Chapter Four
Matapos nangyari kanina ay diretso akong hinatid ni Adam sa aming bahay. Hindi niya ako pinagalitan siguro oks na yun ata dahil binugbog niya yung foreigner. Nandito pa rin ako sa banyo at inaalala ang nangyari kanina. Lumabas na ako dito sa banyo ng makita ko si Adam na nakatayo habang nakakunot ang kaniyang kilay at nag cross ang kaniyang braso.
Magsasalita na sana ako ng nauna siyang magsalita.
"Why the fuck you agree that bastard touch your legs huh?!" sigaw niya habang ako naman naka bathrobe at nagulat ako sa inaasta niya.
"Why did you just agree him to smell your----"
"Your? What?! Sabihin mo kase hindi yung pautal utal ka punyeta." naiinis 'kong sagot.
"Why did you just agree him to smell your neck at muntik na niya iyon hahalikan." sagot niya at napatahimik naman ako dahil bakit naman pumapayag ako sa ginagawa ng foreigner na 'yon? Ay ewan.
"You know what----" pabitin na sabi niya habang papalapit sa akin na animo'y parang nang aakit siya sa akin dahil nakabukas yung butones niya at namumula ang kaniyang mukha ng dahil sa galit.
"You're a CEO and..."
"And what?" pabaling na tanong ko sa kaniya at hinintay ko ang kaniyang sagot.
"You're a CEO and you never know what is right for you. You didn't think what happened to you. You always says that kaya mo lahat at bakit kanina hindi ka man lang umayos ha? Saan ba yang utak mo nilagay Farah?!" sigaw niyang sabi at wala akong magawa kundi yumuko.
For the first time, ngayon pa lang niya tinawag ang pangalan ko. Ngayon pa rin ako na gandahan sa pangalan ko I mean hindi sa pangalan ko, kundi sa pagka bigkas niya sa aking pangalan. Napakalambot ang sarap pakinggan ang pag tawag niya sa pangalan ko.
Hindi ko alam kung bakit tumulo ang luha ko matapos sinigawan ako ni Adam. Yeah we don't have any relationship pero makaasta parang mag boyfriend at girlfriend kami.
"I'm sorry okay? Look I'm just over protective for you I don't want anyone else can touch your legs and smell your neck. I am the only one who can touch you and smell everything to you." aniya gusto ko sanang matawa dahil siya lang daw dapat ang humawak at umaamoy sa akin. Hindi ko alam kung bakit ganito siya sa akin ngayon matapos nangyari kanina.
Pinahid niya ang mga luha na nasa pisnge ko gamit ang kaniyang palad ng kamay.
"Farah? I'm so sorry what I said to you." hindi ako nakinig sa kaniya at hinila ko siya papalapit sa akin para halikan ko siya sarap halikan kapag nagagalit eh.
Hahalikan ko na sana siya ng biglang bumukas ang pintoan.
"Ate, kuya Adam handa na po ang pagkain. Oh my god ate anong ginagawa niyo? Nagmukbangan? Mamaya niyo na lang iyan eh continue ate pause muna." nagulat samantalang nainis ako kay Freiya dahil sa biglaang pagbukas ng pintoan sa aking kwarto.
"Hoy hindi mo ba alam kung paano kumatok ha? Baliw ka talaga!" galit 'kong sagot kay Freiya.
"Aba malay ko ba sa inyo ate kung bakit hindi niyo nilock 'tong kwarto mo ha?! Bahala ka nga diyan basta bumaba na kayo."
Napasimangot ako at bumaling kay Adam na masama 'kong tiningnan. "Hoy bakit hindi mo nilock ang kwarto ko ha?! Sinabi ko bang sumunod ka sa akin matapos hinatid mo ako dito sagot!" sabi ko sa kaniya.
"Tss eh ikaw nga yung hindi nag lock tapos nung binuksan ko kwarto mo hindi naka lock."
"Aba sumasagot sagot ka pa!"
"Sabi mo kase sagot eh kaya sumagot ako,"
"Isa!"
"Luh." reklamo niya sa akin aba pakialam ko?
"Dalawa!"
"Farah naman eh," si Adam habang nakatayo nakaharap sa akin.
