"Welcome to Qatar, here wear my scarf," inabot sa akin ni Dean yung grey niyang scarf. Kinuha ko na ang din dahil malamig din ngayon dito. 
"kikiligin na sana ako kaso si elle lang pala," sabat ni Jai. 
"ay wow! bawal 'yan Dean! Bakit mo tinatawanan si Jai!? Dapat si Elle lang happy pill mo! Parang tanga naman oh" natatawang sabi ni Jes.
Naglakad na lang kami palabas ng Doha HIA. May service naman daw susundo sa amin, ako mags-stay sa bahay nina Dean, yung tatlo dun sa lumang bahay nina Dean, malapit lang naman. May surprise pa naman akong ginawa! Paano ko gagawin kung sa kaniya ako mags-stay?!
"Elle is mine" sabi ni Dean bago ako papasukin sa mustang.
"Luh, alam po namin!" rinig ko pang sabi ni Gale. Misunderstood amputa. 
I was wearing a yellow shirt tucked into jeans pants paired with gold flat sandals. While dean, wearing an oversized gray t-shirt and a black pants paired with white puma shoes, may jewelries din siyang suot. He had three rings on his left hand and a thin silver bracelet. 
Buong byahe akong tahimik, pinagmamasdan ko lang ang kapaligiran, mga matataas na gusaling nadaanan namin. Kahit si Dean ay hindi nagsalita. 
Feeling ko tuloy nasa quiet place ako!
"We're here, Elle." napalingon ako kay Dean nang magsalita siya.Andito na pala kami, hindi ko namamalayan kasi busy akong manood sa mga view!
"ako na po," sabi ko dun sa driver na nagbaba ng bagahe ko mula sa likudan ng kotse. Pilipino siya at hindi arabo o ano mang lahi.
Hinila ko ang maleta ko papunta sa gate, nadatnan ko si Dean na nakapamulsa at nakatitig lang sa paglapit ko.
"Oh bakit ka ganyan makatingin?" tinaas ko ang isa kong kilay na naging dahilan ng pagtawa niya.
"Let's get inside. Ako na diyan," aagawin ko dapat pero hinigit na niya sa akin. Wala na akong choice kundi ibigay sa kaniya. Sinundan ko lang siya kung saan niya ako dadalhin.
"This is your room, beside mine." umawang ang bibig ko sa sinabi niya. Alam kong wala akong karapatan na magreklamo pero bakit kailangan tabi ng kwarto niya?
"Yung nasa sulok, that's my office or I say my study room. If I'm not on my room. Check me there, lalo na kapag may kailangan ka. No more complain, get inside then rest, bukas pa laro ko. May mga excuse letters na tayo kina prof," mahabang paliwanag niya.
Gusto ko siyang sagutin pero hindi ko alam kung saan magsisimula! Wala akong nagawa kundi tumango at pumasok sa kwarto na sinasabi niya. Beige ang color nito, napaka-aesthetic. 
Hinayaan kong lumundas ang mga daliri ko sa bawat bagay na nahahawakan ko. Hanggang sa dumating ako sa isang sulok na may shelf, kung saan may mga picture frames doon. Pansin ko ding halos walang mga pang-babae na gamit dito. Wala ba siyang kapatid? Naging ex? Or pinsan na babae?
until I saw a picture frame where he and Dominic were together, magka-akbay at  parehas may hawak ng basketball. Naalala ko tuloy yung pinagusapan namin ni Dominic, last time.
- flashback -
Kakatapos lang naming kumain ngayon, napadami ng order si Dominic eh sinabi ko na naman na okay na ako sa carbonara pero nagpumilit pa din, kaya tinake out na lang. Wala pa naman ding bawas yung iba.
"Teka nga Nic, why do you want to meet Dean?" i asked.
Pinasakay niya muna ako sa likod bago siya umikot sa sasakyan papuntang driver's seat.
"I just want to know what he looks like, or if he's gentle or what." agad na kumunot ang noo ko.
"c'mon, last time I went to their house and then when I entered his room—" 
"what!? A room?! May nangyari sa inyo?" hinampas ko siya ng malakas.
"hindi! kingina. Anong utak meron ka." I rolled my eyes before continuing my story. "then I saw the picture frame of you together. He said, child hood friends daw kayo lalo nung nasa Australia pa siya. And no choice daw kayo kundi magbasketball."
"Sinabi niya pala.."
"Why is there something wrong between two of you?"
"a big problem. That may cause our friendship over. Nevermind, change topic." he chuckled. A fake chuckled.
- end of flashback -
Gusto ko sanang tanungin pa pero mas pinili kong kumalma, baka masyado ng sensitive yun sa kaniya.
Until now, I'm still thinking na anong naging problema nila? Gusto kong tanungin si Dean pero bukas na laro niya, baka ma-distract.
Humiga na lang ako sa kama at kusa ng bumagsak ang mga mata ko. Napagod ako sa mahabang byahe. Kailangan kong bumawi ng tulog.
"gago ka ba elle? Seryoso ka ba, magmumukha naman akong kidnaper dyan e!" sigaw ni Gale sa kabilang linya.
"basta sunduin mo na lang ako bilis" pinanitili kong hinaan ang boses ko.
6 AM na dito, nakalimutan kasi ni Gale yung banner na ginawa nina Jes sa Pilipinas kaya kailangan naming gumawa ulit. May pupuntahan kasi kami ni Dean mamaya kaya wala na akong oras, 8PM pa naman laro niya.
Nakaayos na ako. Kinuha ko na lang yung bag ko at dahan-dahang lumabas ng kwarto ko, nagtanggal  muna ako ng sapatos para hindi marinig ang yapak ko lalo na sa pagbaba ng hagdan.
