Xyrus' POV
  So I'm home! After two years of taking my masters in business administration abroad ay nakauwi na rin ako.To fulfill my father's wish to follow his footsteps and to take care of our business. 
They knew that I'm going home but I did not tell them that it would be today. I just dont want to bother them. Making them leave their daily routine to pick me up or prepare something. 
Pinagmasdan ko mula sa labas ang bahay na kinalakhan ko. Sarado pa ang gate at wala pang nakapansin na dumating ako. Ayoko munang pumasok. Alam ko na ang sasalubong sa aking pagpasok. Isang nakakabinging katahimikan na nagsimula nang mawala siya. 
Tumungo ako sa may doorbell at pinindot iyon. Nakadalawang pindot pa ako bago may nagbukas nito. 
"Sir Xyrus!, "sabi ng aming katiwala sa bahay. Halatang nagulat siya at dali dali niyang nilakhan ang pagkabukas ng gate."Bakit hindi naman po kayo nagpasabi na darating po kayo ngayon?".dugtong niya habang binubuhat ang aking mga gamit.
"Ayoko nang abalahin pa kayong lahat, Nong Poldo."Nong ang tawag namin sa kanya kasi Bisaya siya. 
Napahinto kami sa may main door. 
"Sandali! at ipaalam ko na nandito ka na." 
"Huwag na muna, nong. Ako na ang bahala."
" Sigurado ka ba?".
Tumango ako." Opo. Puwede na po kayong bumalik doon.". Salamat po, nong." 
Tinapik niya ako sa balikat. "Kung may kailangan kayo, tawagin mo lang si Laura. Nasa labas siya at may inaasikaso".at iniwan niya ako pagkatapos.
Kilalang kilala niya na ako. Alam na niya kung ano ang mga gusto at ayaw ko. Nandito na siya amin hindi pa man ako ipinanganak. 
Napangiti ako ng mapakla nang mag-isa na lang ako.Napakatahimik na para bang walang nakatira sa bahay na to. Malaki talaga ang pinagbago simula nang di na kami kompleto. 
Dahan-dahan akong pumasok at naglakad papunta sa sala. Sa di inaasahan, napatingin ako sa isang malaking family portrait na nakasabit sa dingding. We were all smiling and happy in the portrait.
Napangiti ako kasi naalala ko ang panahong ginawa ang portrait na ito. Si Mommy kasi, nakahawak ang mga kamay niya sa bewang ko noon at kiniliti niya ako nang mga oras na yon.
Kaya naman abot tenga ang ngiti ko noon. Samantalang, si Mommy ang ngiti niya ay parang nagpipigil ng tawa. Si dad naman ang nakahawak kunyari sa bewang ng aking kapatid na si Xylene. Nakaupo kami noon dito rin mismo sa sofa ng sala. Pero unlike us, seryoso si dad at inosente naman ang ngiti ni Xylene. Mga ngiting di ko alam kung kailan mababalik sa dati or kung maibabalik pa ba. 
"We were a happy family back then!" naisip ko."But something went wrong making us all a changed person now." 
Nakaramdam ako ng pagod siguro dahil sa biyahe ko. Kaya naupo ako sa may sofa. Busy silang lahat sa trabaho. Si dad, nasa office panigurado at si Xylene nasaan naman kaya yon?
Nahinto ang aking paglalakbay diwa ng bumukas ang pinto.
" Kuya!, "ang aking kapatid. Napakalakas ng pagkasigaw niya at nagtatakbo papunta sa akin."Why didn't u tell us that you are coming home today?."parang batang nagmamaktol at bigla na lang akong niyakap. 
"Im sorry. Gusto sana kitang  sorpresahin.Wait!I can't breathe,. ".reklamo ko. Masyado siyang mahigpit kung yumakap. Umupo siya sa tabi ko na nakayakap pa rin sa akin."pa baby kapa rin, eh dalaga ka na."
Mas lalo siyang sumiksik sa katawan ko".Why, do you have a jealous girlfriend now?."nakangiti pa siya nang sinabi yon."Dont tell me, wala pa rin kuya."
Ginulo ko ang buhok niya."Anong wala pa rin?". Nagkunyari akong di ko alam ang tinatanong niya.
Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin."Girlfriend! wala kapa rin noon?".
"Ah,! hahahaha.". Aanhin ko naman yon?"naisip ko."Mayroon naman. sa guwapo kong to,nakakahiya naman kung wala."Ouch! ".Napatingin ako sa brasong kinurot niya.
"Er, Sorry kuya. Ang yabang mo kasi eh. Anyway, Arent you hungry?". 
" Im starving my dear sister! "
At nginuso ko pa ang mukha ko na parang susugurin siya at natawa naman siya.
Tumayo siya at hinila ako papuntang kitchen."What do you want to eat?I'll prepare it for you". 
Nag-isip muna ako pero wala akong maisip na kainin. Then, nakita ko ang apple sa may tray sa gitna ng dining table."That, can you slice that for me my dear sister?.".turo ko  sa apple. 
Tumango naman siya at agad na kinuha ito at hiniwa. Pagkatapos ay inilapag sa harap ko."This all you want to eat? I thought you are starving!".
