Chapter Seven
Kinabukasan nagising ako sa sobrang sakit at bigat ng aking katawan animo'y hindi ko naman kinarga ang aking katawan loka.
Umusog ako dahil parang maiihi na ako pero napatigil ako ng may gumalaw at yumakap sa aking bewang. Kaya tiningnan ko at napa hawak nalang ako sa ulo ko ng makita ko si Adam.
Hindi ba 'to umuwi? Loko talaga tong mokong may pa galit galit naman to sa akin tapos ana na ngayon? Nandito siya sa tabi ko para bantayan.
Aktong tumatayo na sana ako ng bigla siyang nagsalita. "Farah please don't leave me, okay? I'm really sorry w-what I've answered you a while ago. I really meant that."
"Baliw gusto ko ng umihi ba't ang bigat ba ng braso nito?" tanong ko sa sarili ko ng bigla niya ako hinigpitan sa pagkayakap niya sa akin.
"Hoy bitiwan mo nga ako gusto ko ng tumayo!" sigaw ko habang tinapik tapik ko ang braso niya at tama nga ako napadilat agad siya ng kaniyang mata.
"Wtf are you doing Farah you really disturb me huh?"
"Aba ako pa eh ba't ka nandito ka natutulog ha? Ikaw yung wtf hindi ako kaya tigil tigilan mo ako sa sobrang high blood mo ngayon!" sagot ko at napa iwas siya ng tingin sa akin saka napahilamos sa kaniyang mukha.
"Look I'm really sorry---- ito kase yun nahimatay ka ng papalabas ka sa opisina ko and I'm really------"
"And really what?" pabaling na tanong ko sa kaniya.
"Scared---- maybe tita Fauliza and tito will ask me what I've done to you."
"Psh di ganon ka bobo sila mama at papa kaya wag kang mag inarte diyan daig mo pa ako. And also can you please get out of my way kase kanina pa akong gusto umihi." sabi ko at awtomatiko naman siyang umalis sa harapan ko habang ang lalim niyang iniisip.
Ako naman dumiretso sa palikuran at dun nailabas ko na dahil sobrang sakit ng aking gilid dahil nga hindi ako nakaihi. Pagkatapos nag hugas muna ako ng kamay at saka lumabas na.
Agad ko naman hinahanap ng aking mga mata si Adam at wala na siya dito.
Kaya lumapit ako sa side table at may nakita akong note kaya binasa ko ito.
"I will be coming back later I have something urgent to meet the important client."
-Adam
"Psh hindi ko naman kailangan na balikan niya ako rito. Bakit naman siya babalik rito at wala naman kami we only have a ill-fated relationship." bulong ko sa sarili ko at maya maya nag ring ang cellphone ko and it's mommy.
"Yes mom?" sagot ko sa kabilang linya at sobrang napaka ingay niya.
"What are you feeling now darling? Okay ka na ba? Adam called me a while ago nagising ka na daw kaya tinawagan agad kita. I'm really sorry nak na hindi ako or kami ang nag bantay sayo. Adam insisted me that he'll be with you kase natatakot siya hahahahaha. Natatawa nga ako sa inyong dalawa dahil daig niyo pa mag jowa pero I hope there's a way na------" sabi ni mama at ako naman na cucurios sa sinabi niya.
"Ma! Ano ba ayaw lage!" narinig kong sigaw ni Freiya bakit naman ayaw niya?
Instead na tatanongin ko si mama na ipagpatuloy ang sinasabi niya ng may bumukas sa pintoan dito sa room ko kaya sumagot ako kay mama na mamaya nalang at may tao. Pagkatapos inend ko naman at tinago ko sa likod na hawak hawak ko ang cellphone ko.
"Here we need to eat," aba nagdadala ng pagkain kaya napangiwi naman ako sa sobrang dami ng dinala niyang pagkain. Hindi ko pa alam kung anong mga pagkain ang dinadala niya pero na aamoy ko ang lasang fried chicken.
Inilapag niya naman ang mga dala dala niyang pagkain sa lamesa at binuksan ito. Napangiti naman ako sa nakita ko ng may fried chicken talaga at ito talaga ang  pinaka paborito ko.
"You crave fried chicken? Why you didn't told me?" matipid niyang sabi sa akin at bumaling ako sa kaniya na tumatango tango.
Napatigil naman ako at naisip ko ang sinusulat niya note na may client siya at ang dali naman niya bumabalik.
"Ba't nakabalik ka agad? Diba sabi mo may client ka na urgent meeting." tanong ko at napatigil naman siya sa pag kain.
"Yeah I was about to go and meet my important client but then hindi natuloy at dumiretso nalang para bumili ng mga pagkain." sabi niya at napatango naman ako.
Ilang sandali sobrang tahimik naming dalawa at nakita ko sa peripheral vision ko na may nagmamasid dito sa hospital.
Hindi ko tinapos ang kinain ko ng diretso kong kinuha sa handbag ang baril saka ikinasa ito. Narinig ko namang pinigilan ako ni Adam pero hindi ko siya pinakinggan. Dahan dahan kong binuksan ang bintana kahit na naka hospital dress pa ako pero kayang kaya ko ang sarili ko para patayin ang nagmamasid sa amin.
"Farah!" bulong na sigaw ni Adam bwesit.
