Gumaan kahit paano ang nararamdaman ko simula nang makita ko si Jazz. Hays, siya lang talaga nagpapaliwanag sa madilim kong kalangitan.
"Grabe, mamumulubi na ako rito sa strand na ito!"
Napabuntong-hininga si Elise samantalang ako ay malungkot na hinipan ang aking bangs dahilan para umangat ang mga iyon. Ang bangs ko ay wispy o see-through lang, 'yong mala Koreana para cute at bagay sa mukha kong heart shape. Pinaiklian ko ang aking buhok last month lang into a bob cut. Mas nagustuhan ko nga ang buhok ko ngayon kaysa no'ng mahaba pa ito kasi mas lalo lang akong naging cute dahil na rin sa naturally loose wavy hair ko.
Ang kaso. . . kahit anong pagpapa-cute at glow up ang gawin ko, hindi pa rin ako napapansin ni Jazz.
"Share na lang tayo sa sewing machine, Florence ha!"
Kasalukuyan kaming naghahanap ng murang sewing machine—online. Kakagaling lang kasi namin sa mall at halos himatayin kami nang makita ang presyo! Kaya naman ito kami at tahimik na nagba-browse sa sarili-sariling cellphone para makahanap ng mura.
Nandito si Elise sa bahay namin—char, nila Auntie. May wifi kasi rito kaya nakiki-connect siya.
"Sige ba! May nakita ka na bang mura?"
Umiling si Elise habang nakaupo sa lapag ng kwarto namin ni Katelyn. Nasa school pa rin si Kat . . . nagpa-practice ata para sa darating na Foundation week. Hindi ko naman maipagkakaila na napakahusay sumayaw ng pinsan ko. Kasama nga siya sa official dnce crew ng school—iyong mga pinapanglaban sa iba't ibang school at minsan, national pa! Taray ni pinsan!
Samantalang 'yong isa ko pang pinsan na si Karlos—kambal ni Kat—napakapariwara sa buhay! Sa LSA rin siya nag-aaral at nasa Music dept. Mahilig kasi siyang maggitara kaya gusto niyang magkaroon ng sariling banda balang-araw. Magaling siya at nasasabi kong maganda-ganda rin ang boses. Ang kaso, palagi namang nagka-cutting!
"Ito, tingnan mo, pwede na kaya?" Hinila ako ni Elise palapit sa kainya.
"One five? Ang mahal naman! Aray!"
Binatukan ako ni Elise kaya napahipo ako sa parteng nasaktan. "Gaga! Mas okay na 'yan kaysa sa twenty k, no!"
Ngumuso ako at hindi na nakipagtalo pa kay Elise. Tinignan namin ang reviews at nang ma-satisfy naman sa nga binigay na comment ng mga naunang bumili ay chineck-out na namin ang sewing machine. Ang tanong . . . saan ako kukuha ng seven hundred fifty?! Bakit kasi kailangan pang magtahi ng isang gown for finals? Ang bigatin naman ni Sir! Kaloka!
"Ako na lang ang magtatago ng machine, tapos overnight ka na lang sa amin," suhestyon ni Elise.
Tumango ako sa kaniya. "Sige, ayos na rin para ma-inspire ako!" masayang sabi ko sa kaniya. Inirapan lang ako ni Elise.
Ayos na ayos sa akin na sa kanila na lang gawin 'yong para sa finals. Maliban sa masikip at wala nang space para matulog dito si Elise ay madadaanan namin ang bahay nila Jazz! Suwerte nga ang bruha at malapit-lapit lang pala ang bahay nila sa bebeloves ko! 
"Flor! Heto ang bente at pakainin mo muna ng meryenda iyang si Elise! Mahiya ka namang bata ka sa bisita mo!"
Napangiwi ako nang biglang sumigaw si Auntie mula sa labas. Gano'n din ang naging reaksyon ni Elise pero hindi kalaunan ay napabungisngis.
" 'Yon! May libreng pagkain!" nakangising bulong niya.
Nag-make-face lang ako sa kaniya bago sumagot kay Auntie. "Opo, Auntie!"
Tumayo na ako at pinagpagan ang shorts. Kulay powder blue iyon at sinusuot ko iyong pang-ilalim sa uniporme naming palda.
"Doon ka na lang muna sa sala."
Sabay kaming lumabas ni Elise at bumungad sa amin si Auntie na nanonood ng paborito niyang teleserye. Napangiwi pa ako no'n nang maabutan namin na nasa sampalan scene na pala ang pinapanood niya. Ito 'yong action na gusto ni Auntie, e! Hindi 'yong baril-barilan.
"Nako po, Tita nakakahiya naman po . . ."
Literal na na-shock ako sa sinabi ni Elise na may pagkamot pa sa batok. Echoserang ito! Kunyari pang tatanggi!
"Ano ka ba iha, ayos lang! Umupo ka riyan at h'wag kang mahiya. Hintayin mo na lang itong si Flor at nasa kabilang kanto lang naman ang bakery."
