DAHIL sa pagod ay nakatulog na si Bennett sa passenger seat habang nasa biyahe kami pauwi. Ako man ay nakakaramdam ng pagod kaya sigurado akong ganoon din si Kaiden. Nang makarating sa condo ay binuhat niya si Bennett hanggang sa kwarto nito.
“Thank you for coming with us, Kaiden. I really appreciate it a lot. Sobrang nag-enjoy si Bennett,” nakangiting ani ko nang makalabas kami ng kwarto.
“Wala iyon, Inari. Masaya akong makitang masaya at nag-e-enjoy si Bennett.”
Tikom ang bibig niya habang tipid na nakangiti ngunit ang mga mata ay kumikislap. Parang lumundag ang puso ko sa saya dahil sa sinabi niyang iyon. Hindi ko iyon naitago sa isang matamis na ngiti.
Pinasadahan ko ng tingin ang kanyang mukha. Wala man lang mababakas na pagod doon. Nanatiling fresh ang itsura niya sa kabila ng ginawang paglalaro kanina. Kung ako ay baka mahalata na iyon. Na-concious tuloy ako kung ano na ang itsura ko sa mga oras na ito kaya naman pasimple kong sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri. Panatag naman akong hindi ako nangangamoy pawis dahil nakapagpalit na kami sa nadaang restaurant kung saan kami nag dinner kanina.
“Siguradong napagod ka,” komento ko kahit hindi ko naman makitaan ng pagod ang itsura niya.
“Yeah, it’s kinda tiring,” natatawang aniya bago tinapos iyon sa isang matamis na ngiti. “But I did enjoy kaya hindi ko pinagsisihan ang ilang beses na pagtakbo kanina.”
Matunog akong napangiti. Tulad niya ay kahit anong pagod ang nararamdaman ko ay wala akong angal doon.
“Anyway, tutuloy na ako para makapagpahinga ka na,” aniya na itinuro ang main door.
“Oh, yeah. Para makapagpahinga ka na rin.”
Inihatid ko siya pinto. Nang makalabas siya ay muli niya pa akong hinarap at nagpaalam.
Nanatili ako sa hamba at pinanood ko pa siyang pumasok sa condo niya. Kumaway pa siya, na ginantihan ko naman, bago tuluyang isinara ang kanyang pinto.
Nakangiti akong nagbuga ng hangin. Sa sobrang sayang nararamdaman ng puso ko ay parang bumibigat iyon. May mga tumatakbo sa isip ko pero mabilis ding binura iyon. Kailangan kong makapagpahinga at kung iisipin ko pa ang mga iyon ay baka mapuyat lang ako.
Pumihit na ako paharap sa pinto at papasok na sana nang makarinig ng tawag sa pangalan ko. Nang lingunin ko ang pinanggalingan niyon ay nakita ko si Kevin na naglalakad palapit sa akin. Nangunot ang noo ko nang makita ang salubong niyang kilay at nakatiim niyang bagang. Nakasuot siya ng black longsleeve at pair of grey slacks kaya sigurado akong sa trabaho siya nanggaling.
“What are you doing here?” tanong ko nang ilang hakbang na lamang ang layo niya sa akin.
“Is it true?” mariing tanong niya nang makalapit.
“Ang alin?” nagtataka kong tanong.
“Totoo bang isinama mo ang lalaking iyon sa Family Day nila Bennett?” mahina ngunit mariing tanong niya habang nakaturo sa pinto ni Kaiden.
Kunot-noo kong nilingon kung saan siya nakaturo at agad ding ibinalik sa kanya ang tingin.
“Sinabi ni Lexi?” balik kong tanong sa halip na sagutin ang tanong niya. Ano pang saysay niyon kung alam na rin naman niya.
“Is he your boyfriend?”
Napairap ako. Lahat yata ay binaggit nig Lexi na iyon. At kailan ba kami magbabatuhan ngga tanong. Nagbuga ako ng hangin bago sumagot, “He’s not boy—”
“Kung gano’n bakit mo sinabi ‘yon?”
