Nakatingin siya sa sarili habang nakaharap sa salamin. Ito ang araw na magbabago ang buhay niya. Ito ang simula ng pagbabago ng lahat.Batid niya na ilang sandali na lamang ay pupunta na dito ang driver na naka assign sa kaniya. Hindi niya pa rin nakikita si Lanche. Hindi ito umuwi kagabi o maski kanina. Kaya naman hindi niya alam kung ano ang pinaplano nito. Tanging si Meshua ang nagpaliwanag ng lahat.
Huminga siya ng malalim, upang maalis ang nararamdamang kaba mula sa kaniyang dibdib. Hindi rin siya mapakali. Kaya naman maya-maya siya umiinom ng tubig. Madalas siya makaranas ng heart palpitation kaya kailangan niyang pakalmahin ang sarili.
Muli niyang inayos ang sarili ng pumasok ang nag m-make up sa kaniya. Kahit nawala namang makakakita rito. Sinabi niya rin kay Meshua na inimbitahan niya ang kaibigan at laking gulat niya ng pumayagsi Lanche.
Sinimulan na siyang make up-an ng babae. Ilang oras na lamang ay maguumpisa na anh kasal niya. Gaya ng pinili niya, ito ang suot niyang design. Ang moon set. She loves Moon,noong bata pa siya, pangarap niya maglakbay sa buwan. Nakakatawa man isipin pero hindi pa rin naalis sa kaniya iyon.Alam niyang imposible siya maging astronaut, kaya naman pagmamasdan na lamang niya ang buwan mula sa eroplano.
"Madame okay na po ba iyan?"
Dumilat siya at dahan-dahang humarap sa salamin.Namangha siya sa itsura niya. Nagmukha siyang mayaman tignan at desente.Iba talaga ang nagagawa ng make up.Ngumiti na lamang siya sa makeup artist.
Maya-maya lamang ay sinundo na siya ng driver para ihatid sa simbahan.Ilang oras ang lumipas subalit hindi pa rin sila nakakarating. Hindi niya batid kung saan iyon kaya naman nanahimik na lamang siya. Tumingin siya sa labas at kita niya ang malinis na daan. Sobrang ganda non habang may mga lagas na bulaklak ng puno sa gilid nito. Namangha siya sa ganda ng lugar. Maya-maya lamang ay huminto sila sa isang gate.
"Madame andito na po tayo"
Napalingon naman siya at nagtaka. Dahil isang malaking gate lamang ang nandon. Sobrang tago ng lugar na iyon. Kaya naman my lungkot siyang naramdaman.Ganon ba talaga kawalang gana si Lanche na pakasalan siya? At sa ganitong lugar pa talaga para walang makaalam?
Inalalayan siya ng driver pababa. Pumasok sila sa gate. May isang malaking espasyo doon. Subalit walang tao. Nang lumiko sila, ganon na lamang ang gulat niya ng may mga tao. At nakita niya ang tatay niya na naghihinta sa pintuan ng venue. Pati na rin si Chillet na grabe ang ngiti.
Hindi niya kilala ang ibang nandito pero nakita niya ang ilang VIP costumer ng shop nila. Pati na ang manager nila.At laking gulat niya ng makita ang mga kapatid niya sa gawing kanan na nakangiti sa kaniya.Nakaupo na ang lahat at nakatingin sa kaniya
"Ang ganda mo beshy! Ikaw na!" sabi nito sa kaniya habang niyakap siya.
May malaking katanungan sa isip niya. Kung bakit may mga ibang tao dit.Ang buong akala niya at pito lang silang makakaalam nito.Pero mali siya dahil may mga tao.
"Congratulation anak."
Malungkot na sabi ng papa niya sa kaniya.Batid niya na nakokonsensya ito sa ginawang pangbabayad-utang sa kaniya.Subalit hindi naman niya ito matitiis kaya ngumiti siya at niyakap ito.
"Okay lang po ako pa. Basta ligtas kayo." Sabi niya habang nakangiti sa ama.
"Maraming salamat anak. Patawarin mo ako."
Niyakap na lamang niya ito. Maya-maya lang ay tumunog na ang piano.Ngayon lamang niya napansin ang paligid. Mula rito ay tanaw mo ang magkabilang bundok.Kita mo rin ang paglubog ng araw.Ang ganda ng tanawin dito lalo na't malinisat sariwang hangin ang malalanghap mo. Sa baba naman, makikita mo ang mga building.Napakagandang tanawin. Sadya siyang namagha sa lugar na ito.Naglakad siya habang nasa likod niya ang kaibigan at nakakapit siya sa tatay niya. Mula rito, tanaw niya si Lanche sa unahan na naka suit katabi si Meshua. Seryoso lang itong nakatingin habang nakangiti si Meshua.