Iminuwestra pa ni Auntie ang upuan naming yari sa kahoy. Kinuha ko naman ang lukot-lukot na bente sa lamesita at nagpaalam na sa kanila.
Binuklat ko ang benteng binigay ni Auntie.
"Kawawa naman 'to! Parang ang daming pinagdaanan!" bahagya akong nakaramdam ng hiya habang pinagmamasdan ang halos magutay-gutay na pera. Nakakahiya sa tindero kapag binigay ko ito!
Inayos ko na lang ang pera para kahit papaano ay presentable ko itong ibabayad mamaya.
Nakarating na ako sa bakery. Ito ang pinakasikat na bakery sa lugar namin, ang sasarap kasi ng mga tinapay! Kahit walang palaman, malasa!
Kasalukuyan akong namimili ng tinapay. May isang bagay pa pala kaming hindi napagkakasunduan ni Elise. Paborito kasi ni Elise ang pan de coco samantalang ako ay hindi. Hindi ko bet ang texture kapag nginunguya! Kaya naman kahit na mayro'n naka-display roon ay hindi ko pinili iyon.
"Pabili po, Kuya Victorio! Sampung spanish bread po!"
Bahagya pa akong tumingkayad para silipin ang tindero. Sakto lang naman sa height kong 5'1" ang counter ng bakery kaso may mga nakaharang na tasty bread kaya hindi ko makita ang tindero.
"Pabili po!" sigaw ko ulit dahil baka nasa loob ang tindero.
"Ang ingay naman! Ano ba 'yon?!"
Nabigla ako sa biglaang pagsigaw ng isang lalaki kasabay no'n ang pag-ahon niya mula sa lapag. Napaatras tuloy ako nang biglaan. Potek! Nakakagulat naman!
Iba ang tindero ngayon kaysa sa nakasanayan kong pagbilhan. Si Kuya Victorio, 'yong may-ari ng bakery. Mabait ang matanda at magiliw sa mga costumer. Pero itong humarap sa akin ngayon ay mukhang salbahe at labag sa loob ang magtinda!
Hindi ko alam kung natural bang wavy ang buhok niya o magulo lang tagala kasi hindi siya nagsusuklay at mukhang bagong gising pa. Pumikit-pikit pa ito at kunot-noong nagkukusot ng mata. Mukhang ako pa ang nakadistorbo sa kaniya ha?!
"S-Sampung pan de sal po . . ." napiyok kong sambit. Napangiwi nang maalalang spanish bread nga pala ang bibilhin ko dapat.
"Walang pan de sal. Sa umaga lang 'yon!" iritableng usal ng lalaki habang sinusuklay naman ang buhok gamit ang kaniyang kamay.
Mukhang nahimasmasan naman si Kuya nang makita ako. Bahagyang lumaki ang chinito niya mga mata at unti-unting namula ang leeg. Siguro mukha na akong iiyak at nakokonsensya siya sa pagsigaw sa akin. Bakit kasi parang kasalanan ko, e bibili lang naman ako?!
"C-Char . . . pan de coco pala," maliit ang boses kong wika. Para akong batang napagalitan ng teacher!
Tumikhim ang lalaki at napapaypay sa sarili gamit ang white sando na suot. "I-Ilan?" medyo naging malumanay na ang boses niya kaya nagiging komportable naman na ako.
"Sampu, po," napanguso ako dahil pilit kong pinipigilan matawa sa sinabi. Aish! Ang babaw talaga ng kaligayahan ko!
"S-Sige, s-sandali lang . . ."
Pinagmasdan ko ang lalaki na mataranta habang hinahanap 'yong paperbag na paglalagyan ng tinapay. Gusto ko sanang sabibin na nasa itaas lang ng tasty kaso h'wag na. Nahanap niya naman 'yon kalaunan at ngayon ay sa paghawak naman ng tong siya natataranta. Bago ba itong tindero? First time?
Siguro ito 'yong anak ni Kuya Victorio na lagi niyang naiku-kwento sa akin kapag nabili ako ng tinapay rito. Kung tutuusin, match naman 'yong mga description ni Kuya Victorio sa lalaking ito. Matangkad, maputi, chinito at mukhang suplado. Mukhang kaedaran ko lang din dahil minsan nang nakwento sa akin ni Kuya Victorio na parehas kami ng pinapasukang school. Hindi nga lang ako sigurado kung totoo bang matalino ito dahil mukhang lalampa-lampa, e. Magsisipit lang ng tinapay sa tong, hindi pa magawa nang maayos? Pangatlong beses ko na siyang pinapanood na mabitiwan ang tinapay na ipasok sa paperbag.
Natapos na rin siya sa wakas. "I-Ito, o," aniya habang inaabot ang paperbag sa nanginginig niyang mga kamay.
Hilaw akong ngumiti sa kaniya at inabot naman ang lamog na bente. Muntikan pang mahati sa gitna ang pera dahil hindi ko pa man tuluyan naiaabot ay hinablot na niya kaagad iyon.
"S-Sorry!"
