MONDAY na naman. Ito yung araw na pinakaayaw ng mga tao. Papasok na naman sa school. Pwede bang mag-absent muna? Kahit ngayon lang?
”Tayla, ano na???” Sigaw ni mama sa baba.
Napabuntong hininga ako. Sabi ko nga hindi pwedeng umabsent. Naligo na ako at nagbihis ng school uniform. Mahirap na rin baka malate ako. 4:30 na tapos 7 am klase ko baka matraffic pa ako. Sa Manila pa ako nag-aaral tapos nandito ako sa Cavite. Aba! Goodluck talaga sa’kin. Bumaba na ako pagkatapos ko sa ginagawa ko. Kumain muna ako bago umalis.
Mabilis lang naging byahe ko kaya 6:30 am nandito na ako sa school kaya hindi ko na kailangan tumakbo para lang makarating sa classroom. Bumili muna ako ng taho bago ako pumasok sa loob ng campus.
Mabilis lang byahe ko ngayon kaya 6:30 nandito na ako sa school kaya hindi ko kailangan tumakbo para lang makarating ako sa classroom. Bumili muna ako ng taho bago ako pumasok sa campus.
Natatakot ako sa mga taong maiiwanan ko. Ayokong maging malungkot at masaktan sila. Ganun naman talaga diba? Ayaw natin na masaktan natin yung mga taong mahal natin.
Sana madali lang para sa atin na iwanan sila kapag kinakailangan na talaga natin umalis. Sana ganoon din kadali na bumalk.
“Aray!”
Sigaw ko ‘yan. Kitang nage-emote ako rito tapos may babatok sa akin. Tumingin ako sa likod at nakita ko yung dalawa kong kaibigan. Isa sa kanila yung nang-batok sa’kin.
“Kanina ka pa namin tinatawag pero hindi ka lumilingon,” Paliwanag ni Adaly.
Tinanggal ko yung earphones ko at pinakita sa kanila, “Nakikita niyo ‘to? Kaya hindi ko kayo naririnig. Sana naisip niyo ‘yon,” Nilagay ko na sa bag pagkatapos kong ipakita sa kanila yung earphones ko.
“Malay ba namin na naka-earphones ka pala,” Palusot ni Feya.
Napairap ako sa kaniya, “Common sense, duh!”
“Ang aga mo ata?” Nagtatakang tanong ni Feya.
“Hindi ko hawak yung oras ng byahe ko. Minsan traffic o mabagal magpatakbo yung sinasakyan ko at minsan hindi. Tsaka ilang beses ko na atang pinaliwanag sa inyo yun ah?”
Nagkibit balikat si Feya, “Para lang may topic,” Hindi ko rin alam sa utak nitong babaeng ‘to.
Nandito na kami sa classroom at wala pang masyadong tao kapag ganitong oras. Umupo agad kami sa upuan namin.
“Ano balita sa inyo ni Green?” Chismosang tanong ni Adaly.
“Isa pa kayong ma-issue. Magkaibigan lang kami.”
“Weh? Kaibigan? Balita namin lumabas kayo noong Friday ah,” Kinikilig na sabi ni Feya.
“Lumabas as a friend.”
“Balita rin namin na nagpaulan kayo ah. Jusko, Tayla! Hindi k aba nag-iisip? Paano kapag bigla kang nagkasakit ha? Kapag nagkasakit ka pa naman, inaabot ng ilang araw o linggo!” Panenermon ni Adaly sa’kin.
Ang agang sermon naman ito.
“Kalma, okay? Naseromanan na rin ako ni mama noong Friday tsaka ano bang masama kung maligo sa ulan? Hindi ako palagi nakakaligo sa ulan kasi nga bawal. Noong Friday na lang ulit kaya pagbigyan niyo na ako. Gusto ko lang mag-enjoy.”
“Nag-aalala lang kami sayo. Paano kapag may nangyari sayo? Tayla, graduationg na tayo. Paano kung bigla kang magsakit tapos absent ka? Hindi ka makakahabol sa activities at lessons. Hindi rin kami makakapag-concentrate dahil inaalala ka namin,” Paliwanag ni Feya.
Tumango ako sa kanila, “Alam ko ‘yon tsaka umiinom ako ng gamot, okay? Vitamins tsaka malakas ako kaya huwag niyo akong alaalahanin.”
“Yow!”
Magsasalita na sana si Adaly kaso biglang dumating sila Green at nagsalita itong si Edvin. Tinignan ko sa mata si Adaly na parang sinasabi na huwag niyang sabihin yung pinag-uusapan namin kanina.
