Dahil nga sa transferee lamang pa lang ako, wala pa akong school uniform ay nagsuot na lang ako ng black leather jacket na may nakapaloob na white T-shirt saka itim na skinny jeans saka sneakers. 
"Nanie Habnie, mauna na po ako, kayo na po ang bahala rito!" Paalam ko sa Nanie Habnie ko na abala sa paglilinis ng sahig. Natigil ito sa ginagawa at nilingon ako.
"Ayy naku, kumain ka muna, hindi ka pa naggabihan kagabi, basta-basta ka na lamang na natulog. Bata ka." ani Nanie Habnie. Bakas sa tono nito ang pag-aalala at pagiging istrikto. Sanay na ako lalo at nakasama ko rin namang siya noong bata ako at close talaga kami.
"Kakain na lang po ako sa cafeteria kasama sina Harriet! Una na po ako!" sigaw ko at nagpaalam na.
Narinig ko pa ang mga pahabol niyang mga sinabi ngunit hindi ko naintindihan. Hinarap ko siya at ngumiti at nag-thumbs up. Kumunot lang ang noo nito sa akin at kinuha ang walis na mukhang ipapalo pa yata sa akin.
Natawa ako ng mahina akong paluin ni Nanie Habnie sa aking binti. Niyakap ko siya at maayos na nagpaalam.
"Siguraduhin mo lang na kakain ka ng pang-umagahan, ang payat payat mo na nga eh baka matodo pa." Pagpapaala sa akin ni Nanie Habnie. Sumimangot ako dahil sa huli niyang sinabi.
Iniabot sa akin nito ng susi ng motor ko na nasa mahabang lamesa. Nagpasalamat ako at nagpaalam at dali-daling nagpunta sa labas kung saan naka-park ang motor ko. 
Pwede naman na akong magmotor dahil bente anyos na ako at sanay ako sa paggamit ng motor. Iba't-ibang klase ng sasakyan. Pinaharurot ko iyon patungo sa Unibersidad ng Rizal.
Pinark ko iyon sa parking lot ng university. Basta ko na lang itinali ang hindi ko pa nasusuklay na mahabang buhok at agad na pumasok sa university. 
Inikot ko ang aking paningin sa buong paligid at hindi na ako nagtaka kung bakit ganito ang lugar. Sakto lang ang bayad na ibinibigay namin dahil maganda ang kabuuan ng university.
"Lennox!"
Nahinto ako sa paglalakad ng marinig ang sigaw ng isa ko pang kaibigan. Si Danish. 
"Hey!" binati ko rin ito.
"My god! Lalo kang gumanda at pumuti ka lalo! Gosh I'm so envy!" ani nito.
"Thanks, ikaw rin lalo kang gumanda, bagay mo ang pagiging morena." papuri ko rito.
Dati itong maputi at talaga namang maganda siya ngunit mas maganda pa pala siya kapag morena. Tumingkad ang taglay nitong ganda.
"Heh! Binola mo pa ako! Halika na nga!" aya nito sa akin.
Sabay kaming nagtungo sa gymnasium ngunit napatigil kami ng maagaw ang atensiyon namin sa gitna ng field ng makitang may kumpulang studyante ang naroon sa daraanan namin. Ang gulong iyon anh dahilan kung bakit hindi kami makadaan, hinaharangan nila ang daanan namin.
"Paano tayo makakadaan?!" inis at halos pabulyaw kong sabi. Bakit kasi sa gitna pa nila ginustong maglaban?!
"Halika, panoorin muna natin!" Saad ni Danish.
Hinila ako ni Danish patungo roon para makita kung ano ang nangyayari. Hindi matatahimik si Danish hanggat hindi niya nalalaman ang bawat detalyeng nangyayari doon sa gulo. Dakilang chismosa ang isang ito eh.
"Padaan, padaan po!" 
Marami pa ang mga nagreklamo sa pagsingit namin ni Danish pero pareho kaming walang pakialam.
Ng makarating sa gitna ay ganoon na lang ang pagngiwi ko ng makitang may rambulan na nagaganap doon. 
Pinanood ko ang mga lalaking nagrarambulan sa harap ko habang nakahalukipkip. Tumuon ang mga mata ko sa lalaking naka itim na may hikaw sa kanang tenga. Kumikinang iyon at maliit lamang ang hikaw na iyon ngunit sapat na para makita.
Sumigigaw ang mga kalalakihan dahil sa gulo gano'n din ang mga babae. Wala ni isa aisa ang gustong umawat sa mga nag-aaway. May mga ilan pang mga guro ang napapadaan at tila walang pakialam sa nangyayari at kung may napapatingin ay agad nilang iiwas ang kanilang mga mata na para bang napaso ang mata nila sa natunghayan at nagpatuloy sa paglalakad
Pinilipit ng may berdeng mga mata ang lalaki na kaaway saka sinipa ang kaliwang binti dahilan para mapaluhod ang kaaway niya saka sinapak ito dahilan para humandusay ang kalaban nito. Agad niya namang sinipa paikot ang lalaking nasa gilid niya at ng pagkababa ng kaliwang paang ginamit niya ay saktong nagtama ang aming mga mata. 
Ang berde nitong mga mata ay sumisigaw ng panganib habang ang noo ay kunot na kunot at ang dalawang makapal at magandang kilay ay magkasalubong at ang labing mapula ay bahagyang nakaawang.
Nagtutuluan ang pawis nito sa kaniyang noo, nanatili ang mariin niyang titig sa akin, gano'n din ako. 
Kumunot ang noo ko ng maramdamang bumilis ang pintig ng dibdib ko na hindi normal sa ordinaryong tibok nito. Nagtagal ang titigan namin, wala ni isa ang gustong magtanggal ng tingin.
May itsura siya at talaga namang marami panigurado ang mga babaeng handang maghintay at pumila para sa kniya kahit gaano pa kahaba. Dagdag pa na matikas siya at gwapo, matangkad at mukhang may sinsabi sa buhay.
He looked like a bad boy or a gangster.
Umawang ang labi ko ng walang pasabi itong umismid sa akin at nag-iwas ng tingin. Luh! Anong nagawa ko para ismidan niya ako? Bawal ba siyang titigan? Hah! 
The nerves of that man!