➡️ **JOED'S POINT OF VIEW** 🌷🌷
"SINO pa ba hinihintay mo riyan?" kanina pa si Caloy tanong nang tanong.
"Kung may ibang lakad ka pa sige alis na," 
Iiling-iling ito bago sumakay sa bisikleta.
"Bahala ka magkita na lang tayo bukas." At tuluyan na nga itong umalis.
Isang kilometro ang layo nito sa eskwelahan namin. Balak kong sundan muli sina Jim, at Tiara. Paranoid lang dahil baka kung ano gawin nito sa best friend ko.
NANG matanaw ko ang dalawa ay nagtago ako sa poste kung saan maitatago rin ang bisikleta ko. Lumagpas sila ng bahagya bago huminto sa isang tindahan. Dumukot ng bulsa si Jim, ngunit dumukot din si Tiara. Napansin kong may nahulog mula sa kaniyang bulsa. Hinintay ko muna makaalis ang dalawa bago ko pulutin ang...kuwintas.
"Hinubad niya..." bulong ko saka nagmadaling sundan sila.
Kaagad pumasok si Tiara sa bahay at umalis si Jim nang makarating sila sa barangay nito, at nang makasigurong nasa loob na ito ay sumakay ako ng bisikleta. 
"Auntie, bilisan natin baka may nakapulot ng kuwintas ko."
"Oo sandali!"
Nagtago ako bago sila sundan ng tingin. Marahil hahanapin nila ang kuwintas na nahulog. Sinundan ko ang mga ito naglalakad at nakatingin sa kalsada.
Nasa tindahan sila at nagtanong-tanong kung may nakita ba sila kuwintas na tulips ang pendant ngunit bigo sila dahil walang nakakita. Eh paano makikita ng iba 'yon samantalang ako ang nakapulot. Halos gabi nang umuwi sila sa bahay.
Tumawag ako rito para kamustahin kung nagawa na ba ang assignment.
**"Mabuti gising ka pa?"** Kabungad-bungad nito.
**"Gumagawa pa ng assignment, ikaw ba?"**
**"Katatapos lang,"**
**"Bakit late yata?"**
**"May pinagawa kasi si tita,"**
**"Si Auntie Loren?"**
**"Oo,"**
**"Pinaliwanag na sa iyo?"**
**"Yes, hiyang-hiya ako dahil natawag ko siyang manang."**
**"Kahit noon pa man ay gusto nitong manang itawag sa kaniya."**
**"Hindi ko pa nakakausap si dad tungkol dito siguro bukas na lang,"**
**"Uhm, sige maiman pag-usapan niyo ang bagay na 'yan. By the way bukas may iipinta kaming modelo, ikaw ba 'yon?"**
**"Modelo? Wala akong ideya kung may modelo pero sabi ay may kasamang bulaklak."**
**"Sa palagay ko ikaw ang pipiliin dahil tulips ang ipipinta namin."**
**"Akala ko ba iba't-ibang bulaklak??"**
**"Nirequest ko.**"
**"Ahhhh~~~"**
**"Matutulog ka na ba?"**
**"Sana, napagod kasi akong maghanap---"**
**"Maghanap ng???"**
**"Nang pinahahanap ni Auntie Loren."**
**"Oh, sige matulog ka na para bukas maaga natin maasikaso ang mga bulaklak."**
**"Kahit ako na gumawa huwag ka ng tumulong."**
**"Kapag sama-samang gumawa lahat ay magaan."**
**"Oo na, oo na, bahala ka matutulog na ako."**
**"Bye, good night."** huling sambit ko bago mawala ito sa kabilang linya.
Nakatanggap pa ako ng text galing sa kaniya at nilalaman ay ang numero ni Anshe. Tawagan o i-text ko raw, kalokohan, binibiro ko lang naman siya tinotoo pala.
"Kuya!" Naibalibag ko sa kama ang cellphone dahil sa gulat dito kay Mel. "Uyyy, ano 'yan ha?" Kinuha ang cellphone, "Hiningi mo number ni Anshe??"
"Ibinigay ni Tiara."
"Hmm, type mo siya?"
"Hindi, hindi."
