Cellphone
Hindi sana ako papasok ngayon dahil iyon ang gusto nina mommy pero ang sabi ko, mahirap nang maghabol at gusto ko ring ituon ang sarili ko sa pag-aaral para makalimutan ko ang mga nangyari sa akin noong mga nakaraang araw.
Hindi pa nga rin sila tumitigil sa kakatanong sa akin kung itutuloy ko pa rin ang kaso pero ang sabi ko huwag na lang. Galit pa nga rin sa akin si daddy dahil nabalewala ang lahat ng pinaghirapan nila at saka nasayang din ang oras ng mga pulis. Saka sobrang nakakahiya raw ang ginawa ko pero ang sabi ko naman, kung ako na mismo ang nag-urong ng kaso, wala na silang magagawa roon.
Dinagsa naman ako ng mga reporters pagpasok na pagpasok ko pa lang ng Ceres.
"Ano po ba ang totoong nangyari sa inyo?" tanong no'ng isa.
"Inurong niyo raw po ang kaso, totoo ba iyon?" Usal naman no'ng isa pero hinawi lang namam sila ng mga bodyguards ko at todo harang naman sa kanila si Hersh.
Nahirapan kaming pumasok dahil sa dami ng mga taong nag-aabang sa akin pero buti na lamang ay may nga dumating na school guards at isa-isa silang pinapasok sa kani-kaniyang rooms. At gaya ng sa labas, dinagsa rin ako ng mga tao pagpasok na pagpasok ko ng room.
"Kumusta ka na?"
"Sino ba 'yong 'lang'yang kumidnap sa'yo?"
"Paano ka nakatakas?"
Halos paulit-ulit lang naman 'yong mga 'yanong na naririnig ko pero wala akong sinagot ni isa sa kanila. Gusto ko kasing mapahinga muna 'yong boses ko saka ayoko munang humarap sa maraming tao. Kaya lang ako pumasok kasi nga gusto ko maituon ang sarili ko sa pag-aaral. Masyadong maraming mga bagay ang bumabagabag sa aking isipan lalo na ang tanong sa akin ni... Dapat ko pa ba siyang tawaging Sky? Nerd? O kaaway?
Maya-maya lang, dumating na ang pinakahinihintay kong tao at as usual, nakayuko siyang naglakad patungo sa upuan niya at tahimik na naglabas ng libro na para bang walang nangyari. Deadma lang, gano'n. Sa bagay, ano pa nga ba ang aasahan ko sa kanya. Saka baka sobra siyang nahihiya ngayon sa akin dahil ako ang ka-row niya at ako rin ang kinidnap niya. So, baka nga nahihiya siya.
Makalipas lang ang ilang minuto, dumating na ang first teacher namim at gaya ng mga ka-schoolmates ko, tinanong din niya ako kung okay na ba ako pero si Hersh lang ang sumasagot dahil siya ang P. A. ko.
Ang sumunod naman naming teacher ay hindi halos nagturo dahil inexplain lang niya kung ano 'yong ipinaskil niya sa board. At alam niyo ba kung ano ''yon? Iyon ay ang 'English Month Singing Competiton' sa susunod na buwan. Oh' di ba? Bugbog ang school namin ngayon sa iba't ibang projects. Kakasara nga lang nito last week dahil sa sunud-sunod na events tapos magkakaroon pa ng singing competiton. Ang sabi pa niya, lahat daw kami ay required na sumali sa audition na gaganapin naman sa Studio1 para magkaroon kami ng additional points at kung sino ang dalawang mapipili, sila ang lalaban sa contest. Kainis nga 'di ba kasi lahat nga required tapos dadalawa lang naman ang pipiliin.
"Naku, miss anong pyesa niyo?" Diretsong tanong sa akin ni Hersh pagpasok na pagpasok pa lang namin sa sasakyan.
"Pfft. Kahit ano na lang." Tipid kong sagot.
"'yong... I Hate You Then I Love You na lang kaya, miss. Yakang-yaka niyo naman 'yon." Suhestiyon niya.