"thankyou ate Mila!" pasasalamat ko sa isang maid, si ate Mila yung nakasabwat ko para magbukas ng gate. Nasa kanya yung susi e.
Tumango lang si ate Mila saka ako dahan-dahang lumabas ng main door. Ng nasa garahe na ako, binilisan ko lalo ang lakad ko. Akala ko ay hindi na ako mahuhuli nung alarm pero tumunog agad ito. Nahuli ako! 
Ganyan ka-secure yung bahay nina Dean, kapag may tao sa garahe, automatic maga-alarm 'yan, kaya malalaman talaga kung may tao. Wala akong pasabing lumabas na ng gate bago pa may lumabas na mga body guards dito.
Tumakbo lang ako hanggang sa nakarating ako sa may high-way, kasabay nun ay nakasalubong ko na si Gale na matalim ang tingin sa akin. Ano na naman ginawa ko?!
"Kingina bakit ka andito?! akala ko ba susunduin kita do'n?" bungad niya sa'kin.
"nahuli ako nung bwakanangshit na alarm" napakamot ako sa ulo ko.
"ayan, for sure narinig yun ni Dean! Yare ka mamaya," pangaasar pa niya. 
Hindi ko na lang siya pinansin bagkos ay inunahan ko siyang maglakad. Nag-commute lang kami, bumili muna kami ng materials bago pumunta sa bahay kung saan nags-stay sina Gale.
Tulog pa yung dalawa nung dumating kami. Magaling sa arts si Gale kaya hinayaan ko lang siya, habang gumagawa siya, sinusukat ko yung jersey ni Dean na kinuha kong palihim kanina. Sana hindi ito yung gagamitin niya. Nang masukat ko, humarap agad ako sa salamin, tiningnan ko ang likod nito tiningnan ng maigi.
Hernandez, 17
Ready na ako sa magiging compliment ng mga tao. Ang alam ng parents niya ay girlfriend ako ni Dean kaya magpapaka-girlfriend material ako. After naman nito, wala na e.
"Tanong ko lang, deal ba 'yang pagiging jowa mo?" Tanong ni Gale. Umiling ako.
"Hindi ko naman alam na may balak siyang ganun. I mean, he can say it to me naman"
"Paano kayo aamin sa pamilya niya? Alam kong isang linggo pa lang kayong nagkakilala. Pero hindi ka attracted?"  Tanong pa niya.
"Hindi."
"I know you're already overthinking, you're already compared him to your exes. But trust me, he's different. Try mo, bawal bitter sis"
"Gawin mo na lang 'yan," sabi ko at tinuro yung mga ginagawa niya.
Mabilis lang din natapos ni Gale yung paggawa ng banner. Sinabi ko na din kung ano dapat suotin nila at oras kami magkikita. Kakaligpit ko lang ng gamit ko. 6:45 AM lang naman, kailangan ko na ding bumalik sa bahay bago pa magising si Dean.
"alis na ako, byebye!" kumakaway ako habang lumalabas ng pinto. 
"AYY!" 
Tumama ako sa kotse na biglang sumulpot  dito pagkalabas ko ng gate. Hindi naman ganun kalakas pagkakabundol sa akin pero still, napaupo ako sa kalsada. Kumikirot ng kaunti yung paa ko.
Ako na ang nagtayo sa sarili ko at humawak sa pader, napalabas na din si Gale at iniintay lumabas yung driver nung itim na kotse. 
'p*tangina' I whispered to myself when I saw Dean get out of the car
"tara na" binuhat ako ni Dean ng bridal style at isinakay sa kotse.
"alam mo namumuro ka na. Nung isang araw, binunggo mo  ako sa school, tapos ngayon binunggo ako ng kotse mo. Gusto mo ba akong patayin?!" 
Ilang beses ko pa siyang kinagalitan pero wala lang sa kaniya lahat. Nasayang lang laway ko! 
Ganun din ginawa niya ng makadating kami sa bahay niya, binuhat ulit niya ako hanggang sa kwarto na pinags-stayan ko.
"kaya mo ba mamaya?" tanong niya.
"oo, malayo sa bituka"
"malayo pero bali naman?" umiling ako.
Nag-stay siya ng halos kalahating oras sa kwarto, medyo awkward pero okay na din yun, inalis naman niya sakit ng paa ko. Kapag hindi nagamot, hindi ko talaga kakayanin.
Nakapagbihis na ako  para sa lakad namin ni Dean, wala akong ideya kung saan kami pupunta pero still, pumayag pa din ako. Nakasuot ako ng isang black fitted dress paired with silver heels. Lumabas ako ng kwarto dala yung silver bag ko. Kasabay ng paglabas ko ay dumaan sa harap ko si Dean, tumigil saglit at sinuri ang suot ko mula ulo hanggang paa.
"Wear sandals." umirap pa siya bago magpatuloy sa paglalakad.
"Ha?! Bakit?!"
"Your foot is not okay, mas mahihirapan ka kapag nagsuot ka ng heels." 
Nagpatuloy siya sa paglalakad hanggang nakadating siya sa hagdan, bago pa siya bumaba may sinabi pa siya.
"You don't need to wear that, maybe next time. Just wear flat sandals, yung kasing flat mo"
Agad kong hinubad yung isang pares ng heels ko at binato sa kanya. Alam kong nasaktan siya.
"gangster!"
"Hindi ikaw si kathryn. Bawal mga assuming dito, Sharielle," nagpatuloy na siyang bumaba, dala-dala yung heels ko!
"cinderella pa nga," habol pa niya.