Hazel's POV
Naalimpungatan ako sa narinig kong tunog ng alarm clock ko, 7 am na at medyo inaantok pa ako dahil anong oras na rin ako nakatulog kagabi.
Nagtungo ako sa cr tapos naghilamos na, lalabas na sana ako sa kwarto ko, kaso napansin ko yung note dun sa bedside table.
[ate, kami na lang ni ate Zoey ang pupunta sa mall, ikaw na lang muna bahala kay kuya ah :) ]-Thrian
Si Thrian pala, eto at lumabas na ako ng kwarto, agad ko namang hinanap si Enzo, pumunta ako sa living room, sa kitchen at sa garden, isa na lang di ko napupuntahan, yung kwarto niya.
Pagdating ko sa tapat ng kwarto niya ay kumatok ako at saka binuksan yung pinto, pero pagpasok ko ay wala rin sya doon, saan kaya nagpunta yun?
"Enzo" sambit ko habang hinahanap sya
Tapos napansin ko na medyo nakabukas yung pinto dun sa study room, kaya pumunta ko dun.
"Anong nangyari kagabi?"
Napatingin naman ako dun sa narinig ko, si Enzo pala, nakaupo sya habang nakapatong yung ulo dun sa lamesa. Lumapit ako.
"Akala ko naman nagpakamatay ka na" saka naman ako umupo sa tapat niya
Ganun pa rin naman sya.
"... wala kang maalala?" tanong ko
"Kanina, pero nung nakita kita, naalala ko na"
Ano daw?
"Bakit?" tanong ko
Tinitigan niya kasi ako.
"Niyakap lang naman kita diba?" tanong pa niya
"Ah, oo... bakit?"
Niyakap niya ako kasi sabi niya nga kailangan niya ng mayayakap!
"Kasi... wala naman akong ibang... ginawa sayo diba?" isa pa niyang tanong
"Enzo, hindi mo ba naalala lahat? lahat ng ginawa mo?"
Naging seryoso naman yung tingin niya sakin? mukhang hindi niya nga naalala, kasi feeling ko may ibang pumapasok sa isip ngayon ni Enzo.
"A...ano bang... ginawa ko?" nauutal niyang tanong
"Umiyak ka"
"Ha?"
"Umiyak ka!"
"Talaga?" natawa naman sya
"Bakit? anong nakakatawa?"
"Iniyakan ko pala sya?" ngumisi naman sya, napabuntong hininga naman ako
"Alam mo Enzo, hindi mo naman kailangang magpanggap na okay kung hindi ka naman talaga okay eh" sabi ko
"Okay lang ako" tapos tumayo sya at lumabas sa study room
Tumayo rin naman ako at sumunod sa kanya.
"Kumpara sakin noon, mas mukha ka naman talagang okay, pero syempre hindi mo maikakaila na, nasaktan ka pa rin"
Hanggang sa nakarating kami sa kitchen, ako umupo, sya naman nagtimpla ng kape.
"Sinong nagsabing nasaktan ako?"
"Talaga hindi ka nasaktan?  eh diba dapat ngayon yung anniversary niyo?" napatigil naman sya sa paghalo sa kape niya
Tapos pumunta sya sa living room, nung sumunod ako hawak niya yung telepono, ewan ko kung sinong kausap niya, pero lahat ng naririnig ko... cancel, cancel, cancel...
Siguro pinacancel niya na lahat nung mga dapat na surprise niya kay Andrea, at saka naman sya bumalik sa kitchen.
"Si Thrian pala asan?"
"Nagpunta sa mall kasama si Zoey"
Pinagmasdan ko lang naman sya, ayoko ng sabihin sa kanya kung gaano sya kadrama kagabi, mas okay na sigurong hindi niya malaman yung mga kadramahan niya kagabi.
"Enzo, anong gusto mong breakfast?" ngumiti naman ako
"Kahit ano" sabi niya lang
"hay, wala ka bang paborito dyan? puro kahit ano na lang" nakasimangot kong sabi
"Wala akong maisip eh" at pagkatapos nagtungo naman sya sa sala
At dahil dun nagluto na lang ako ng kahit na ano. Kaya lang wala akong makitang pwedeng mailuto, kaya kumuha na lang ako nung sandwich tapos pinalamanan ko na lang ng kahit anong pwedeng ipalaman, kahit ano daw eh!
