"Pir, bakit hindi ko man lang kayo nakitang magkasama ni Pir Elaine? Hindi ko tuloy magawang ipakilala kayo sa parents ni Carl from states."
Kung alam mo lang Pir.
"Ah eh kasi naman baka sa sobrang busy at saya hindi mo man lang napapansin magkasama kami."
"Hindi ko inaalis kanina pa mata ko bawat isa sa inyo kaya huwag mo ko niloloko. Hmm, may problema ba?"
"Problema? Wala--wala."
"Sigurado ka? Kahit tanungin ko rin si Elaine?"
"Kahit samahan pa kita. Ano ka ba naman Agatha araw ng kasal mo binibigyan mo kaagad ng problema. Intindihin mo muna sa loob ang asawa mo dahil sigurado hinahanap kana."
"Hmm, sige sumunod kaagad may program na gagawin." Taas na taas ang kilay. Napakataray talaga nito.
Hinintay ko muna makapasok ito sa loob bago ako nagpunta sa kotse ni Elaine. Binuksan ko ang bag saka dumukot ng yosi. Yes, nagyoyosi ako. Sabi nila napaka pangit tingnan sa isang babae na marunong manigarilyo pero for me naman pampalipas oras ko lalo kung hindi hawak ang laptop. Sabayan pa na ugali ng mga kaibigan ko ewan ko na lang kung hindi pa ako ma-stress.
Sumandal ako sa likuran ng kotse sisindihan ko na sana ng may umagaw ng yosi at lighter.
"Problema mo? Akin na nga 'yan!" Pinagpuputol na pira-piraso ang yosi saka ibinulsa ang lighter. "What the----bakit mo ginawa 'yon?!"
"Kung hindi ko gagawin siguradong sunog ang baga mo, kababaeng tao nagyoyosi, tsk."
"Eh ano ngayon? Ano ba paki-alam mo?"
"Wala akong paki-alam pero hindi ako sanay makakita ng ganoon."
"Eh di pumikit ka na lang kaysa naka badtrip ka ng tao!" Makalayas na nga! Buwisit.
"Sandali!"
"Ano na naman ba?!" Harap ko rito sabay hagis sa akin ng lighter. Mabuti na nasalo ko.
"Iwasan mo manigarilyo nakakasama 'yan payong kaibigan lang naman." Sabay talikod papasok sa loob ng hotel.
Ngayon nga lang ako kinausap tapos pagpapayo pa sinabi. Ayos din 'tong si Andrew concern? Akala mo totoong concern as a friend.
"Hey!"
"Ay palaka mo!"
"Mukha ba akong palaka?" Himas sa baba na tila iniisip kung mukha ba talaga itong palaka.
"Grabe ka kasi manggulat." Haplos ko sa dibdib.
"Sorry nagulat pala kita."
"Okay langbakit ba kasi nandito ka sa labas?"
"Hinahanap kita."
"Kasi?"
"Dahil gusto kitang makita ang tagal mong bumalik sa loob."
"Hmm, talaga?"
"Oo, nakabalik na lahat ikaw hindi pa teka kumain ka na nga muna sa loob saka mas maganda pa rin marami kasama hindi ba?" Natitigan ko mukha ni Alex. Kambal nga talaga sila ni Andrew ang pagkakaiba nilang dalawa si Alex medyo payat ang mukha tapos si Andrew medyo mapanga. Naiisip ko pa lang ang cute lalo ni Drew kung iigting panga niya.
"Ano klaseng titig 'yan?"
Nagising ako sa pag-iisip, "Ha?"
"Bakit mo ko tinititigan? In love ka na ba sa akin?"
"Ha?"
"Huwag mo sabihin totoo??"
"Ano??"
Ngumisi pagkaraan inakbayan ako ng walang paalam, "Ayos lang 'yan minsan talaga nagugulat ako sa mga babaeng nakakausap ko biruin mo bigla natutulala."
