Kinabukasan ay maaga si Anna na pumasok sa trabaho. May ilang revisions siya sa kanyang report bago niya iyon ipasa sa boss Felix niya. Mahirap ng magkamali lalo pa at nabanggit sa kaniya ni Jake na madalang itong mag-regular ng empleyado. Matapos ang report ay ipinatong na niya iyon sa table ng boss para mabasa na nito at mapirmahan. Nasa meeting pa ito at sinimulan nalang niya muna ang iba pang paper works habang naghihintay dito. Makalipas ang dalawang oras ay nakita na niya itong pumasok sa opisina.
“Anna, come here,” narinig niyang tawag ng boss niya.
Pagpasok sa opisina ay nakita niyang seryoso itong nakatingin sa report na ginawa niya. Kinakabahan siya sa magiging comment nito. Pakiramdam niya ay doon nakasalalay kung magiging regular ba siya sa trabaho. Baka tulad ng iba ay masigawan din siya nito.
“I just wanted to make a few revisions about this. After nito i-reprint mo at pipirmahan ko. Very good Miss Cruz,” seryosong papuri nito sa kanya.
Sa simpleng papuri nito sa kaniya ay lubos na ang tuwa niya. Buong akala niya ay masisigawan din siya nito! Kaya naman panay ang kwento niya kina Gab at Natasia habang kumakain sila ng lunch.
“Mabuti naman pala at marunong din mag-appreciate si Felicity,” comment ng mga ito sa masungit niyang boss.
“Oo nga eh! Sana talaga maging maayos ang evaluation ko sa kaniya.”
“Ano ka ba Anna! Huwag mom muna isipin ‘yon. Matagal pa naman ‘yon. Relax ka lang,” sagot ni Natasia.
After luch ay nagulat si Anna ng utusan siya ng boss na magsubmit ng report na ginawa sa isang government agency. Naka-arrange naman ang sasakyan niya sa paglabas. Agad naman siyang gumayak dahil hapon na at baka gabihin na siya makabalik sa opisina.
Pagdating sa office kung saan sila nagsa-submit ng report ay nagmadali na siya. Kailangan lang niya mapa-receive ang mga reports na submit nila at babalik na agad siya sa opisina. Matapos i-submit ang mga dokumento ay lumabas na siya ng building. Biglang nag-ring ang cell phone niya kaya.
“Hi Anna! This is Sarah”
“Hello Sarah, nakabalik ka na?” Mahigit one month nanga pala ang nakalipas simula ng ikasal ito.
“Yes! We just got back from our honeymoon,” masayang wika nito. “Are you free tonight? I want to invite you for dinner. Para makilala ka narin ni Dean ng lubusan. Kinuwento ko sa kanya ang first meeting natin.”
“H-ha? Saan?” sagot niya na tumingin sa suot orasan.
“Here at our place.”
“H-hindi ko sure. Nasa labas kasi ako. Nagsubmit ako ng report kaya baka late na ako makakapag-out. Pabalik palang ako sa office.”
“I’ll ask Jakey to wait for you then, invited din siya,” Sarah teased.
“Ha? Huwag!” mabilis niyang sagot. “I mean, nakakahiya.”
“It’s fine Anna. Tatanungin ko lang sya kung mahihintay ka niya. Tutal madalas ay ginagabi naman talaga iyon sa office niya. Will update you after ko siyang makausap. Bye!” dire-diretsong sabi nito na hindi na inintay ang sagot niya.
Kinakabahan siya. Ewan ba niya pero bakit excited siya na makita muli ang binata? Papayag kaya itong isabay siya? Sa totoo lang ay nahihiya siya, baka pilitin ito ni Sarah. But if she’ll only be honest with herself, she is hoping to see him again. Kahit pa nga kakikita palang niya dito ng nakaraang gabi. She almost jumped when her phone rang again. Si Sarah ulit ang tumatawag.
“Hel—“
“Jakey will be waiting for you at the office,” masayang bati nito.
Princess Sarah, bakit ba hulog ka ng langit sakin? “Ah..okay,” iyon lang ang naisagot ng naba-blangko niyang utak.
“See you, Anna! Maghahanda na ako ng hapunan,” masayang paalam ni Sarah bago ibinaba ang tawag.
Natutulala si Anna. Hindi siya makapaniwala na pumayag si Jake. Dali-dali niyang hinalungkat ang laman ng bag niya. Hinanap niya ang suklay, powder at lipstick. Nakita niyang napatingin sa kanya bigla ang driver nila. Kasalukuyan siyang naga-apply ng powder ng magsalita ito.
“Maam may date yata ah?” biro nito.
“Wala po. Magkikita lang kami ng kaibigan ko,” nakangiting tanggi nalang niya.
Pagdating sa lobby ng building ay nakita niya agad si Jake na nakaupo sa isa sa mga sofa sa waiting area. Nag-alangan siyang lapitan ito dahil may ilan pang mga empleyado sa paligid. Ngunit ng makita siya ng binata ay ito na mismo ang lumapit sa kaniya.
“Are you ready?” tanong nito.
