Nakaupo ako sa isang restaurant di kalayuan sa pinanggalingan namin ni Jace na building. Nauna ng umalis si Jace dahil nga sa sobrang busy nito sa trabaho. Ako naman ay may ka-meet doon na client. Engineer din na nanghingi sa akin ng sample na plano. Seryoso akong pinagmamasdan ang mga ginuhit ko at natapos na plano. Sinisigurado ko na maayos ang lahat ng detalye ng bawat gawa ko. Gusto kong maging maayos lahat ng gagawin kong project para naman makagawa ako ng pangalan ko sa industriya. Kung sakaling magustuhan ni Engr. Almeda ang mga finished project ko at ma-impress siya sakin ay baka kunin niya ako sa iba pang projects niya. Mabilis na ininom ko ang inorder na drinks dahil kahit papaano ay nate-tensed ako.
Baka mataray ang engineer at makatikim ako ng mga puna ah!
Bigla ay may lumapit sa aking lalaki. He is the exact definition of the men in the romance novel that I’ve read. Tall, dark, and handsome. Bumagay sa kaniya ang jawline, makakapal na kilay at tila nangungusap na mga mata. Gusto kong mawala sa mga matang iyon! Parang kaysarap pagmasdan. Papalapit sa akin ang lalaki ay literal na nakanganga ako sa harapan niya.
Tumikhim siya at noon ako natauhan. Ano ka ba Tricia?! Isang pagtataksil iyan kay Jace! Saway ng matinong parte ng utak ko.
“Architect Sta. Maria?” tanong sa akin ng lalaki. Maging ang boses niya ay napaka-sexy!
“Y-Yes?” sagot ko naman na hindi parin nakakabawi sa pagkabigla sa perpektong nilalang sa harapan ko. Narinig ko pa ang bahagyang pagtawa niya. “Ahm, yes. I-Ikaw si Engr. Theo Almeda?”
Hindi ako makapaniwala! Akala ko ay maedad na Engineer ang makakaharap ko. Sa email lang kasi ang naging communication namin. Theo. Akala ko ay matanda na siya. Theo as in Theodoro na pinaganda lang.
“Yup. Nice meeting you Miss---what’s your name again?”
“Trisha,” mabilis na sagot ko at tipid na ngumiti. “Upo ka,” sagot ko sabay turo sa upuan na nasa katapat ko. Noon ko lang napansin na may kasama palang babae si Engineer. Halos maglagablab ang mga mata nito na nakatingin sa akin. Napansin siguro nito ang epekto sa akin ng lalaking kaharap ko, pero sorry siya, aaminin ko na gwapo ang lalaki pero may Jace na ako. Hindi ko ipagpapapalit ang walong taon naming pag-iibigan. Correction. Pag-ibig ko pala.
Pinagmasdan ko ang kaharap. “Have we met before?” tanong ko dahil parang pamilyar sa akin ang mukha ni Theo.
Natawa siya ng bahagya saka sumagot. “Ahm. Yes, kanina sa PRC,” sagot niya sa akin.
“Ha? Talaga? Hindi kita napansin?“
“Of course, kasama mo yata kasi ang boyfriend mo. Ako iyong nagsabi sayo na tinatawag na ang number mo sa window.”
“Ano ba, hindi ko boyfriend iyon,” sagot ko pero halatang kinilig ako. Madalas talaga kami mapagkamalan na magkasintahan ni Jace. At sa tuwing nangyayari iyon ay hindi ko maitago ang saya. Kahit sa mga mata manlang ng ibang tao ay maging girlfriend ako ni Jace. Pero teka, naroon pala itong si Engineer sa PRC kanina. Hindi ko manlang siya napansin. Kapag kasama ko talaga si Jace ay nasa kaniya lang ang buong atensyon ko. Ni hindi ko namalayan na guwapo pala itong si Theo na kumausap sa akin kanina.
“Ah ganun ba. Akala ko boyfriend mo. Anyway, pwede ko na bang makita iyong plan?” tanong ni Theo.