"Seryoso niyo ata?" Nakakunot ang noo ni Green habang nagtatanong.
"Sinesermonan lang namin itong si Tayla kasi nabalitaan namin na nagpaulan daw kayo noong friday," Sabi Ni Feya kaya napatingin ako sa kaniya at pinandilatan. Hindi ko rin natignan itong si Feya na huwag sabihin sa kanila.
"Nasabi rin sa amin. Ano naman ngayon?" Tanong ni Grant.
"Nag-alala lang kami," Nagkibit balikat si Adaly.
"Malaki na ‘yang si Tayla. Bakit ba masyado kayong protective?" Masungit na tanong ni Grant.
"Pake mo?" Mataray na tanong ni Feya.
Wala silang alam. Ayomo rin ipaalam sa kanila kung bakit nga ba sila ganiyan sa akin. Umiling lang ako sa kanila. Sana maintinsihan nina Adaly at Feya yung gusto kong ipahiwatig.
"Syempre magkaibigan sila. Ayaw nilang magkasakit si Tayla."
Si Green na ang sumagot sa tanong ni Grant. Tumingin ako sa kaniya at saktong nakatingin din pala siya sa'kin kaya nginitian niya ako. Sana all naiintindihan.
"Kamusta nga pala yung script at yung mga kailangan natin?" Pag-iiba ng topic ni Edvin.
Buti na lang iniba na niya yung usapan namin.
"Nilista ko na yung mga kailangan natin. Okay na rin yung script at iba pa. Sasabihin ko na lang siguro mamaya kung sino sa mga props and costumes at yung magiging leader nito para yung leader na lang kakausapin ko kung may concerns at tapos na yung kailangan natin," Paliwanag ko sa kanila.
"Pwede bang hindi na lang ako yung gaganap?" Nagtaka naman ako sa tanong ni Adaly. Bakit ayaw niya?
"Bakit ayaw mo? Ayaw mo bang ako yung kapartner mo?" Nagtatakang tanong ni Edvin.
"Gusto ko kasi nabasa ko yung script parang hindi ko kayang gampanan yung role ko," Napatitig ako kay Adaly.
"Oh tapos? Maganda naman ah? Unique nga eh," Saad ni Edvin
"Ano ba ‘yon? Curious ako," Sabat ni Feya.
"Paphoto copy niyo na lang. Ikaw na yung magiging leader sa props, Feya," Sabi ko sa kaniya at kinuha yung script ko sa bag tsaka binigay sa kaniya, "Pwede niyo atang ipa-photo copy na ‘yan ngayon? Idamay mo na siguro yung wala pa. Idamay mo na rin siguro kahit hindi leaders para lang may kopya sila at alam nila kung anong flow ng story," Paliwanag ko sa kanila.
Kinuha ko yung wallet ko sa bag kaso nagulat ako na may naglagay ng 300 pesos sa armchair ko kaya napatingin ako sa naglagay.
"Hindi ko alam kung magkano aabutin kaya ayan na lang ibayad niyo," Sabi ni Green.
"Hindi na kaila---"
"Sige, thank you! Tara na," Yaya sa akin ni Feya.
Masama akong tumingin sa kaniya. Hindi na nahiya ‘tong babaeng ito. Kinuha niya yung perang binigay sa amin ni Green. Lumabas na kami ng classroom para magpahoto copy kaso wala pa pala yung tao kung saan kami nagpapa-photo copy kaya hahanap kami kung saan may bukas.
"Tayla, kahit anong mangyari huwag na huwag kang gagawa na ikakabahala namin pati kina Tita ha. Alam mo na kapatid na turing namin sayo ni Adaly," Seryosong sabi ni Feya.
Tumango ako sa kaniya bilang tugon, "Alam ko ‘yon. Sana huwag niyong sabihin kila Green kung anoman ‘yon dahil ayokong dumagdag yung mga taong mag-aalaka sa akin."
Pagkatapos namin na magpa-photo copy, bumalik na agad kami sa classroom. Lumapit ako kay Green para ibalik yung sukli.
"Ito yung sukli sa binigay mo. Salamat!" Nilagay ko sa armchair yung pera.
"Dapat bumili na kayo ng pagkain niyo."
"Sira! Pera mo ‘yan tsaka sisingilin ko na lang sila mamaya para makapagbayad sila sayo."
"Libre ko na ‘yan," Nginitian niya ako.
Nakakadala yung ngiti niya!!!
"Mamaya na ‘yan dahil parating na si Sir," Sabi sa amin ni Edvin.
Panira naman si Sir! Pangit kabonding.