ALYSSA POV
"Talaga? Alyssa?! Sinasagot mo na ako?!" Masayang tanong Niya matapos ko syang sagutin na "oo" sa halos Isang taon at kalahating buwan nyang panliligaw sakin
Kitang kita ko sa mga mata nya Ang sobrang kasiyahan na 
At nabigla nalang ako nang bigla nya akong buhatin at iikot. "Ako na siguro Ang pinakamasayang lalaki sa buong Mundo! Mahal na Mahal kita Alyssa! Pangakong Hindi kita sasaktan at Ikaw lang Ang mamahalin ko Hanggang sa mawalan Ako ng hininga"
_______
Dalawang taon matapos ko syang sagutin ay nagpaalam sya sakin na pupunta raw sya sa ibang Bansa para dun mag-aral at matupad nya Ang kanyang mga pangarap
"Pangako Alyssa, Mahal ko. Pag-uwi na pag-uwi ko rito sa pilipinas ay hahanapin kita at papakasalan" ngiti nyang Ani
"Talaga?" Ngusong tanong ko at ngiti naman syang tumango
"Pangako! Ikaw lang Ang mamahalin ko, at Wala Ng iba!" Ngiti nyang Saad pagkatapos nun ay yinakap ko sya nang mahigpit bago sya sumakay sa eroplano
_______
Lumipas Ang Isang linggo, Isang buwan, Isang taon at Hanggang sa umabot na Ang paghihintay ko sa mahigit sampung taon
Hanggang sa Isang araw ay may nag-imbeta sakin sa Isang kasal
Pumunta Ako... Pumunta Ako na dapat pala ay Hindi ko nalang ginawa 
"Alyssa" Ani Ng Isang lalaking naka-suot pang-kasal habang nakakapit sa bisig nya Ang Isang binibini na ngayon ay Asawa na nya
Dapat Ako Yan e
"Masaya Ako para sainyo" pekeng ngiti Kong Saad
"Mahal? May paguusapan lang kami, ha? Babalik din Ako" paalam nito sa Asawa nya at naunang lumabas sa loob Ng venue Kung saan ginaganap Ang catering nila 
Huminto kami sa tabing dagat
"Kung Sana lang.... Kung Sana lang ay sinabi ko Sayo noon na "pakiusap huwag Kang mahuhulog sa sino'man" siguro ngayon Tayo Ang ikinakasal, Hindi ba?" Paunang anas ko rito at tumingala sa kalangitan Kung saan Ang mga bituin at buwan ay nagniningning pagkatapos ay tumingin Ako sa mga mata nya na may bahid Ng kalungkutan at pag-aalala
"Alyssa..."
"P-pero sa p-palagay ko ay H-hindi Rin.... S-sabihin m-mo nga sakin Mahal ko? K-kung s-sakali bang sinabi k-ko sa'iyo Ang mga katagang Yun, bago ka umalis? M-mababago kaya ni'yon Ang hinahaharap?" Maluha-luha Kong Ani
"Patawad Alyssa, patawad"
"N-naalala mo p-pa ba A-ang mga pangako mo saakin? H-ha? M-mahal ko?" Luhaan Kong tanong
"Patawad"
"Ang lahat ng mga pangakong binitawan mo noon ay Isa nalamang ala-ala ngayon na Mula sa nakaraan na tuluyan mo nang kinalimutan, at itinupad sa Isang ma-swerteng babae" Saad ko at pinunasan Ang mga luha bago tumayo
"P-patawarin mo Ako Alyssa, patawad!" 
"Hindi mababago Ng paghingi mo ng kapatawaran Ang lahat ng sakit na idinulot mo saakin, Mahal. Hinintay kita e, h-hinintay kita! Umasa Ako! U-umasa Ako na sa pagbalik mo ay papakasalan mo Ako, gaya nang ipinangako mo sakin bago ka umalis! Pero bakit ganun, Mahal ko? B-bakit!? Bakit sa iba mo tinupad?! Tuluyan mo na ba talagang kinalimutan at inilibing sa limot Ang dati nating sumpaan?" Luhaan Kong tanong
Kahit pilitin ko na pigilan ay kusang lumalabas Ang mga luha ko Mula sa'king mga mata na para bang ilang libong sibuyas Ang initapat sa sa'king mga mata
Nanatiling nakayuko at humihingi lamang si keil habang unti-unti nari'ng pumapatak Ang mga luha nya sa lupa kaya agad Kong hinagod Ang likod nya. "huwag Mahal ko. Wag ka nang umiyak, hindi ko kayang Makita sa harap ko na nasasaktan Ang Mahal ko. Mula sa araw na'to, gaya nang paglimot mo sa sumpaan natin ay lilimutin ko na'rin iyon, lilimutin ko na para bang walang sumpaan Ang naganap, na para bang walang pangako Ang naibaon sa limot at nang para bang walang puso Ang nawasak at nabigo" pag-aalo ko sakanya na ikinatingin nya sakin
"Alyssa" alala nyang tingin sakin
Nang marinig namin Ang Sigaw Ng Asawa nya na mukhang hinahanap na sya
"Sige na Mahal ko... Umalis ka na, Iwan mo na Ako. Hinahanap ka na Ng hinaharap mo, pabayaan mo na Ako, dahil Isa lamang akong nakaraan sa buhay mo na dapat nang kalimutan, samantalang sya ay hinaharap at habang buhay mo na dapat mong paka-ingatan" Ngiting pilit Kong Saad habang patuloy lang sa pag-agos Ang mga luha ko sa mga mata
"Patawrin mo'ko Alyssa... Siguradong may mas hihigit pa sakin, na hindi ka sasaktan at mamahalin ka Ng walang Hanggan. Sa muli, patawad" huli nyang sambit bago sya tumakbo papalapit sa Asawa nya na takang nakatingin sakin
Kaya naman ngumiti Ako at umiling-iling para pahiwatig na ayos lang Ako kaya alinlangang tumango Ang babae at kasabay nun Ang paghawak ng Mahal ko sa kamay Ng Mahal nya
Masakit, masakit na pinapanood ko syang maglakad papalayo sakin. 
Ayos lang naman Ako noon nang naglalakad sya papalayo sakin patungong ibang bansa
Pero ngayon... Ngayong nakikita Kong naglalakad sya papalayo sakin habang hawak hawak Ang kamay Ng babaeng Mahal nya, masakit! Sobrang sakit!
At Ang mga pangako nyang nauwi lang sa paghihingi ng tawad
Ay isang tunay na kahangalan...
END