“Mag-out lang ako,” mahinang sagot niya at lumapit sa biometric. Napansin niya na pinagtitinginan sila ng ilang empleyado ngunit tila walang pakialam ang binata. Inintay siya nitong mag-out at sabay silang naglakad patungo sa parking lot.
“Where have you been?” tanong ni Jake habang bumabiyahe sila.
“N-nagsubmit lang ng report,” nauutal na sagot niya. Kakaiba talaga ang epekto ni Jake sa kaniya. “Syanga pala, nag-approve si sir Felix sa gawa kong report,” todo ngiting balita niya dito. For a moment ay nakita niyang natigilan ito ng sumulyap sa kaniya.
“That’s good news,” komento nito pero nakatuon ang atensyon nito sa daan.
Napansin niyang medyo normal na ang tono nito kapag nakikipag-usap sa kanya bagamat seryoso parin. Naniniwala na siguro itong hindi siya masamang tao. Hindi na ito nagbabanggit ng kung paano siya natanggap sa trabaho. Pagkarating nila sa bahay nila Sarah at Dean at napahanga siya sa laki noon. Napakayaman pala talaga ng mga ito!
“Sila lang dalawa ang nakatira dito?” nakangangang tanong niya.
“Sarah, Dean and their maids. Actually, si Dean ang nagpagawa niyan. That bastard makes a fortune by creating computer programs and applications,” sagot nito.
“Ang galling naman niya. At ang ganda ng bahay nila,” wala sa sariling sagot niya habang nakatingin parin sa malaking bahay sa harap nila.
“What do you think of the design?” seryosong tanong ni Jake.
“Ang ganda. Ganyan ang gusto ko sa bahay. Maliwanag tingnan. Parang ang dali-daling tirahan,” sagot niya na masyadong nadadala sa nakikita.
“Really? Thank you. I appreciate your honesty,” napangiting sagot ni Jake.
“Ha?!” nagugulohang sagot niya.
“Sakin pina-design ni Dean ang bahay na ‘yan,” nakangiti paring sagot nito.
Nanlaki ang mata niya sa sinabi nito. Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa binata at sa malaking bahay sa harap niya. “Ang perfect mo naman Jake. Gwapo na very talented pa. Ang swerte ng makakabihag sayo,” bulong ng utak niya.
“Anna! Jakey!” tawag sa kanila ni Sarah.
“Hi! I missed you,” Jake pulled his cousin into a big hug. “Where are the others?” tanong nito.
“Kayong dalawa lang ang invited ko,” makahulogang tumingin si Sarah sa kanila.
“Kami lang? Bakit?” tanong ni Anna sa isip niya na nakaramdam ng pagkailang sa mga simpleng biro ni Sarah.
“Stop it Sarah,” saway agad ni Jake dito. “Sorry. She loves playing cupid,” baling nito sa kanya na tila hindi nagustuhan ang pang-aasar ni Sarah.
“Wait! What?! Wala akong sinasabi ah! Ayaw ko palang makausap ang iba nating relatives Jakey kaya kayo lang ang invited,” tanggi ni Sarah. “Alam mo namang ikaw ang favourite cousin ko. At si Anna naman ang favorite person ko.”
“Please, huwag mong awayin ang asawa ko. Kumain nalang tayo,” tumatawang biro din ni Dean sa dalawa.
Habang kumakain ay kinukwento ni Sarah at Dean ang naging trip nila. Kinumusta din siya ng mga ito sa first month niya sa trabaho. Masaya siya sa nakikitang kasiyahan ng mag-asawa. Wala na ang malungkot na Sarah na una niyang nakilala. Matapos ang mahabang kwentuhan ay nagpaalam na sila.
“Mabuti naman at masaya na sila. Dati kasi parang nagkaka-problema sila eh,” sabi niya kay Jake habang nasa biyahe sila pauwi.
“Hmmn” lang ang naging sagot nito habang nagda-drive.
“Bakit nga pala gabi lang kita nakikita sa office? Bampira ka ba? Sa gabi lang lumalabas,” tanong niya sa binate para naman mabasag ang katahimikan sa pagitan nila.
“Hinahanap mo pala ako?” imbes na sumagot ay taas-kilay na tinanong siya nito.
“Hindi ha! N-napapansin ko lang,” mabilis na tanggi niya.
“Busy ako sa trabaho. I travel a lot. Besides magkaiba naman tayo ng floor.”
“I mean, hindi ka manlang bumababa sa ibang floor?”
“Ha? Why would I do that? Employees should go to my office if they want to talk to me. Besides, what is the use of phone and email?”
“Oo na!” sabi nalang niya na wala ng maisagot sa binata.
Hindi na sana siya magpapahatid hanggang sa tapat ng apartment building na tinutuloyan pero naging mapilit ito. Sa gabing iyon ay nakatulog siya ng may ngiti sa labi.
“Masama ito, nagkakagusto na yata ako sa kanya. Umayos ka Anna! Iyan nga ang sinasabing langit ka, lupa ako. Kita mo namang hindi ka pinagtutuunan ng pansin nung tao eh,” kausap niya sa sarili.