Chapter 11: Montenegro Empire
KASTIEL'S POV:
---
NAKATITIG lang ako sa isang pirasong papel na nasa ibabaw ng mesa dito sa loob ng kwarto ko. Hindi ko maintindihan kung ano ang nakasulat nang ibigay ito sa akin nung lalaking Montenegro ang pangalan na siyang nagligtas sa akin kagabi at ninakawan pa ako ng halik.
Speaking of the kiss, hindi maalis sa isip ko ang senaryong 'yon. It feels different from what Thud gave me -
"Bwisit! Bakit ko ba naiisip ang letseng lalaking yun?" pinakatitigan ko ang piraso ng papel. Nakasaad doon ang mga numero na hindi ko maintindihan.
32-34-33-44-15-33-15-22-42-34
15-32-35-24-42-15
0-157-327-01
Nilamukos ko ang sarili kong mukha bago tumayo sa kinauupuan ko at humiga sa kama.
'Paano na ako ngayon? Tiyak na naging abo na ang Grind Me Harder dahil sa mga letseng tauhan ng Treason na yun!'
Bumalik sa isipan ko ang offer nung lalaki na maging sekretarya niya. Ano naman ang alam ko sa trabahong yun? Mas gugustuhin ko pang sumayaw na lang sa gitna ng entablado kesa makasama ang tulad niyang antipatiko at suplado!
Pero infairness ang pogi ng lokong yun kahit na walang emosyon ang mukha - get a grip of yourself Kastiel!
Tumayo ako mula sa kinahihigaan kong kama. Mababaliw ako kung mananatili ako rito sa loob ng condo. Kailangan kong gumawa ng paraan kung paano pababagsakin ang Treason!
"Ano ba yan? Bakit lahat kayo may dalang ganito?" Naiinis na sambit ni Thud sa harap namin. Hindi lang pala ako ang nag iisa na namomroblema sa pag decode. Meron rin si Gun, Dezrail, at Fourth. Nakalatag ang mga papel namin sa mesa dito sa training room.
"Yung telephone number lang ang naintindihan ko dito" kumunot ang noo ko kay Thud habang hawak nito ang papel na pagmamay-ari ko.
"Paano mo naman nasabing may telephone number yan kung lahat ay magkakapareho?" Matabang na wika ko.
Kanina pa kasi kami nagpapasa-pasahan kung pano malutas ang mga mystery letters and numbers na nasa harap namin.
Cracking codes is not our forte. Mas gusto ko pang kumitil ng buhay kaysa maupo dito at pigain ang utak ko.
"What's up, guys?" Napalingon kaming lahat sa bagong dating na si Andrew habang papalapit sa kumpulan namin. Nangunot ang noo ko ng makitang pormado ang lalaki - he's wearing a black polo, black slacks, and a coat.
"Saan ang burol mo dre?" Thud.
"Gagu may pupuntahan kaming business meeting ni Boss"
"Gara natin ah! Kaninong kabaong ang hinukay mo para makuha ang suit na yan?" Pang aasar naman ni Gun.
Sumama ang tingin ni Andrew sa dalawang lalaki. "Mayaman ako pre. Hindi ko kailangang maghukay ng bangkay!"
Nakakalokong ngisi ang sumilay sa mukha ni Gun na siyang ikinailing ko. Tumayo ito mula sa kinauupuan at nilapitan si Andrew at pinaupo ito sa pwesto na katabi ni Thud.
"Alam kong gwapo ka pre pero mas gwapo ako kaysa sayo. Baka pwedeng tulungan mo kami dito?" Ani ni Gun habang minamasahe ang balikat ni Andrew.
"Ano ba Gun bitawan mo ako, ang sakit ng masahe mo!" Sinapak ni Andrew ang kamay ni Gun pero ang loko tumatawa lang.
"Ano bang problema?" tinignan ng lalaki ang mga papel na nasa harap namin at inisa-isa yun.
"Nakow! Madali lang tung kay Kastiel" humalukipkip sa sinabi ni Andrew.
"Wow. Confident ka niyan? Halos mapiga utak namin kakaisip kung ano ang nakasulat dyan!"
"Sus. Maniwala ka sa akin Thud basic lang tu" kumuha ng pirasong papel si Andrew ant nagsimulang magsulat.
"Ganito kasi yan, ang tawag sa code na ito ay Polybius Square. Common siya masyado sa mga feeling detective at ginagawa itong pranks. Minsan na akong nakaencounter ng ganito kaya alam ko." Aniya
Pinanuod namin ang pagsusulat ni Andrew. Nagsulat siya ng numero na 1-5 sa upper at 1-5 sa side ng papel. Bawat numero ay may nakatapat na letra sa bilang na hanggang lima.
"Ganito yan, nakikita niyo ang letra at numero diba?" Sabay sabay kaming tumango. "Halimbawa niyan ay ganito, 32 ang first number diba? Tignan mo lang itong Polybius square. Kung saan nakatapat yung letra doon mo siya hahanapin"
M O N T E N E G R O  E M P I R E
0-157-327-01
"Montenegro Empire?" Bulong ko.
"Ayan, ganyan lang kadali." hindi ko na pinansin pa ang mga lalaki na inuuto si Andrew bagkus nahulog na ako sa malalim na pag iisip. Parang narinig ko na ang apelyidong ito pero hindi ko matandaan kung kanino or kung saan ko narinig.