Ilang hakbang pa ay nakarating siya sa gitn. Nakaharap siya ngayon sa nakatulalang si Lanche. Hindi niya alam kung bakit parang wala ito sa sarili. Siguro ay hindi pa ito handa na pakasalan siya. Ngumiti na lamang siya ng mapait sa kaibigan at sa tatay niya ng kuhain ni Lanche ang kamay niya.
Nagmisa ang pari, pero parang wala na rin siya sa sarili niyaNag dadalawang isip ba si Lanche na pakasalan siya? Kung kailan handa na siyang mahalin ito? Ganito a ang magiging sitwasyon niya.
"Miss De Villa?"
Napalingon siya ng tawagin ang apelyido niya ng pari Bago lumingon kay Lanche na nagtatakang nakatitig sa kaniya.
"I-I Do Father." Sabi niya habang nauutal na yumuko. Sa sobrang pag iisip niya ay hindi niya namalayan na tinatanong na siya ng pari. Patay siya panigurado kay Lanche nito.
"Okay May I announce that you are husband and wife.You may kiss the bride" sabi ng father.
Napanganga siya sa sinabi nito.Nawala sa isip niya ang scene na ganito. Pero mas lalo siyang nabigla ng hilahin siya ni Lanche at hinalikan. Nakatitig siya dito habang magkadikit ang labi nila.Seryoso itong nakatingin sa kaniya.Parang tumigil ang mundo niya sa ginawa ng lalaki. Marahan lang ang halik nito pero ramdam mo ang sinseridad.
Narinig niya ang malakas na palakpakan ng mga bisita.Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya habang nakatingin sa mga mata ni Lanche. Ilang minuto nagtagal ang ganong posisyon nila.Kaya naman ay nang humiwalay ito mula sa labi niya ay napatahimik siya. Hindi niya mawari ang nararamdaman niya. Hindi niya expected na hahalikan siya ng ganon ni Lanche. Dahil masyado itong naging busy sa trabaho kaya hindi na niya ito nakita.
"Are you with me?"
Nagbaliksiya sa reyalidad ng magsaita ito.Magkayakap pa rin sila. Kahit na anong ingay ng mga tao tila ba ay wala silang marinig at tanging sila lang ang tao sa buong venue.
"O-oo Hehehe" palusot niyasa lalaki. Ngunit tumango na lamang ito bilang pag-sang ayon. Nagulat na lamang si Brie ng buhatin siya ni Lanche kaya naman todokilig ang ibang mga kababaihan sa ginawa ng lalaki. Ibinaba na lamang siya nitonang makarating sila sa kotse.
"Saan tayo pupunta?" tanong nia.
"We're already married. What do you think?"balik na tanong ng lalaki sa kaniya.
Bigla naman siyang kinabahan.Hindi pa siya handa ibigay ang pagkababae niya. Hindi pa siya handa sa bagay na ganito.
"P-pero--"
"What?" Hinihintay ni Lanche na sumagot ito. Subalit bahagyang natakot si Brie kaya hindi na siya nakasagot pa.
Nagpatuloy siya sa pag drive hanggang sa makarating sa lugar na iyon.Habang nababa si Brie sa kotse ay hindi niya maitago ang kabang nararamdaman niya. Natatakot siya, hindi niya batid kung ano ang magaganap ngayong gabi. Subalit tama si Lanche.Kasal na sila, kaya wala siyang lusot doon. Masyado pa siyang bata sa edad na dise-nwebe.
Nandito sila sa isang rest house. Nakita niya ito kanina bago sila pumunta dito ng driver.
"S-sayo yan?" hindi makapaniwalang tanong niya kay Lanche. Hinila lamang siya ng lalaki,subalit dahil mahaba ang gown niya, binuhat na lamang siya ni Lanche.Hindinniya maiwasang hindi mapatingin dito. Lalo na at malapit ito sa kaniya. Napakagwapo niya lalo na sa malapitan, kaya hindi na siya nagtataka kung ma in love si Lauren dito.
"You'll free to stare at me whole night." sabi niya habang naka tuon ang paningin sa daan.
Bahagya siyang umiwas ng tingin. Hindi niya napansin na nakatingin sa kaniya si Lanche.Hindi niya rin ito maiwasan isipin.Isa na siyang Claveria. Hindi na siya isang ordinaryong babae ngayon, dahil nakadikit na ang apelyido ni Lanche sa pangalan niya. Isa na siyang Mrs. Claveria. Pumasok sila sa pinto. Sadyang maganda ito kumpara sa mansion. Hindi man kasing laki ng mansion pero nakakarelax. Tanaw mo ang mga building sa ibaba. Tanaw na tanaw rito ang kabilang bundok na sobrang sarap sa mga mata kung titigan mo ito sa palubog na araw.