"Bakit hindi? Okay naman siya, hmmm...weird nga lang pero okay naman."
"Exactly what you said...weird siya."
"Pero maganda," tinapik ang baba.
"I know,"
"Matalino," itinuro ang sintido
"I know,"
"At mayaman," sumenyas na maraming pera sa palad.
"I know, Mel."
"Alam mo naman pala eh bakit ayaw mo sa kaniya?! Weird lang siya pero kuya ang perfect niya para maging girlfriend mo." Nahiga habang may kinakalikot sa cellphone.
"Kapag nagka girlfriend ako ibig sabihin mahal ko."
"Alam ko pero syempre lahat naman bago maging nobyo o nobya ang isang tao hindi mo muna mahal di ba?"
Umiling ako at naupo, "Diyan ka nagkakamali. Kung sa iba ganoon ang sitwasyon pero sa akin hindi."
"You mean?" Bumangon, "Gusto mo muna makilala ang isang tao bago mo mahalin ganoon?"
"P-parang ganoon na nga."
"Jusko, good luck kuya sana ay magkaroon ka ng girlfriend."
"Magkakaroon din,"
"Eh kailan pa? Baka nga mauna pa ako sa iyo."
"Hoy," hinawakan ko sa batok.
"Uy, kuya nakikiliti ako!"
"Kapag nalaman kong may boyfriend ka na isusumbong kita kina mom at dad. Alalahanin mo kahit nasa ibang bansa si dad isang tawag ko lang pahihintuin ka sa pag-aaral."
"Pahinto kaagad?" Inalis kamay ko sa batok, "Hindi ba puwede magagalit muna tapos sermon?"
"Fifteen ka pa lang!"
"Alam ko kuya..."
"Basta mag-aral muna!"
"Oo alam ko...heto naman nagsermon na naman makabalik na nga sa kuwarto ko." May ngisi sa labi ng ibigay ang cellphone.
"Mabuti pa nga." Isinara ko ang pinto bago tingnan ang cellphone. "Meeeelllll!!!!" Bulyaw ko.
**"Ikaw ang gusto ko."**
'Yan ang tinext ni Mel kay Tiara.
NAKAILANG ikot na ako sa higaan. Kinakabahan ako sa irereplyan ni Tiara, mainam sana kung hindi pa niya mabasa. Tama, magtetext ulit ako at sasabihin kong...
**"Gusto mo ako??"**
Sinasabi ko na nga ba.
Sa kaiisip kung ano ba magandang ireplyan ay nakatulugan ko ito nagising na lamang ako dahil sa alarm ng cellphone.
"Kuyyaaaa..."
"Waaaah!!! Ano ba Mel?!" Hawak ko sa dibdib.
"Masyado ka naman magugulatin," may hinahalungkat sa shoe cabinet ko, "Pahiram muna ng rubber shoes ha? Physical fitness namin today."
"Ang dami mong sapatos." 
"Pero mas gusto ko mga tipo mo."
"Eh ano kaya kung magpalit na lang tayo ng mga sapatos, ano?"
"Hmm, oo nga ano? Keri mo ba magsuot ng pink?"
"Hays, lumabas ka na, labas."
"Pahiram ha?" Abot-abot ang ngiti nang lumabas sa kuwarto ko.
Tumunog ang landline, **"Yes, good morning dad, pareho na po kaming gising. Opo, thanks dad mag-iingat ka palagi. Akong bahala kay mom and Mel."**
Kada umaga tumatawag si daddy para gisingin lamang kami. Ang oras sa bansang kinaroroonan nito ay gabi kaya naman kahit mapuyat ito ay gagawin tumawag para macheck kami.
"Good morning, mga anak." Gaya ng dati nakahanda na kaagad ang almusal namin.
"Good morning, mommy." Halik ko sa noo.
"Gising na si Mel?"
"Opo, nakaligo na nga."
"Bakit ikaw hindi pa mag-asikaso?"
"Kakain muna po ako."
"Hindi, maligo ka na muna para after kumain puwede na umalis." Tinulak-tulak ako papasok ng banyo.
No choice, hindi na rin ako bata para magmatigas dahil kailangan din mag-asikaso ni mommy para pumasok sa clinic nito kahit mamayang alas-nuebe pa ang opening.