Ngumiwi lang ako sa kaniya at tumalikod na. Susumbong ko 'yan kay Kuya Victorio sa susunod na bibili ako! Ang attitude ng anak niya, ha?!
Medyo nakalayo-layo na ako sa bakery ng masalubong ang dalawang babae. Mukhang schoolmate ko sila dahil nakasuot pa sila ng uniporme ng LSA.
"Sure ka bang siya 'yon?"
"Oo, girl! Dalawang beses pa nga akong bumili ro'n para lang makumpira na siya nga 'yon!"
"Nako kapag ka-look-a-like lang pala 'yon, sasabunutan talaga kita!"
Hindi ko naman intensyon na makinig sa usapan ng iba pero malalakas kasi ng boses nila! Sino kaya 'yong tinutukoy nila? May artista kayang nagsho-shooting dito?
Binuklat ko ang paperbag para maamoy ang bango ng tinapay nang pakiramdam ko ay may mali sa naaamoy ko. Dapat amoy butter 'to, e! Bakit amoy coconut?!
"Wow naman, Florence! Alam mo talaga ang fave ko, ha?"
Inirapan ko lang si Elise habang siya naman ay sinimulan nang lantakan ang binili kong pan de coco! Oo! Hindi spanish bread ang nabili ko! Kasalanan 'to no'ng anak ni Kuya Victorio, e! Kung hindi niya ako ginulat at tinakot, hindi sana ako kakabahan at mamamali ng bibilhin! Napasabunot ako ng buhok sa isipan.
Kung pwede lang ipapalit, e kaso nakakahiya!
"Luh, spanish bread kasi sana dapat 'yan, 'no," bulong ko. Kumalam ang sikmura ko, ayan tuloy! Wala akong makain!
"Try mo na kasi ito, Florence! Masarap naman ang pan de coco, e! At mas sumarap pa ata, ha?"
"Nako! H'wag mo nang pilitin ang batang iyan! Napakaarte!" singit naman ni Auntie na nagmula sa kusina at nay dalang plastik na pitsel na ang laman yata ay juice. Nilapag niya iyon sa lamesita at nakapatong sa maliit na basahan.
Ngumuso lang ako sa kanilang dalawa. E sa hindi ko talaga bet, e! Hindi talaga ako nasasarapan!
" 'Di bale nang magutom . . ." aniko at nagsalin sa baso ng inaakalang tinimplang juice ni Auntie na malamig na tubig lang pala.
"Ay! Ang pride mo, Sis ha?"
Napabuntong-hininga ako. Bakit ang kuripot naman ni Auntie?
Nagpatuloy lang sila Auntie at Elise sa pagkain ng pan de coco habang ako ay pinagmamasdan lang silang kumain at minsan-minsa'y umiinom ng tubig. Bloated na nga ata ako sa kakainom! Pinatay na ni Auntie ang TV dahil tapos na ang paborito niyang teleserye.
"O, d'yan muna kayo at bibili muna ako ng pang-hapunan."
Parehas kaming tumango ni Elise at hinatid ng tingin si Auntie sa pintuan. Nang tuluyan na siyang makalabas ay dali-daling sumiksik sa aking tabi si Elise.
"Oy! Balita ko rito daw nakatira si Verse?" aniya sa tonong mala-chismosa sa kanto.
Tiningnan ko siya nang may pagtataka. "Huh? Sinong Verse? Wala namang nakatirang Verse rito sa amin . . . lima lang kami rito, 'di ba?"
Binatukan ako ni Elise kaya napasinghap ako.
"Gagita ka talaga! Hindi rito sa mismong bahay ni'yo! Dito ba sa lugar ni'yo! At isa pa . . . si Verse nga 'ying crush kong nada Zenith! 'Yong bokalista nila! Singer!" malakas na boses na sambit niya. Hindi ko oa maka-categorize na sigaw 'yon kasi mas malakas pa ang boses niya kapag nakasigaw.
"Pakialam ko ba ro'n? Ikaw nga walang pakialam na malapit-lapit lang pala ang bahay ni'yo sa bahay nila Jazz! Quits lang!"
Nagmaktol naman si Elise na parang bata.
"Ih!" mahabang ungot niya. "Samahan mo naman akong hanapin 'yong bahay nila Verse! Magpapakilala na ako kila Tita!" aniya pa habang nakangisi.
Napairap ako sa kaniya pero pumayag din dahil tinulungan niya rin akong hanapin ang bahay nila Jazz noon. Ang kaso hindi pa ako nagpapakilala kila Tita—ang mama ni Jazz—gulat na lang nila na bigla akong sumulpot doon at magpakilala?
Bigka kong naalala . . . siguro bahay rin nila Verse ang hinanap kanina no'ng dalawang babae?
"Tara! Hanapin na kaagad natin ngayon!"
Hinila ako ni Elise patayo at mukhang wala na talaga akong magagawa. Napasimangot ako. Kung kina Jazz lang kami pupunta ngayon, sobrang matutuwa pa ako, e!