Cupcake's POV
"Unnie!!!!!!!!!!! Buksan mo ang pinto! Bilisan mo!" kumatok ako ng malakas sa pinto ng kuwarto ni Unnie.
"Ohh, bakit ba? Namumutla ka, anong nangyari?" tanong niya sa 'kin nang bigla niyang binuksan ang pinto.
"Unnie, huhu. Unnie, bakit?!" hindi ko talaga alam kung ano ang sasabihin ko. Pakiramdam ko ay nanginginig ang mga tuhod ko dahil first time ko talaga makakita ng napakapoging lalaki.
"Bakit nga? Cupcake!" nag-aalalang tanong niya.
"Ano kasi eh, bakit ang gwapo ng Jhae Park na sinasabi mong kaklase mo? My God! He's so handsome! Nasa sala siya ngayon, he's waiting for you, Unnie. Pakilala mo naman ako sa kanya, bilis! Nakaka-laglag brief," pakli ko.
My God! I can't explain what I feel. I think... I think, I'm in love with Jhae Park. Iyong puso ko, grabe! Parang drum, ang lakas ng kabogers! Jusmee! Sa buong buhay ko, this is the first time na... na makakita ako ng prinsipeng napakagwapo!
"Ouch! Bakit ba, Unnie?" tanong ko nang bigla niya akong binatukan. Mapanakit talaga ang babaeng ito. Kapag ako naging bobo, sisisihin ko talaga siya. Nakakailang batok na sa 'kin, eh.
"Ang landi mo! Akala ko kung ano nang nangyayari! Pero, grabe, ang aga niya naman yata. 'Di pa ako ready, eh. Pakisabi na lang sa kaniya na maghintay siya ng twenty minutes," nagpa-panic na sabi niya.
"What?!! Ayoko nga! Nahihiya ako, eh. Ikaw na kaya. Lumabas ka muna kahit saglit lang," sabi ko.
"Ayoko dahil nakakahiya ang hitsura ko. Sige na sabihin mo na sa kaniya," pagpupumilit niya. Nakakahiya naman!
"Pahamak ka talaga, Unnie. Sige na nga." Pababa na ako sa sala para sabihin sa kanya ang pinapasabi ng Unnie ko.
"Uhm, Oppa," tawag ko sa kaniya. Tss, ang gwapo niya talaga! Nakakatulala ang kagwapuhan niya.
"Oh, bakit? Ano bang sasabihin mo?" tanong niya. Shit, his voice! Ang sarap pakinggan ng boses niya.
"How... How to be yours, Oppa?" bigla kong nasabi. Hindi man lang umurong ang dila ko, naku, patay.
"Huh?"
"Wha... What I mean, Oppa. After twenty minutes, papunta na iyon dito si Unnie," pakli ko.
"Ahh, okay," he smiled. Nagkakasala ako ng hindi sa oras. Ang gwapo niya talaga. Nag-i-slow motion ang paningin ko, baka nga talaga, siya na! Ang ka-forever ko! Hindi na ako makapaghintay.
"Ouch! Eomma naman," reklamo ko nang batukan ako ni Eomma. Bakit ba ang hilig mambatok ng mga tao rito?
"Laway mo tumutulo!" pabulong na sabi ni Eomma, kaya napabalikwas ako.
Huh? Nakakahiya talaga, pati laway ko nai-inlove na rin sa kagwapuhan ni JP ko. Enebeyen! How to be yours, Oppa? Napahawak ako sa dibdib ko. Oh, my heart! Ang lakas ng kabog ng dibdib ko, grabe!
"Hijo, mag-breakfast ka muna," yaya ni Eomma kay JP.
"'Wag na po, Tita. Nag-breakfast na po kasi ako bago pumunta rito. Next time na lang po," tanggi niya.
"Siya nga pala, Hijo, may girlfriend ka na b..." magtatanong sana si Oppa pero biglang sumulpot si Ate. Panira talaga!
"JP, pasensya ka na natagalan ako," sabi ni Unnie. Pero teka...
