August 7, 2020: He’s Here.
7:00 am
RHEIVY
Kinabukasan, maaga akong umalis ng bahay. Wala na si mama pag-gising ko. Nagtatrabaho kasi siya sa palengke. Tindera ng gulay.
Pagdating ko sa school, maraming kababaihang nagkukumpulan sa gilid ng canteen. Mga naka-dungaw sa loob na para bang may magandang panoorin doon.
Lumapit ako sa isang babae upang tanungin kung anong meron doon.
“Uyy, anong meron d’yan?” usisa ko rito na agad na lumapit sa tabi ko.
“Aghassi, may transfer tayo.” Bakas ang kilig sa boses nito at excited pa. (Aghassi: Miss)
“Ahh, saan galing?”
“Sa N.U. daw po eh. Sayang lang, mukhang girlfriend n’ya ‘yung kasama n’ya?” Dismayado niyang sabi ngunit bumalik ang muli sa kaniyang p’westo. Na-intriga naman ako, kaya sumilip rin ako.
Naka-ilang kusot pa ako sa mata ko dahil baka namamalik-mata lamang ako. Pero, sh*t!
Bakit s’ya nandito? Anong?
Putek!
“Oh? Ms. Rheivy, nand’yan ka na pala? Kanina ka pang hinahanap ni Mrs. Navarro. May transfer tayo, paki-asikaso na raw sila,” bungad sa akin ni Sir Riego nang makita ako.
“Ahh..hehehe. Kadarating ko lang din po actually. Uhm? Sino raw po ‘yung mga transfer Sir?”
“Hindi ko pa kilala e. Papunta pa lang din ako,” paliwanag n’ya.
“Ahh... Sige po. Susunod na po ako.”
Si Sir John Lester Riego, math teacher namin. Mabait siya sa ‘kin kahit na hindi ako palasagot sa subject n’ya.
“Oh? Ms. Rheivy! Halika, pasok ka.” Agad naman akong pumasok gaya ng sinabi ni Mrs. Navarro.
Binalewala ko ang presensya ng bagong salta. At tanging kay Mrs. Navarro lamang ako nakatingin.
Wala ng estudyante sa labas ng canteen. Hinabog kasi sila ni kuya Manny, yung utility namin slash/ guard na rin namin. Ayaw na nila kasing mag-hire ng bagong guard eh, mabigat ata sa bulsa.
“Hanap n’yo raw po ako?” Magalang kong tanong sa may katandaan na rin naming principal.
“Oo ija. Ipapasuyo ko muna itong mga transferee natin sa iyo. Wala kasi si Beulah ngayon.”
“Ayy, oo nga po. Kasama nga po pala s’ya sa science fair. Sige po, ako na po ang bahala sa kanila,” sagot ko, saka ako ngumiti kay Mrs. Navarro at sumulyap saglit sa dalawang transferee.
“Oh sige na. Una na ako at may board meeting pa kami.” Tumango lang naman uli ako sa kanya at nang maka-alis s’ya ay bigla ng naging tahimik ang paligid.
Agad kong binasag ang katahimikan sa pamamagitan ng peke kong tawa.
“Ah--eh, hehehe. Tara. Sasamahan ko muna kayo sa admin office,” ani ko na roon lang sa babae nakatingin.
Ngumiti naman ito ng matamis sa akin, saka niya isinakbat sa kanyang balikat ang brown shoulder bag na bagay sa maputi niyang kutis. Parang bigla akong nagkita ng Filipino version ni Park Min Hyung.
*applause*
Daebak. (Awesome)
“Uhmm. May I know your name first? Para naman hindi tayo ‘uy’ ang tawag ko sa inyo.” Medyo jolly kong sabi sa kanila para hindi masyadong awkward—
Awkward?
Agad namang nagsalita ‘yung babae na hindi pa rin nawawala ang ngiti sa labi.
