I stared at the house infront of me. Simple ang bahay at maaliwalas. Nasa dalawang palapag lang siya at may malawak na bakuran. Meron ding bench sa gilid at parang maliit na kubo na pwedeng tambayan.
I sighed as I clutched my bag. Nilingon ko si Auntie na kasama kong pumunta sa bahay na ito. She smile at holds my shoulder.
"Mag iingat ka, ha? Wag kang masyadong magpapagod." She said.
This is the day where I'll start working. Tita Tania is leaving after an hour kaya pinapunta nya na ako dito para daw makapagsimula na ako. Auntie accompany me here at ihahatid na din daw niya si Tita Tania sa airport.
"Auntie, dalaw na lang po kayo ni Louie dito, hmm? Kayo po munang bahala kay Louie," sambit ko.
Napagkasunduan kasi na dito ako tumira para mabantayan yung anak ni Tita Tania. Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan pang bantayan iyon nang 24/7 kung mas matanda naman pala sa akin.
Louie disagreed with me leaving but, pumayag din naman siya. He understands it already. I have work at para sa kanya din naman itong pagtatrabaho ko.
"Walang problema. Ang alam ko ay binigyan nang isang buwang bakasyon si Yuri sa trabaho niya. Nasabi ko sa kanya na kung pwede, sya muna ang kasama ni Louie dahil may trabaho din ako, pumayag naman iyung pinsan mo," ngumiti ako at tumango. Muli kong pinagmasdan ang bahay at nakita si Tita Tania na palabas nang bahay. May kasunod siyang dalawang lalaki. Pareho silang matangkad at gwapo.
"Andyan na pala kayo, pasensya na at natagalan ako sa paglabas." She said. Inilapag nang dalawang lalaki ang maleta at humarap sa amin.
"Ayos lang iyon. Andito na si Leisheen para pag alis mo, sya na ang bahala kay V. Mag iingat ka sa byahe, ha?" Auntie said and hug Tita Tania. I watch them talk nang may kumalabit sa akin. Napalingon ako at nakita ang isang lalaki na nakangiti.
"Hello. Ikaw yung magbabantay kay V?" Nagtataka man, tumango na lang ako. I don't know kung sinong V ang tinutukoy nila.
The guy smiled and lend his hand. "I'm Raijin. Older brother ako ni V," he said kaya agad akong nakipag kamay sa kanya. He smile again and brush his hair.
"Miss, uunahan na kita. Pasensya na kung anong ugali ang ipapakita sayo nang kapatid ko. Nakakahiya mang humingi nang pabor at makiusap sayo pero sana, intindihin mo siya. Ganon lang talaga ang kapatid ko dahil sa pinagdadaanan niya. I hope, you won't give up on him," Napatingin ako sa kanya. Lalo na sa mata nya na halatang halata ang kalungkutan. He bit his lips and smile again. In an instant, nawala ang lungkot sa mata niya but I know, he just hides it.
"Nga pala, what's your name?" He asked pero bago pa ako makasagot, lumapit ang isa pang lalaki. He has a slightly curly black hair and a piercing in his ear and eyebrows. He looks like a badboy but with a cute face.
"Kuya Jin, sya yung magbabantay kay V?" He asked towards Raijin. The latter nodded and turned to me.
"Your name?"
I immediately compose myself and cleared my throat.
"I'm Leisheen. You can call me Sheen," sabi ko. Raijin nodded and the other guy smile widely and wave at me. Napahinto pa ako nang makita ang napaka cute na ngiti niya. He steps forward with a wide and cute smile and he lend his hand.
"I'm Jeon, nice to meet you!" He said cheerfully kaya hindi ko maiwasang hindi mapangiti.
Auntie called me at nagpaalam na sila na aalis na. I look at Tita Tania and saw her gazing at the doorway but she just sighed and ride the car. They wave one last time before leaving. Leaving me with Jeon and Raijin.
"Leisheen, tara na sa loob. Tour ka namin," Jeon said. Hindi na ako nakasagot dahil kinuha na sa akin ni Raijin ang bag na dala ko at si Jeon naman, hinila na ako.
The first thing I saw the moment I entered is the paintings. Agaw pansin ang mga paintings na iyon and as I roam my eyes, pakiramdam ko, nasa isa akong exhibit. I admire the one who painted that. The painting looks real and alive.
"V painted all of that," Raijin said. Nakatayo pala sya sa tabi ko at tinitingnan din ang mga nakahilerang painting. I nodded and we both continue walking.
"Your room would be upstairs. Katapat lang nang kwarto ni V para madali mo siyang mapuntahan, in case na may kailangan siya. Okay lang ba sayo?"
"Ayos lang. Salamat, Raijin." Sabi ko but he just smile.
"Jin na lang, o kaya Kuya Jin. I bet, I'm older than you," sambit niya kaya napatango na lang ako at patuloy na inilibot ang paningin ko. I wonder, where is Jeon?
Inilibot ko pa ang tingin ko sa paligid. Hanggang sala, kusina, hallways at sa banyo, inilibot ko. Kuya Jin toured me around the first floor at nang paakyat na kami, natigilan ako nang makarinig nang malakas na sigaw.
"V, calm down!"
My eyes widened when I heard Jeon's voice. Kasunod noon ang pagsigaw nang isang malalim na boses. Kiya Jin cursed beside me and run upstairs kaya napatakbo na din ako nang wala sa oras.
Nakabukas ang pintuan nang isang kwarto at pumasok doon si Kuya Jin habang ako ay nanatili sa labas. I heard some things being thrown and Jeon's voice.
"Stop it, V! Calm the fuck down!" Kuya Jin's voice boomed around the room at natigil ang tunog.
Napalapit ako sa pintuan at sinubukang sumilip but Kuya Jin's broad back is blocking my view. Kitang kita ang isang blank canvas na nasa sahig na at ilangkalat na paint brushes. Naririnig ko ang mahihinang hikbi mula sa taong nasa loob, followed by Jeon's comfort words.
"Calm down, V. Don't force yourself," Kuya Jim's voice softened at unti unti siyang naglakad palapit sa kinaroroonan nila Jeon. He squats at nakita ko si Jeon na niyayakap ang isang lalaki na nakayuko. May kulay brown itong buhok pero hindi ko makita ang mukha.
Kuya Jin reached out to the guy and hug him, making rhe guy face my direction. Magtatago na sana ako pero natigilan ako.
It's the familiar set of colorless eyes.
"Victorious.."