"Asa ka!"
"Araay!" eh di nakatikim siya ng sikong matulis.
"Ang sakit."
"Hindi lang 'yan aabutin mo kapag pinag-isipan mo pa ako."
"Bakit hindi ba totoo?" Sumenyas ako na handa siyang sapakin, "Relax, hindi naman ito mabiro."
"Tanggalin mo nga 'yang braso mo sa balikat ko." Nahihiya kong utos baka ano isipin ng mga tao pagpasok namin sa loob.
"Aminin mo nahihiya ka ano? Don't worry hindi nila iisipin mag-syota tayo dahil alam nilang single ako."
"Alam mo naman na kapag may nakita silang hindi kaaya-aya may balik na issue kaagad tanggalin mo na bago tayo pumasok."
"Hayaan mo nga sila kung may magalit eh ano may karapatan ba para magalit."
"Kahit na ba."
"Papasok tayo na ganito ang ayos."
"Hindi ako komportable."
"Pwes, simulan mo na makomportable sa piling ko, ayiieee." Irap sa kawalan ang nagawa ko bago mapilitan pumasok sa loob kahit naka-akbay ito.
"Alex, hinay-hinay sa papogi points ha?" Bungad ni Daryll.
"Nagpapapogi ba siya ng lagay na 'to?" Umiwas ako upang makawala sa pagkaka-akbay.
"Ganyan the moves niyan huwag kang magulomihanan."
"Ikaw kasi iba ang ginagawa kapag nagpapapogi sa chicks." Buwelta ni Alex dito.
"At least sa ginagawa ko hindi sila napipilitan. Hindi mo ba napapansin habang papasok hindi maipinta mukha ng kasama mo? Matuto ka nga makiramdam."
Sinilip ni Alex ang mukha ko.
"Sorry, na offend ka ba?"
"Okay lang." Tumabi ako kay Pir Elaine bago simulan kumain.
"Ang plano ng mag-asawa sa condo muna tumuloy ngayong araw." Bigay impormasyon ni Nathan.
"Pero babalik sila sa apartment??" Concern ni Anton.
"Oo pero pansamantala lang since ginagawa pa bahay nila."
"Pir, hindi muna pala kami uuwi ng apartment nagtext si papa uwi muna raw kami after ng wedding." Bulong ni Elaine.
"Bakit daw?"
"Ayaw pa sabihin kung bakit pero tingin ko good news naman."
Kung sa condo tutuloy ang bagong mag-asawa at uuwi sina Elaine sa bahay ng oapa niya ibig sabihin nito ako lang maiiwan mag-isa mamayang gabi. Scary. Hindi ko yata kakayanin 'yon.
"Umuwi ka na muna sa bahay ninyo kahit ngayong araw lang."
"Hindi na kayang-kaya ko na ang sarili isa pa ang dami kong gagawin sa pag-edit."
"Puwede naman kahit doon mo na lang gawin at least kampante kami ni Agatha na nasa mabuting kalagayaan ka."
"Salamat sa concern pir pero kaya ko na sarili ko."
"Eh, oo nga pala," natigilan ako sa pag-nguya. "May dalawang boarders tayong hindi na babalik."
"Ano?" Medyo napataas boses ko kaya lahat sila tumingin sa akin, "Sino nagsabi sa iyo?" Pabulong na lang gawa ko.
"Tumawag 'yong isa patay daw ang lola tapos 'yong isa naman may bagong inapplayan ng trabaho eh natanggap kaya ayon."
"Sinu-sino ba mga 'yon baka mamaya may utang pa sa akin."
"Don't worry, ipinasok na nila sa account mo mga kulang sa renta at bayad sa bills."
"Ganoon ba? Ang lungkot naman ibig sabihin dalawang kuwarto bakante natin?"
"At sa ibaba pa."
"Hmm..." Napalalim iniisip ko at hindi napansin kinakausap pa pala ako ni Elaine.