"Yupe, this is enough, salt please". dagdag ko."Idi- dip ko ito sa asin."at binigyan naman niya ako ng asin na nkalagay sa platito. 
Habang kumakain ako ng apple ay di ko napigilang maging emosyonal.
"I'm definitely home".This food is my mom's favorite." Nakita ko siya before na kumain nito habang nanood ng tv,at nang ginaya ko siya ay nasarapan din ako. And somehow, nagiging paborito ko na rin ito. 
"Kuya, I'm happy that you are here now. I feel so alone in this house. Si dad, laging busy sa work. Minsan ko na lang siyang nakakasabay kumain.Wala akong kasama dito." 
Napatingin ako sa aking kapatid.Hindi siya nakatingin sa akin. Nakatingin siya sa isang slice ng apple na pinaglalaruan niya. 
"Di bagay sa yo!". biro ko. Di ko alam paano pagagaanin ang loob niya. 
Nanlaki ang matang tiningnan niya ako". Ang alin?".
Kunyari ngumiti ako."Ang mag emote ka, di bagay sayo.Tsaka malaki ka na".
Ayokong patulan ang kalungkutan niya baka di ko mapigilan ang aking sariling emosyon at sumabog ako.Akala ko pagbalik ko ay okay na ako. Ganoon pa rin pala.
"Er,ang sama mo kuya! .Naglalambing nga lang ako eh.".pagtatampo niya kunyari.
"Halika nga."at lumapit siya sa akin."Na miss kita. Na miss mo ba ang gwapo mong kuya? ahaha."at niyakap ko siya."Ouch! Xylene, nakakailan ka na ha!."kinurot na naman nya ako sa tagiliran"Nawala lang ako ng dalawang taon, pag-uwi ko ganyan ka na". 
Umupo siya sa tabi ko".Er,mayabang ka kasi kuya. Alam mo ba kuya, di ka pa nakakauwi ay nagpa organize na si dad ng welcome party para sayo".
"Yeah, I know that. Masyado siyang excited, hahaha. Hayaan na natin siya doon siya masaya eh."
Tumayo na ako at kumuha ng tubig. 
"Paano, I'll go upstairs muna. I want to rest for a while. Anyway, just open my luggage nandoon yong pasalubong ko sa inyo. Ikaw nang magbigay sa mga kasama natin dito sa bahay. May mga pangalan yon". paalam ko sa kanya. 
"Sige kuya, magpahinga ka muna. Lets talk some other time".at sabay kaming lumabas ng kitchen. 
   
    Nagulantang ako sa tunog ng aking cellphone pero di ko ito pinansin. Im so damn tired. Nag ring na naman ulit. 
"Who the heck is this nuissance?" naisip ko at tinignan ang pangalang nakadisplay. Si Drake pala. 
"Hello!you are disturbing me asshole!". 
Tumawa ng malakas ang loko. "Asshole your face!, ganyan ba dpat ang sasabihin ng bagong uwi galing abroad? At di ka pa talaga nagpasabi ah." 
"Kasi nga pagod ako, pagod na pagod, " sabi ko. 
"Are you sure na ikaw yong kaibigan ko noon? paraang iba na ah.hahahaha!". 
"Tsk! paano mo nga pala nalaman na nakauwi nako?". 
"Sa social media post ng kapatid mo."
Nanlaki ang mga mata ko.What? sa post ng kapatid ko,eh di alam na ng lahat mga kaibigan ko na nakauwi ako.Tiningnan ko ang mga post niya at nandoon nga ako.
Nakanganga pa akong natulog sa picture at may caption na "Welcome home, kuya. Sleep well". 
The heck! binasa ko ang mga comments. Ang dami na. The heck, si Tanya pa talaga ang nauna. "Oh,he's back? Wait for me baby! ". ang comment niya. Hayuf! 
"Xylene Reese!." halos maputol ang litid ko sa malakas na sigaw kong yon.
Napabangon ako sa pagkakahiga. Damn it! Antok na antok pa ako. Ang mabait at napakakikay kong kapatid ay nagpasabog na ng balita. 
Narinig kong umungot ng pinto ng kwarto ko.Kasabay ng pagbukas noon ang kanyang nakakalokong mga ngiti..
"Yes, handsome brother! Er, dont shout like that!. kung makasigaw ka ay parang may sunog."
"Why did you post my pic on your  account? my friends are in chaos because of that. Hindi nila alam na nandito na ako!". 
"Then, alam na nila ngayon brother! hehehe. Sorry kuya, but you really looked cute kasi while sleeping, thats why." 
At talaga pang ikinatuwa niya ang kanyang ginawa. I need to go somewhere ayokong puntahan nila ako ngayon lalo na si Tanya, para siyang glue kung makadikit sa akin. 
"Sige na, lumabas ka na at magbibihis ako."pagtataboy ko sa kanya.At inihatid ko pa siya sa pinto. 
Sumilip pa siya sa pinto."Kuya, saan ka pupunta?kauuwi mo pa lang ah.!". 
"Magpapalamig at bibili ng mga gamit ko."at tuluyan ko nang isinara ang pinto. Kailangan ko ng makaalis dito ayokong abutan ako ni Tanya.Heck!