"Tssk. Unnie, hindi ka ba nahiya kay Oppa? Ang gara ng suot niya tapos ikaw, mukhang grim reaper! MY GOD, Unnie! I really really hate drugs!!!" sabi ko kay Unnie tapos nag-pout siya.
"Oo nga naman, Mica, tara at magpalit ka ng suot mo. JP, Hijo, samahan ko muna 'tong magpalit ng damit ha?" hinatak ni Eomma pabalik sa room si Unnie para magpalit ng damit.
"Ok lang po ang suot niya Tita, kahit hindi na po siya magpalit," pigil ni Oppa.
"Hindi Hijo, kasi nakakahiya naman sa 'yo. Pasensya ka na dito kay Mica, wala kasi 'tong kaalam-alam pagdating sa fashion. Pero noong high school, madalas siyang nakukuha para sumali sa pageant kahit gan'to siya magsuot," kwento ni Eomma.
"Ahh, sige po Tita," pagsang-ayon niya kay Eomma.
"Oppa, pasensya ka na sa Unnie ko, ha? Ganyan talaga iyan, eh. Ako na lang, Oppa. Hindi hamak na mas maganda naman ako sa kaniya, eh," sabi ko.
“Haa?” He looked at my eyes. I'm dying! Ang gwapo niya talaga!
“Wala, hehehe. Sabi ko, pasensiya ka na sa Ate ko," ang tanging nasagot ko.
"Ok lang iyan, baka hindi lang talaga mahilig ang ate mo na magsuot ng mga damit na girly masyado."
"Oo, nga po eh," I agreed.
JP's POV
Kung madalas sumali sa pageant si Mica noong high school, so sanay na siya magsuot ng matataas na heels. Kaya hindi na pala mahihirapag magturo sa kanya si Pia. Pero bakit kaya ang baduy niyang magporma? Wala man lang ka-fashion-fashion tapos hindi man lang siya nag-aayos, kahit lipstick wala. Ang weird naman ng babaeng 'to.
After 5 minutes...
"Ano sa tingin mo, Hijo? Ok na ba?" tanong sa 'kin ni Tita.
Aaminin kong bigla akong napatulala sa ganda niya. Kung mag-aayos lang pala si Mica, lalo pa siyang gaganda.
"Opo, ok na po. Nakakapanibago nga po, eh," pagsang-ayon ko kay Tita.
"Ang ganda mo, Unnie. Nagmukha ka ng tao sa suot mo," Palabiro talaga 'tong kapatid ni Mica.
"Ikaw talaga lagi mong inaasar ang ate mo," sabi ko.
"Gano'n talaga Oppa, pikunin pa naman 'yan si Ate kaya magandang biruin lagi. Siya nga pala Oppa, baka pwede pong maging ta..."
"Ouch! Naman, eh," binatukan siyang bigla ni Mica.
"Ang landi mo!" sabi ni Mica sa kaniya. Sana nagkaroon din ako ng kapatid. Nakakainggit masiyado.
"Ahh, Tita, Tito. Uhm, aalis na po kami kasi naghihintay na po doon si Pia," paalam ko.
"Sige, Hijo. Ingat kayo," sabi ni Tita.
"Ikaw na ang bahala sa grim reaper na iyan, Hijo," sabi ni Tito. Nakakatuwa naman sila.
"Opo," sabi ko.
"Oppa, ako na ang bahala sa iy..." magsasalita sana si Cupcake.
"Eomma, naman," nakasimangot na sabi ni Cupcake. Ba't ba ang hilig nila sa batukan? Ang saya ng pamilya ni Mica.
"Annyeong!" paalam ni Mica.
Pinagbuksan ko ng pinto ng kotse ko si Mica.
"JP, ako na lang. Hindi naman ako prinsesa o special na tao para gawin mo sa 'kin ito," tanggi niya.
"You're so special to me, Mica," sambit ko sa kaniya.
"Huh?" sambit niya. Napakainosente talaga ng mukha niya.
To be continued...