"Maari ba muna natin 'tong pag-usapan? Sa dami-dami na ng ating pinagdaanan." kanta ng bestfriend ko. Pauwi na kami ngayon. Hindi ko alam kung may naintindihan ba ako sa pag-uusap namin. Bigla naman kasing dumating ang bestfriend ko at naabutan niya kaming magkayakap.
Sinabihan lang niya kami, "Ay, ano 'to? Muling ibalik?"
Umiling ako. Wala na sigurong dapat pang ibalik. Nagpaalam na lang kami kay Jake at pumara ng taxi. Hinantay niya muna kaming makasakay bago pumasok.
Tumango lang siya sa driver at sinabihan na, "Ingat kuya."
Jake's POV
Ang tagal na ng panahon ng maghiwalay kami. Tandang-tanda ko pa noong sumugod siya sa airport para lang pigilan ang pag-alis ko pero hindi niya nagawa kasi umalis pa rin ako. Nasaksihan ko kung paano siya umiyak, nakita ko kung paano siya nakipag-away sa mga guwardiyang pumipigil sa kanya.
At noong isang araw lang nagkita kami. May kasama akong girl noon at oo, nakipaghalikan ako. Hindi naman ako ang nag-initiate eh. Grasya ang lumalapit, tatanggihan ko pa ba?
Syempre, nakita ko si Bea, napadaan kami sa harap niya at nginitian ko siya. Wala naman sigurong masama doon. Depende na lang kung hindi pa siya nakakamove on. Dahil ako nakamove on na.
"Pare, move on ka na ba talaga?" tanong ng isang kabarkada ko. Ayan ang lagi nilang tinatanong sa akin. Sagot ko naman syempre.
Nung una, mahirap. Mahirap naman talaga, madali lang sabihin pero hindi ganun kadaling gawin. Mahirap kalimutan ang babaeng minahal kong lubos.
Kasi paano nga ba kalimutan ang taong pinag-alayan mo ng buong buhay mo? Kasama na sa mga pangarap mo? Masakit isipin na napunta sa wala ang lahat ng pinagsamahan niyo ng dahil sa maling hinala at akala.
Ang hirap kasi na kahit gusto mo pa siyang ipaglaban. Wala kang magawa kasi siya na mismo ang nakipaghiwalay. Kaya siguro pinanindigan ko na rin ang sinabi ko sa kanyang lalayuan ko siya kapag sinabi niyang hindi na niya ako mahal.
Akala ko nga dati, hindi na ako makakamove on pero nagawa ko pa rin. Akala ko hindi na ulit ako magiging masaya, dahil pagkadating na pagkadating ko sa ibang bansa ay devastated ako. Hindi ko nagawang magsaya ng magsaya.
Sa tuwing naaalala ko kung gaano ko siya kamahal... naaalala ko din ang lahat ng sakit na binigay niya sa akin. Wala naman akong balak maghigante sa kanya. Ganun naman talaga siguro, may mga bagay na hindi nagtatagal. Parang experience lang.
Pero hindi naman talaga ganoon kadali makalimot pero mas mabuti na rin na kalimutan na. Cause it's better if we just let go.
"Nakita ko 'yon kanina. Binulungan mo pa 'yong driver ah." ngising asong asar niya sa akin. Oo nga binulungan ko 'yong driver.
"May nararamdaman ka pa 'no?"
"Wala na nga. Ang kulit mo, ilang beses ko kailangan sabihin?" pinipilit niya akong paaminin sa isang bagay na hindi naman talaga.
"Alam mo, lokohin mo na ang lahat huwag lang kami. Hindi ka naman kasi basta-basta mag-aalala kung wala kang nararamdaman." bakit masama na ba ngayon ang pag-aalala?
"Ah, so sinasabi mong may nararamdaman ka kay Sandra, kasi lagi kang nag-aalala." asar ko naman kay Bryle, si Sandra 'yong bestfriend niya.
"Pre, syempre, bestfriend ko 'yong tao. Tsaka, ganun na talaga kami noon pa man."
"Ganun din ako. Nag-aalala ako kay Bea at Barbie dahil naging kami ni Bea at kaibigan ko na sila ngayon. May pinagsamahan din naman kami ni Bea at Barbie, tsaka parehas silang babae. Baka mamaya kung may anong balita na tungkol sa kanila. Buti kung may kasama silang lalaki eh wala."
Nagkibit balikat lang sila at sinabihan nila akong, "Defensive."
Okay.
Bea's POV
"Hi..." bati ni Clarisse sa akin.
"Hello." bati ko pabalik sa kanila.
Naglalakad sa may corridor ng may makabunggo akong guy kaya naman lahat ng books na dala ko ay nahulog. Inabot ko ito, tinulungan naman niya ako. Napatingin ako sa mukha niya ng iabot na niya sa akin ang libro ko.
"Ugh. Jake." sh1t... hindi dapat ako magpaapekto sa kanya. Bea, calm down. Si Jake lang 'yan. Walang masamang gagawin 'yan sa'yo.
Nginitian ko siya, "Thanks. And sorry."
