THIRD PERSON'S POV
Natapos na ang Acquaintance party at ngayon nga busy nanaman ang mga students sa pag rereview. Malapit na kasi ang exam kaya nakaka stress ang bawat araw lalong lalo na ky Joshane na isang scholar.. Isang araw lang kasi para sa kanila na mag take ng exams unlike sa mga regular student na 2 days ang binigay sakanila para kumuha ng exams sa lahat na subjects..
Pero kahit busy ang lahat di parin naman nawawala ang panira sa araw ni Joshane.... Si Harley!
" hoy panget, samahan mo naman akong mag review mamaya.." - Harley
" Panget ka rin!! Mag review ka mag isa mo! Letche! " - Joshane
" Hoy, baka nakakalimutan mo scholar ka namin dito.. Pag di mo ko sinamahan mamaya sasabihin ko sa parents ko na ipatanggal ang scholarship mo.. " - Harley
" Oo na po your highness! Sarap mong patayin! Promise! " - Joshane
" Sige mayang 2pm sa library.. Bye panget! " - Harley na nakangisi pa sabay alis..
Sira nanaman ang araw ni Joshane dahil ky Harley.. Kung titingnan mo sila parang mag jowa na asaran ang way ng pagiging sweet nila.. Carinyo brutal kumbaga!
JOSHANE'S POV
Nakaka stress ang araw na to. Maraming dapat ireview at kelangan ko pang mag memorize para di ko makalimutan ang mga nireview ko. Di pa nga nangangalahati ang araw ko pakiramdam ko pagod na pagod na ako. Dagdagan pa ng walangyang Harley na yun.. Hays! Ganito ba talaga ang dapat kong pag daanan dito?!
Makalipas ang ilang oras pumunta na ako ng library para samahan mag review ang mokong na yun.. Ayaw kong mawala ang scholarship ko ngayon pa na dalawang taon na lang ang bibilangin ko at matatapos na ako..
Sa library..
Habang nakaupo ako sa pinaka dulong part ng table di ko namalayan ang pag dating ni Harley.. Nagulat pa ako nung binagsak nya sa table ang dala nyang bag.. Di ba uso sakanya ang salitang MANNERS?! Tiningnan ko nga ng masama.. Nakakainis na eh..
" Bulag ka ba? Di mo ba nakita ang nakasulat sa wall na SILENCE?! " sarap hambalosin ng libro..
" Just shut up and help me review my notes! " - Harley
" Say Please first.. " -Ako
" What for? " - Harley
" Ayaw mo? Walang Please di kita tutulungan jan.. " at akmang tatayo na ako ng pigilan nya ako sa braso ko..
" Tss.. Fine! Please?! " - Harley..
Sinabi nya yun ng walang kabuhay buhay.. Asar sya siguro! ^_^
" Pag ganyan ka lagi edi walang bangayan.. " at ubod lapad akong nag smile sakanya..
Lumipas ang ilang oras at natapos na rin kami sa pag rereview.. Sobrang drain na ang utak ko sa pag review.. Nagpaalam na ako ky Harley at deretso na akong lumabas ng library..
" Shaquera, sandali lang.." - Harley
Di ko sya nilingon kasi di ako sure if ako talaga ang tinatawag nya.. Aba malay ko baka my kakilala syang SHAQUERA diba?!
" Shaquera, are you deaf? " - Harley
" Ako ba tinatawag mo? " - Ako
" Ay hindi! Yung multo ang tinatawag ko.. Syempre ikaw, my ibang tao paba dito? " - Harley
" Wala naman kasing tumatawag sakin ng Shaquera kaya malay ko ba na ako pala tinatawag mo?! " nakanguso kong sabi..
" Stop doing that! Nakakasuka ka tingnan.. " - Harley
" Mabuti ngang masuka ka sakin para tantanan mo na ako! Bwiset! "
okay na sana eh kaso nag uumpisa nanaman syang mambwiset!
" Hatid na kita sa bahay mo! " Dahil sa inis ako di ko narinig ang sinabi nya..
" Anung sabi mo? " - Ako
" asdfghjklasdfghjklasdfgjkkl.. " - Harley
Ang hina ng boses nya kaya di ko narinig ulit..
" Pakiulit nga ng sinabi mo?! " -Ako
" Sabi ko hatid na kita pauwi.. " - Harley
" Hindi yan, my sinabi ka pero mahina lang ang pagka sabi mo eh.. "
" Wala yun.. Wag mo ng alamin.." - Harley
Bahala nga sya sa buhay nya kng ayaw nyang sabihin sakin edi wag.. Baka mamaya iisipin nya na interesado ako sakanya!! Ewwww..