Umalis na ako sa HuPoFEL at pinuntahan ang Montenegro Empire na nakasaad sa papel.
Laglag ang panga ko ng bumungad sa akin ang napakataas na gusali na halos masilaw ako nang tingalain ko yun. Sobrang yaman pala ng lalaking yun?
Hindi na ako nagdalawang isip pa at agad akong pumasok sa loob ng gusali. Bumungad sa akin ang marangyang first floor ng gusali. Nagulat pa ako sa sensor ng pinto at muntik ko ng mabasag ang salamin nito tumunog ba naman na parang sa mall. Lumapit ako sa information desk pagkapasok ko.
"Hi. Good afternoon, may I talk to Mr. Montenegro?" Bati ko.
"Do you have an appointment Maam?" natigilan ako. Ano nga ba ang pinunta ko dito?
"A..ah wala eh. Pero sabi kasi ni Mr. Montenegro pumunta lang daw ako dito"
"Kung wala po kayong appointment Maam tawagan niyo na lang po ang sekretarya niya"
Shoot. Naalala ko na.
Ngumiti ako sa babae. "Uhm. Kinuha niya kasi akong secretary niya kaya ako pumunta dito"
Napatango naman ang babae at biglang lumiwanag ang mukha nito. "Ah! Kayo po pala yung sinasabi ni Sir. Wait, lang po tawagan ko lang po si Sir"
Hindi na ako umimik at hinayaan ang babae na kausapin ang kanyang Boss. Bakit ba dinala ako dito ng paa ko? Pero kailangan ko kasing malaman kung ano ang nangyari sa Grind Me Harder kasi wala na akong balita mula ng paulanan ng bala ang bar. Magbabakasakali na rin ako kung alam ng Montenegro na yun ang nangyari.
"Maam pwede na po kayong pumunta sa 47th floor, hanapin niyo lang po yung office ng CEO" tumango na lang ako at umalis sa harap ng information desk bago sumakay ng elevator.
"WHAT?" napatayo ako mula sa kinauupuan kong silya dito sa loob ng opisina ni Montenegro.
"You heard me, you can't go back to that bar." Uminit ang ulo ko sa sinabi niya.
Kanina kasi pagpasok ko ay yan agad ang bungad niya sa akin na wala na raw ang Grind Me Harder at nalipat sa main ang mga empleyado except sa akin na wala man lang kumontak na isa sa mga kasamahan ko.
"Think about it, you owe me your life. You are hiding from those pursuers who after your life. And I'm giving you an option to save your ass" he said.
Napairap ako sa kawalan at pinagsalikop ang braso sa ibabaw ng dibdib ko. Sabihin na nating may utang na loob nga ako sa kanya pero ang magpa alila rito sa kompanya niya ay isang malaking pagkakamali.
"Wala na bang ibang option bukod sa pagiging secretary mo? Mas gugustuhin ko pang maging bodyguard nitong kompanya mo o kaya janitress na lang?" ayoko talagang makasama sa iisang room ang lalaking ito. Baka maging sagabal siya sa mga misyon ko sa HuPoFEL.
'Ayaw mo palang makasama bakit ka pa pumunta rito?' Parang gusto kong pukpukin ng bato ang isip ko. Kung anu-ano na ang pumapasok.
"I know how do they work in underground society" aniya.
Naibaling ko ang atensyon ko sa lalaki.
"Paano mo nasabing galing sila sa underground society?" Tumitig sa akin ang mga mata ni Mr. Montenegro. Feeling ko hinuhukay nito ang buong pagkatao ko! A chill run down my spine without cutting his stare at me. My heart skipped a beat - ako na mismo ang umiwas ng tingin dito.
"Business"
Napabuga ako ng hangin. Bakit pa nga ba ako nagtanong? Sa dami ng alam niya tungkol sa business malamang kaakibat na roon ang mapasama sa underground society lalo na't pugad 'yon ng mga taong gustong yumaman at ayaw malamangan!
"I'll think about it. Being your secretary is not my work of nature, I can't see myself busy working on an office table" busangot na wika ko. Ano bang alam ko dun bukod sa magtimpla ng kape at magsulat sa planner?
"Here" may inabot na isang piraso ng papel si Montenegro. Umasim ang mukha ko ng makita ang mga numero sa papel.
"Ano na naman ito?" Naiinis na tanong ko.
"Try to find out by yourself." tumayo ang lalaki mula sa kinauupuan nitong swivel chair bago humarap sa salamin ng opisina nito kung saan makikita ang lawak ng Maynila.
"Kung code na naman ito, masasapak na talaga kita!" Lumingon sa akin si Mr. Montenegro, napalunok ako sa sarili kong laway ng sumilay ang ngisi sa labi nito.
Pucha! Ang gwapo!
"You'll learn everything while you are here, codes are just a mind game."
Tumikhim ako para mawala ang bikig sa lalamunan ko. Makalaglag panga ang ngisi ng lalaking ito, jusko ang gwapo - gising Kastiel.
Napatayo ako mula sa aking kinauupuang silya at hinarap ang lalaki.
"Expect my answer a day or two Mr. Montenegro" wika ko bago lumabas sa pinto.
Bago ko pa man maisara ang pinto ng opisina niya matapos kong lumabas ay nagsalita ang lalaki.
"Take your time, Kastiel."
---