"Hoy, pir."
"Oh?"
"Natulala ka na riyan huwag ka mag-alala makakahanap ka nang bagong boarders."
Teka.
Naalala ko naghahanap nang matutuluyan sina Ate Riz at Thalia good ito para sa dalawa matawagan nga para masabihan bago kunin mga gamit ng mga boarders na umalis.
"Wait a second may tatawagan ako." Tayo ko patungo sa kung saan gilid ng hotel. Sinabi ko kay Ate Riz na may available ng kwarto sa apartment. Inaasahan kong matutuwa ito at maging si Thalia. Mas okay na 'yon at least araw-araw kami magkikitabasta huwag lang maliligaw kapatid ko kundi gulo na naman.
AFTER ng party naghiwa-hiwalay kami. Umuwi akong mag-isa sa apartment. Naligo muna ako bago gawin ang pag-i-edit ng video. Pagkaraan nakaramdam ng kalam sa sikmura. Nilabas ko ang e-bike para mag-7/11. Sa mga oras na ito medyo hating-gabi na kaonti na lang tao nakatambay sa 7/11 nang makarating ako.
Magbabayad na ako ng biniling hotdog ng may kumalabit mula sa likuran. Muntik nang mabitawan ang hawak na pagkain makita kong nandito siya ngayon may hawak din hotdog pero kinakain na.
"Kanina ka pa ba?" Hindi ko alam sasabihin kaya 'yan na lang lumabas.
"Mga ten minutes na rin ikaw bakit nandito ka pa hating-gabi na."
"Ah, nagutom kasi ako ang dami kong na edit sa video. Sino kasama mo Andrew?" Nanigurado ako baka may kasama siya pero bigong makahanap ng kakilala pa.
"Only me doon tayo sabay natin kainin ang pagkain natin."
"Ha?" Sumimangot na lang bago ako iwan at nauna itong maupo. Ang tahimik niyang kumain. Hindi ako sanay. Gusto ko kasi dinadaldal ako ng tao kahit walang kwentang usapan okay na basta huwag lang ako ma-out of place.
"Drew." Parang sinakto ng tadhana magtama ang mga mata namin. "Tutal magkasama tayo bakit nga ba nandito ka? Malapit lang ba rito bago ninyong bahay?"
"Malayo."
"Eh bakit nandito ka? Saan mo pinark kotse mo? Ako kasi dito lang nagparada since kasya naman e-bike ko." Turo ko sa labas.
"Wala akong kotse na dalanaglakad lang ako, I mean nag-Jogging." Pinasadahan ko ang katawan nito na nakapants nga at jacket na may hood.
"Okay."
"Hindi ka natatakot mag-isa ka lang lumalabas ng bahay."
"Wala akong choice pare-pareho wala sa apartment mga kasama ko."
"Alam ko."
"Alam mo?"
"Oo."
"Paano?"
"Binanggit ni Elaine kanina na ikaw lang daw tao sa bahay ninyo."
"Ah ganoon ayos lang 'yon kung concern ka."
"Bakit sino ba concern?"
"Ah hindi ba?" Tila napahiya kong sabi.
"Concern." Nanlaki mata ko. Alam ninyo hitsura ng tarsier? Ganoon, ganoon na ganoon.
"Ah, eh siguro mabuti pa umuwi na ako." Inilagay ko sa isang plastic ang mga kalat bago nagmamadaling maglakad palabas.
"Puwede ba ako sumabay??"
"Ay kokak!" Papatayin 'yata ako ng lalaking ito ah? Bigla-bigla sumusulpot. Medyo pansin kong nangingiti siya. Infernes ha ang cute pala niya kapag nakangiti lumabas ang dimple na kinatago-tago.
"Anong nakakatawa?" Ulit ko dahil parang baliw ngumingiti na mag-isa. Jusko, may tililing na yata sa utak ito.
"I just found out that you are a frog infernes bagay sa iyo."
