CHAPTER 7
Umabot ng isang linggo ang hindi ko pag pansin kay Gino. Lagi niya akong tinitext pero hindi ko naman nire-replyan. Tinatawagan niya rin ako pero hinahayaan ko lang na mag ring ng mag ring ang cellphone ko. Ilang missed calls na nga ba ang natanggap ko sa kaniya? Halos umabot na rin ng daan ang mga natanggap kong text sa kaniya.
Hanggang sa isang araw pumunta siya sa bahay ng hindi ko nalalaman. Gabi niyon. Nasa cr ako nang madatnan ko siyang umiinom ng alak sa sala.
Hindi niya napansin ang pag daan ko. Nag bihis muna ako bago siya pinuntahan. Halata sa mga mata nito ang lungkot. Kingina! Ano na naman kayang drama nito sa buhay?
"Bakit ka nandito?" Walang gana kong tanong sa kaniya na agad niya naman akong tiningnan. Iyong tinging hindi mo alam kung ano ang ibig sabihin.
" Tangina! Bakit ka dito umiinom ng alak? Wala bang alak sa inyo? Ay, teka lang?" Natigilan ako ng maalala kong wala pala akong alak sa ref.
" Saan galing ang mga alak na yan, ha? As far as I know, walang alak sa bahay kong ito dahil wala namang lasinggo dito. At teka nga? Kailan ka pa natutong uminom ng alak, Aber? According to our elementary teachers that alcohol can damage our health." Sunod-sunod kong litanya. Pero sa halip na sagutin ako nito ay lumapit ito sa akin at agad akong niyakap.
"Ho-hoy? A-anong problema?" Nauutal kong tanong. Mahigpit kasi ang pagkakayakap nito at...Teka?
"Hoy? Best friend? Umiiyak ka ba?" Muli kong tanong subalit sa ikalawang pagkakataon ay wala pa ring sagot mula dito.
Alam kong hindi siya nauutot sa pagkakataong ito. Alam kong hindi rin ang problema sa hindi niya paglabas ng sama ng loob ng ilang araw. Malamang may mas malalim pa na dahilan kung bakit ito nagwa-walwal.
Nang hindi na ito nagsalita pa ay hinayaan ko na lang siyang yakapin ako. Ramdam ko sa bawat paghalinghing niya ay malalim ang pinaghuhugutan ng iyak niyang iyon.
Sa mga ganitong sitwasyon hindi ko talaga alam kung paano siya aaluin. Tanging yakap ko lang ang maiaambag ko sa ganitong mga sitwasyon at ang kakyutan ko.
Ilang minuto ang itinagal naming ganoon ang sitwasyon. Last thing I know ay humihilik na siya. Mukhang sobrang napagod ito kakaiyak.
Nang ngalayin na ang balikat ko ay ihiniga ko na siya sa sofa. This is the right time. Right time to rape my best friend, wahahahaha! ( Chos!)
Nang maiayos ko na siya ay saglit ko muna siyang iniwan upang kumuha ng sarili nitong unan at kumot.
Sinadya ko talagang bilhan siya ng unan at kumot dahil sa ayaw kong nakikihiram siya ng mga gamit ko. Madalas kasi matulog ang mukong na yan dito lalo na kung nabuburyo siya sa bahay nila.
May sarili rin namang kwarto dito sa bahay si Gino pero hindi ko na siya dadalhin don. Ang tangkad niya kayang tao at medyo chubby kaya baka pag akyat ko palang ng hagdan ay gumapang na kami pareho paakyat. Mas mabigat pa naman ang taong lasing kesa sa taong tulog lang.
Nang okay na si Gino ay saglit ko muna siyang pinagmasdan. Wala naman siyang sinabi sa akin. Wala siyang nabanggit na kahit anong problema maliban sa problema nilang dalawa dahil sa hindi ko pagkausap sa kaniya.
Nang magsawa na ko sa mukha ng best friend ko na isang linggo kong tiniis na wag tingnan at kausapin ay niligpit ko na rin ang pinag inuman niya.
Matapos ay naisipan kong matulog na sa kwarto pero when I saw how calmly Gino is while sleeping I decided na doon na rin sa sofa matulog. Wala itong kasama doon. At saka lasing pa talaga. Baka biglang sumuka ito.
Kaya at the end ay kumuha na lang ako ng unan at comforter para doon na rin sa sofa matulog. Hinila ko ang isang mahabang upuan at ipinuwisto paharap kay Gino.
" Good night, world." Mahina kong sabi sabay pikit ng maganda kong mga mata.
*****
"Hoy! Gising na!" Tawag ko kay Gino na naaarawan na.
Nakabusangot naman itong umupo habang kinukusot ang mga mata.
"Tubig, oh." Sabay abot ko ng baso sa kaniya.
" Salamat." Mahina nitong sagot sakin.