Eto at pumunta na akong sala at saka inilagay yung plato na may sandwich dun sa coffee table. Kumain naman sya, ako naman hindi ko mapigilang tingnan sya.
Hindi kasi sya masyadong nagsasalita ngayon, hindi rin naman sya mukhang maraming iniisip, mahihiwalay na ata yung kaluluwa sa katawan niya, nakatingin lang sya sa tv habang kumakain. Nahihilo na nga ako eh, panay kasi ang lipat niya.
"Enzo, kapag pinag usapan natin si Andrea baka mabawasan yang bigat ng nararamdaman mo"
Napakunot naman yung noo niya nung narinig niya yung pangalang Andrea, tapos tumingin sya sakin, syempre ngumiti lang ako.
"Kung gusto mo lang naman" dugtong ko
"Kyoko, naaalala ko lang yung panlolokong ginawa niya" seryoso niyang sagot
"Kung ganun, huwag mo na syang isipin" saka naman ako kumuha nung sandwich
"Hindi ko sya iniisip"
"Mukha ka kasing balisa"
"Tsk"
"Naiintindihan ko naman sitwasyon mo, magwa-one year na rin sana kami ni Renz diba? pero nakipagbreak sya"
Nagflashback tuloy yung samin ni Renz.
"Hindi ka naman niya niloko" sabi niya
"Pero iniwan niya pa rin ako" mahina kong sambit
"Hindi mo naiintindihan"
"Naiintindihan ko!"
Nagtinginan naman kami ni Enzo.
"Tsk, di mo kailangang mahighblood"
Naiintindihan ko naman kasi! maya maya dumating na rin si Thrian, kasama niya si Zoey, tapos ayun nagusap yung magpinsan, mas kumportable siguro syang kausap ang pinsan niya.
Para kasing ang seryoso nung pinag uusapan nila, siguro si Andrea yung pinag uusapan nila, dun pala sila sa garden nag uusap, tapos ako eto andito sa kitchen, sa dining area, nakaupo, may window glass kasi dun na makikita mo yung garden.
"Close sila nung kuya mo no?" sambit ko
Umupo naman si Thrian sa tabi ko.
"Classmates kasi sila ni kuya dati nung highschool, they're like bestfriends"
"Hmm, eh bakit pala magkaibang school pinapasukan nila ngayong college?" tanong ko naman
"Dapat kasi talaga dun din mag aaral si kuya, family kasi namin ang may ari nung school na yun eh, kay dad, at dun din grumaduate sila mom and dad, ganun din si tita Izzy, mom ni ate Zoey"
"Anong nangyari?"
"Ayun, medyo malayo kasi kami dun, hassle naman kay kuya kapag pinush niyang mag aral dun haha, kaya kahit gustuhin nila dad na dun si kuya, wala na rin silang magawa, si kuya naman daw kasi ang papasok at hindi sila"
May point naman si Enzo dun, pagkatapos nun pinagmamasdan ko na lang silang magpinsan.
***
Zoey's POV
"You have to forget that girl Enzo, ano ka ba! its so clear na hindi ka niya mahal, stop thinking about her" i said
"Lalo mo naman akong sinaktan sa sinabi mo" ngumiti naman sya
"Well im sorry, akala ko kasi once you see her picture with another guy, magdududa ka na, but then i was wrong, naniwala ka pa rin sa kasinungalingan niya"
Nasabi ko na rin kay Enzo na ako ang nagpost nun, akala ko nga magagalit sya sakin, pero buti na lang hindi.
"Mahirap lang kasing paniwalaan Zoey, akala ko kasi totoo lahat ng yun, tapos ngayon sasabihin mo na... kasikatan ko lang ang ginusto niya sakin"
And i also told him about that.