"Nang-aasar ka ba?"
"I just telling the---"
"So sinasabi mo nga na palaka ako." Itikwas ko ang kilay.
"Hindi. No. Mali ang pagkakaunawa mo." Humagalpak ng tawa. Jusko, paghuhukom na ba Lord? Ang dating tahimik na suplado ngayon ay tumatawa ng malakas sa harapan ko.
"Sasabay ka ba o ano?" Mataray kong sulyap ng makasakay ako sa e-bike.
"Masyado ka naman nasarapan sa pagtawa huwag ka mag-alala may bukas pa para sa kalahating happiness mo." Irap ko.
"Sorry, nasaktan yata kita."
"Ah hindi okay lang sanay ako na laging pinagtatawanan." Sumakay bandang likuran ko.
"Sanay ka ba mag-drive?"
"Actually hindi itinulak ko lang itong e-bike papunta rito." Sarkastikong sabi ko.
"Galit ka ba?"
"Ako galit? Hindi hindi po ako galit lalo kung tatawanan ako ng isang lalaki na hindi man lang sinasabi ang dahilan ng pagtawa."
"Sorry...." Inilapit nito ang baba sa balikat ko naamoy ko tuloy hininga niya na mentol infernes sa kanya kumain na't lahat mentol pa rin ang amoy ng hininga.
"Lumayo ka nga ng bahagya." Utos ko baka mawala ako sa konsentrasyon.
"Sabi ni Daryll hindi ka pa raw nasasakay ng motor at noon pa lang ng isakay ka niya kaya inisip kong hindi ka sanay mag-drive."
"Sinabi ko lang naman hindi ako sanay maging backride pero wala akong sinabi hindi ako sanay dito."
"Now I know siguro sasakay ka kung ako mag-drive ng motor."
"Paano ka naman nakakasiguro?"
"Dahil pinagbigyan mo si Daryll hindi malabong pagbigyan mo rin ako."
"Paano kung iyon na ang una't-huling sakay ko?"
"Eh di pipilitin kita." Sinimulan kong paandarin ang e-bike.
"Anong nakain mo?" Usisa ko. Since mabagal lang andar ko.
"Hotdog." Napa-ismid ako.
"Hindi 'yon ibig sabihin sno kako nakain mo bakit kinakausap mo ako ngayon samantalang dati-rati kung iwasan mo ako parang may sakit akong nakahahawa."
"Bakit may nakilala ka ba na tao hindi man lang nagbago kahit ugali? Kung mayroon man sino?"
"Wala."
"Kung ang mukha at pamumuhay nga ng tao maaaring magbago ako pa kaya na dating suplado naging maginoo." Lumapit bahagya pisngi ko sa mukha nito baka kasi nakainom kaya lang hindi naman. Mentol nga.
"Inaalam ko lang baka nakainom ka." Suri ko. Inunahan ko na bago pa magtanong.
"No nasa katinuan pa naman ako ngayong gabi. Wala na ba ibibilis 'yan?"
"Nag-iingat lang saan ba bahay ninyo ihahatid na kita."
"Pagkatapos mo ako ihatid ikaw naman ihahatid ko?"
"Ha?"
"Ibig kong sabihin bakit ikaw nag-o-offer maghatid sa akin?"
"Eh sino ba? Sino ba may sasakyan ngayon?"
"Sa pagkakaalam ko e-bike 'yan hindi kotse."
"At least sasakyan, sinasakyan ng tao." Ismid ko.
"Ikaw na lang ihahatid ko."
"Ihahatid na kita maghahanap ka pa ng taxi baka matagal."
"Mas okay na 'yon kaysa hayaan kitang bumiyahe ng malayo para lang ihatid ako."
Maya-maya nakaramdam ako na pumatak ang ulan.
"Aabutan yata tayo ng ulan!" Medyo binilisan ko.
"Hindi 'yan." Matapos sabihin biglang buhos ang malakas na ulan.