"Tatlo!" sigaw ko at dali dali siyang mauna bumaba sa akin habang ako naman sinundan ko siya.
Nasa hapagkainan na kami at kompleto kaming lahat. Every Saturday, Sunday or may vacant time silang lahat magsalo salo talaga kami except with tito Jaime minsan lang 'yon pumunta dito.
Natatawa ang mama ni Keiddayn which is si tita Anna saka muli nagsalita, "Kailan ba kase ang inyong kasal Kidd? We're waiting for our grandson or granddaughter c'mon." tanong ni tita Anna sa kaniyang anak.
"Yeah soon it'll be a surprise mom," sagot ni Keiddayn at tumango naman si tita Anna.
"How about you hijo? When are you get married?" tanong ni mommy kay Adam. Eh nakahalata naman to si Adam tumitingin tingin pa sa akin hindi naman ako kinilig charot. Kenekeleg eke ey belew hekhek.
Nilunok muna ang kaniyang kinain saka uminom siya ng tubig at sumagot siya kay mommy. "Well I don't know po," sabay ngumiti pagkatapos ay tumitingin na naman siya sa akin.
"You should marry someone soon baka hanggang matanda wala ka paring asawa naku 'kang bata ka." sagot ni mommy at natawa naman silang lahat.
"Alam mo hijo mahirap kapag walang asawa alam mo ba 'yun? Sa tuwing uuwi ka ng bahay walang sumundo sa'yo pagkadating mo galing trabaho, kumain, at matulog." sabi ni tita Anna.
Nabaling ang kanilang atensyon ng tumingin sila sa aking gawi.
"Hoy Farah anong nangyari sa'yo girl? Bakit natulala ka diyan ha?" biglaang singit ni Iya tinatanong pa ako. Kaya nabulonan ako sa kinain ko kaya hindi ako makasagot at gusto ko masuka. Nabulonan tapos gusto masuka? Pwede ba 'yon? Pwede na 'yon para sa akin.
"Jusko apo hinay hinay ka lang kase ayan nabulonan ka, bigyan niyo 'yan ng tubig." sabi ni lola.
Tumayo ako at dumiretso sa sink para isuka.
"Ate bakit ka nasuka ha? What does it mean? What if you're----" sabi ng loka loka 'kong kapatid.
"Pregnant?!" ayan si Iya na ang nag conclude hindi naman doctor.
"Oh no that's good news ows who's the father Farah?" tanong ni papa sa akin at napangiwi lang ako habang pinahid ko yung labi ko.
"Yes! My daughter is pregnant as in tomorrow I'll set a party para pasasalamat sa dumating." singit rin ni mommy pero si daddy nagpa tuloy sa kaniyang kinakain.
Tiningnan ko naman si Adam at parang umiba ang kaniyang mood dahil sa pinagsasabi nila.
"Pinagsasabi niyong buntis ako ha? Kaloka nasuka lang tapos sasabihin niyo buntis ako di lang pwede ayaw ko sa lasa kaya nabulonan ako at nasuka? Oh what the fuck are you thinking guys!" sigaw ko sa kanila.
"Akyat na ako sa taas nakakawalang ganang kumain, ge enjoy the meal." dagdag ko pa saka dumiretso umakyat sa taas at dali dali akong pumasok sa kwarto ko.
Lumundag agad ako sa kama ko at napayakap sa unan ko. Pipikit na sana ako ng may kumatok sa kwarto ko at pinakinggan ko kung may magsalita ba o wala.
"Farah let's talk," si Adam ayan sa pa 'lets talk' 'lets talk' niya.
"Come in,"
"You should eat more," ha? Pati siya naniniwala sa pinagsasabi nila? Tsk!
"Wala na akong ganang kumain kaya umakyat na ako dito para matulog." hindi ko siya tinignan at nakatutok lamang ako sa bintana.
"You should for the sake of your baby, Farah okay?" isa pa 'tong loko loko naniniwala sa pinagsasabi nila.
"What?! Hindi nga ako buntis okay? Bakit sa kanila ka maniniwala ha? Sila ba ako?" hindi siya sumagot at tinititigan niya lang ako at pagkatapos lumabas siya dito sa kwarto ko na hindi man lang nagpapaalam sa akin.