Jane's POV
Habang nasa biyahe, ay ayon panay ang salita niya at may nadagdag pa na isa. Si kambal, sa unahan pa talaga umupo. Sinabi ko sa kaniya na sa likod lang siya , dahil bibilisan ko ang pagmamaneho. Inapakan ko ng husto ang gas pedal at ginamit ko ang foot break tapos , nag-drift ako sa may corner.
"Jane!!" Sigaw niya, si Kent tuwang-tuwa sa ginawa ko. "Tama na Jane!" sigaw niya pa din. Takot ka pala hah?
"Haha." Tawa ako ng tawa habang ginagawa ang drifting. Ayos! "Wooohhh!!" Sigaw ko habang Nagde-drift. "Ang saya!"
"oo nga Jane!!" Sigaw ni Kent sa likuran. "Ang astig mo talaga!" Sigaw niya pa din.
"Salamat!" Sigaw ko at nag-drift na naman. "Kumapit kayo, ito na ang totoong drift!" sigaw ko sa kanila.
Inapakan ko ng husto ang gas pedal. "Ibig sabihin hindi pa 'yun totoo mong pagmamaneho?" tanong ni Kambal na putlang-putla na at parang nasusuka.
"hindi pa!" mas inapakan ko din ang foot break at agad na binitawan ang hand break. Ang saya!!
Pinasok ko sa isang corner at ayon, sakto na. "Ayos ba Kent?" tanong ko sa pinsan ko nakatingin lang sa akin sa may rearview mirror. Tumango siya at ngumisi ng malaki.
"ayos na ayos Jane!" Sigaw niya tapos, nang straight na ang daanan ay nag-shift ako to 10K to 11 thousands KPH. "Ang saya!" Sigaw ni Kent. "Sana maulit 'to mamaya." sabi niya pa.
Tiningnan ko ang kapatid ko, wala na tulog na, pati laway tulo yaks! Langyah! Huwag niyang sabihin sa akin na ako ang maglilinis  niyan? Subukan  niya lang. Makakatikim  siya sa akin.
Nang makarating kami ay, agad kong pinarada sa may hideouts garage ang sasakyan ko. Ang saya talaga ang kapag itong sasakyan ang gamit ko. Bumaba na ako at agad na tinungo ang court kung saan kami maglalaban ni Luke.
Si Kent kasabay ko patungo sa loob. Iniwan namin si kambal sa sasakyan. Tulog na tulog eh, sayang hindi niya masasaksihan ang laban namin ni Luke ngayon.
"Bakit natin iniwan si Jude duon?" tanong ni Kent Habang nakatingin sa paligid. Daming tao. May mga flirt pa na babae na nag-flying kiss sa kasama ko. Sinamaan ko sila ng tingin. Agad naman silang yumuko.
Good ganiyan nga! Walang sinuman ang pwedeng, makipag-flirt sa pinsan ko.
"Hey boss!" sambit ni P sa akin. Tumango ako. "Nandiyan po si DM at SK." sabi niya sa akin.
"saan?" tanong ko at lumingon sa paligid.
"DM!" sigaw niya sa pangalan. Lumabas si DM sa group ng mga tao. Lumapit siya sa akin at ngumiti.
Dumistansiya si P at si Kent. I shook my head then I slap him. "Yan ang nababagay sa'yo! Alam mo ang rules!" Sigaw ko.
"Sorry boss." sabi niya at yumuko. "Binugbog nila si SK kaya, binugbog ko din sila." sabi niya.
"Pero, you broke my rules!" sigaw ko.
"I'm so sorry boss." sabi niya at huminga ako ng malalim. Tumango ako.
"Tama na 'yan cousin." sabi ni Kent sa akin nang makalapit na siya. "Hey!" sambit niya kay DM. "Kumusta? Masakit ba?" sabi niya kaya Siniko ko siya "aray!" Sabay hawak niya sa tagiliran niya.
"Isa ka pa." sabi ko sa pinsan ko.
"Sorry na okay." sabi niya at inakbayan ako. "Nasaan na si Luke?" tanong niya kay DM na ngumiti sa kaniya.
Nakalimutan ko, member din ng gang ang pinsan ko. Ex member! Kung gugustuhin niyang bumalik. He can, siyaka, mas pinili niya kasi ang tumira sa ibang bansa kaya ayan.
******
Third person POV
Habang naglalakad si Jane patungo sa gitna. Nakaakbay pa din sa kaniya si Kent at nginitian ni Kent lahat ng babaeng member ng ibang group at kumakaway pa.
Siniko siya ni Jane sa tagiliran. Naiinis kasi Jane kasi, tumatawag siya ng attention sa ibang nanduon.
(Mamaya ka sa akin Kent.) Aniya ng isip niya. (Malalagot ka talaga sa akin, kanina pa kita sinasabihan pero, hindi ka pa din tumigil.) aniya pa din niya sa isip.