Hindi ko siya pinansin at kinalabit ko ang baril natamaan naman ang lalaking yun. Sunod sunod naman ang putokan pero hindi naman maingay dahil naka silencer ako. Pero yung mga kalaban ko potek hindi iniisip na may mga pasyente dito.
Dali dali naman akong tumakbo pagkatapos tumalon. Bwesit nandito na ako sa ward at ang mga ibang pasyente ay nagsisitakbohan papalabas ng hospital.
Nag ring naman ang cellphone ko at sinagot ko naman ito.
"Ate nasaan ka ba? Nandito ako sa 5th floor potek hinarangan ako ng mga lalaki bwesit puntahan mo nga ako dito."
"Nasa third floor pa ako sige hintayin mo ako diyan," sabi ko habang pinagpatuloy ko ang ginagawa ko sa pakikipagbarilan.
"Teka lang hoy wag ka ngang parang bata diyan umaayos ka Freiya." sigaw ko sa kabilang linya pero huli na ang lahat ng pinatay niya ito.
Papasok na sana ako sa elevator ng may humila sa akin na lalaki at diniin niya naman ako sa pader.
"Kanina lang kita hinahanap baby but oh wait why are you----" hindi ko tinatapos ang sasabihin niya ng idiniin ko ang baril sa kaniyang gilid.
"Chill oh c'mon baby you look so tense oh wait----- can I kiss you?" kinsa man sad ning tawhana o balian nalang ni nakog bukton bi.
Mas lalong hinigpitan ko at idiniin ko sa kaniya ang baril at pasimple kong kinuha ang maliit kong kutsilyo pero sobrang napaka talim naman. Isasaksak ko na sana sa kaniya ng naunahan niya ako at binawi sa akin ang kutsilyong hawak na hawak ko.
"Oh c'mon baby you shouldn't do this to me. Hindi ka ba nalulungkot na saksakin mo ang pinakamamahal mong boyfriend." sarcastic niyang sabi sa akin at kumukulo naman ang dugo ko.
"Who the fuck are you?!" tanong ko sa sobrang galit sa kaniya.
"You forgot me? Why? Palagi kang may atraso sa akin pero pinalampas ko but this time I will not-----" hindi naman natapos ang sinasabi niya ng napahawak siya sa kaniyang braso at kitang kita sa kaniyang mga mata sa sobrang galit nito.
"Stay way from her or else I will kill you!" narinig kong sigaw ni Adam pero shet nakakaloka ba't ang kisig na kisig niya ngayon? Tsaka ang gwapo niya ngayon ahh di ko lang napansin kanina na sabay kaming kumakain.
Nakabukas ang kaniyang butones at shet hahahahaha di ko na ituloy kaloka. Sige ito na oo ganda ng katawan niya boset ano ba nang aakit ba tong mokong? Ay ewan ko ba sa kaniya.
"Sige subukan mong patayin ako Adam dahil sisiguroduhin kong uunahin ko tong mahal mo at hindi kayo magkakatuluyan. Sa tingin mo papayag ako na kayo magkakatuluyan? Syempre hindi naman ako baliw noh." sagot nitong lalaki at bakit ba parang inis na inis siya sa akin? Hindi ko man lang kilala tong nilalang.
"Stop it Ian you're a traitor! You didn't think that if you're going to do that, what would happen to Farah huh?! Insane!" sinong Ian ito? tinatanong ko na naman ang utak ko dahil nga di ko siya nakilala.
Bigla niya akong hinila saka iginiit niya sa akin ang inagaw niyang kutsilyo sa akin. Kahit may tama na siya ng bala sa kaniyang braso pero mag lakas pa rin siyang gawin niya sa akin to.
"Alam mo Adam kung hindi ka man lang dumating at nagpapakilala kay Farah edi sana kami na ngayon. Edi sana kami ang magkakatuluyan at hindi kayo!" baliw ba to? Wala kaming relasyon ni Adam. Wait----- si Ian nga talaga to nakita ko ang tatoo niya sa kaniyang leeg at ngayon ko pa lang napansin.
Tiningnan ko naman si Adam na para bang sinenyasan na, 'Barilin mo na to dahil nasasakal na niya ako baliw!' pero hindi niya ako naiintindihan kaya hindi siya tumingin sa akin para bang may tiningnan siya sa ibang direksyon.
Huli na ang lahat ng bigla niya akong binitawan at bumagsak siya sahig animo'y napakadaming dugo ang lumabas sa kaniya. Agad naman ako hinila ni Adam saka yumakap siya sa akin. Ramdam na ramdam ko ang tigas ng kaniyang katawan at napangiti ako na ano ba! HAHAHAHAHAHAHA.
"Thanks Freiya for saving your ate." napakunot naman ang noo ko kase akala ko naman sasabihin niya na, "Thanks god darling you're safe now because you're with me and nothing will gonna-----" ay ambot nko oy.
"Nah syempre gagawin ko yun para naa pa koy ate noh di parihas nimo dugay kaayo daghan kayg atik." sagot ni Freiya hahahahaha baliw talaga to hindi to makakaintindi si Adam.
"Huh? What are you saying is that a dialect or whatsoever." sagot naman ni Adam at natatawa naman kami ni Freiya.