I felt a pair of hands na humawak sa magkabilaang balikat ko and to my suprise hini-hila niya ako pa-taas sa surface. Hindi maiwasang manlaki ang mata ko nang mabilis niya akong hinila habang ako naman ay pupungas-pungas pa.
Mariin akong napa-pikit para protektahan ang mga mata ko sa tubig-alat pero bigo ako dahil naramdaman kong bigla na lang itong humapdi.
"Ano ba!? Get off me!" sigaw ko pero pag-aalala lamang ang naka-ukit sa mukha nito kaya mas lalo akong nakaramdam ng pag-init ng ulo.
What the heck is he doing? Buang ba siya? Sumigaw ba ako ng tulong?
"Miss! Miss! Naririnig mo ba ako? Okay ka lang ba? 'Wag kang matutulog hah!" rinig kong sigaw nang lalaki habang mahina niyang tina-tapik ang mukha ko.
Napa-ubo ako at maraming lumabas na tubig sa bibig ko na nainom ko kanina habang hila-hila niya ako pa-alis sa dagat. Sinubukan ko ulit imulay ang mga mata ko at nakita siyang kunot na kunot ang noo.
Nagtataka ko siyang tiningnan habang siya naman ay habol pa rin ang hininga. Kita ko rin sa mga mata niya ang pag-aalala at pagka-taranta.
"Si-sino ka? Bakit mo ako dinala dito? 'Di ba sinabi ko sa 'yo na bitawan mo ako!?" mataas na ang boses na tanong ko rito pero kunot noo lang itong naka-titig sa akin habang naka-awang ang mga labi nito.
"N-Nakita kita kanina sa gitna ng dagat. Mag-pa-pakamatay ka ba?" tiim-bagang tanong nito habang umuubo-ubo pa dahil siguro sa tubig-dagat.
Naalala ko naman ang nangyari kanina kaya binalingan ko siya ng masamang tingin.
"Alam mo na pala na mag-pa-pakamatay 'yung tao tapos pi-pigilan mo pa? Ano ka tanga?" galit na wika ko sa kanya at tumayo na.
"Kung ikaw ba makaka-kita ng nalulunod, Miss, titingnan mo lang ba? Malay ko bang gusto mo na palang mamatay? Kung gusto mo bumalik ka 'dun and this time hindi na kita sasagipin," singhal nito sa akin dahilan para umawang ang mga labi ko dahil sa sinabi nito.
"Y-You-" duro ko sa kanya. Pinagpag ko ang likuran ko dahil sa mga dumikit na buhangin dito pagkatapos ay tumayo na at mabilis na umalis sa harap niya.
Inis kong nai-padyak ang dalawang paa ko habang naglalakad sa gitna ng mga buhangin pero ramdam ko na tumayo rin ito at mabilis na sumunod sa akin.
"Saan ka pupunta? Akala ko ba mag-papakamatay ka?!" inis na saad nito habang patuloy ang paghabol nito sa 'kin.
E, hindi naman nga ako magpa-pakamatay!
Gusto ko 'yung isigaw sa kanya pero hindi na lamang ako umimik at nagpatuloy lang ako sa paglalakad.
Mabibilis pa rin ang mga hakbang na ginawa ko pero sumusunod pa rin siya sa akin kaya sa inis ko ay hinarap ko ito at pinamewangan, sa pagkakataong 'yun ay napahinto ito at hinihintay akong magsalita.
"Ba't ka ba sumusunod? Manong, para sabihin ko sa 'yo marunong akong lumangoy kaya kahit na lumubog ako 'dun kaya kong maka-ahon ng walang tulong ng ibang tao," nakataas na mga kilay kong saad dito habang tinuturo ang direksyon ng dagat.
"M-Manong? Sa gwapo kong 'to?" Hin makapaniwalang turan niya.
"Yeah, sure," inis na sagot ko sa kanya.
"Maganda sana, masyado namang masungit!" mahinang saad niya at tumalikod sa akin.
Tss! Kala niya hindi ko narinig 'yon?
"Maganda talaga ako!" asik ko at tinalikuran na siya.