Naglakad-lakad pa siya at nilibot ang buong rest house. Napakaganda nito, hindi niya inaasahan na makakarating siya sa ganitong lugar. Hanggang pangarap lang niya ito noon, subalit heto na. Nagulat siya ng hilahin siya ni Lanche papunta sa kwarto. Isinandal siya nito sa pader na mas lalong ikinakabog ng dibdib niya. Hindi niya alam ang gagawin dahil wala pa siyang experience sa ganito.Tanging paghinga lang ni Lanche ang dumapo sa leeg niya. Amoy niya ang pabango. Napapikit na lamang siya.Subalit naramdaman niya ang pag tigil ng binata sa paghalik sa leeg niya.Huminga ito ng malalim bago tuluyang lumayo sa kaniya.
"S-sorry,you may sleep here. I Sleep outside." sabi nito at lumabas na ng kwarto.
Nabunutan siya ng tinik sa dibdib.Hindi niya alam kung bakit ganon ang ginawa ng binata. Kung bakit hindi nito itinuloy ang gusto nito sa kaniya.Hindi pa talaga siya handa kaya mas minabuti na lamng niya ang mag shower. Dama niya ang maligamgam na tubig na tumatama sa balat niya. Gustuhin niya mang kausapin si Lanche, subalit nahihiya siya dito. Para kasing si Lanche pa ang nag a-adjust.Nahiga siya sa kama matapos mag shower.Ilangboras ang lumipas subalit hindi siya makatulog.Lumabas siya para silipin ang binata, timambad sa kaniya ang namamaluktot na si Lanche mula sa sofa. Tulog na ito at mahimbing na natutulog. Hindi niya sinayang ang pagkakataon para tignan ito ng malapitan. Dumako ang tingin niya sa labi nito na mapula. Sa matangos na ilong at mahabang pilik mata. Hindi niya rin maikaila na sobrang gwapo nito lalo na sa malapitan. Kaya naman ay napaisip niya. Mayaman, gwapo at may respeto. Ano pa nga bang kulang dito para hindi siya tuluyang mahulog sa mga ipinapakita nitong kabutihan sa kaniya at sa pamilya niya?
Bigla na lamang siya na curious kung bakit nagawang iwanan ni Lauren ang binata Sa anong dahilan? Kung ano ang dahilanat naghiwalay silang dalawa. Gayong alam niya na mahal na mahal nito ang isa't-isa.
"L-lanche?"
Bahagyang namulat ang binata at nagulat ito ng makita siya sa tabi niya.
"Malaki naman ang kama, pwede ka don matulog. Malamig dito sa labas, baka magkasakit ka."
Maski siya ay giniginaw sa sobrang lamig dito. Wala pa ito sa labas, nasa poob pa sila at nakalock ang mga pinto at bintana pero tagos pa rin ang lamig dito sa loob.
"Im fine here--"
"You're not. Kaya sige na. Baka magkasakit ka pa rito. " sabi niya at ngumiti. Tinitigan lang siya ni Lanche dahilan para mapatayo siya para hindi niya makita ito.
Pumasok silang dalawa sa kwarto ng walang ni isang nagsasalita. Humiga siya sa kanang bahagi habang si Lanche naman ay nasa kaliwang bahagi nito.
"Why are still awake?" tanong nito.
"H-hindi ako makatulog eh." sagot niya at marahang pinikit ang mata. Hindi na muling nagsalita pa si Lanche. Pinipilit niyang matulo, at hindi rin ngtagal ay dinalaw na siya ng antok.
Nagising na lamang siya ng nakayakap sya kay Lanche. Tumambad sa kaniya ang gwapong mukha nito na nakapikitm Napatayo siya ng mapagtanto niya ang posisyon nila. Dahilan oara magising si Lanche.
"S-sorry heheheh" sabi niya at nagmamadaling tumayo ng magsalita si Lanche.
"Why are you saying sorry?That is a normal for the newly wedded."
Hindi niya alam pero may konting kilig siyang naramdaman. Nagalakad na lamang siya palabas habang may ngiti sa labi. Nagsimula na siyang gawin ang routine niya.Palabas na siya ng maamoy niya ang niluluto ni Lanche dahilan para sundan niya ang amoy na iyon, naabutan niya si Lanche na busy sa pagluluto.
"Sit there. I will cook." nakangiti nitong sabi.
First time niya makita itong nakangiti sa kaniya kaya naman mas lalo siyang nahulog sa ginawa ng lalaki. Sa ilang panahong pagsasama nila ngayon lamang niya nakita iyong ngumiti.