"MELODY, tapos ka na ba?" usisa ko nang makalabas sa bahay.
"Oo kuya!"
"Nacheck mo ba kadena ng bisikleta mo?"
"Kanina pa," nakangiting akay sa bisikleta palabas ng gate.
"Palagi kang nauuna umuwi sa akin huwag ka basta-basta nakikipag-usap kung kanino. Pagdating mo rito sa bahay i-lock mo muna ang gate."
"Kuya, ilan taon mo na sinasabi 'yan?"
"Kahit umabot pa ng one thousand million."
Humalakhak ito, "Ang kuya ko talaga palagi pinasasaya ang araw ko."
"Hindi ako nakikipagbiruan basta alalahanin mo lahat ng sinabi ko."
"Opo, kuya." Mabilis nitong pinaandar ang bisikleta palayo.
"Hoy!! Dahan-dahan! Ang tigas talaga ng ulo nito." Sumakay na rin ako sa bisikleta para sundan ito pero narinig ko pa sumigaw si mommy na mag-iingat daw kami sa pagpasok.
"Kuya, si Dominick 'yon di ba?" Turo ni Mel nang maabutan ko.
"Oo,"
"Girlfriend niya?" Nguso kay Shine.
"Oo,"
"Maganda bagay sila."
"Alam ko,"
"Teka bakit hindi mo yata sinundo si Ate Tiara?"
"May tagasundo na 'yon."
"For real??" I nodded, "Babagal-bagal ka kasi."
"Puwede ba, Mel?"
"Sasabihin mo na naman magkaibigan lang kayo. Huwag ako kuya sino ba niloko niyo? Alam kong may something special diyan sa pagkakaibigan niyo, ayaw niyo lang kasi magpakatotoo sa nararamdaman." Nahinto ako at iniwang nakatulala.
PATUNGO ako sa parking ng mga bisikleta ng makita ko sina Jim, Tiara, Dom, at Shine na nag-uusap. Tahimik kong pinadlock ang bisikleta ngunit hinarangan ako ni Tiara na may ngiti sa labi habang nakahawak sa braso ni Jim.
"Good morning, sabay na tayo mapunta sa greenhouse?"
"Mauna ka na aayusin ko lang ang bisikleta." Kunwari may inaayos ako.
"Ano ba sira?" Lapit ni Dom tila sinisiyasat ang bisikleta. Sumenyas ako na huwag itong mag-alala. "Mukhang kayang-kaya na ni Joed ito, tara Shine." Hawak kamay silang umalis.
"Mauna na rin ako." nakita kong hinalikan sa noo si Tiara ni Jim bago umalis.
"Mukhang matatagalan ka sa pag-aayos kaya mauuna na ako..." pagkatalikod tumayo ako.
"Okay na pala." Mabilis kong inakbayan patungong greenhouse.
"Ano nga pala 'yong text mo sa akin ha?"
"Uhm...wala 'yon si Melody pinagtripan ka."
"Akala ko pa naman ay totoong gusto mo ako."
"Gusto talaga kita iyon nga lang bilang kaibigan."
She smiled, "Alam ko." Natingin ako sa leeg nito.
"Hindi mo yata suot ang kuwintas?"
"Ah kasi...ang totoo...kahapon pinahubad sa akin ni Jim tapos itinago ko sa bulsa..."
"Pagkatapos?"
"Sorry Joed pero nawala ko ang kuwintas." Napakababaw talaga ng luha nito.
"Bakit mo iniiyakan ang bagay na walang kuwenta??"
"Hindi 'yan totoo! May kuwenta ang kuwintas na galing sa iyo at mahalaga sa akin 'yon."
"Kung ganoon bakit mo naiwala?" Natahimik ito at nagpunas ng luha, "Kung mahalaga sa iyo bakit pumayag ka sa kagustuhan ni Jim na alisin sa leeg mo?"
"K-kasi..."
I nodded, "Kasi mahal mo. Alam kong mas mahalaga ang relasyon niyo kaysa sa friendship natin."
"Magkasingtimbang lang kayo."
"Ayos lang..." inilabas ko ang kuwintas na ikinagulat nito.
