THE DISCO’S INFERNO
CHAPTER FOUR: MEETING JUSTINE
J U L I A N N A
Laking pasasalamat ko dahil sa wakas ay makakaalis na ako sa unibersidad na kasalukuyan kong pinag-aaralan. Sawang-sawa na kasi ako, walang araw na hindi ako napapahiya at nabubully ng iba’t-ibang grupo. Pakiramdam ko, ako ang ginagawa nilang laruan sa paaralan. Pumapayapa lang ang buhay ko tuwing bakasyon o kaya’y walang pasok. Akala ko ay magiging maayos ang buhay ko sa pamilyang ito, mali pala ako dahil ang kapatid ko ang nagpapasimuno sa lahat ng gulo. Simula pagkabata ay mainit na ang dugo nito sa akin kaya’t ako na mismo ang lumalayo sa kanya ngunit siya itong lapit nang lapit. Akala ko kapag mayaman na ako ay gaganda ang buhay ko, madali akong makikihalubilo sa mga tao kapag mayaman ako, nagkakamali pala ako. Pilit nilang tinatatak sa isip nila ang pagiging pulubi ko noon at isa pang pinagtatawanan nila ay ang kayumanggi kong balat. Para sa kanila, isa akong alipin at wala akong Karapatan na mag-aral sa isa sa mga mayayamang eskwelahan sa bansa.
Sa University of the Cardinal ako nag-aaral, sa Caritas In Dilectione ako nabibilang na kung saan lahat ng estudyanteng highschool students ay nag-aaral. Isa itong Catholic school, pero maraming demonyo. Maganda at maayos ang pagtuturo ng mga guro dito ngunit marami ang nanghuhula ng grado. Open ang school para sa scholars ngunit kakaunti ang gustong sumubok dahil minamaliit sila ng mga mayayamang estudyante. May mga scholar pa rin naman sa amin, pero ito’y sikreto nila upang makasalamuha sa mga estudyante at upang hindi sila mabully ng mga ignorante.
Bukod sa pagiging scholar ay isa pang pinagkakatuwaan ng mga ignorante ang pagkakaroon ng kayumangging balat tulad ko, para sa kanila, ang mga ito ay mga alipin at utusan, habang ang mga mapuputi naman ay ang mga mayayaman at may kapangyarihan. Mataas din ang beauty standards kaya’t marami ang nabubully- kahit na ikaw ang mayaman.
Sa kabila ng pagiging Catholic school ay may mga estudyanteng mahilig gumawa ng kalokohan, may mga nagdodroga sa mga lumang building, may mga scandals at hindi mawawala ang aglalakwatsa habang suot ang aming uniform. Ipinagbabawal ng mga madreng namumuno sa paaralan ang pagsuot ng uniform ng school kapag sila ay gumagala ngunit marami ang sumusuway kaya’t hindi maiiwasang madumihan ang pangalan ng aming school ngunit hindi maipagkakaila na maraming matatalino sa aming unibersidad. Isa na roon si ate Kim, ang isa sa mga nangbubully sa akin.
Walang araw sa buong pag-aaral ko sa university ay hindi ako napagtuonan ng pambubully at ng pananakit ng mga kapwa ko estudyante, pero kahit na ganoon ay hindi ko nagawang gumanti. Ipinagdarasal ko na lamang na maging maayos ang buhay nila. Minsan nga ay napapaisip ako kung swerte ba ako dahil mayaman kami at nakakapag-aral ako sa isang maayos at magandang paaralan o malas ako dahil sa natatanggap kong masasakit na salita galing sa mga tao.
Kinuha ko na lamang ang aking wallet at phone dahil pupunta ako sa mall upang bumili ng aking mga gagamitin para sa project na gagawin ko. Groupings 'yon pero dahil walang gustong lumapit o makisalamuha sa akin ay gagawa na lamang ako mag-isa. Nagtungo ako sa aking vanity mirror upang tingnan ang aking sarili. Inayos ko ang aking mukha at muling ngumiti na para bang walang nangyari sa akin.
Nang makatapak ako sa entrance ng mall ay agad kong ipinalangin na sana wala sila ate dito dahil kapag nakita nila ako ay tiyak na mapapahiya ako at ayaw ko iyong mangyari dahil malaki ang posibilidad na mag viral nanaman ako, sa loob man o labas ng university.