"Magandang kaltukan," mahinang saad nito kaya napatigil ako.
"Anong sabi mo!?" saad ko at hinarap ulit siya.
Umiling lang ito pero nagwika,"Then, why are you there?" mahina pero seryoso nitong saad na hindi nakatakas sa pandinig ko.
"Nothing, and it's not your business," tipid kong saad at tinalikuran ko na ito.
"Sungit," wika nito.
Hindi ko na lang ito inintindi pa dahil sobrang nag-iinit na talaga ang ulo ko.
"Luna! Saan ka ba nagpunta? Pinag-alala mo akong bata ka!" salubong sa 'kin ni Tita Heidi.
Binigyan niya ako ng tuwalya na nakapulupot sa kanya kanina.
"Wala, Tita. May nakita lang akong kabuti kanina sa tabi ng dagat," saad ko habang pinupunas ang tuwalya sa mukha ko.
Nilingon ko naman 'yung lalaki kanina at nakita ko siyang nakatingin pa rin sa direksyon ko.
He was half-naked and I can't deny that he has that well-built body that he can be proud of.
Gwapo sana pakialamero lang.
Kahit nga may abs pa siya hindi din ako magkakainteres sa katawan niya. Tsk!
"Kilala mo ba 'yun? Gwapo ah!" biglang wika ni Tita Heidi kaya nagulat ako at napatingin sa kanya.
Mabilis akong umiling at tiningnan si Tita. "W-Wala 'yun Tita. 'Wag mo siyang intindihin," utal kong saad at kumapit sa braso niya.
"Oh siya halika na at kakain na muna tayo," turan nito at hinila na ako papasok sa hotel na pagmamay-ari ng resort na ito.
Maya-maya pa pagkatapos naming kumain ay nagpaalam muna ako kay Tita na maglalakad-lakad sa labas dahil gusto kong pagmasdan ang mga taong nagkakantahan sa gilid ng dagat habang may bonfire sa gitna nila.
Madilim na din at malapit ng ring magpasakop ang araw sa dagat kaya ramdam ko na rin ang malamig na hangin na hatid ng malakas galing sa hampas ng dagat.
Naiyakap ko ang balabal na dala kk sa katawan ko dahil tanging maikiling shorts at sando lamang ang suot ko ngayon.
Namiss ko tuloy ang mga kaibigan ko doon sa Eastern University. Hindi nila alam na lilipat na ako sa Western U dahil ayaw kong masira ang plano na gagawin ko sa paaralang paglilipatan ko.
"Hey!" rinig kong saad ng isang boses kaya agad ko namang tinapunan ito ng tingin. Awtomatikong nangunot ang noo ko ng makilala ko kung sino ito.
It's the acting like a hero kanina. That stranger guy.
"Why are you here?" tanong ko at iniiwas ang tingin sa kanya para ituon ang tingin sa dagat.
"I'm sorry for that kanina, I just don't want to just stare at a person na nasa panganib," saad nito. Napakagat labi na lang ako dahil sa sinabi niya.
I, too, become so over-tempered kanina. Masyado lamg akong nabigla nang hilahin niya ako palayo sa dagat.
"It's okay. I'm also at fault, hindi man lang ako nag-thank you sa 'yo, because now I realized that what you just did kanina was out of kindness," sinsero kong saad. Rinig ko ang pagsinghap niya kaya napalingon ako sa kanya. Madilim na lang ang paligid at nasa ilang dipa pa ang layo ng ilaw sa direksyon namin kaya hindi ko na malinaw na nakikita ang mukha niya.
He chuckled and said,"You reall did shout on top of your lungs kanina, but now you really know that you're also at fault."
"Oo naman noh, minsan kasi I just explode like a bomb kaya hindi ko na rin marahil nako-control ang sarili ko. Kapag galit kasi ako nagiging sarado rin ang isip ko and 'yun nga I've just realized that, mali talaga ang nagawa ko kanina," sinserong saad ko sa kanya.
"That's a good thing. You are a good person after all. I now take back what I'd just said earlier," nakangiting saad nito kaya taka naman akong tumingin sa kanya.