HARLEY'S POV
Inihatid ko pauwi si Shaquera, ito narin yung way ko para mag thank you sakanya sa pag tulong nya sakin kanina.. Tinatanong nya sakin kanina kung anu yung sinabi ko na mahina lang.. Ganito kasi yun..
FLASHBACK
" Shaquera, sandali lang.. "
" Ako ba tinatawag mo? " - SHAQUERA
" Ay hindi! Yung multo ang tinatawag ko.. Syempre ikaw, my ibang tao paba dito? "
" Wala naman kasing tumatawag sakin ng Shaquera kaya malay ko ba na ako pala tinatawag mo?! "
" Stop doing that! Nakakasuka ka tingnan.. "
" Mabuti ngang masuka ka sakin para tantanan mo na ako! Bwiset! "
" Hatid na kita sa bahay mo!"
" Anung sabi mo?"
" Maganda sana kaso bingi.. "
END OF FLASHBACK..
Alam ko na hindi naging maganda ang first encounter namin ni Joshane kaya hindi ko sya masisisi kung bakit naiinis sya sakin.. I know it was my fault. Pero kasalanan ko ba na nasanay akong di humihingi ng sorry pag my nagawa akong pagkakamali?!
Sa totoo lang di uso sakin ang salitang SORRY.. Namulat ako sa maawtoridad na paligid.. Tinuruan ako kung panu maging maawtoridad sa pagsasalita at pag galaw. Kaya halos lahat ng nakakakilala sakin natatakot sakin. Pero isang tao lang talaga ang hindi natatakot sakin... Walang iba kundi si Joshane!
Nung unang pagkikita namin at sinagot sagot nya ako totoong nainis ako sakanya. Pero napahanga nya ako sa pinakita nyang tapang. Hindi sya nagpasindak sakin, kahit anung ginawa kong masama sakanya di man lang sya sumuko. Di rin sya tulad ng ibang babae na affected sa presence ko. Kakaiba sya sa lahat ng mga babae sa school.. Walang kaarte arte sa katawan di tulad ng iba na sobrang kapal ng make up at kung manamit kulang na lang maghubad na sa sobrang ikli ng damit.. Sya kahit simpleng babae lang sya nakuha nya ang atensyon ko.. Kahit minsan tinatarayan nya ako i admit i like her.. And she' s the kind of girl that i want to be my GIRLFRIEND!!
SA BAHAY..
" Mom, dad? When did you guys arrived? "
" Oh iho your here na pala?! We arrived just this morning but unfortunately you left already.. How are you? I missed you sweety.. " - Mom
Ganyan talaga mommy ko, kaya nalulungkot ako tuwing umaalis sila ni daddy.. Mommy ko lang ang nagpapalambot sa akin. Ito yung other side ko na hindi pa nakikita ng ibang tao maliban na lang sa Gforce..
" I missed you mom and dad! How' s your business trip? "
" Well, Harley airlines will be having its flight in France starting next month! " - Dad
" wow! thats a good news dad.. "
" yeah! So be ready son. Pag nag graduate kana sa college ikaw na ang mamamahala sa lahat ng business natin.. It' s a big responsibility but i know you can handle it well.. " - Dad
Kahit laging wala ang parents ko hindi naman sila naging pabaya sa akin.. They make sure that my future is not at stake!! Malaki rin ang tiwala nila sa akin kahit na my mga kabulastugan akong ginagawa..
THIRD PERSON'S POV
Habang nasa school si Joshane my isang taong nakamasid sakanya. Sinusubaybayan sya kahit saan man sya magpunta..
" Kamukhang kamukha ko talaga sya nung mga ganyang edad ko tulad sakanya.. It' s been 18 years! Gusto kong lapitan sya at yakapin pero hindi pa ito ang tamang panahon.. Hinihintay ko pa ang resulta ng DNA test nya.. Pero sigurado ako na sya ang nawawala kong anak.. " - Babae
Masakit ang mawalay sa ina pero mas masakit sa isang ina ang mawalay sa sanggol na anak.. Hindi man lang nya nasubaybayan ang paglaki ng kanyang anak.. Sobrang nangungulila sya sa kanyang anak..
Labing walong taon na ipinagkait sakanya ang kanyang anak.. 18 taon na nawalay sa anak pero ang lukso ng dugo sobrang lakas nung araw na nagkrus ang landas nila.. Alam nyang malapit na nyang makasama ang anak nya.. Malapit na malapit na..