“Hi, I’m Natasha Bonifacio.” Agad naman nyang ini-abot ang kamay nya. Kinuha ko naman ito agad. “Mannaseo bangawayo.” (Nice to meet you.)
Halos tumalon ang puso ko nang marinig ko s’yang mag-korean.
“Hol. You know how to speak Korean?”
“Slight lang. Adik sa k-drama eh.”
“Same here. Mukhang magkakasundo tayo.” Saka kami sabay na napa hagikhik.
“Ehem, I’m Michael Flechtner, by the way.” Inilahad n’ya rin naman ang kamay n’ya pero hindi ko ito tinanggap bagkus, nginitian ko na lamang ito.
“Let’s go. Baka naghihintay na rin si Ma’am Napa sa admin office.” Palusot ko na lang at nagpati-una sa kanila.
* * *
“Pasok kayo. Tatawagin ko lang si—”
“Hi, Ms. VP!”
“Oh? Anong ginagawa n’yo rito?”
“We just heared about the news,” sabi ni Nelcy habang may kung anong excitement sa boses at itsura n’ya.
“Uhmm... Natasha, Michael. Umupo muna kayo. Kukuha lang akong form para sa registration n’yo.” Ngumiti naman agad at tumango si Natasha, samantalang si Michael ay naka-upo na sa couch habang nagnga-ngatngat ng kuko.
Nakita ko namang tumabi sina Nelcy at Alexa na kasama n’ya, doon kay Natasha at dinaldal ito. Himala at hindi dala ni Nelcy ang mahigang libro n’ya?
Ako naman ay pumasok na sa opisina ni Ma’am Napa na siyang admin ng school.
“Ma’am, nandito na po ‘yung mga transferee natin. Hihingi lang po sana ako ng—”
*blug*
Dali-dali kong pinuntahan ang pinanggalingan ng pagbagsak. Nakita ko na lamang na naka-upo si Ma’am Napa sa sahig habang hinihimas-himas ang kanyang pwetan.
“Ma—” alangan kong tawag sa kanya. Agad naman n’ya akong nilingon nang marinig niya ako.
“Oh? Rei, nand’yan ka pala. Parito ka muna, paki-tulungan mo muna akong tumayo. Biglang sumakit ang balakang ko.”
“Ahahaha.” Hindi ko na napigilan ang tawa ko kay Ma’am. Gusto kong maawa sa kanya, ngunit mas nangibabaw ang tawa ko.
“Ikaw talagang bata ka, tinawanan mo pa ako. Hala! Lumapit ka na rito at ako’y tulungan mo.”
“Haha.. Nand’yan na po.”
Tinulungan ko s’yang maka-tayo at inalalayan siyang maka-punta sa kaniyang upuan.
“Oh, ‘eto. Pagka-tapos nila, pumasok na muna kayo sa classroom n’yo at may mga bisita tayong darating. Bukas mo na lang sila samahang mag-ikot sa buong campus.”
“T-tama po ba ang narinig ko? Sa classroom namin?”
“Oo, grades kasi ang pinagbatayan ng head. Kaya, star section din sila.”
“Po?!” Napa-sigaw ako, literal.
“Bakit? May problema ba?”
“Ah-eh, hehehe... Wala naman po, sige po. Pasasagutan ko na po ito sa kanila.”
Bakit naman kasi sa amin pa? Why so unfair head teacher? ‘Kala ko ba hindi na sila magdadagdag sa amin?

Lumabas na ako sa office ni Ma’am Napa at ibinigay ang form sa dalawang transferee. Agad naman akong nilapitan ng dalawang lokaret na agad in-issue ang mukha ko.
“Anong meron? Lumabas ka lang do’n, gan’yan na itsura mo?” Agad na puna ni Alexa na naka-cross arm pa.
Lumayo muna kami sa p’westo ng dalawang transferee bago sila sinabihan sa nalaman ko.
“What?!” si Nelcy. Na sa sobrang kairitahan ay napa-ayos sa kaniyang salamin sa mata.
