May mga nagbebenta ng puppies sa way ng twin lake. Natuwa si Hazel at Ilker habang tinitingnan ang mga magagandang tanawin roon. Isang stall ng mga rosas, strawberries at ng lettuce ang kanilang nakita. Bumaba si Hazel sa sasakyan at bumili ng isang bag ng strawberry.
"Miss Clair, magkano itong strawberries?" Sambit ni Hazel sa babaeng nandoon. Nakita niya kasi yung name tag kaya nalaman niya yung pangalan.
"Mura lang mam, lalo na kung bibili din kayo ng lettuce at rosas." Sambit ng babaeng nagngangalang Clair.
Matapos niyang makabili ng mga tinda hiningi niya ang contact number ng shop at nagpaalam na sa magiliw na tindera. Nakita naman niya ang saya sa mukha ni Ilker ng makita ang kaniyang mga dalahin.
"Flowers for you, my love!" Sambit ni Hazel kay Ilker, ngumiti naman si Ilker kapagkuwan hinila siya palapit dito at hinagkan ang kaniyang malambot at namumulang labi.
"Ang sarap naman ng strawberry ko." He said and then he kissed her again.
"Loko ka talaga, kailan pa ako naging strawberry?" Sambit ni Hazel.
"Ngayon lang!" Sambit ni Selim at muli siyang hinagkan.
"Susundan na ba natin?" Sambit ni Hazel.
"Why not?" Mayabang sambit ni Ilker.
Pinaandar na ni Hazel ang sasakyan, pinagmasdan ang bawat madadaanan nilang mga hotel, restaurant at maging mga spot kung saan mas kita ang taal. Naisip niyang napaka-ganda at napaka-tahimik ng place na iyon para sa kanila.
"My love, parang gusto ko dito nalang tayo tumira." Sambit ni Hazel kay Ilker.
"Malapit ba ito sa work mo?" Sambit ni Ilker kay Ilker.
"Edi dito nalang ako mag-work. Mukhang rich naman mga tao dito." Sambit ni Hazel. At patuloy lang sa pagda-drive. Sinundan niya ng tingin yung magandang kotse na patungo sa isang hotel. Ang ganda ng place.
"Parang gusto kong magcheck-in dito. Ang ganda ng place, gusto ko mag-try diyan para makita natin yung magandang view ng taal at ng langit!" Sambit ni Hazel kay Ilker. Hinawakan naman ni Ilker ang kamay niya at sumang-ayon si Ilker sa lahat ng sinambit ni Hazel.
"Ganda talaga dito, para tayong nasa England." Sambit ni Hazel kay Ilker. Nag-enjoy pa sila sa bawat scenery na nakikita nila sa paligid-ligid, nang makarating na sila sa condo unit na kung saan sila nagpa-book ay agad silang inalalayan ng guard sa may parking lot sa basement hanggang sa makarating sa main lobby.
"Thank you!" Sambit ni Hazel at ni Ilker.
"You're welcome po." Sambit naman ng guard na naka-assigned sa basement. May isang lalake din na nag-assist sa kanila upang makarating sa room nila since kasama nila si Hope siya ang kumarga kay Hope habang yung isang maleta nila ay hila-hila ni Ilker. Tulak naman si Ilker ng lalakeng nag-assist sa kanila.
Nang makapasok na sila sa loob ng condominium, napaka-ganda niyon. Hiniga niya muna si Hope sa kama at si Ilker ay binantayan ang kanilang supling, binuksan niya ang bintana at sumalubong sa kaniya ang pang-umagang hangin.
"Ang ganda dito! Gusto mo ba dito nalang muna tayo?" Sambit niya kay Ilker. Tumango naman si Ilker at bakas ni Hazel ang saya sa mukha nito.
"Masaya daw dito kapag gabi, dahil sa center may mga live band. May sasakyan naman tayo kaya hindi ako mahihirapan kapag kasama kita at si baby." Sambit ni Hazel.
"Pero baka mahamugan si baby Hope, diba sabi ng mga matatanda bawal mahamugan ang mga baby kapag gabi. Saka baka mamaya sikmurain si baby." Sambit ni Ilker kay Hazel at nag-aalalang tumingin kay baby Hope.
"Okay sige hindi na tayo lalabas, at mamayang gabi magpapa-deliver nalang ako. Pero ngayong lunch, pagtiyagaan mo muna ang luto ko. I'm not sure kung marunong na ba akong magluto o hindi pa." Sambit ni Hazel kay Ilker. Dahil laki sa yaman si Hazel, hindi siya ganoon ka tutok sa pagluluto. Nakakapagluto lang siya kapag kasama sina Nikki.
"Kahit anong lasa pa niyan, kakainin ko iyan. Basta ikaw ang nagluto." Sambit ni Ilker kay Hazel.
"Ikaw talaga, binubola mo nanaman ako. Ano ka ba naman. Baka mamaya niyan hindi ka matunawan dahil sa pangbobola mo." Sambit naman ni Hazel kay Ilker.
Abala sa pagluluto si Hazel, habang si Ilker naman ay karga ang kanilang baby. Nakatanaw lamang ito sa bintana. Maganda naman talaga ang makikita sa labas, pero mas maganda sana kung nasa maayos na kalagayan si Ilker. Medyo nadismaya lang si Hazel sa pait ng sinapit ni Ilker, ngunit hindi naman siya nagagalit sa tadhana.
Saktong alas dose natapos ni Hazel ang kaniyang niluluto. Ready na ang carbonara, sweet corn na ginisa niya sa cheese at dairy cream, mayroon din maliliit na potato na ginisa niya sa dairy cream at garlic. Bukod pa doon meron din siyang ginawang chicken paella, kasama na din ang favorite niyang shawarma na homemade na homemade dahil may hindi pa ganoon kaayos ang balot. Meron din siyang ginawang lechon manok na marinated na talaga bago i-lechon.
"My love, para sa atin lahat ng ito. Sana magustuhan mo." Sambit ni Hazel kay Ilker.
"Hala mahal ang dami mo na palang alam lutuin." Tumikim ito at namangha ito. Dahil hindi naman pala totoo na hindi ito masarap magluto. Lahat ng niluto nito ay sobrang sarap hindi matatawaran ang linamnam ng bawat potage na niluto nito.
"Seryoso ba. Salamat, siguro naswertehan lang dahil good mood ako." Sambit ni Hazel.
"So, kailangan lagi kitang gino-good mood para laging masarap ang luto mo!" Sambit ni Ilker.
"Parang ganoon na nga!" Natatawang sambit ni Hazel kay Ilker. Kinarga ni Hazel ang kanilang baby at sinubuan ito ng pagkain na naayon sa buwan nito. Pero dahil masyadong makulit si Ilker, pinatikim ni Ilker si baby Hope ng sauce ng carbonara. Kapagkuwan natuwa sila dahil napangiti nila si baby Hope pero isang beses lang iyon ginawa dahil baka masobrahan.
"Sana lagi nalang tayong ganito, masaya at walang problemang iniisip. Hindi na rin ako makapaghintay na dumating yung panahon na makalakad na si Hope, tapos dumating yung milagro na ganoon ka din makalakad kana rin. Hinding-hindi ako magsasawang alagaan ka Ilker, kayong dalawa ni Hope." Masayang sambit ni Hazel at hinagkan si Ilker ng buong puso at kaluluwa.
Wakas