"Tch. Alphabet Song na lang kakantahin ko. Wala namang halaga sa' kin 'yon."
"E akala ko ba, miss itutuon niyo 'yong pansin niyo sa pag-aaral?" Saad pa niya.
"Ang ibig-sabihin ko e 'yong academics hindi 'yong extra curricular activities." Paliwanag ko naman.
"E paano 'yong grades niyo?" Tanong niya.
"Ang sabi ng lecturer, lahat required sumali sa audition para magkaroon ng additional grades. A-U-D-I-T-I-O-N. Hindi competition. Get it?"
Nag-pout na lang siya at hindi na sumagot. E hindi rin naman ako magpapatalo dahil ako ang amo niya kaya ako ang dapat masunod. Saka sikat na ako, hindi ko na kailangan pang magpasikat.
Pagdating namin sa bahay, agad akong humilata sa kama para ipahinga ang aking nga mata ng biglang...
*cling*
Kinuha ko naman ang aking cellphone at tiningnan kung sino ang nagtext pero unknown number lang iyon. Naisipan kong i-compare ang number niya sa number ni Sky pero hindi sila magkapareo. Baka nagbago na siya ng SIM kaya may bago na rin siyang number. Pero dahil sa hindi naman mawawala 'yong buhay ko kapag tiningnan ko 'yong message, edi binasa ko na 'yon.
Unknown no.:
[Hey, Hera. Si bebe mo' to. Na-snatch kasi 'yong cp ko kaya may bago na akong number. Save mo na lang 'to jan sa phone mo para may number na ulit ako sa' yo.]
Pfft. Alam ko na 'yong modus na 'yan. Saka paano noya nalaman na bebe ang tawagan namin? Baka stalker ko siya.
Hera: Tigil-tigilan mo' ko, Sky ah. Hindi pa ba sapat sa'yo na kidnapin ako? Baka gusto mo pang patayin ako? Hindi na akp magpapaloko sa'yo dahil nadala na ako. Tama na 'yong isang beses lang!!!
Akala ba niya maloloko niya ulit ako? Ibang-iba talaga siya sa school. Parang may kakambal siya na hindi ko alam at 'yong kakambal niya 'yong Sky na kumidnap sa akin. Posible kaya 'yon?
Unknown no.:
[Who's Sky? May iba ka na ba?]
What the–
Hera:
[Hoy! 'wag ka ngang magmaang-maangan diyan dahil–]
*Unknown number calling*
At ngayon tumatawag pa siya? Huh! Asa siyang sasagutin ko' 'yan. Baka mamaya ma-hack niya pa ako. Huh! Hindi na, noh! Ayoko na! Sawa na ako!
Pero wala namang mangyayari kung sasagutin ko 'di ba?
"Hoy! Alam mo Sky, hindi mo na ako maloloko pa dahil naloko mo na ako at hindi ko na papayagan pang maulit iyon. Kung noong unang beses na kinidnap mo ako e hindi kita pinapulis, sa susunod na beses, hindi na ako magdadalawang-isip na ipakulong ka. At alam mo? Ako mismo ang gagawa n'on! Ano?! Anong sasabihin mo!?"
[Wait, bebe. Sino nga si Sky?]
What the–
Siya nga! Si bebe ko nga!! Naku! Narinig na niya lahat!
"R-R-Relzé?"
Biglang nanlamig ang aking mga kamay at palagay ko'y unti-unti na rin akong namumutla dahil sa sarili kong kagagawan.
[Wait.. You mean hindi mo pinakulong ang abductor mo?]
Sabi ko nga ba, e!
"Ahh!! HAHAHA! Wala lang ''yon, noh! May bago kasi kaming project, role play ba at ako ang napiling bida, siyempre. So, dahil nga kalat na 'yong news tungkol s apagkawala ko, gusto nilang isadula lahat ng nangyari at ako ang bida. Ngayon, alam ko na na ikaw talaga ang nagtext sa akin kaya naman naisipan kitang i-prank. Pagpraktisan gano'n. Ano? Okay ba?" palusot ko.
