Siguro ramdam niya yung lungkot sa boses ko ngayon at napapansin niya yung lungkot sa aking mukha. May ibang tao kasi na ayaw na talagang magmahal dahil lagi na lang silang iniiwan parang mapapaisip na lang sila kung ano ba yung kulang sa kanila. Bakit lagi na lang silang iniiwan diba? Wala sigurong masama kung hindi na muna ako magmamahal kasi walang mawawala sa’kin. Pero yung ibang tao naman ang rason nila kung bakit ayaw na nila magmahal ay niloko sila o pinagpalit sila.
“Hmm… Pwede ka magmahal ulit.”
Tipid akong napangiti, “Hindi ko alam kung paano ulit ako magmamahal. Ilang beses akong nasaktan."
Napansin kong napakamot siya sa ulo. Pati ata siya naguguluhan sa akin. Gusto ba niyang magmahal ako ulit? Alam kong hindi pwedeng hindi ako masaktan pagdating sa pag-ibig pero nagbago na isip ko. Ayoko na lang pala munang magmahal.
“Hi, mahal!”
Napatingin kaming dalawa sa likod namin. Nakita namin si Edvin na kumindat kay Adaly at itong kaibigan kong malandi ay natawa, pinisil pa pisngi ni Edvin. Ay wow! Kailan pa sila naging close?
“Ang cute cute mo talaga!” Napasimangot si Edvin dahil sa sinabi ni Adaly.
Aso ka pala eh.
“Pang aso lang ‘yon, mahal.”
“Okay lang ‘yan. Mukha ka namang aso eh.” 
Natawa na lang ako sa sinabi ni Adaly. Isa ngang tahol diyan, Edvin.
Tumingin naman ako sa gawi nila Grant at parang seryoso silang nag-uusap. Ay mali parang si Grant lang yung seryoso.
"Bakit ka nakatingin kina Edvin? May gusto ka ba sa kanya?" Tanong ni Grant habang nakakunot yung noo niya.
Gwapo si Grant hindi ko iyon pagkakaila kaso mukha siyang suplado. Hindi pala mukha kasi suplado talaga siya.
Hindi ko na marinig yung iba nilang pinag-uusapan kasi humihina yung boses nila! Hindi naman ako chismosa, curious lang ako sa pinag-uusapan nila. Oo, tama! Curious lang talaga ako sa pinag-uusapan nila baka ako na pala pinag-uusapan nila noh. Uso pa naman ngayon yung fake news!
“Chismosa ka rin.”
Sinamaan ko ng tingin itong katabi ko rito. Hindi ‘yon patanong ah! Parang sinasabi niya talaga na chismosa ako. Well, slight lang naman. Hindi ako katulad nila Feya na sobrang chismosa.
“Curious lang.”
“Ganoon na rin iyon,” Pang-aasar niya sa’kin. 
Hindi ko na lang siya pinatulan at nagsulat na ulit. Kailangan ko itong matapos ngayon pero ang daldal nitong katabi ko para rin siyang sina Feya eh. Nawala nga sina Feya, siya naman pumalit pero okay lang kasi gwapo naman siya.
FRIDAY na ngayon at ito na yung araw ng audition.
Pumasok na ako sa classroom at naabutan ko sila na busy kakabisado sa mga linya nila para sa audtion. Kailangan talaga mag-audition dahil hindi ko alam kung ano yung kakayahan nila. Kung kaya ba nilang umacting at pasok ba sila sa character na sinulat ko.
Bago ako pumunta sa aking upuan, dumerecho muna ako sa harapan.
"Makinig kayong lahat," utos ko sa kanila. Sabay sabay silang napatigil sa ginagawa nila at tumingin sa gawi ko, “Naibigay ko na kahapon yung mga linyang kakabisaduhin niyo. Sinabihan ko na rin si Ms. Angeleine tungkol dito at handa siyang ibigay yung oras niya mamaya para dito sa gagawin natin. Kaya kabisaduhin niyo na ‘yong mga linya niyo at kung sino papalarin na mapili, bibigyan ko kayo ng kopya nitong script. Sa mga naka-assign sa mga props, magbibigay din ako ng kopya nitong script para may idea rin kayo.”
Pagkatapos kong sabihin ‘yon, pumunta na ako sa upuan ko pero may napansin ako na may nakalagay na pagkain sa armchair ko. Isang fresh milk at chicken sandwich. Kinuha ko yung note na nakalagay sa wrapper.
Huwag kang masyadong magpapapagod, my beautiful princess. Baka mahimatay ka bigla kapag pinagod mo ‘yang sarili mo at hindi ko kakayanin kapag may mangyaring hindi maganda sayo.
- Green na pogi
Napatingin ako sa upuan ni Green pero wala siya roon. Hindi ko napansin na narito na pala ‘yong hinahanap ko.
“Salamat dito,” Nakangiti kong sabi sa kaniya. Umupo na ako at umupo siya sa tabi ko.
"Wala ‘yon. Ayoko lang  na napapagod ka. Anong oras ka natulog kagabi?"
"Maaga akong natulog."
Buti nga nakatulog agad ako kagabi. Siguro sa sobrang pagod ko kaya inantok ako kagabi. Buti na lang talaga tapos ko na yung dapat kong gawin bago ako nakatulog.
“Ano ibig sabihin nito?”
Napatingin kami ni Green sa apat na nasa harapan namin. Nagtatakang nakatingin sa amin sina Adaly at Feya samantalang nakangiti lang ‘yong dalawang kaibigan ni Green.
“Nandito na yung mga chismosa,” Pang-aasar ko sa kanila.
Inirapan lang ako ni Feya. Tinuro naman ni Adaly si Feya na parang sinasabi niyang si Feya lang yung chismosa sa kanila.
"Binigyan ko lang siya ng pagkain dahil alam kong busy siya kahapon maski ngayon," pagpapaliwanag ni Green.
"Umiinom ka ba ng gamot, Tayla?" Tumango lang ako sa sinabi ni Adaly at sinimulang kainin yung sandwich na bigay ni Green sa akin.
“Tayla, huwag mong kakalimutan inumin iyong gamot,” Pagpapaalala ni Feya.
"Yari kami kay tita Ina at tito Rush," sabi ni Adaly.
Tumatango tango ako sa kanila habang umiinom.
"Anong gamot ‘yan?" Chismosong tanong ni Edvin.
"Gamot para sa sakit ng ulo," sabi ko sa kanya.
“Madalas kasing sumakit ulo niyan kaya kailangan niyang uminom nung gamot na nireseta sa kaniya,” Paliwanag ni Feya.
Mukhang naniwala sila sa sinabi namin. Kapani-paniwala pala mga sinasabi namin o sadyang magaling lang kaming magsinungaling? O baka hindi na sila nagtanong pa dahil alam nilang hindi namin sasabihin yung totoo? Ay ewan!
"Kamusta pala mga linya niyo? Nakabisado niyo na?" Pag-iiba ko ng topic namin.
“Oo, kami pa ba?” Sabi ni Edvin at inakbayan si Adaly.
Nagtanong lang ako, bakit kailangan may paakbay na nagaganap?
"Kabisadong kabisado na namin," sabi ni Feya at tinignan si Grant.
Anong naman meron sa dalawang ‘to? May dalawa ba itong si Grant? Sabagay parang araw araw may dalaw.