Nabalitaan nina Enrico at Seb ang naging pag-imbita ng mga Montecarlo kay Eliane sa resort na pagmamay-ari ng mmga ito kaya heto ngayon at todo abang si Seb sa magiging kwento ni Nick habang si Enrico ay tahimik lang na nakikinig.
“So, ano na nga dude? Ano’ng ginawa niyo sa resort? Naka-score ka ba?”
Nagpantig agad ang tenga ni Enrico sa mga sinabing iyon ni Seb. “Watch your mouth, Seb!” Suway niya.
Sensitive talaga ito kapag mga maseselang bagay ang pinag-uusapan at lalo pa dahil involve dito si Eliane. And he likes her. Noon pa man gusto na niya ito. Wala lang siyang lakas nang loob ngayon na umamin dahil mukhang si Nick pa ang matindi na magiging karibal niya,
“Ito naman, hindi ka mabiro. E, malay ba natin kung naka-score nga talaga itong si loverboy,” sagot pa ni Seb.
“You think gano’n gan’n lang si Eli? Basta basta bumibigay? She isn’t that kind of girl, dude. Matino siya.”
“Fine, fine. Sorry na nga lang okay? Why do you defend her that much na para bang kilalang-kilala mo siya? Close na ba kayo, ha?” Bumaling muli si Seb kay Nick para ituloy ang pag-uusisa niya. “So ano na nga, pare? Don’t tell me, hindi ka na makapagsalita? Nakangiti ka na lang diyan at tulala e. Iba na yata yan.”

“W-We did nothing,” nakangiting sagot ni Nick.
Hindi kayang maniwala ni Seb sa mga sagot nito, hindi pa rin siya kumbinsido. “We? ‘Di nga? Wala naman kayong ginawa pero sobrang tamis ng ngiti mo. Tinamaan ka na nga talaga ng lintik, dude! Grabe! Hindi ako makapaniwala!”
”Nick? Are you into Eliane now? Gusto mo na ba talaga siya? Or, maybe you love her already?” sunod sunod na mga tanong na ibinato ni Enrico.
Dahil doon ay napabalik sa kanyang huwisyo si Nick. Naputol ang matatamis niyang mga ngiti. “Bakit, bro? May balak ka rin ba sa kanya? Do you also like her like I do?” Kompronta nito sa kaibigan.
Hindi nakapagsalita agad si Enrico pero mababasa mo sa mukha nito ang totoo which Nick can clearly see. Kahit na hindi naman magsalita si Enrico, alam na nito base pa lang sa ekspresyon ng mukha niya at basi rin sa nakikita nito sa kanyang mga mata. He may deny it verbally, but the eyes don’t lie.
“Dude, tinatanong ka ni Nick,” ani Seb sabay mahinang tinapik si Enrico sa balikat.
“And what if I really do, Nick? Can we think each other as rivals now?”
Nagsalubong bigla ang mga kilay ni Nick. Hindi niya nagustohan ang tono ng pananlita ng kaibigan niya. He gently clench his fist at nakita iyon ni Seb. “Dude, easy lang tayo. Easy lang.” Pagpapakalma nito.
“Nick, tapatin mo nga ako, seryoso ka ba kay Eliane o paglalaruan mo lang siya? I can still clearly remember that you are planning on a revenge towards her.Akala mo ba nakakalimutan ko? If you are just going to make her cry, sinasabi ko sa ‘yo ngayon, huwag mo nang itutuloy.”
“At anong karapatan mo para sabihin iyan sa akin, Enrico?”
“Really, Nick? You are really dedicated to destroy her peace? Kawawang Eliane. Wala siyang kaalam-alam na siya ang susunod mong bibiktimihin. I should let her know I guess,” pananakot pa ni Enrico.
“Ric, tama na. Huwag kayong mag-away dito. Alam niyo ang mabuti pa ay magpalamig na lang muna tayo ng ulo.”
“Ayaw ko. Uuwi na ako.”
Pero napailing iling si Seb. Hindi niya hahayaan na umuwing hindi nagkakaayos ang dalawa niyang kaibigan, Just for a girl ay nagkakaganito ang mga ito.