"Maligo ka na at mag toothbrush sa banyo. Don't talk to me muna. Your breath is fuckingly bad. Amoy alak ka, boy." Sabi ko sa kaniya sabay balik sa kusina. Nagluluto kasi ako ng umagahan, choz. Naghahanda lang pala. Umorder ako sa Jollibee.
******
"So, anong drama mo kagabi?" Usisa ko sa kaniya nang matapos kaming kumain at bumalik sa sofa. Nakaharap sa tv pero hindi naman nakikinig doon.
" Kasi hindi mo ako kinakausap, eh." Malumanay nitong sagot na inirapan ko naman agad.
" Ha! Dapat lang nuh? Kulang pa nga yon, eh. Imagine? Hindi mo ako sinipot sa graduation ko. Alam mo ba kung gaanong nakakahiya yun? Everybody has their parents or guardians but me? Wala ni isa. Bakit? Kasi may isang taong nagpaasa na pupunta daw kahit hindi na pumunta sila mama pero ininjan din pala ako." Walang patid kong sabi.
"And alam mo ba kung ano ang reason kung bakit hindi niya ko sinipot? Well, nag Siargao lang naman po sila ng jowa niya. And take note. Wala pong pasabi ang loko na aalis pala siya sa araw na iyon." Dagdag ko pa.
" Anniversary kasi namin noong mga araw na iyon. Hindi ko mahindian si Kath sa mga oras na iyon kasi nga especial yun para sa kaniya." Paliwanag naman nito.
"So, kaya hindi ka man lang nakapag text before, o during na man lang sa byahe? Ganoon ka kabusy?" Pambabara ko ulit sa kaniya.
" Kasi kinuha niya ang cellphone ko kaya hindi na kita nasabihan." Depensa na naman nito sa sarili niya.
" Wow! Talaga lang, ha? At kailan pa po ang Gino Reyes nagpapigil, aber? Eh, ako nga na halos buong buhay mong kasama ay hindi ka mapigilan sa kahit anong mga desisyon mo?"
" Nag-away kasi kami before kami pumunta ng Siargao because of you." Anito na malayo ang tingin.
"Ha! Away? Ng dahil sakin? At ano naman po ang kinalaman ko sa buhay niyong dalawa aber?" Nakakatuya kong tanong. Aba! Mantakin mong pati ako pinag-aawayan nila? Iba naman talaga pag kyut, hayp!
" Sinabi ko kasi sa kaniya na kailangan kong dumalo sa graduation mo and I pleased her na sa sunod na araw na lang namin i-celebrate ang anniversary namin since yung sayo ay hindi pwedeng i-delay. Hindi siya pumayag hanggang sa humantong na pinapili niya ako." Malungkot nitong sabi.
" And? " Walang gana ko paring tanong.
" Pinapili niya ako between you and her. Ang sabi niya kung pupunta ako sa graduation mo ay hihiwalayan niya ako." Anito na sinagot ko naman ng isang pagak na tawa.
" Anak ng tinapa naman,oh. Iba din." Iyon na lang ang nasabi ko.
"Kaya sorry dahil hindi ko natupad pangako ko sayo na always akong magiging present sa lahat ng events sa buhay mo. Pasensiya na talaga." Ang sabi niya ng sincere at dahil sa ayoko rin naman ng set up naming dalawa na nag iiwasan ay pinatawad ko naman agad siya. Pagod na daw kasi si brain cells mag galit- galitan eh. Tinanong ko siya kagabi at yon ang sabi niya sakin. "Forgive and forget.
"Eh, ano ba talaga ang mas malalim na dahilan bakit ka nag walwal kagabi? Alam kong may mas malalim pang rason doon. " Muli kong balik sa tanong ko na kanina pa napurnada.
" Ah, yun ba?" Simula nito na humigop muna ng tea na hinanda ko para sa kaniya.
" Kath broke up with me." Malungkot nitong sabi.
" Wee? Hindi nga?" Nabuhayan kong tanong dahilan upang ikataka ni Gino.
" Weee? Talaga? Sure ka? Kailan pa?" Sunod-sunod kong tanong dahilan upang mag usisa na ito.
"Teka nga lang. Bakit ang saya ng mukha mo na alam mo namang hiniwalayan ako, ha? Masaya ka pa talaga." Asar nitong sabi.
" Bakit? Kailangan ko rin bang mag walwal? Eh, hindi naman ako ang hiniwalayan, eh. Hahahaha! Happy single day best friend!" Sigaw ko sabay tumakbo pa ng paikot-ikot sa sofa dahilan upang batuhin niya ako ng unan na tinamaan naman ako sa ulo na siyang ikinatumba ko.
"Aray ko!" Angal ko sabay dampot ng unan at lapit kay Gino sabay hampas sa kaniya ng unan na ibinato niya sa akin. Mabilis naman ang naging kilos nito dahil isinalag agad nito ang isa pang unan na nakuha nito sa kaharap na upuan. At ang ending, naglaro po kami ng hampasan ng unan sa kahit saang parte ng katawan at ang unang susuko ay maglalakad sa labas ng mall at manlilimos. Chos!