“Oh? That’s great!” Si Alexa naman na mukhang ikinatuwa pa ang sinabi ko.
“Anong that’s great ka r’yan, Alexa? Bakit naman pumayag ang head? Akala ko ba hindi na sila tatanggap ng transferee at ilalagay sa section natin?”
“’Yan din ang pagkaka-alam ko, dahil iyan ‘yung sinabi sa amin ni Hugo noong meeting noong isang linggo. Eh, sa grades daw ibinase ng head, e. Mataas din daw kasi,” sagot ko naman.
“’Yun lang? Mataas ang grade, my foot! If I know, baka may koneksyon ang isa sa kanila sa taas,” Nagtataray na dagdag ni Nelcy.
“Hayaan mo na. Ayaw mo nun, may gwapo sa section natin?” singit pa ni Alexa.
“D’yan ka magaling sa gwapo,” Sabay pa naming sabi ni Nelcy at inirapan ito. Agad naman kaming napaharap lahat nang biglang mag-salita si Natasha.
“Ah, Ms. Rheivy? Tama?”
“Yes, tapos ka na?” I tried to be more polite as much as I can, masyado s’yang mabait sa paningin ko. Baka kasi isipin n’ya na maldita at suplada pala ako.
“Ah, actually... Tapos na po kami. P’wede na po tayong pumunta sa susunod nating pupuntahan.”
Gusto ko na s’yang yakapin, literal. Masyado s’yang magalang. Pero, hindi naman siguro ako mas matanda sa kan’ya hindi ba, para gamitan n’ya pa ako ng ‘po’.
“Uhm, actually...” Napatingin naman akong bigla sa inupuan nila kanina, wala na roon si Michael. “Nasan na ‘yung kasama mo?” tanong ko.
“Ah, nasa labas na po.”
“Gano’n ba? Tara, sa classroom na tayo.” Aya ko sa kaniya.
Agad namang lumapit si Alexa kay Natasha at ipinulupot sa braso nito ang braso n’ya. Feeling close agad.
“Gaja!” (Let’s go!) sigaw ni Alexa bago kami tuluyang lumabas ng opisina ni Ma’am Napa.
Naka-sandal sa pader habang naka-taas ang kaliwang paa nito nang abutan namin siya sa labas. Nakapalsak sa magka-bilang tainga niya ang kanyang headset.
“Hey Mister! Mind if we go now?” tawag ni Nelcy rito.
Sa tono ng kanyang pananalita, mukhang pikon pa rin s’ya sa ginawa ng head na decision. Kung tutuusin kasi, ayaw na rin naming madagdagan pa kami sa section namin. Oo, masaya na may bago, pero iba ang sitwasyon namin. Kapag may bago, tiyak na mababago rin ang ranking, lalo na kaming nasa top five.
Proud to be on the second place as always after Hugo. Kung tutuusin, I CAN beat him, pero ayoko lang. Ayoko ng maulit ‘yung nangyari noong naging top one ako for two consecutive year. My first and second year.
Isa rin kasi sa pressure naming lahat ay ang sumabay sa ibang strand. Conscious din kami sa grade, kahit na G.A. ang strand namin. Ayaw rin naming nahuhuli kami sa lahat ng activity na ginagawa ng ibang strand like ABM and HUMSS.
At mukhang dahil sa dalawang transfer na ito, macha-challenge kami sa mga susunod naming grading. Zero-based pa naman ngayon ang ginawa ng mga teachers. Biglang nagkaroon ng threat sa ranking system namin!
Basta, bahala na si batman at superman nito.
~Urimanaya Rainaeshi. Bogoshipo.
(Long time no see Rain. I miss you.)
From: unknown number.
Agad na kumabog ang dibdib ko nang mabasa ko ang text na iyon from unknown number. Putek! Isa lang naman ang kilala kong tumatawag sa ‘kin ng Rain eh.
S’ya lang.