Para tuloy natututo na akong magsinungaling. Si Sky kasi, e. Pasaway.
" Uh–Ahhh. Jusko. Akala ko naman kung ano na. Uh–oo naman. Ikaw pa ba? Best actress ka kaya. Paniwalang-paniwala nga ako, e." Tatawa-tawa niyang sambit.
" Tch. HAHA. Oh, i-s-save ko na ang number mo. Text na lang kita kapag nagawa ko na." sabi ko.
"Oh, sige. Bye. Love you!"
"Bye!"
Pinutol ko na ang tawag at gaya ng sinabi ko, sinave ko ang number niya. Nagtataka nga ako kung bakit hindi ko siya in-I-love you kahit palagi ko naman iyon sinasabi sa kanya dati pa.
Teka–
Hindi kaya may gayuma ang lahat ng pinakain sa akin ni Sky para mabawasan ang feelings ko kay Relzé? Tsk. Tsk. Tsk. Napakasama talaga niyang tao.
–-
Naisipan kong magpunta sa library dahil kanina pa ako nakapikit pero hindi man lang ako dinadapuan ng antok. Baka may nakaalala sa akin?
Pch. Malamang. Sikat na sikat nga ako edi malamang maraming makakaalala sa akin.
Balak ko sanang magbasa ng textbooks kaso nga lang naboboringan ako masyado doon kaya iba na lang ang babasahin ko.
Pagbaba ko sa ground floor, agad akong lumiko at pumasok sa library at laking gulat ko nang makita si Ralshé na nakaupo sa isa sa mga silya doon habang nagbabasa ng libro. Nilapitan ko siya at kinalabit.
"Hoy! Hindi ka pa natutulog?"
"Jusme ate! Aatakihin naman ako sa puso sa'yo, e. Alam mo namang magugulatin ako, 'di ba!?"
Natawa naman ako sa reaksyon niya.
"Hindi ka pa nasanay sa akin." Usal ko. "Ano ba' 'yang binabasa mo?"
Tiningnan ko ang title ng libro na binabasa niya.
"West Side Story?" Tanong ko.
"Nakita mo naman na 'di ba?"
"Aba!"
"Hindi. Sikat kasi' to ngayon sa room kaya naisipan kong bumili na kang din. Eto nga oh–" pinakita niya ang isa oang libro na ganoon din ang title. "Actually, dalawang copiea ang binili ko para isa sa akin at isa sa'yo."
Napangiti naman ako sa ka-sweetan niya. Hindi pa rin talaga siya nagbabago.
Kinuha ko ang libro at umupo sa tapat niya saka nagsimulang magbasa.
Inabot naman ako ng alas-dos ng madaling araw sa pagbabasa bago ko matapos ang istorya.
" Grabe! Kaiyak naman!" sigaw ko sa hangin para pigilan ang luhang nagbabadya sa aking mga mata.
Na-ke-carried away talaga ako sa mga librong binabasa kk. Sabagay, reading is nothing if you're not imagining nga 'di ba.
Umakyat na rin ako sa taas para matulog. Four hours na lang at papasok na naman. Lalaki na 'yong eyebags ko at hindi ako papayag na mangyari iyon!
–-
"Miss, paano na 'yong singing contest? Wala po talaga kayong balak sumali dun?" Muling tanong sa akin ni Hersh.
"Hay naku. Wala nga." Iretable kong sagot.
"Sayang naman 'yong ganda ng boses niyo kung bahay kubo labg ang kakantahin niyo."
"Bakit ba gustung-gusto mong sumali ako doon? May regalo ka ba sa'kin 'pag nanalo ako?" Pinanlakhan ko pa siya ng mata baka sakaling matakot sa' kin.
"Meron po!"
Aba!
"Ano?"
Inayos niya pa ang kwelyo niya bago magsalita.
"Loyalty!"
"Pch. Tumahimik ka na nga!"
Naglakad na ako papasok sa room at umupo sa designated seat ko. At laking gulat ko nang makita siya na nauna sa akin. Wow! Kadalasan kasi late siya pero nauuna pa rin naman kahit papaano sa teacher at gaya ng kahapon, wala pa ring pansinan. Pch. Lagi naman.
