'Sabi ko, sa loob ng 12 oras 'wag mo kong hayaang matulog ng sosobra pa rito. Pero hindi mo ko ginising kaya ito na ang huli kong paalam kung sakaling 'di na ko muling magising pa!'
Ito yung sinambit ng lalake sa akin, hindi ko alam yung gagawin dahil ang sikip sobra sa dibdib, pakiramdam ko may kung anong nakabara sa dibdib ko hindi ko ma-explain.
'Clair bakit hindi mo ako ginising, edi sana magkasama pa tayo hanggang ngayon!'
Sambit muli ng lalake sa panaginip ko, bigla akong napabalikwas ng bangon ng marinig ko ang malakas na tunog ng alarm clock.
"Panaginip lang pala!" Bulalas ko sa aking sarili, bumangon na ako at iniligpit ang aking hinigaan. Napansin kong wala na sila mama sa higaan, mabilis akong kumilos dahil napansin kong tanghali na pala. Mabilis akong lumabas at tinakpan ang mukha ko, dahil nahihiya ako sa nakita ko. Nagkakape na ang sila mama at papa sa labas at tapos na lahat ng gawain.
"Ma, pa! Bakit po hindi ninyo ako ginising, lampas dose oras na akong natutulog. Paano kung hindi ako magising—" naputol bigla yung sinasabi ko ng maalala ko na narinig ko yung sinabi ng kausap ko sa panaginip ko.
"Hay nako anak! Paano ka naman namin gigisingin, ang sarap-sarap ng tulog mo! Pagkatapos mayroon ka pang binabanggit na pangalan, ano ba iyon pa?" Sambit ni mama at tinanung si papa kung ano yung ngalan na inuusal ko.
"Eli? Elias? Ewan ko basta letter E. Baka senyales na iyan na dapat ka nang mag-asawa!" Sambit ni papa sa akin, umirap lang ako at pumasok ulit sa loob upang kumuha ng sarili kong kape.
"Sino naman yung lalakeng tatawagin ko sa panaginip, eh wala naman akong nobyo?" Naiirita kong sambit sa sarili ko habang nagtitimpla ng kape para sa sarili ko dahil sila mama at papa ay may sarili ng kape.
"Good morning saiyo Clair, na tinutulugan ang pinapanood na Turkish series dahil walang subtitle. Panis ka nanaman kay Glenny! Magpupuyat kahit dinudugo na ilong, magka-afam lang!" Nanay said, brutal talaga nanay ko. Ewan ko ba feeling ko napaka-bully din minsan nitong nanay ko. Imbes na magpasalamat dahil hindi ako masyadong nagpupuyat, parang gusto pa yatang tularan ko si Glenny na laging puyat.
"Malamang ma, nakikihiram lang ako ng phone. Saka wala nga pong subtitle, hindi naman po ako Turkish para maintindihan yung language nila. Hindi ko din naman iyon maeenjoy, kahit pa gustong-gusto ko mga itsura nila." Sambit ko kay nanay, samantalang si nanay pangisi-ngisi lang na para bang hindi naniniwala sa mga sinasabi ko sa kaniya.
Inabala ko nalang yung sarili ko sa kung saan-saan, pagkatapos pumunta sa sentro upang tumulong sa mga kasamahan namin na magtinda ng mga strawberries and lettuce. Kalimitan ko nang ginagawa iyon tuwing araw ng lunes, huwebes at sabado.
"Glenny, himala maaga ka. Sabi ni nanay magdamag ka raw nagpuyat kakahanap ng afam sa online, totoo ba iyon? Ibinibida pa niya sa akin kanina." Sambit ko kay Glenny at tumabi sa bakanteng upuan malapet dito.
"Ikaw naman para ka namang new, my cousin! Alam mo naman ako, gusto ko talaga afam! Okay na sa akin yung hindi masyadong mayaman basta may arep kahit kaunti." Sambit ni Glenny sa akin, natawa ko sa kalokohan ng pinsan ko. Tumayo pa ito para lang mag-explain sa akin, with action pa talaga.
"Yung tipong kahit hindi ako ganoon kaganda, yung finish product naman namin kabog na kabog!" Sambit pa nito sa akin, may bumili ng lettuce kaya naman natigil kami sa pagdadaldalan. May isang mensaheng natanggap ang phone Glenny, dahil privacy niya iyon hindi ko nalang pinakielaman kahit pa urgent iyon. Beside, hindi naman ako marunong gumamit ng android phone.
"Clair, pakibuksan naman ng message sa akin. May bumibili pa sa akin!" Sambit ni Glenny sa akin, doon lang ako naglalakas ng loob buksan ang phone ni Glenny, pero kung hindi niya ako sinabihan hindi rin naman ako mangingielam.
Hawak ko na yung phone niya, pero pakiramdam ko para akong pakielamerang tsismosa na gustong makasagap ng tsismis. Para akong kinakabahan habang nilalagay ang passcode ni Glenny.
"Ay yawa!" Sigaw ko at agad na nailapag sa mesa ang cellphone ni Glenny.
"Clair, anong nangyari? Bakit ka napasigaw?" Sambit ni Glenny sa akin, hindi ko alam kung hindi ba niya alam o pinagtitripan niya lang ako.
"Nakakadiri ka, bakit nagsesend saiyo yung ka-chat mo ng private part nila?" Nangingilabot kong usisa kay Glenny ng sandaling iyon. Bigla akong nakaramdam ng pagod dahil sa nakita ko.
"Maganda naman 'di ba? Saka I'm sure kapag nakahanap ka ng ganito din, walang sandali na hindi mo maeenjoy! Bawat moment na magkasama kayo para kayong mga tigre at usa." Kinikilig-kilig pang pahayag ni Glenny sa akin. To be honest, hindi talaga ako sanay sa mga maka-mundong talakayan. Hindi bukas ang isip ko para sa mga ganitong bagay, gusto kong maging inosente sa bagay na iyan.
"Huwag mo dungisan ang isip ko, Glenny. Nanahimik ako dito, ayokong pasakitin yung ulo ko dahil lang sa ganiyan. Walang mabuting maidudulot 'yan sa buhay ko!" Sambit ko kay Glenny, may aim kasi ako sa buhay iyon ay ang makapag-work at manirahan sa London. Isa lang naman akong high school graduated, naisip ko kahit mangatulong lang ako doon ay ayos lang dahil maganda naman ang pasahod doon at mabilis akong makaka-ipon.
"Hindi ko naman dinudungisan ang isip mo, my dear cousin. I just wanna be honest with you, para ma-realize mo din na minsan kailangan din talaga nating maging marumi paminsan-minsan para maranasan natin yung tinatawag na kakaibang ligaya!" Sambit ni Glenny sa akin, halos matigagal ako sa mga salitang lumalabas sa bibig ni Glenny.
"Ayos kalang pinsan?" Marahan kong tanong sa kaniya.
"Ayos lang naman ako, ikaw ba?" Sambit nito sa akin na para bang nang-aasar.
"Itinigil mo na iyan, sobra ka nang nawiwili diyan baka mamaya binibenta mo na sarili mo sa mga lalake diyan? Umaayos ka Glenny, baka makalbo kita diyan ng hindi oras!" Naiirita kong sambit kay Glenny at binalik ko sa kaniya yung phone niyang may alaga ng isang maputing lalake.
"Ang killjoy mo!" Inis na sambit ni Glenny sa akin, pero hindi ko iyon pinansin dahil baka mamaya kung saan pa kami makarating.
--End of Chapter 2--