"Saan mo ito nakita?"
"Huwag mo na alamin pa,"
"Salamat..." kukunin sana pero inilayo ko.
"Joed?"
"Mukhang mawawala mo ulit ito,"
"Iingatan ko nang mas mainam."
"Sa akin na lang ulit since pinagbabawal ng boyfriend mo magsuot ka ng cheap na necklace."
"Hindi 'yon totoo."
"Hindi talaga totoo dahil mumurahin lang,"
"Ang ibig kong sabihin hindi totoong cheap 'yang necklace. Wala sa presyo o value ng isang bagay para masabi mong..."
"Basta," itinago ko sa bulsa, "Akin na lang ulit."
"Ibalik mo na, please?"
Umiling ako, "Ako nang bahala rito."
"Hay, okay." Binuksan niya ang gate ng greenhouse bago namin simulan manguha ng mga bulaklak.
Pagkatapos namin makuha ang mga bulaklak dinala ito sa art room para ayusin ng mga taga-flower club. Isa-isa na rin dumarating ang mga kasama ko sa pagpipinta, habang ang ipipinta namin ay nakagayak na sa gitna. Nakita kong sumenyas si Shine kay Anshe na magpunta sa gitna para maupo dahil siya ang isasama sa bouquet kung saan iba't-ibang bulaklak ang pinagsama. Hindi ko na iwasan hindi malingon sa kinaroroonan ni Tiara na ngayon ay abala mag-ayos nang isa pang bouquet na puro tulips lamang.
Nagsimula kami sa pagpipinta. Alam kong hindi tama itong ginagawa ko ngunit ito ang nais kong gawin. Hindi na bale kakaiba basta ito ang nais kong ipinto ngayong araw.
Pagkatapos ang pagpinta, isa-isa nagsilapitan ang mga kasama ko kay Anshe para magpakilala. Sumenyas ni Tiara na lapitan ko ngunit kabaliktaran lumayo pa ako lalo para makaiwas sa pinagkakaguluhang si Anshe. Lumapit sa akin si Tiara sabay kurot sa tagiliran.
"Ang torpe mo!"
"Bakit ba?"
"Nasa tabi mo na lumayo ka pa."
"Eh ano?"
"Seryoso ka ba riyan, akala ko ba popormahan mo??"
"Gusto ko kaming dalawa lang ang magkasama."
"Ahhhh..." lumapit kay Anshe at may binulong. Sabay silang tumingin sa kinatatayuan ko.
"Anong sinabi mo?" Usisa ko nang makalapit muli.
"Sabi mo kamo magkita kayo ngayon sa greenhouse dahil may sasabihin ka."
"Ha??"
"Chance mo na, bestfriend."
"Pero..."
"Huwag maging torpe." Tapik sa balikat ko.
NANDITO kami ni Anshe sa labas ng greenhouse. Siguro nasa twenty-five minutes bago kami magsalita.
"Kilala kita rito na isa sa pinaka popular ng school." Simula nito.
"Salamat."
"Kaya mo ba ako gusto makausap ay dahil..."
"Dahil gusto kong magbigay ng payo sa iyo,"
"Payo??"
"Oo, medyo mag-lipstick ka para hindi magmukhang maputla labi mo." Humawak sa labi. Napapakagat ako dahil sa kabobohang taglay. Sa dinami-raming puwede idahilan at talagang make-up pa?
"May alam ka ba sa make-up?"
"Kaonti lang," ngisi ko habang senyas ang mga diliri.
"Bakla ka ba?"
"Ha??"
"Natatakot ka siguro mag-out kaya gusto mo tayong dalawa lang makaalam tungkol dito. Huwag ka mag-alala sikretong malupet lang."
"P-ero..."
"Promise wala talaga akong pagsasabihan kahit kay Tiara pa, o baka naman alam niya?"
"Wala." Naku naman pinagkamalan pang bakla. Lalakeng-lalake kaya ako!
Napatapik ako sa sariling noo dahil parang naging kumplekado pa ang sitwasyon. Paano kung lumabas ito sa lahat? Eh di iisipin ng iba na ang guwapo ko pero bakla naman.
HOY, LALAKENG-LALAKE AKO! 🌷🌷