"The audition for the singing contest will start next Monday." Paalala no'ng music teacher namin.
"Miss, ano? Anong kakantahin niyo?" tanong niyang muli sa akin nang nasa Cafeteria na kami.
"Teka, ba't ba ang big deal sa'yo no'ng competition?"
"W-wala naman po, miss."
"Oh, wala naman pala, e."
Humigop muna ako ng unting milktea bago magbrowse ng Instagram ng biglang...
"SNATCHER!!!" Sigaw ni Hersh.
Agad akong tumayo at hinabol 'yong isang estudyante. Bakit ba naman kasi sa lahat ng nag-ce-cellphone dito 'yong cellphone ko pa talaga ang napagdiskitahan ng snatcher na 'yon?
Todo takbo lang ako habang todo takbo din siya. Pero sa sobrang bilis niya, hindi ko siya maabutan kaya naman naisipan ko na lumiko sa pangalawang corridor kung nasaan ang shortcut at BOOM! Naabutan ko. Nakasalubong ko pa nga.
"Hoy!" Binatukan ko muna siya bago ko bawiin ang aking cellphone.
"Wooohoooooo!!!" Halos mabingi naman ang eardrums ko dahil sa lakas ng hiyawan ng mga estudyante rito. At oo. ESTUDYANTE. Sinundan kasi kami ng lahat ng mga estudyanteng nakakita sa pagtakbo kaya ngauon, halos mapuno ang corridor dahil sa dami nila.
Pero may isa sa kanila na nakapukaw ng aking atensyon. Nasa pagitan siya ng napakaraming estudyante. Madali ko nga kang siyang nakita dahil sa height niya. Kaso nga lang maya-maya lang, umalis na siya kaya naman iniwan ko ang crowd para sundan siya.
Wala pa ring emosyon ang kanyang mukha. Gano'n pa rin tulad ng dati. Walang pagbabago sa mukha simula noong pumasok siya hanggang sa ngayon. Gano'n pa rin.
Nakita ko siyang lumiko sa kanan kaya sinundan ko siya kaso nga lang wala na siya. Nagpalinga-linga ako sa paligid para hanapin siya kaso wala na talaga siya at ng marinig ko na ang yabag ng mga paa ng mga estudyante'y nagulat ako nang may biglang humila sa akin papasol ng stockroom. Hindi ko alam kung dapat ko ba siyang pasalamatan o dapat kong hiyawan. Ipinikit ko muna panandalian ang aking mga mata dahil sa bilis ng pangyayari. Ngunit pagmulat ko ng aking mga mata, napagtanto kong nakakulong na naman ako sa mga bisig niya. Habang nakasandal ako sa pader, hindi ko maiwasan na tumitig sa kanyang mga mata.
Masyadong nakakabingi ang labis na katahimikan sa loob ng kwartong ito. Wala ni isa sa amin ang gustong magsalita. Pero gaya ng palagi, suot niya pa rin ang kanyang salamin kaya naman hindinko ganoon makita ang kanyang mga mata. Pilit kong sinisipat ang mga iyon na hindi ko naman masyadong masilayan hanggang sa kusa nang gumalaw ang aking kamay upang tanggalin ang sumasagabal dito.
Ngumisi naman siya sa aking ginawa. "It seems like you're in love with my eyes." Tugon nito.
Magsasalita na sana nang biglang tumunog ang cellphone ko.
"H-hello?"
"Bebe ko, nasa'n ka?" tanong nito.
"Uh–n-nandito ako sa... Rooftop. Mahangin kasi." sagot ko
"Ah, sige pupuntahan kita jan. Bye. Love you."
"B-bye... I love you.."
Ibinaba ko na ang phone at tinanggal ang mga kamay niyang nakadiin sa pader.
"P-punta lang ako sa–"
"Rooftop." Siya na ang nagtuloy sa aking sasabihin.
Lumayo siya ng bahagya sa akin at tinuro ang pintuan. "Go. Unahan mo siya.. Para 'di siya makahata."