Ngumiti lang din siya at tumango.
"S'an ba punta mo? Hatid na kita." alok niya sa akin.
"Hindi na. Okay lang, thanks nga pala. Sige!"
Kasasabi ko lang kagabi na ayaw ko siyang makita pero simula ata kagabi ay makikita at makikita ko na siya. Lagi ko siyang nakakasalubong sa corridor, ngitian at tanguan lang ang nagaganap. Hindi ko naman kasi siya kinakausap.
Dumating ang araw na naging busy kami. Kailangan namin magpasa na limang copy ng essay namin na ipinagawa ng English Teacher namin para sa assignment. Hindi namin alam kung para saan, pero ginagawa ko pa rin. Kaya naman kahit lunch na ay hawak ko pa rin ang laptop ko at nagta-type habang kumakain.
Hindi ko naman nakakasabay si Sandra dahil lagi niyang kasama 'yong bestfriend niyang si Bryle kaya laking gulat ko na lang ng biglang may dumating na grupo ng mga lalaki na kinakabilangan ni Jake.
"Ugh... Hi sa inyo." bati ko sa kanila, Ang rude naman kasi kung hindi ko sila papansinin.
"Sipag ah." puri ni Sandra.
"Hindi naman. Ginagawa ko lang ngayon para mamaya wala na akong gagawin sa bahay, pahinga na lang." mahahati lang kasi ang oras ko kung hindi ko pa sisimulan ngayon.
"Kaya kahit lunch pinagsasabay mo?" tanong ni Bryle. Medyo close na rin kami at may inamin siya sa akin. Tungkol kay Sandra, baka daw kasi ginagamit ko lang si Sandra para mapalapit sa kanya. Pero mali daw 'yong inakala niya kaya nag-sorry siya sa akin.
"Ako nga pala si Tom." pakilala nung chinito. In fairness, lahat sila gwapo. Inabot ko ang kamay niyang nakalahad.
"Ako si Chad." pacool na pakilala ng isa pa sa kanila, hinuha kong mahilig din ito sa musika, may headset na nakalagay sa kanyang leeg eh.
"Matthew." pirmeng ngumiti 'yong Matthew. May pagkamysterious effect siya. Hindi na nagpakilala pa si Jake. Kaya nalaman nilang magkakilala na kami.
Naging panatag ang loob ko sa kanila. Tawa naman ako ng tawa sa kakornihan ni Chad. Akala ko loner 'tong isang 'to eh. Hindi naman kasi halata sa kanya na 'joker' siya. Puno lang ng tawanan ang lamesa namin. Kahit mga lalaki sila ay naging kumportable naman akong kasama sila.
Simula noong naging magkakilala kami ay lagi na silang sumasabay sa akin. Pinupuntahan lang sila ni Sandra at magkikita na kami dito sa canteen. Hindi naman sila masyadong malibog katulad ng ibang lalaki. 'Yon bang wagas makapagsabi at makapagtopic ng 'ano'.
Madalas kong kausap si Chad. At hindi naman kami nakakapag-usap ni Jake.
Pero, aaminin ko na. Ang hirap magpanggap na hindi ako naaapektuhan sa presensya niya. Nahihiya na lang ako dahil ayokong umalis siya ng dahil sa akin.
"Muling ibalik ang tamis ng pag-ibig
Muling pagbigyan ang pusong nanabik..."
Sinimulan nila kaming asarin ng malaman nilang mag-ex kami ni Jake.
"Ano bang ginawa ni Jake, ha?" maangas na tanong ni Chad. Hindi man sa nag-a-assume ako eh parang may gusto na si Chad sa akin, wagas magpacute eh.
"Ah. Wala 'yon. Confidential." iwas ko sa tanong niya. Medyo naging malamig ang pakikitungo niya kay Jake ng malaman iyon. Ayoko naman na magkagulo sila.
"Okay. You might be single now. But who knows, the next morning. Next day. Next I'm already your boyfriend." his jolly face turns to serious one.
"Just kidding. LOL. Epic face, Mar-mar." Mar-mar ang tawag niya sa akin dahil sa 'Mar'ie. Hinampas ko naman siya. Kainis!
Jake's POV
"Ano ka ngayon? Tunganga?" tanong ni Bryle sa akin. Matagal na nilang alam na ex-gf ko si Bea nagkunwari lang sila na hindi nila alam.
"Huwag mong sabihin hindi ka naaapektuhan. Masakit ba?" hindi naman. Naman? San galing 'yon?
Umiling iling ako. Naiinis lang ako, ilang linggo pa lang sila magkakilala ni Chad tapos ganun na agad silang ka-close? Grabe ah!
"Selos." bulong ni Tom. Tiningnan ko siya ng masama. Hindi ako nagseselos. I. AM. NOT. JEALOUS.
"Malalaman mo lang na mahal mo siya o mahal mo pa din siya kung nasasaktan at nagseselos ka na tuwing nasa iba ang oras at atensyon niya." hindi rin. Noon pa man nasa iba na ang atensyon niya ah. Noon pa man, kahit noong kami pa.