"Its not right, pero mas gugustuhin kong magalit ka sa kanya kesa maawa sa sarili mo"
"Paano naman ako magagalit, mahal ko sya eh"
"Well then you have to hate her! its simple Enzo, gusto mo bang magmukhang kawawa? na iniwan ka ng girlfriend mo, niloko ka niya and then she found someone better than you? bakit di mo sya pagsisihin sa ginawa niya sayo?"
"Bakit ko gagawin yun?"
"Enzo, kung may pinalit sya sayo, then find someone na ipapalit mo sa kanya, hindi naman yun mahirap sa case mo, remember there are so many girls out there na may gusto sayo, choose one and then date her!"
Is that sounds great? anyway hindi sya kumibo sa sinabi ko, let him think about it.
***
Enzo's POV
Katatapos ko lang magbihis, kinuha ko yung bag ko at saka lumabas ng kwarto, pagbaba ko sa hagdan, hinanap ko naman agad si Hazel, nakita ko naman si Thrian na paalis.
"Thrian! si Hazel?"
"Hindi ko alam kuya, baka nasa kwarto niya"
Bumalik naman ako sa taas, sakto namang kalalabas lang ng kwarto niya si Hazel, hinawakan ko sya sa kamay, at saka kami sabay na bumaba ng hagdan.
"Enzo? san mo ako dadalhin"
Hanggang sa makarating sa labas ng bahay, binuksan ko naman yung pinto ng kotse ko.
"Sakay na" utos ko
"Ha?"
Tinulak ko naman sya pasakay, tapos isinara ko na yung pinto, saka naman ako pumasok sa kabila.
"Kailan pa tayo sabay na pumasok sa school?" tanong niya
Inistart ko naman yung kotse ko
"Simula ngayon" sabi ko lang
"Ah teka teka!"
Paaandarin ko na sana yung kotse, kaso eto nga, nagtaka na sya
"Enzo? ano bang meron?"
Matagal ko tong pinagisipan, pero ngayon nakapagdesisyon na ako...
"Simula ngayon manliligaw mo na ako"
Yung reaksyon niya naman late, ilang segundo siguro bago pumasok sa isip niya kung anong sinabi ko.
"Manliligaw?"
"Oo, pero kunwari lang"
"Aah... kunwari lang--eh?"
"May naisip kasi ako, at sa naisip kong yun kailangan ko ng babae..."
"Oh tapos?"
"At dahil wala naman akong ibang kilalang babae na pwedeng kong gawing fake girlfriend..."
Tiningnan ko naman sya.
"...ikaw ang naisip ko"
"fake girlfriend... fake girlfriend... FAKE GIRLFRIEND?"
Tsk. parang nabasag yung eardrum ko dun.
"Enzo nababaliw ka na ba? para saan at kailangan mo ng fake girlfriend?"
Natahimik naman ako, nakatingin lang naman sya.
"Para ipakita kay Andrea, na nakalimutan ko na sya" seryoso kong sambit
"eh pwede mo namang gawin yun ng hindi ako kasama ah! ayoko!" sabi niya
Nilapit ko naman yung mukha ko sa kanya, napaatras naman sya
"Diba naiintindihan mo ako?"
"Ha?"
"Sabi mo naiintindihan mo ang nararamdaman ko?"
"Hindi naman sa ganitong paraan"
"Basta kailangan ko ng fake girlfriend, pero syempre kailangan nating mag umpisa sa pinaka umpisa"
"Saan?"
"Ang kunwaring ligawan ang fake girlfriend ko" saka ko naman sya nginitian
Hindi ko naman malaman kung anong expression ba ng mukha ang nakikita ko kay Hazel ngayon.
Paaandarin ko na sana yung sasakyan kaso pinigilan niya ulit ako, baka malate kami niyan.
"Bakit hindi mo na lang kasi aminin?"
Tumingin naman ako sa kanya.
"Anong aaminin ko?"
"Na nasaktan ka? bakit kailangan mong magkunwari na okay ka at nakamove on na sa harap ni Andrea? ha? bakit? hindi ko gets?" tanong niya
"Hindi mo kailangang intindihin, sumunod ka na lang..." at saka ako nagmaneho
"Pero--"
"Basta, tuloy ang plano!"
Ang planong ipamukha kay Andrea na hindi lang sya ang may iba na...