Dali-dali akong tumakbo paakyat sa rooftop at hindi na ako nagulat nang makita siyang nakasandal sa isang barrier habang pinagmamasdan ang kalangitan.
"Hey" bati ko at nilingon naman niya ako.
"Sa'n ka galing? Sabi mo nandito ka?" Tanong nito.
Itinago ko naman ang dalawa kong kamay sa aking likiran upang hindi niya makita ang pangangatog ng mga ito.
"Nag-cr lang ako. Saka pinatawag ako ni Ms. Agacer sa office niya." Palusot ko na naman.
Napansin ko nitong mga nakaraang araw, halos palagi na lang akong gumagawa ng palusot kay Relzé.
"Ahh, gano'n. Pero free ka bukas?" tanong niya.
Natigilan ako sa tanong niya. Seriously?
"Uhm-oo naman. Bakit?"
"Would you mind if –-"
*KRING!!!! KRING!!! *
"Tsk. Tapos na 'yong break namin. Sorry, ah! Text mo na lang ako later!" Agad akong tumakbo pababa sa second floor kung nasaan ang room ko. Baka kasi mamaya maunahan na naman ako ng nakakainis na lecturer na walang ibang ginawa kundi ipahiya ako sa klase.
–-
No'ng sumunod na araw, nagpunta ako sa music studio ng Ceres para pumili ng song na kakantahin ko sa audition. Wala naman akong balak totohanin 'yong sinabi ko kay Hersh na Bahay-Kubo ang kakantahin ko. Ano ako? Grade 1?
Magsisimula na sana akong pumili ng kanta nang makarinig ako ng sunud-sunod na strums ng guitar. Bigla tuloy akong kinabahan. Kadalasan kasi sa mga ganitong oras e nasa cafeteria pa ang mga estudyante. Kaya nga ito ang napili kong lugar dahil napaka-tahimik dito. Saka nandito rin siyempre ang list of songs na available para sa audition.
Sinundan ko ang tunog na iyon hanggang sa marating ko ang entrance ng stage. Sinilip ko kung sino ang tumutugtog pero nakatalikod siya sa akin kaya pinakinggan ko na lang ang kanta niya.
"What've I gotta do to make you love me? ~~"
His voice was so familiar...
Parang may kumurot bigla sa aking puso nang marinig ko ang kanta niya. Sino kaya siya?
Tumigil siya sa pagtugtog ngunit itinuloy niya rin naman makalipas lamang ang ilang segundo.
WOW!
Wait. I think I know who he is.
Ibinaba na niya ang gitarang hawak niya at tumayo na. Pero bago pa siya humarap e tumakbo na ako dahil baka mamaya pa'y mahuli niya ako–
"Stop." Walang emosyon niyang utos na para bang kontrolado niya ang lahat.
Tsk.
Huminto ako sa pagtakbo at dahan-dahang humarap sa kanya. Masyado bang malakas 'yong yabag ng paa ko kaya niya narinig ang pagtakbo ko?
Maya-maya pa'y nakita ko na siyang mabagal at tamad na naglalakad papunta sa direksyon ko habang hawak-hawak ang gitara niya.
"Miss me?"
Cold but cool.
"Bakit ka nandito?" Tanong ko.
" Why? Are only celebrities like you are entitled to come here?" Pambabarag naman niya
"May sinabi ba ako? Wala naman, 'di ba?" Pagsusungit ko naman.
Hindi na siya sumagot at nilampasan na ako.
"Hoy!"
Huminto siya sa paglalakad pero hindi man lang humarap sa akin. Nagtungo naman ako sa kinatatayuan niya at hinigit ko ang braso niya para iharap siya sa akin.
"Wala kang modo!"
"You're aware with it." Gaya ng kanina, wala pa ring emosyon ang pananalita niya.
"Robot ka ba?!"
Nagkibit-balikat siya.
"Maybe."
"Nakakainis ka!"
"Hmm... Okay."
Aba talaga naman! Namumuro na siya, ah!