Nagtungo muna ako sa bookstore upang ilibang ang aking sarili sa pagbili ng libro nang makita ko si Justine, naghahanap ito ng libro sa fiction section na kung saan ako magtutungo. Lumakas ang tibok ng aking puso nang makita ko siya, sana lamang ay hindi niya ako makita dahil tiyak na magagalit si ate Kim sa akin at isa pa, barkada niya sila Rainer at ilap na ilap ako sa kanila. Nakayuko akong naglakad papalapit sa kanya upang mamili ng libro na aking bibilhin. “Oh ikaw pala ‘yan Julianna, kumusta ka?” tanong ni Justine kaya napatingin ako sa paligid. Kaming dalawa lamang ang tao sa section na iyon. Lumakas lalo ang tibok ng kanyang puso, kinakausap ba niya ako? Kinakausap ba ako ng nag-iisang Justine Del Mundo.
“Ikaw ‘yung kinakausap ko Juli, kumusta ka na nga?” tanong niya sa akin kaya napatingin ako sa kanya. Nakatuon ang atensyon nito sa librong hawak niya, kung hindi ako nagkakamali, ito ay isang love story. “A-Ah okay lang naman ako.” Matipid kong sagot at muling umiwas ng tingin. Tumango-tango na lamang siya at muling nabalot ng katahimikan ang paligid. Ang awkward, nakakahiya kaya napagdesisyunan ko na lamang na lumayo kahit papaano. Naghanap ako ng mga libro sa ikalawang section at isang libro ang nakapukaw sa aking pansin. ‘Paano maging crush ng crush mo’ ang title ng libro na sa tingin ko ay non-fiction.
“Ang corny naman ng mga librong binibili mo Juli.” Halos mapatalon ako sa gulat nang marinig ko muli ang boses ni Justine na nasa tabi ko na ngayon. “Tinitingnan ko lang naman.” Nahihiya kong sagot sa kanya at nagsimulang maglakad papalayo. Nararamdaman ko na sumusunod ito sa akin kaya’t mas binilisan ko pa ang paglalakad. “Juli! Wait lang!” wika ni Justine kaya napahinto ako sa paglalakad at dahan-dahang lumingon sa kanya.
“Look, I just want to say sorry sa mga nagawa ng mga friends ko, I’m really sorry Juli,” wika ni Justine sa babae. “Hindi mo kailangan mag-sorry Justine, hindi mo kailangang humingi ng tawad sa akin para sa mga kaibigan mo,” sagot ko sa kanya at akmang maglalakad na palayo nang bigla niyang hawakan ang aking braso kaya napahinto ako. Tumingin ako sa kanya ng may halong pagtataka. “I’m really sorry Juli, I promise na hindi na ito mauulit,” wika ni Justine habang nakatingin sa akin nang diretso. Hindi ako makapagsalita. Sobrang bilis ng tibok ng aking puso sa mga oras na iyon.
“Wow, what a good day to see both of you together,” wika ng isang pamilyar na boses na nagmumula sa aking likuran. Napatingin kami ni Justine sa nagsalita at doon nanigas ang aking pagkatao. SI Kimberly, kasama ang kanyang mga kaibigan. “The pulubi girl is flirting with my man,” dugtong nito gamit ang madiin na tono ng kanyang boses. Itinaas niya ang kanyang kilay at akmang susugurin ako nang bigla siyang lapitan ni Justine.
“Kimberly pwede ba! Leave your sister alone, and don’t claim me as your main because I’m not yours,” mahinahong wika ni Justine habang nakawak sa magkabilang braso si Kimberly. “Whatever, come on girls, nasira ang mood ko dahil sa pulubi na ‘yan,” wika ni Kim at muli akong binalingan ng tingin na para bang may nais na iparating sa akin. Ilang Segundo niya akong tiningnan ng masama hanggang sa nauna na siyang umalis kasama ang kanyang mga alipores. Tiningnan ako ni Justine at lalapit pa sana siya sa akin ngunit ako na ang dumistansya. Nagpasalamat na lamang ako sa kanya at nagpaakalayo-layo sa kanya. Nagmadali akong nagbayad uang makaalis na sa lugar na ito bago pa nila ako abutan na mag-isa.