Nasusuka na si Anna sa kaba. Job interview niya at kasalukuyang nabyahe siya patungo sa office building nina Sarah. Laking pasasalamat niya at matutuloy parin ang opportunity na binigay sa kaniya ni Sarah. Kaninang umaga lang ay nakatanggap siya ng isang text message mula sa numerong hindi naman nakarehistro sa kaniyang cellphone. Ganun na lamang ang tuwa niya ng mabasa ang message. Message iyon mula kay Miss Jannah na inutusan umano ni Sarah para tawagan siya.
“Hmm. Mukhang ibinigay din pal ani Jake sa mga ito ang number ko. Naawa din naman pala sa akin ang lalaking iyon. Salamat naman! Maki-kiss kita kapag nagkita tayo ulit!” pangako niya dahil alam naman niyang hindi na niya makikita pang muli ang lalaki.
Pagkatapos niyang makausap si Ms. Jannah ay dali-dali siyang nagbihis dahil ayon dito ay 10:30 ng umaga ang interview niya. Nag-search siya sa internet kung paano makakarating sa address na ng opisina nila Sarah. Pagdating sa building ay napahanga siya sa modern design niyon. Very professional tingnan ang mga empleyado sa uniform na suot ng mga ito. Mukhang busy ang mga staff at halos lahat ay may pagmamadali ang kilos. Nanliliit siya ng mga sandaling iyon ngunit nilabanan niya ang kabang nararamdaman. She entered the lobby of the building, at kakaiba ang atmosphere ng lugar. Napakalawak ng open space at sa wall ay makikita ang logo ng kumpanya. Pinagmasdan niya ang paligid, glass walls, modernong mga kagamitan, may waiting area at napansin niyang may restaurant narin. Binati siya ng receptionist na napaka-professional tingnan. Napadasal siyang sana ay maipasa niya ang interview dahil parang napakaganda magtrabaho sa lugar na iyon. After informing the receptionist of her scheduled job interview magalang na itinuro nito ang elevator at sinabi nito ang floor kung saan siya dapat pumunta.
Ilang beses siyang huminga ng malalim sa loob ng elevator. “Anna, galingan mo. Cum-laude ka naman at sabi ng mga professor mo may talent ka talaga,” kausap at pagpapakalma niya sa sarili. Pagdating sa office ng Human Resource Department ay nanlumo siya sa dami ng mga aplikante na nag-aabang na ma-interview. Naupo siya sa bakanteng upuan. Wala silang imikan ng ilang aplikante na lalong nakakadagdag sa tension na nararamdaman niya.
Isang oras na ang nakaraan at iilan na lamang silang naroroon ng batiin siya ng isa sa mga kasama niyang naghihintay doon na ma-interview.
“Girl, anong apply mong position?” tanong nito. Pinagmasdan niya ang kumausap sa kaniya. Gwapo ito, matangkad, maputi, malinis at naamoy niya ang mamahalin nitong pabango. Mga katangian na hahanapin mo sa isang lalaki. Ngunit base sa pagkakatanong nito at sa pananalita ay mukhang masasayang lahat ng katangian na iyon. Ngunit gayunpaman ay natutuwa siya dahil sa wakas ay may kumausap din sa kanya.
“Ahh..Kahit anong position na vacant. Ikaw ba?” Ang totoo ay wala namang nabanggit sa kaniya si Sarah na position na bakante kaya wala siyang maisagot.
“Public relations specialist. I’m Gabriel. You can call me Gab,” sabay abot ng kamay nito. Inabot naman niya iyon. Ilang minuto din silang nagkwentuhan at maya-maya pa ay tinawag na ito ni Ms. Jannah.
“Gab, ikaw na,” nakangiting sabi ni Miss Jannah. Mukhang magkakilala ang dalawa.
“Good luck!” sabi niya dito ng lingunin siya.
Matapos ang ilang minuto ay lumabas itong todo ang ngiti. “I got the job!” excited na iwinagayway nito sa kanya ang papel na may list of requirements. “You know what? Mag-lunch tayo after ng interview mo. Treat ko!”
Nanlaki ang mata niya sa sinabi nito. “Oh no! Not again! Why do I keep on meeting weird people here?” tanong niya sa sarili.
“Naku wag na---“
“Miss Cruz! You’re next,” biglang tawag sa kanya ni Miss Jannah.
Kinakabahan man ay marahan siyang pumasok sa loob ng opisina. Sa loob ay namataan niya ang ilang empleyado ng HR Department na busy sa kani-kanilang ginagawa. Itinuro sa kaniya na Miss Jannah ang isang room kung saan ginaganap ang interview.
“Miss Cruz, this is Mr. Jovanni Dela Peña. He will do the interview,” nakangiting pakilala ni Miss Janna.
Tiningnan niya si Mr. Dela Peña. Nasa mid-fourtees na siguro ito at mabait ang awra ng mukha. Tila bored na ito sa ginagawa ng araw na iyon.
“Miss Cruz, Ma’am Sarah isn’t here. She’s on leave but she called me. So I guess..thats all,” nakangiting turan nito sa kanya.
Napamaang siya sa sinabi nito. “Sir?” nagugulohang tanong niya.
“Congratulations Miss Cruz. You’re hired. Here is the list of the requirements that you need to submit. The President will be interviewing you this afternoon if he is available. Otherwise, his son will be the one to do the interview.”