"What is it?" tanong ko dito pero napakamot lang siya sa batok na akala mo ay nahihiya pa.
"That, "maganda ka nga masungit nga lang" 'yun," mahina niyang saad pero sapat pa rin iyon para marinig."You're beautiful inside and out."
Pakiramdam ko ay nalaglag sa buhangin ang panga ko dahil sa pinakawalan niyang salita. Agad siyang tumayo at pinagpag ang shorts niya pagkatapos ay hinawakan ang laylayan ng sando niya.
"Let's walk," saad niya at nilahad ang kamay niya sa harap ko. Nagdadalawang isip pa ako sa pagkuha nito pero siya na mismo ang kumuha sa kamay ko dahilan para mabigla ako at mahulog ang balabal na nakayakap sa katawan ko kanina lang.
Agad niya itong kinuha at binalik ulit sa dating posisgon ng balabal sa likod ko. Hindi ko alam pero sobrang naging weird ang tibok ng puso ko na kanina ay marahan lang pero ngayon para ng may dumating na maraming kabayo dahil sa sobrang bilis na ng tibok nito.
Nag-usap lang kami habang naglalakad at sabay din naming tiningnan ang fireworks display na pinakawala sa kalangitan kanina dahil sa meron palang birthday celebration dito sa beach ngayon.
"Salamat sa oras," nakangiti nitong saad kaya tumango lang akl doto at matamis akong nagpakawala ng ngiti sa harap niya.
"Thank you din," saad ko at tumalikod na ng marinig ko ang pagtawag sa akin ni Tita. Sa kalagitnaan lang ay may naalala ako kaya napahinto ako at agad na humarap sa pwesto niya kanina lang pero nakita ko ang lokod nito na ngayon ay papalayo na.
I forgot to ask his name. Hope we will meet soon and I want to be your friend kung sakaling matapos ko ang misyon ko sa papasukan kong paaralan.
Kumibit balikat na lamang ako at tinuloy na ang pag-akyat sa cottage namin.
****
Pangalawang araw na namin ngayon dito sa resort at hindi ko na ulit siya nakita pa. Sobrang bilis ng mga nangyari kagabi, hindi ko man lang natanong sa kanya ang pangalan niya.
Lagi ring naka-alalay sa akin si Tita at hindi siya pumapayag na maging mag-isa lang ako o kaya nakatulala man lang dahil lagi niya akong kini-kwentuhan para malibang lang, pero ngayon sinabi ko naman sa kanya na ayos lang ako kaya pinag-bigyan niya ako at hinayaan akong nandito sa terrace.
Tanaw sa kinatatayuan ko ang papa-usbong na araw at malamig na hangin din ang humahaplos ngayon sa pisngi ko. Biglang nanuot ang lamig sa katawan ko na nagdulot ng panginginig sa kalamnan ko.
Marami na ring nag-sisi-datingan mga guest sa Resort na ito na naglalakad sa buhanginan, mayroong mga bata na naglalaro, mga mag-asawa o mag nobyo, mga matatanda na nala-upo lang sa gilid ng dalampasigan at mga taong nagbababad na sa malamig na dagat.
Hindi na rin ako nagsisisi na sumama ako ngayon kay Tita dahil kahit kaunti ay parang naging magaan ang mabigat kong pakiramdam.
****
Napahiga ako sa kama at pinakiramdaman ang komportableng pakiramdam na binibigay nito.
Mamaya aalis na kami kaya mag-iimpaki na rin ako.
Galing lang kami ni Tita sa labas at nagkwentuhan kami tungkol sa pinagdinaanan ng pamilya ko. I know that she missed my mother, which is her sister.
Like me, I also missed them and my twin.
Pumasok na kami sa kwarto namin dahil malamig na ang gabi at kailangan na naming mag-ayos para mamayang 2 am ay maka-alis na kami.
Dumapa ako sa kama at hindi ko namalayan ang biglang pag pasok sa isip ko ang sinabi ng estrangherong lalaki kahapon na hindi ko namalayang mapapangiti ako.