Iyak. Iyun ang narinig ko ngayon. Dahan-dahan kong minulat ang aking mata at puti ang tumambad sa aking paggising.
Nasa langit naba ako?
"Aviva..." Rinig kong saad ni Jacob.
Kung nasa langit ako, bakit nandito si Jacob? Sure kasi akong sa baba ang hulog niya hindi sa taas.
It means buhay pa ako?!
Binalingan ko sila ng tingin at nakita ko sila Snow, Cali, Ash at Jacob na umiiyak. Sa gilid ko naman ay si Kael at Tita Kris na karga si Zea.
"What happened?" Tanong ko at dahan-dahang umayos ng upo. Tinulongan naman ako ni Kael.
"Tatawag lang ako ng doctor." Saad ni Snow at lumabas na.
"You've been sleeping for one month." Saad ni Tita.
Isang buwan?!
Biglang nag flashback sa akin ang nangyari. Si Theodore. Na saan si Theodore?!
"Tita, where's Theodore?!" Agad na tanong ko ng maalala ko ang asawa ko.
Napansin ko ang pagiging malungkot ng mukha nila.
"What happened to Theodore? What room is he? Pupuntahan ko siya." Saad ko at akmang aalis ng kama ng pigilan ako ni Kael at Cali.
"Calm down Aviva. Mag pagaling ka muna."
Wala akong nagawa ng pigilan nila ako ramdam ko din na hindi pa kaya ng katawan ko.
"But Theodore is okay right?" Tanong ko sa kanila.
"He is...." Saad ni Cali pero kita ko sa mata niya ang kalungkutan.
LUMIPAS ang araw at naghilom na ang mga sugat ko sa katawan. At ngayong araw din ang discharge ko dito sa hospital. Si Kael at Tita Kris ang kasama ko ngayon, may inaayos kasi ang mga kaibigan ko at bibisita nalang daw sila sa bahay mamaya.
"Where's Aviva?"
Napatingin kami nila Tita sa lalaking bagon dating. Halata pa na tinakbo nya ang daan patungo dito dahil hinihingal pa ito ng dumating.
Gulat naman akong napatingin sa kanya.
"Tope?!" Gulat kong saad. Agad naman niya akong niyakap ng mahigpit.
"When I heard the news, I go crazy thinking that you're in pain." He said habang yakap ako.
"But I'm safe now, Tope. Chill." Pagpakalma ko sa kanya. Napatingin ako sa mga bagahe niyang talaga. "Galing ka sa airport?" Tanong ko. Humiwalay naman siya ng yakap sa akin at nginitian ako na hindi abot sa mata.
"Yes. I went straight here when I heard from Cali that you're still here."
"I thought you're busy..."
"Hindi ako busy kapag ikaw ang involved. I told you that I'm always here for you." He said and smiled.
"Hindi ba kami nakakaistorbo?" Natatawang saad ni Kael.
"Kristof, it's been awhile." Tita Kris said.
"Tita, I missed you." Sabay yakap kay Tita Kris. "Yo, Kael. You look manly now." Saad naman nito kay Kael at nag bro hug sila.
Kristopher Yu. He's one of my friends. Nakilala ko siya noon una sa kompanya nila Cali. First day ko noon at siya agad ang nag welcome sa akin noon. And it turns out na same kami ng university noon.
Umalis lang siya sa kompanya nila Cali dahil may naghihintay sa kanya na malaking opportunity sa USA. At isa pa that was his dream, ang makapagtrabaho sa ibang bansa. Pero bago siya umalis, nagtapat siya sa akin tungkol sa nararamdam niya. But I rejected him, dahil hindi pa ako ready noon at hindi pa ako nakakamove kay Theodore. I thought magagalit siya sa akin pero hindi, instead mas naging malapit pa kami sa isat-sa bilang magkaibigan.
"How's Zea?" Tanong nito. He know about my daughter, he knows about Theodore.
"She's fine." Sagot ko. "What about you, how are you?" I asked.
"Ito, still moving on." Natatawa niyang saad at kinurot ko naman. "Just kidding. I'm doing great."
"Good to hear that, Tope." Saad ko.