Nangangatal na napapahiyang nagpasalamat siya dito. “T-Thank you sir.” “Oh Sarah, I guess you are my angel,” bulong niya.
“Oh sige at ng makapag-lunch na tayo,” sagot sa kaniya ni Mr. Dela Peña.
Pagkalabas niya ng opisina ay agad siyang sinalubong ni Gab. Hindi pala ito umalis at hinintay talaga siya.
“So? How was it?! Ang bilis mo sa loob ah!” bulalas nito.
“I got the job,” naiilang na sagot niya. Nahihiya siya kahit papaano.
“Yey! Let’s celebrate!” malakas na tili nito. “Let’s go, lunch na tayo. I know a place.”
Hay sayang ka Gab, sa isip niya. Ngunit nakahinga siya ng maluwag dahil sa pagkatanggap niya sa trabaho.
Nabigla siya ng sa isang mamahaling restaurant yata siya dalahin ni Gab. Nag-alangan siyang pumasok dahil baka mahal ang pagkain doon. Mabait si Gab at masayang kasama, hindi rin maipagkakailang may kaya ito sa buhay. Pagkatapos mag-lunch ay bumalik na sila sa office para sa second interview. Ayon sa HR ay formality na lamang iyon ngunit kinakabahan parin siya. Imagine meeting the president of this big company!
Sinamahan sila ni Miss Jannah at umakyat sila sa mas mataas na floor ng building. Iyon yata ang office ng mga executives and higher management. Higit na maganda ang interior ng floor na iyon. Pati lighting at mga dekorasyon ay tila sinasabing makapangyarihan ang bawat tao na nasa floor na iyon. Hindi niya alam kung kabado lang ba siya ngunit tila mas malakas ang aircon sa floor na iyon dahil bigla siyang nilamig.
“Relax, for formality nalang ito,” bulong sa kaniya ni Gab habang busy sa cell phone nito.
“The president is not available at this time. So, his son will be the one to conduct the final interview,” nakangiti na paalam sa kanila ni Miss Jannah.
Pagkatapos ng interview ni Gab ay siya na ang kasunod na sasalang at kabang-kaba na talaga siya.
“Ikaw na Anna. Girl, higpitan mo panty mo ha! Baka malaglag,” tumatawang bulong nito sa kanya pero hindi niya magawang matawa dahil sa kaba.
Kumatok muna siya ng marahan sa pinto ng opisina ng anak ng President bago pumasok. Sumalubong agad sa kanya ang mabangong amoy ng opisina. “Very masculine,” komento niya sa isip. Malawak ang office, tila mas malawak pa ito sa one-bedroom apartment na tinutuloyan niya. Carpeted ang floor at lumulubog ang heels niya sa bawat hakbang. Ramdam niya ang malamig na airconditioner at nanginginig ang kamay niya habang humahakbang papalapit sa lalaking magi-interview sa kaniya. Nakayuko ito at nakakunot ang noo sa papel na binabasa nito.
Teka parang nakita ko na ang lalaking ito bulong niya sa isip.
“Good afternoon si—“ naputol sa ere ang pagbati niya ng mag-angat ito ng tingin. Ang lalaking kaharap niya ngayon ay walang iba kundi si Jake na pinsan ni Sarah!
“Bakit ba affected ka? Akala mo naman ikaw ang may-ari ng kumpanya!”, agad niyang naalala ang mga salitang binitiwan ng nagdaang gabi. Hindi niya alam kung ano ang magiging reaction niya. Gustong gusto nalang niya ilipad siya ng malambot na carpet papalayo sa opisinang iyon. Sino ba naman ang mag-aakala na ito pala ang anak ng may-ari ng kumpanya. “Nakakahiya ka Anna!”pagalit ng isip niya sa kaniya.
Nagtaas ng tingin ang binata. He smirked. “So, you managed to find our address,” sabi nito. Pinagmasdan siya nito. Enjoying her discomfort.
Halos mamula-mamutla siya sa pwesto niya. Part of her ay naiinis sa sinabi nito, ngunit nahihiya din siya sa binata dahil hindi lingid sa kaalaman nito kung paano niya nakuha ang trabaho.
“H-hindi ko alam..kung..kung ayaw mo sir..pwede naman..,” nauutal na siya. Hindi niya matapos ang gustong sabihin dahil sa samut-saring emosyon.
“Miss Cruz, I am very busy. You may leave now,” seryosong turan nito at sinenyas ang kamay. Ibig sabihin ay na pinapalabas na siya nito.
“What? Hindi ba ako tinatanggap nito?” tanong niya sa isip. Pagkakitang hindi parin siya tumatayo ay tiningnan siya nito.
“I don’t have a question for you. We both know how you got the job,” nanunuya ang sagot nito. “Regardless, I am expecting you to perform well.”
Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito. “I-ibig sabihin..hired parin ako?” tanong niya.
Napakunot ang binata sa tanong niya, ngunit tumango lang ito. Alam niya na hindi ito interesadong makipag-usap sa kanya.
“Thank you,” mahinang sagot niya ngunit hindi na siya binigyan ng atensiyon nito kung kaya tumayo na siya at lumabas ng opisina nito. Ipinagpapasalamat niya na kahit papaano ay tinanggap parin siya nito bilang empleyado.