Ilang minuto lang ay natapos rin ito magluto at pinaghain siya sa mesa.
"A-ah, A-ano pala dapat ang itawag ko sayo?" pagtatanong niya.Napatingin sa kaniya ang binata.
"Ayaw mong tinatawag ka sa name mo hindi ba? Dahil baka may makaalam. So ano ang gusto mo itawag ko sayo?"tanong niya ulit.
"Anything you want." sagot nito habang nakatingin sa kaniya.
"Dine. I will call you dine." sabi niya at ngumiti.
"Dine? tanong ng binata na ikinalaki ng pagnvmgiti niya.
"You're name is Lanche, So I will call you dine."
Mukhang na gets naman ng lalaki dahilan para pumayag ito.Habang nakain sila, hindi niya maiwasan tignan ito dahil napapangiti ito ng wala sa oras kahit hindi naman sila nag uusap.
Napaisip na lamang siya kung para saan iyong ngiting iyon. Matapos silang kumain, nagulat siya ng nagiimpake ito.Kaya naman tinanong niya ang lalaki.
"Were going to vacation. On baguio" sabi niya at ngumiti.
Madalas na itong nangiti kaya naman nakakapanibago sa paningin niya. Nagimpake na rin siya,nagulat na lamamg siya ng nakaready na ang gamit niya.Ipinadala pala ito ni Lanche para hindi na sila umuwi sa mansion.
Ilang oras ang lumipas at nakarating sila sa baguio. Sadya siyang namangha sa ganda ng tanawin doon. Una nilang pinuntahan ang strawberry farm dahil yon ang una niyang nakita sa internet Halosagtitinalon siya ng makta ang farm ng strawberry. May dala silang basket ni Lanche. Habang busy sila sa paglalakad at pamimitas ng strawberry.
Tinuturuan rin sila ng tour guide nila kung paano ang tamang pagpitas ng mga ito. Saglit lang ay natuto na sila. Hindi naman niya pinalampas ang pagkakataon. Masaya silang namimitas ni Lanche. Gusto niyang pasayahin ito,dahil alam niyang hindi niya nagawa ang best niya kagabi as their honeymoon dahil lang sa hindi pa siya handa kaya nais niyang bumawi kahit sa simpleng bagay na ito mapasaya niya ang binata.
Sumunod naman ang Bahong Flower Farm.Mahilig siya sa mga ganito lalo na noong nasa probinsya pa lang sila ay namimitas na sila ng mga prutas. Jaya naman namiss niya ang mga farm.
Maraming lugar silang pinuntahan sa Baguio. Sa unang araw nila doon, hindi nila napansin ang oras. Masaya lamg silang namamasyal na para bang mag asawa na nagmamahalan.
Umuwi sila sa hotel, halos hindi na siya maghilamos dahil sa pagod. Agad siyang nakatulog sa sofa. Lmapit naman si Lanche ng makita ito sa sofa. Napangiti na lamamg siya habang binubuhat ang dalaga papunta sa kama nila.Dahan dahan niya itong ibinaba at pinagmasdan. Nakita niya kung gaano kaamo ang mukha nito. Ilang minuto niya iyon tinitigan. Iyon lang ang pagkakataon niya para titigan ang dalaga ng malapitan.Kaya naman ay susulitin na rin niya.Hinaplos nito ang buhok ng dalaga bago niya kumutan. Wala siyang balak galawin ito kahit na kasal na sila. Kahit na isa na itong Mrs. Claveria.Malaki ang respeto niya sa dalaga kaya hindi niya kayang gawin iyon. Alam niya rin na wala pa itong karanasan o naging boyfriend kaya napaka swerte niya ditoDahilan para lalo siyang na motivate na alagaan at mahalin ito ng patago. Kahit alam niya na may gusto sa kaniya ang dalaga.Hindi na siya magdadalawang isip pa na angkinin ito sa tamang panahon. Ngunit sa ngayon, ay kailangan niyang respetuhin ito gaya ng pagrerespeto niya noon sa ex niya. Ayaw niya rin ito pilitin kahit na gustong-gusto naniya galawin ang dalaga. Sadyang napamahal na nga siya dito noong unang kita pa lamang niya. Mula ng mabangga niya ito sa daan, hindi na it nawala pa sa isipan niya.Palagi niyang iniisip ito kaya naman ng malaman niyang doon ito nagt-trabaho sa shop niya, ay natuwa siya. Nagkaraoon siya ng pag asa para alamin ang lahat tungkol dito. Hindi niya rin hahayaan na mawala pa ito. Hindi niya hahayaan na masira ang lahat ng ginawa niya para lang makuha ang babae.