapang na nakakita ng makakain. Paatras siyang naglakad dahil sa labis na takot. Marahan namang gumapang ang bata palapit sa kanya. Sa bawat paglapit nito ay sinasabayan niya ng pag-atras.
Muli ay nagdasal siya kahit na nauutal sa takot. "Ama namin sumasalangit ka–" natigilan siya nang makitang humahagikgik si Alice. Ang bawat paghagikgik nito ay naging halakhak. Marahan itong tumayo habang ang mga mata ay hindi inaalis ang pagkakatingin sa kanya.
"Hangal ka, Alicia! Nagdadasal ka ngunit isa kang makasalanan! Isinanla mo na ang iyong kaluluwa sa akin, hangal!" sigaw ng bata ngunit ang tinig nito ay napakalaki na tila ba isang mabangis na halimaw.
"...sambahin ang ngalan mo." Patuloy lang siya sa pagdarasal sa pag-asang mapatawad siya sa kanyang kasalanan.
"Tumigil ka! Tigil!" hiyaw ng bata. Mabilis itong tumakbo at marahas siyang itinulak. Sumadsad siyang muli sa pader. Napahiyaw siya sa labis na sakit nang maramdaman ang pagkirot ng kanyang braso.
"Alice, anak, lumaban ka!" luhaang sambit niya habang nagsusumamo rito. Alam niyang lumalaban pa rin si Alice.
"Akin si Alice! Nakalimutan mo na ba ang kasunduan natin, Alicia? Akin ang kaluluwa mo pati na rin kaluluwa ni Alice!" mabalasik nitong sigaw na halos ikatulig niya.
"H-Hindi! Nilinlang mo ako! Ayaw ko na kaya umaatras na ako sa kasunduan!"
Muling humalakhak ang diablo. Nakakikilabot ang bawat pagtawa nito.
"Hindi ka na pwedeng umatras, Alicia! Akin si Alice, akin ka!" mabilis sana itong susugod ngunit agad natigilan. Napahawak ito sa dibdib bago ngumiwi na tila nahihirapan.
"Ma-Mama..." sambit nito. Hirap na hirap ang kalooban habang nakatitig sa kanya.
"Alice, patawarin mo ako! Patawad, patawad!" tila pinipiga ang puso niya sa pinaghalo-halong emosyon. Gusto niyang yakapin si Alice ngunit hindi niya magawa dahil sa diablong nasa katawan nito. Labis ang pagsisisi niya habang nakikita ang paghihirap ni Alice.
"Mama, ma...hal kita..."
"Anak magdasal ka! Ama namin, sumasalangit ka. Sambahin ang ngalan mo!" Nabuhayan siya ng loob nang makitang pilit pa ring lumalaban si Alice. Kailangan din niyang magpakatatag para sa anak.
"M-Mapasaamin ang k-kaharian mo,
Dito sa lupa p-para lang sa langit." Nahihirapan man ay pinilit niya pa ring ipagpatuloy ang pagdarasal. Napapangiwi siya sa bawat niyang paggalaw dahil kumikirot ang nasaktang braso. Sinubukan niyang lumapit sa bata pero umatras ito.
"Layuan mo ako, 'ma!" luhaang sambit nito habang umiiyak.
"Anak, tutulungan kita. Mahal kita. Nagkamali ako pero mahal kita," sambit niya.
Bigla ay nagbagong muli ang anyo ng bata. Nanlisik ang mga mata nito habang nakangisi sa kanya.
"Ako ang iyong panginoon! Ako!" sigaw ng bata habang ang boses ay parang nanggaling sa kailaliman ng lupa. Nag-aapoy sa poot ang mga mata nito. Sinabunutan nito ang sarili na tila ba nababaliw bago malakas na tumawa. Ang mga gamit sa loob ng bahay ay nagsimula na ring magtalsikan kaya napahiyaw si Alicia sa labis na takot.
Dinig naman nila Father Ben at Ka Ipeng ang palahaw na iyon ni Alicia. Kasalukuyan silang kumakatok ng marinig ang mga kalabog. Nagkatinginan ang dalawa bago tila nagkakaunawaang binalya ang pinto. Magkatulong na sinubukan nilang pwersahing buksan ito.