"Huwag mo bilisan .asyadong delikado kung magmamadali ka madulas ang kalsada."
"Mababasa tayo!"
"Bagalan mo man o bilisan ganoon din mababasa pa rin tayo. Kalma lang, mabuti na 'yong slowly but surely." Napabuntong-hininga ako.
Wala akong choice kundi tumuloy sa apartment mas malapit 'yon kaysa sa bahay nila. Inabutan ko ito ng tuwalya.
"Pasensya na riyan pero huwag kang mag-alala kapapalit ko lang naman 'yan kanina at ginamit." Paliwanag ko habang pinupunasan ang buhok nito.
"Okay lang mabango naman," pareho kami natigilan. "Ibig kong sabihin, hindi ako maselan tulad ng iniisip mo."
Dumungaw ako ng bintana, "Badtrip bakit ngayon pa umulan."
"Okay 'yon para masarap matulog." Lumapit sa akin at nakikitanaw din sa labas.
"Basa nga pala damit mo ihahanap kita ng t-shirt na kakasya sa iyo." Umakyat ako sa itaas upang maghanap ng damit. Pagkaraan binalikan siya naghubad ito sa mismong harapan ko ng t-shirt.
Umiwas ako. Ayoko magkasala kahit sa anong parte ng katawan ko masama 'yon sobrang sama.
"Ikaw lang tao dito hindi ba?"
"Ha?"
"Sasamahan na kita sa palagay ko matagal pa bago tumila ang ulan saka pagod na rin ako galing kasal."
"Ikaw ang bahala doon ka na muna sa kwarto ni Agatha."
"Hindi dito na lang sa sofa." Isinandal ang likod sa backseat.
"Nahiya ang sofa sa katawan mo maawa ka."
"At least hindi ako lumalabag."
"Lumalabag?"
"Una hindi ako makikitulog sa kahit saan kwarto rito, pangalawa, hindi kita tatabihan matulog."
Matawa-tawa ako sa mga pinagsasabi nito parang version na Alex ang nakikita ko ngayon.
"Bahala ka na nga ang dami mong sinasabi aakyat na ako kapag nagutom ka tumingin ka na lang sa fridge marami makakain doon."
"Ahmmm..."
"Oh?"
"Wala bang kumot?"
"Ay, sorry sorry nakalimutan ko ipaglalabas kita." Naghanap ako sa cabinet ng kumot at isang unan na hindi ginagamit naglabas na rin ng pants para maging komportable ito sa pagtulog.
"Pasensya ka na."
"Wala 'yon aakyat na ako kapag may kailangan ka puwede mo akong katukin sa pinto."
"Magigising ka kaya?"
"Eh depende sa pagtulog ko."
"Eh huwag ka na matulog joke lang, hindi mabiro matulog ka na Prinsesa." Ngumiti ako bago bumalik sa kwarto.
PAGGISING ko nang umaga rinig ko pa umuulan sa labas marahil magdamag ito bumaba ako may nakahain ng almusal sa kusina pero wala siya nasa sala ito at nanunuod ng tv.
"May bagyo pala." Hindi pa nga ako nagsasalita nalaman kaagad niya papalapit ako.
"Ganoon ba? Ibig sabihin hindi kaagad makakauwi mga kaibigan at boarders ko."
"Ganoon na nga." Tumayo para ayain ako kumain. "At ako rin hindi makakauwi."
"Hindi ka ba susunduin??"
"Wala si Alex ngayon nasa photoshoot."
"May taxi naman."
"Pero baha na sa iba't-ibang lugar huwag ka mag-alala pagkawala ng bagyo uuwi kaagad ako para hindi ka na mainis sa akin."
"Wala akong sinabi." Actually, masaya pa ako dahil nandito ka ngayon.
"Kumain na tayo." Tumayo na feel at home kung umasta.
Tahimik kami kumakain ng bigla itong magtanong.
"Hanggang ngayon ba naiilang ka pa rin sa akin?"