"May girlfriend ka naba, Kristof?" Tita Kris asked. Napatingin naman ako kay Tope dahil interesado din akong malaman.
"Wala pa Tita." He answered.
"Bakit naman? Gwapo ka naman, may stable na trabaho. Mabait. Total package kana." Saad ko sa kanya. Lumingon siya sa akin at ngumiti.
"If I already have everything, why can't you love me?" Natahimik kami sa sinabi niya. "I'm just kidding, why so serious? Hahahaha."
"Tope, I---"
"Avi, I told you I'm just kidding. No need to feel sorry for me. It's my feelings. It's not your fault that you don't love me."
"Oh tama na yang drama niyo. Nandito na tayo." Napatingin kami sa labas at nandito na nga kami.
Agad kong nakita si Zea na hawak ni Snow. Nandito na din sila?
"Mommyyyyy!!" Sigaw ni Zea at tumakbo papunta sa akin. "Mommy!!" Umiiyak na ito ngayon.
"My baby. I missed you so much." Saad ko at niyakap siya ng mahigpit.
"Are you fine now mommy? How about your----"
"Baby, I'm fine now. You don't have to worry." Saad ko at hinalikan siya noo niya.
"How's my Zea?" Humiwalay naman ng yakap sakin ang anak ko at gulat na tumingin kay Tope.
"Dada!" Excited na sigaw nito at agad na tumalon kay Tope. Natawa naman kami dahil muntik pang ma out balance si Tope dahil sa pagtalon ni Zea. Ganyan kasi ang anak ko sa kanya, habit na nito ang tumalon kay Tope tuwing nagkikita sila.
"Ugh! You're not baby anymore angel. You're a big angel now." Tope said and hug Zea. "I miss my daughter."
He treats Zea as if she is his own. At yun ang nagustohan ko sa kanya.
"Dada! Mommy is in pain."
"Not anymore, baby." Saad ko sa kanya. "I am totally fine." Pinahid ni Tope ang luha sa mukha ni Zea.
"She's right angel. Your mom is okay now."
After that ay pumasok na kami sa loob ng bahay.
"Welcome home!!" Sigaw nila Cali, Ash at Jacob. Si Snow naman ay may hawak na cake.
"Wow, effort ha." Saad ko at nilapitan sila. "Thankyou!" And hug them.
Kumain lang kami at nag usap-usap. Hangang sa sumapit ang gabe ay ganun lang ang ginawa namin. Sobrang saya ko ngayon pero alam ko sa sarili ko na may kulang.
Si Theodore.
Hindi siya pumunta dito. Hindi ko pa siya nakikita simula ng magkamalay ako sa hospital. The las time I saw him was that day. His face was full of blood to the point I can't recognize him.
"Guys..." Napatingin naman sila sa akin. "May tinatago ba kayo sa akin?" Tanong ko sa kanila dahilan para mahinto sila sa kanilang ginagawa.
Ramdam ko kasing may pilit silang tinatago sa akin.
"What are you talking about, Avi?" Kael said.
"Where's Theodore? Hindi ko siya nakita simula kaninang umaga. You said that he's fine diba?"
Napansin ko ang pag iba ng atmosphere. I know it, they're hiding me something.
"Where's Theo?"
"Avi." Napansin ko ang hawak ni Tope sa kamay ko.
"Where is he?!" Hindi kona napigilan ang hindi umiyak sa harapan nila.
"Should we tell here now?" Napatingin ako kay Snow na kalmadong nakaupo.
"Ano ang dapat kong malaman Snow? Ano?!" Saad ko sa kanya.
"Theodore is fine but...." Napatingin ako kay Cali dahil siya ang nag salita.
"But what?! Tell me!" Kung okay siya bakit wala siya dito?! Bakit hindi nya ako pinuntahan sa hospital.
"He has selective amnesia." Na hulog ang basong hawak ko dahilan para mabasag ito.
-----
AUTHOR'S NOTE:
I'm sorry for the wrong grammars wala na kasi akong time para mag edit pa dahil sobrang busy ko this month. I hope you understand and Thankyou again for reading my story.
Stay tuned for the next chapter. :)
(ITUTULOY)