Napatungo ako at nakapikit na hinilot ang sentido. Hindi ko malaman kung ano ang ikinaiinis niay dahil hindi nawawala ang diin sa bawaf pagtatanong niya.
“Look, Kevin, I’m tired, okay? Baka pwedeng bukas na natin pag-usapan kung ano man ang—”
Natigilan ako nang makita ang natatawa niyang itsura. Tawa na may pang-uuyam.
“Hindi ka na nahiya, Inari? Nagdala ka ng ibang lalaki para lang masabing may ama si Bennett? At talagang pinalabas mo pang boyfriend mo ‘yan.”
Hindi ako nakaimik. Hindi dahil namangha ako sa sinabi niya tulad ng ginagawa ni Kaiden. Kung ‘di dahil sa tumusok sa puso ko pagkatapos marinig ang mga sinabi niyang iyon.
“What about you, Kevin? Nasaan ka kanina? Nasaan ka no’ng kailangan ka anak mo?”
Hindi nawala ang salubong ng kilay niya. Pero kita kong natigilan siya sa mga tanong ko.
“Dalawang anak mo ang binigo mo sa parehong araw, Kevin. Dalawang anak mo ang sinaktan mo. And for your information, si Kaiden ang nagpresinta na sumama sa amin. Siya ang nagpresinta na maging ama ni Bennett sa loob ng isang araw. Hindi ka ba nahihiya, Kevin? Ginagawa ng iba ang dapat ay gawain mo.”
Narinig ko ang malalim na pagbuga niya ng hangin bago nag-iwas ng tingin. Mariing nakatimong ang bibig. Nakatiim pa rin nag panga at salubong ang kilay. Pero hindi ko na makita ang inis sa kanyang mukha na mababasa kanina.
“At oo, hindi ako umangal noong sabihin ni Kaiden sa harap ni Lexi na boyfriend ko siya. Kung nakita mo lang ang ginhawa sa mukha ng asawa mo baka nagpasalamat ka pa sa’kin,” mariin kong ani.
Pagod na ako dahil sa mga ginawa kanina. Pero mas napapagod ako dahil sa kanila. Sa kanilang mag-asawa.
“Sa halip na aluin mo ang anak mo sa bahay n’yo, nagpunta ka pa rito para iparating sa’kin ang mga bagay na ‘yan. Kung ako sa’yo, Kevin, uuwi na ako at hihingi ng tawad kay Keegan kung bakit hindi ko siya nagawang siputin kanina.”
Tumalikod na ako. Nagbabalak na iwan na siya roon pero natigilan ako nang magsalita siya.
“Alam mo ba kung bakit hindi ako nakapunta kanina? Dahil tumawag si Lexi at sinabing naroon kayo.”
Nangunot ang noo ko at nilingon ko siya.
“Kung hindi niya sinabi sa’king huwag akong pumunta roon dahil naroon kayo, ano kaya ang gagawin mo, Inari?”
“Gusto mo bang sabihin na pinigilan ka ni Lexi?” hindi makapaniwala kong tanong bago mahinang natawa. “Baka nga pinigilan ka niya para hindi tayo magkatagpo.”
Tumango-tango siya bago sumagot, “Maaaring isa ‘yon sa dahilan. Pero no’ng tumawag siya tanging bukang-bibig niya si Bennett. Don’t come here. Your son is here. I think it’s not a good idea if you both see each other here. Bennett will be shock. That’s what she told me, Inari.”
Nakaramdam ako ng punit sa puso ko nang maalala ang itsura ni Keegan kanina. Is it really true? Pinigilan ni Lexi ang bagay na kinakatakot ko. Paano niya natiis na makitang nasasaktan ang anak niya para lamang mapigilan ang sakit na maaaring maramdaman ng anak ko?
Ngunit ang huling sinabi ni Kevin ay nakapagpadagdag ng punit sa puso ko.
“Lexi has a good heart, Inari. Before I came here she told me that you have a guy. But that guy has a wife. I think, she wants me to warn you.”