Limang minuto na nanatili ang katahimikan sa kanilang apat. Na-awkward na bigla si Eliane na magsalita pero alangan naman na titigan na lang niya itong dalawang lalaking kaharap niya ngayon. Hindi siya puwedeng umalis na hindi napapagbati ang dalawa.
“Uh, so a-ako ang dahilan ng pag-aaway niyo tama ba?”
Sabay na tumango-tango ang dalawa. Yung totoo? Nagpractice ba ang mga ito? Bakit parang kanina pa sila halos magsabay?
“Tatapatin ko na kayo, ha?”
Napaayos ng tayo ang dalawa.
“Ano ang ibig mong sabihin, Eli?” kunot-noo na tanong ni Nick.
“Ang totoo kasi, ayaw ko pang mag-entertain ng lalaki. Hindi pa ako handa para pumasok sa isang relasyon. Kaya wala namang saysay ang pag-aaway niyo dahil sa ‘kin. Kaya magbati na kayo. Okay?”
”What if I don’t like to?” masungit na sagot ni Nick saka inangasan ng titig si Enrico.
“As if naman na ako pa ang maghahabol sa ‘yo.” bulong naman ni Enrico sa isang tabi.
“Kapag ayaw mo, o ninyong dalawa. Simple lang naman ang gagawin ko, e. Lalayuan ko na lang kayo like the usual. Ayaw ko kasi na ako pa ang maging dahilan ng pagkakasira ng pagkakaibigan niyong dalawa. Okay naman kayo noong hindi ako umeksena. Bakit ba kasi sa dami ng babae e ako pa. Hayys, binigyan niyo pa tuloy ako ng problema.” Pagpapaliwanag ni Eliane na mukhang sumasakit na ang ulo.
“Because you are different, Eli. You are not like the rest. Iba ka sa mga nakilala ko. I want to treat you special, more than just your neighbor, I want to show and express what I am feeling for you.” Pagtatapat ni Enrico.
Halos malaglag naman ang panga ni Eliane sa biglang pagtatapat ng gano’n ni Enrico. Kakaiba yata ang tapang nito ngayon. It’s because he is threatened. Threatened siya sa presensya ni Nick because he know that Nick can easily get what he wants. Pero hindi niya hahayaang makuha nito si Eliane tapos sasaktan at paiiyakin lang naman sa bandang huli.
“Teka sandali. Enrico naman, huwag mo akong binibigla ng ganyan--”
“Nick will only make you cry.”
Napataas ng kilay si Nick. “Shut up!”
Nanlamig bigla si Nick sa kinatatyuan niya. Eliane shouldn’t hear what he is going to say. Hindi puwede. Dahil kapag sinabi nito kung ano talaga ang pinakaplano niya noong una, maaring ilayo na ni Eliane ang loob nito sa kanya.
That was before. Noong childish pa siya at akala niya ay pinahiya siya ni Eliane. Pero habang unti-unti siyang napapalapit sa dalaga, nalulusaw na yata ang mga planong paghihiganti niya.Natatabunan na nga iyon ng tunay na interes niya sa dalaga. Eventually, naramdaman na lang niya sa sarili niya na nagugustohan na niya ito. Sa ara-araw na pambubwisit niya dito, sa araw-araw na nakikita niya ito ay para siyang lumulutang sa hangin. He can’t help but fall for her even more. To her bravery, to her toughness, and to her pure soul. Sa kaunting sandali na nagkasama sila sa resort, naramdaman niya ang tunay na Eliane. Masayang kasama. At lalo itong gumaganda kapag nakangiti na siya.
“Guys, please. Magkaibigan na kayo bago niyo pa ako nakilala. Will you just forget about that just because of me? Pretend you didn’t know me and fix your mess. Or else, hindi ako magdadalawang isip pa na kalimutan na nakilala ko kayo.” Maotoridad ang boses ni Eliane ng sabihin niya ang mga katagang iyon.
Halatang napilitan ang dalawa na harapin ang isa’t isa. Kung nakakamatay lang ang titig ay parehas silang dead ball ngayon sa bar. Ang mga titig nila sa isa’t isa ay pawag nag-aalab at nakakapaso.
“O. magtititigan na lang ba kayong dalawa?” Pagpapaalala ni Eliane sa kanila.
Klinaro ni Nick ang kanyang lalamunan saka simpleng napalunok ng laway at umiwas ng tingin. “S-S-Sorry.” Tipid at maiksi nitong sinabi.
“Iyon na yon, Nick? Ang plain naman?”
Sobrang awkward ng set up nila. Wala nang mas awkward pa dahil kaharap nila ang dahilan ng pag-aaway nilang dalawa. Hindi tuloy maumpisahan ni Enrico ang sasabihin niya.
“If we forgive each other, mabibigyan mo na ba kami ng chance na patunayan sa ‘yo kung sino talaga ang karapat-dapat sa amin?” tanong ni Enrico na ikinabigla ni Eli.
“Ha? Kailangan na ba ‘yon agad? E, kakasabi ko lang na hindi pa ako handang makipagrelasyon, Enrico. Please, respect my decision.”
“Fine, sorry Nick. Let’s not fight again.”
“Okay, huwag mo lang din akong pakielaman sa mga gagawin ko at sa mga desisyon ko sa buhay.”
“Hindi naman kita pinakikielaman ah? I was just stating my opinion!”
“Ayan nag-aaway na naman kayo, e.”
“Hindi!” sabay nilang sigaw.
“Ay kailangang nakasigaw? Okay, fine. Sabi niyo, e. I will leave now,. I already did my part.”
Tatayo na sana si Eliane pero humirit pa ulit si Seb. Nilapitan niya sa tenga ang dalaga sabay bulong. “Ipag-shake hands mo sila, Eli.”
”E?”
Nagpumilit si Seb kaya sa muli, napilitan na naman si Eliane na sundin ito.
“Kung totoo ngang bati na kayo, sige nga, mag shake hands nga kayo sabay sabi ng I’m sorry?” Paghahamon ni Eliane.
Tawang tawa si Seb habang inaalala ang pagbabati nina Nick at Enrico sa bar just last week. Nasa bahay sila ngayon ni Enrico at planong sumugod sa bahay nina Eliane after ng dinner para magsnack party. Syempre surprise iyon at wala dapat na kamalay malay sina Eliane. Narinig kasi niya na magsa-snack party ang mga girls. Kilala naman nila si Eliane, laging no boys allowed ang drama no’n. Mabuti na lang at mayroon silang tenga sa squad nila. Si Jiane. Ito ang tumimbre sa mga boys ng kung ano ang magiging ganap sa mansiyon nina Eli ngayong gabi at ayaww paawat na nga ang mga itoo sa paghahanda ng snacks and drinks. Syempre, dapat may dala rin sila para hindi na magkaron sina Eliane ng dahilan para pauwiin sila.
Nagbaon sila ng chips, potato snacks, soda, flavored beer at kung anu ano pang finger food. Ready na nga aat siksik ang basket nila. Ayon kay Jiane, magsisimula at exactly ten in the evening ang snack party nila. Magmo-movie marathon din ang mga ito at doon na rin matutulog kina Eliane. Mabuti na lang talaga at uti-uto itong si Jiane. Sabihin ba naman ang lahat ng detalye na dapat sana ay silang girls lang ang makakaalam?
At dahil pilyo ang mga boys, it’s time para I-invade ang party ng mga girls. Bring it on!