“Sure. Here,” binuklat ko ang plan at nagsimula akong magdiscuss ng details niyon. Mataman namang nakikinig ang kaharap ko pero ang nakakailang ay ang kasama niyang babae. Kulang nalang ay lumabas ang pangil nito at sakmalin ako sa leeg. Inis na nakatingin sa akin ang babae at panaka-naka itong sumusulyap sa plano na hawak ko. Ano kayang problema ng babae na ito? Nahalata yata iyon ni Theo.
“Vanessa, baka gusto mo munang mamasyal. Medyo matatagalan pa kami ni Architect.”
“It’s okay. I’ll wait for you—“ nabitin sa ere ang sasabihin ng babae ng mag-ring ang cellphone nito. Tumayo ito at lumayo saka sinagot ang call.
“Girlfriend mo?” curious na tanong ko. Huli na bago ko napigilan ang kadaldalan at pagiging tsismosa ko.
Nabigla man sa tanong ko ay natawa si Theo. Bakit ganoon? Ang gwapo niya habang tumatawa? Napalunok ako.
“Nope,” sagot ni Theo habang umiiling.
“Eh bakit sobra kung makabakod?” tanong ko ulit.
“I don’t know. Sumama lang siya sa akin,” sagot niya na parang naiilang.
Hmn. Kapal ng Vanessa na ‘yon ha. Ang sama tumingin, hindi naman pala girlfriend itong si Theo! Bulong ng isang bahagi ng utak ko.
Ikaw din naman ah?! Kung maka-asta ka kanina para kang girlfriend ni Jace, eh hindi naman! Saway naman ng isa.
Pinagmasdan ko si Theo habang pinag-aaralan ang mga plans na gawa ko. Kinakabahan ako sa sasabihin niya. Nakakunot pa naman ang noo ni pogi, hindi ko tuloy mawari kung nagagandahan ito o nasasamaan sa mga gawa ko.
“Well, I like your designs. Ikaw na ang kukunin kong Architect sa project ko dito. Eto iyong details niya,” paliwanag ni Theo.
“Talaga?! Sure ka na?” nanlalaki ang mga mata ko sa bilis ni Theo nagdesisyon.
“Of course,” nakangiting sagot niya. Naglabas siya ng tablet at nag-open ng mga files doon. He started discussing the details of the project and the client’s preference. Naglabas naman ako ng notebook at nagsulat ng notes sa mga sinasabi ni Theo. Oh diba? Ang laki ng agwat ng estado namin. Naka-tablet siya, naka-note book ako. Maganda naman ang cellphone ko, mas kumportable lang talaga ako sa notebook.
“I’ll send this to your email. So, kelan ko pwede makita ang final design mo?” tanong niya pagkatapos niya magdiscuss.
“Ah, probably next week tapos ko na.”
“Great! I’ll see you next week then.”
“Okay.”
Nakangiti na inilahad sa akin ni Theo ang kamay niya. Masaya ako na may bago akong client. At napakagwapo pa! Inabot ko ang kamay ng lalaki ay sakto namang pasok ni Vanessa. Napasimangot ito pagkakita sa amin.
“Theo! Are you done?” iritadong tanong nito. Nasa pinto ito ng restaurant kaya malakas ang pagkakatawag nito sa binata. Napatingin pa ang ilang kumakain sa gawi nito.
Lumingon si Theo sa dalaga at doon ako nakakuha ng pagkakataon na gumanti ng masamang tingin kay Vanessa. Nanlaki ang mata at napataas ang kilay niya sa akin sa ginawa ko. Pagtingin sa akin ni Theo ay mabilis naman akong ngumiti.
“So paano? Next week nalang? Nice meeting you Architect Sta. Maria,” paalam sa akin ni Theo. Mukhang hindi naman nito nahuli ang mga tingin ko kay Vanessa.
“Trisha nalang. Nice meeting you too, Theo,” nakangiting sagot ko. Lumapad ang pagkakangiti ni Theo sa akin at lumala naman ang pagkakasimangot ni Vanessa sa likod nito. Naglakad na si Theo palabas ng restaurant. Samantala, si Vanessa ay tiningnan muna ako mula ulo hanggang paa, at paa pabalik hanggang ulo, bago sumunod sa binata.
Natatawa lang ako sayo Vanessa. Wala akong kabalak-balak agawin sayo ‘yan. May papa Jace na ako noh!