“No. Walang uuwi hangga’t hindi ko sinasabi. Tara, mag-bar tayo.”
Sapilitan pa ang pagsama nina Nick at Enrico sa bar na madalas nilang tambayan. Ang Villamor’s Bar. Tuwing katatapos ng exam nila ay dito sila lagi dumidiretso para makapag-relax relax ng kaunti. Minsan kapag badtrip, ito rin ang tambayan nila bukod sa bilyaran na pampalipas nila ng oras.
As usual, tulad ng araw araw na sitwasyon sa loob ng bar ay sobrang daming tao ang naroon. Karamihan ay mga studyante pa. Bata o matanda, may asawa man o wala ay present.
“Two glasses of vodka please, pakihatid na lang sa table number elevemn.” Order ni Seb sa bartender.
“Samahan mo na rin ng usual pulutan namin. Thanks,” dugtong niya pa.
Nang makabalik siya sa lamesa nilang tatlo ay nahagip ng mga mata niya ang mga kaibigan ni Eliane na nag-uusap sa kabilang lamesa lang.
“Uy, guys nagba-bar din pa la ang mga friend ni Eliane? Buti na lang at wala siya dahil kung hindi, baka nag-away na naman kayong dalawa. Hay nako. Ano? Nagkausap na ba kayo?”
Pero mukhang kumakausap lang ng hangin si Seb. Wala ni isa kina Enrico o Nick ang sumagot sa tanong niya.
“Wow ha. Mga kaibigan ko talaga kayong tunay. Salamat sa pagsagot,” sarkastikong sabi nito.
“Puwede ba Seb? Pasakan mo muna ng alak iyang bibig mo nang matahimik naman. Kanina ka pa salita nang salita. Hindi ka ba napapagod?”
“I can not. This is me e?”
Sina Tasha at Elise lang ang nandito sa bar. Pero bakit naman silang dalawa lang? Supposed to be, dapat apat sila. Nakakapagtaka naman yata? Wika ni Nick sa kanyang isipan.
Napakibit balikat na lang siya saka nagpaalam na magbabanyo lang saglit. Nang makalabas siya ng banyo ay narinig niya ang boses ni Jiane na mukhang palabas rin sa banyo ng mga babae. Tila may kausa ito. He took one step back para hindi sila magkasalubong. And there he saw na kasama pa la nito si Elianee. What a good timing. Sinasabi na nga ba niya at impossible na hindi sila kumpletong apat.
“Wala ka ba talagang balak na hanapin man lang ang lalaking naglitas sa ‘yo noong muntik ka nang magahasa?” Dinig ni Nick na sabi ni Jiane.
Agad na nagpantig ang tenga niya. He is sure na parang narinig na niya ang kwentong ito somewhere before. Hindi pa nga lang niya totally ma-recall.
“Ewan ko, Ji. If it’s God’s will na makilala ko siya at makita ulit, why not? I can’t thank him enough for saving my life.”
“At, hindi ko nakakalimutan ang sinabi mo na baka siya na ang makapagbukas ng sarado mong puso. Yiee!” Pang-aasar pa ni Jiane sabay sundot sundot ng tagiliran ni Eli.
“Baliw naalala mo pa pa la ‘yon?”
Hinayaan na lang muna ni Nick na tuluyan silang makabalik sa kanilang lamesa bago siya nagpasyang umalis na rin at bumalik sa table eleven kung saan nakaupo ang mga kaibigan niya at naghihintay sa kanya. When he saw Enrico again at the table, doon niya napagtanto na nagma-match ang kwento ni Enrico at ni Eliane. He can’t help but ovethink. Hindi puwedeng malaman ni Eliane na si Enrico ang nagligtas sa kanya noon dahil kapag nangyari iyon, for sure, mawawala na naman siya sa eksena. Hindi puwede. Hindi ngayon na unti-unti na siyang napapalapit sa dalaga. Hindi ngayon na unti-unti na siyang kinakausap ni Eliane.