"Bakit mo natanong?"
"Dahil sa mga kilos mo."
"Hindi ka naman pala manhid."
"At lalong hindi suplado sa inaakala mo."
"Ganoon ang pagkakaakala ko dahil suplado ka na noon pa."
"Never ko ginawa 'yon."
"Sa akin lang, of course." Bulong ko.
"Maraming bagay sa mundo na kailangan nang kasagutan."
"Tama ka pero 'yong pagiging suplado mo sa akin noon pa ay alam ko ang sagot. Suplado ka dahil ayaw mo sa akin alam mo kasi na first crush kita kaya todo iwas ka."
"Paano kung mali ka ng akala?" Tinaliman ako ng tingin. Nakakatakot.
"May ibang dahilan pa ba kung bakit magiging mali ako sa akala?" Pekeng ngiti ko.
"Mayroon." Ipinagpatuloy ang kinakain.
"What?" Ngunit hindi na ulit nagsalita pa. Ang weirdo niya. Hindi ko maisip na ganyan inuugali niya sa akin ngayon.
"Tulad ng muling pagkikita natin sa shop ni Kevin suplado ka at hindi namamansin siguro magandang sagot na 'yon." Hindi ko mapigilan magbigay ng halimbawa.
"Kapag ba hindi ka pinansin o kinibo ibig sabihin suplado kaagad? Hindi ba puwede na starstruck lang ako ng dahil sa iyo?"
"Ha?" Kunot-noo kong titig.
"Maganda ka noon pa pero tingin ko sa lahat ng nakita kong muling tao ikaw pa lang ang nag-shine. You are the most beautiful and unique of all. Natameme ako at hindi alam ang gagawin. Siguro na shock ka sa mga sinasabi ko base kasi sa pagkakilala mo sa akin hindi ako marunong makaappreciate ng maganda pero you're wrong if you look anywhere I'm very lucky dahil crush mo ako iyon lang ang tangi kong mapanghahawakan sa ngayon....ah, hindi noon pa pala masyado lang akong natakot dati na baka masyado kapang bata para gustuhin ako."
Ano bang sinasabi niya?
Sinusubukan ba niyang umamin sa totoong nararamdaman niya for me?
What's going on?
"Princess?" Nagising ako sa pagkatulala. Hindi pa rin nag-si-sink in sa utak ko ang nangyayari.
"A-ano ba g-gusto mong ipunto?" Nanginginig ang mga kamay ko sa kaba.
He is trying to admit to what he really feels. Ngayon pa lang siya nagkaroon ng lakas nang loob upang umamin. Ridiculous! What happened on earth? Is this a sign para...para magka-Jowa na?
Hindi!
Hindi!
Hindi ko nga alam kong ano feelings ko for him. Malay ko ba kung sa paglipas ng maraming taon lumipas din ang nararamdaman ko para sa kanya. Goddammit. Ayokong sumuong sa isang relasyon na hindi pa ako sigurado pero pero noon pa man gusto ko nang pumasok sa isang relasyon at maranasan na magmahal na ako naman ang mahal hindi 'yong ako lang ang nagmamahal.
"Liligawan kita."
"Kaagad-agad?!" Namula pisngi ko sa diretsahang pag-amin.
"Why not? We are at the right age. We are free to express our true feelings hindi tulad noon kailangan pag-aaral ang i-focus."
"Teka nga ang bilis mo hindi kita maabutan sa mga sinasabi mo, umaamin ka ba??"
"Ganoon na nga." Inilapag ang kutsara at tinidor bago mag-cross armed.
"K-kailan mo lang ba 'yan naramdaman?"
"Hindi ka nga talaga nakikinig ng mabuti gusto kita noon pa."
Napasinghap ako. Oxygen please. Grabeng rebelasyon ito na yata ang hindi ko kinakayang sitwasyon. Wala akong masabi parang napakabilis ng pangyayari.