"Aba talaga! Hoy alam mo? Hindi ka lang namumuro sa'kin. Talagang namumu–-" Hindi ko na natapos pa ang aking sasabihin dahil naglakad na siya papalayo matapos akong ngisihan at iling-ilingan.
Hahabulin ko pa sana siya kaso nga lang naisip ko na baka isipin niya na follower niya ako at iyon ang pinaka-ayaw kong mangyari sa buong buhay ko. Never akong maghahabol sa isang tulad niya. I SWEAR!!!
Kumuha muna ako ng tissue sa bulsa at nagpunas ng pawis. Siya lang talaga sa buong Ceres ang kayang gumawa no'n sa iaang tulad ko. Baka gusto no'yang ipatapon ko siya sa dagat? Tingnan natin kung hindi niya pa ako igalang. Hmp.
Nagtungo na ako sa recording room at naghanap ng makakanta. Unfortunately, five songs na lang ang available para sa audition.
-I Don't Want To Miss A Thing
-I Do It For You
-Truly Madly Deeply
-I Swear
-How Do I Live
Hmm.. 'yong number 4 na lang kaya?
"Miss, kailan po kayo pupunta sa VoiceTech School? Miss na raw po kasi kayo ni Lady Angel, e." Si Hersh.
"This Wednesday sana kaso nga lang baka may meeting ako with Ms. Agacer kaya i-pa-pamove ko na lang 'yong schedule sa Thur–"
"Naku miss, naku miss, 'wag. Tama na 'yong Wednesday. Alam niyo ba, nabasa ko sa google na mas gumagana 'yong boses ng tao tuwing Wednesday kaya mas maganda kung sa Wednesday na lang kayo mag-s-start. Tutal kayong dalawa lang naman ni Ms. Agacer ang mag-uusap, edi mas mabuti na kung iyon na lang ang ipa-move niyo ng schedule. Saka baka maraming magpunta sa Wednesday dahil ini-expect nila kayo na pupunta doon tapos wala kayo? Edi ano na lang po ang magiging reaksyon nila? Baka masira pa ang image niyo. Saka–"
" Teka. Teka. Teka. Ikaw ba si Madam Pushy? Bakit ba parang ikaw pa ang nasusunod. Ako amo mo 'di ba?"
" Nag-su-suggest lang po miss."
"Saka,saang lupalop mo naman nakuha 'yong tuwing Wednesday e mas maganda ang hatak ng boses ng tao?"
"Sa MacroView, miss."
"Sa MacroView? E parang wala naman ata akong nababasa na gano'n? Masyado kang gawa-gawa."
"Hay naku, miss. Basta mas maganda kung sa Wednesday na kayo mag-s-start dahil mas mahaba ang training mas gaganda ang boses. E kung sa Thursday pa kayo magsisimula, apat na araw lang ang training niyo. Pero kung sa Wednesday, limang araw. Edi mas mahahasa ang boses niyo. Baka kayo pa ang manalo."
Napangiwi naman ako sa mga paliwanag noya. Parang may something sa mga words niya at sa mga ikinikilos niya kaya ganoon na lang niya ako i-push sa singing contest na iyon. Saka bakit parang masyadong special sa kanya ang Wednesday to the point na gagawa pa siya ng sarili niyang trivia para lang ma-impress ako at mapapayag niya ako na huwag nang i-move ang schedule sa Thursday?
"Alam mo, ang dami mong knows. Tara na nga sa cafeteria."
Nanguna na akong maglakad patungo roon at umupo sa pwesto namin. Gaya ng palagi niyang ginagawa, siya ang pipila at ako ang pipili. So, havang nakapila siya, nilabas kong muli ang aking phone. Hindi pa kasi ako nadadala, e. Siguro mga tatlong beses pa at madadala na ako–
What the–
"Where's my phone?" Bulong ko sa sarili habang todo halungkat ng bag.
Hala! Hindi maaari! 'yong cellphone ko? Dito ko lang ''yon nilagay sa may inner pocket kaya imposibleng mawala' yon! Hala!
"Miss. Aligaga ka ata jan–"
"'Yong cellphone ko nawawala!"