Nakaupo ako ngayon dito sa may upuan sa hallway habang nagpapalipas ng oras, wala kaming klase ngayong oras kaya naisipan kong lumabas, hindi ako pwedeng pumunta sa garden kasi nga 'di ba pinagbabawal ni yelo na may pumasok doon.
Kinuha ko na lang iyong librong hiniram ko, at binasa ito wala rin naman akong ibang magawa dahil may klase pa mga kaibigan ko kaya no choice ako kundi maghintay hanggang matapos ang time.
" Can we talk?" napatigil naman ako sa pagbabasa at tumingin sa kanya kilala ko naman na kung sino siya eh.
" For what?" pagtatanong ko para saan ba ang pag-uusapan namin, lagi na lang sumusulpot ito kung saan.
" Follow me." tumalikod na siya habang ako'y naguguluhan para saan ba ang pag-uusapan naming dalawa.
Ngunit sumunod na lamang ako sa kanya, saan ba kami mag-uusap parang napakalayo naman at umabot pa kami sa likod ng school. Wala naman siguro siyang gagawing masama sa akin.
" We're here," tinignan ko naman ang paligid, ano naman ginagawa namin dito sa kakahuyan na ito.
" Anong ginagawa natin dito? Bakit dito mo ako dinala? Huwag mo sabihing may binabalak ka ha!" kinakabahang turan ko habang nakahawak sa aking katawan.
" I'm not interested in your body, so don't assume." Nang-aasar na sabi niya.
Aba! Aba! Don't assume ka diyaan bwesit talaga ito akala mo naman ang ganda ganda ng katawan! Buto't balat naman!
Lumapit naman siya sa isang puno at may pinindot doon, at biglang lumitaw ang isang bahay paano nagkaroon ng bahay dito sa kakahuyan at paano nila ito ginawa.
Gulat na gulat pa rin ako dahil sa nakita ko, nakakamangha ang isang obra na ito, tila isang experto ang gumawa nito.
" Leash lets go, you're spacing out." napatingin naman ako sa kanya bigla dahil sa sinabi niya, dahil sa gulat at pagkamangha nakalimutan kong kasama ko pa pala itong si yelo.
Lumapit na lang ako sa kanya, binuksan naman niya ang pintuan ngunit akala ko'y pagpasok sa loob ay parang isang bahay lang ngunit nagkamali ako. Isang itong elevator, at napakaganda ng desenyo na ginawa nila.
Bumaba naman ito, an underground! Hindi ako nagkamali underground house nga ito, ngunit paano nagkaroon ng underground house sa likod ng school, akala ko ba'y pinagbabawal na magtayo ng kabahayan dito mismo sa sakop ng paaralan.
" Paano nagkaroon ng underground dito, hindi ba't pinagbabawal ito sa paaralan?" pagtatanong ko, curious ako sa lahat ng nangyayari at nakikita ko ngayon.
" You will know later, when we already there." seryosong sabi niya.
Nagtatanong lang eh bakit kailangan niya maging seryoso, ang daming tanong tuloy ang naipon sa aking isipan, ngunit pinipigilan ko na lamang magtanong at baka magalit pa itong kumag na ito.
Nakating na rin kami sa kung saan nag stop ang elevator, nagbukas naman ito at namangha ako sa ganda ng nasa loob nito, puro siya high tech napakagaling nila gumawa ng ganitong underground.
May lumapit naman sa amin, mukhang isa siya sa mga kasamahan ng mga nandito.
" Kanina pa nila kayo hinihintay," tumango lang naman sa kanya si yelo, ang cold naman nito dito.
Sumunod na lamang ako sa kanya at kahit hindi ko alam saan kami pupunta, hindi pa rin maalis ng mga mata ko na tignan ang kabuoan ng bahay na ito. Nagstop naman siya sa isang pintuan at kumatok, agad naman itong binuksan ng kung sino man ang nasa loob.
Pumasok naman siya at nakita kong ang dami nila dito, ngunit nagulat ako nang makita ko ang mga kaibigan ko rito papaano sila napunta dito at paano nila nalaman ito.
" Leashhh!" sigaw nilang tatlo, bago sila lumapit sa akin.
" Explain all this to me later!" seryosong sabi ko, kaya tumango sila at bumaling naman ako sa isang lalaki at babae na hindi ganon katanda.
" You're Ms. Salvador right?" seryosong tanong niya sa akin.
" Yes I am, and what I'm doing here?" pagtatanong ko naman sa kanya pabalik.
Dahil hindi ko talaga alam ano ba ginagawa ko dito, ang sabi lamang ni yelo ay mag-uusap kami hindi naman niya sinabi na may ganitong mangyayari.
" So as you can see all your friends are here, and you know that you're the heirs of Salvador, that's why your parents decided to bring you here for training, you will be trained so you can protect yourself from all the people who wants to destroy your company, you and your friends will become a team you will trained by Madam K and for Zoier and his Friends will be trained by me, did I answer your question Ms. Salvador?" tumango na lang ako sa kanya, tatanungin ko na lang sila dad about dito, dahil hindi man lang nila pinaalam sa akin na may ganitong mangyayari.
" So all of you, your training will be start next week, be ready that's all you may now go to your room, and btw Ms. Salvador your room is next to Mr. Sandoval, please guide Ms. Salvador Zoier." tumango naman siya, nagpaalam muna ang mga kaibigan namin bago kami umalis lumabas sa pinto na iyon.
Nang nagsipasok na sila sa kani kanilang kwarto at kami na lang ni yelo ang natira, dahil nga magkatabi ang aming kwarto ang malas naman at katabi ko pa itong kwarto niya.
" Akala ko ba mag-uusap tayo, ito ba iyong pag-uusap na sinasabi mo?" seryosong sabi ko sa kanya.
Pinipigilan ko mainis sa kanya, dahil baka hindi ko macontrol ang ano mang masabi ko at makasakit ako ng damdamin.
" I will tell you tomorrow, but now you need to rest we have still class tomorrow morning, don't be late." Binuksan naman niya ang pintuan at tinulak ako papasok sa loob bago niya ito sinara.
Hinayaan ko na lang siya at nilibot ko ang anking paningin sa buong kwarto, parehong pareho ng room ko sa bahay, hindi kaya't pinasadya nila mommy ang ganitong design.
Ilang araw, linggo, months or years kaya kaming mamamalagi dito, isang taon ba bago ako mag labing walong taong gulang, bago ako tumuntong sa wastong edad, at tiyak kong doon din pagplaplanuhan ang pagpapakasal namin ni Yelo.
Is this really happening? How I wish that all of this are dreams only, it's hard to accept that I need to marry someone I'm not familliar with. But this is the only one I can do for the sake of my parents and our company, I don't want to disappoint my parents even I don't want this but I need to agree with them.
Humiga na lang ako sa kama, habang nakatingin sa kisame at malalim pa rin ang iniisip, pinilit ko namang ikalma ang sarili ko dahil kailangan ko na matulog dahil maaga pa bukas para sa klase namin.