Habang binugbog niya na si Kent sa isipan niya ay, lumapit si SK na kinakabahan.. Nanginginig ang buo niyang katawan. (Dapat pala na hindi na lang ako nagtawag ng makakatulong) aniya sa isip niya. ( nasampal tuloy si kuya)
Nakayuko siya Habang huminto naman sina Kent at Jane sa paglalakad. Umiling na naman si Jane. Tinaas niya ang kaniyang kamay para hampasin si SK. Lahat ng nanduon ay pumikit ang kanilang mga mata dahil ayaw nilang makitang sasampalin si SK ni Jane.
Bata pa kasi si SK. Nasa labing pitong taon palang siya. Pero, hindi tinuloy ni Jane na Sampalin si SK at tinap na lang ang kamay niya sa ulo ng bata.
"Next time huwag mo na ulit 'yun gawin hah?" Sabi ni Jane sa kaniya. Lahat ng taong nakapikit kanina ay huminga ng malalim.
Nagpasalamat sila kasi, hindi nasampal si SK. Alam kasi nila kung gaano kasakit masampal ng isang boss.
"Okay po boss."
"okay na. Sino pala ang nauna?"
"Sila po boss." tumango si Jane at ngumiti.
"Ako na ang bahala sa kanila okay? Sisiguraduhin kong magbabayad sila sa pagbugbog sa'yo." tumango si SK at ngumiti kay Jane. "tingnan mo nga 'yang mukha mo oh! Ang daming Pasa." sabay hawak sa Chin ng binatilyo.
******
Someone's POV
"Hai." bati sa akin ng aking kamukha. "Kilala mo ako?" tanong niya sa akin. Kumunot ang noo ko at umiling. "Ahh. Kala ko kasi kilala mo na ako."
"Hindi pa din kita kilala. Sana may maalala na ako." sabi ko sa kaniya.
"Oo nga. Hanggang kailan ka ba ganiyan kambal?" tanong niya sa akin.
"Hindi ko alam. Hanggang kailan ba ako magiging ganito?"
"Sana may maalala kana para pwede kana ulit makipaglaro sa kaniya at sa kanila."
"Bakit? Ilang taon na ba tayo?"
"19 na tayo." sagot niya.
"Napanuod ko sa TV. 'Yung mga 19 years old, may mga trabaho na or nag-aaral ng college. Bakit ako nandito lang sa bahay?" tanong ko.
"Eh! Kasi, wala ka pang maalala hanggang ngayon. Kapag bumalik na ang alala mo. Pwede kana ulit mag-aral at magtrabaho sa company natin."
"Ang tanda ko na kapag ganun." Tumango siya. "Saan ka pupunta? Bakit ganiyan ang ayos mo?" tanong ko sa kaniya.
"May laban kami sa gang ngayon eh. Gusto mong sumama? Papakilala kita ulit sa kaniya baka sakaling may maalala ka?" tumango ako.
"Gang? Kailan ka pa sumali sa mga ganyan? Pwede ba akong sumali diyan?" Umiling siya. "Bakit?"
"Hanggang wala ka pang naaalala, hindi ka pwede sumali."
"Kapag ba may naaalala na ako pwede na ba akong sumali?" tanong ko. Tumango siya. "Talaga?" tumango siya ulit at ngumiti.
"Pero, sa may malayo ka lang okay? Kasi, bawal kang manggulo sa akin kapag may laban ako baka mapahamak ka." Tumango ako. "Bihis ka na. Labas lang ako ihahanda ko ang sasakyan natin." sabi niya at lumabas na ng kwarto ko.
Ang saya! Makakanuod ako ng mga gang fight. Akala ko sa TV ko lang sila mapapanuod ngayon real life na. Sana makasali ako sa gang nila saya siguro 'nun.
*fast forward*
Nang makarating kami sa lugar daw nila ng grupo nila. Agad niyang pinarada ang sasakyan niya sa may garahe. Bumaba agad ako nung huminto ang sasakyan at mapatay ang makina. "Sir." Bati sa akin ng isang lalaki na matangkad. Kumunot ang noo ko.
"Sino ka?" tanong ko. Hindi pa kasi, lumalabas ng sasakyan 'yung kakambal ko. Mukhang sinasadya talaga niya. Tatakbo na ba ako or hindi? "Sino ka?" tanong ko ulit.
"Luke! Hindi mo ba ako kilala?"
"Ahh! Akala mo ako si Luke?" Umiling ako. "Labas ka na diyan!" sigaw ko at tumingin sa kotse niya.
"Kung hindi ikaw si Luke sino ka?"
"Tatanong ko din sa'yo kung sino ako."
"Ano 'to lokohan?" Hindi pa din siya lumalabas. Walang yah! Bahagya naman na tumawa 'yung lalaki. Inakbayan niya ako. Agad ko namang tinanggal. "Bakit may problema ba?"
"Hindi kita kilala, kaya huwag ka feeling close." sabay tanggal ng kamay niya.
"Ano ka ba naman Luke?" sabi niya sa akin.
"Hindi nga ako si Luke. Hindi mo ba naiintindihan?" tanong ko sabay layo sa kaniya. Binuksan ko ang kotse ni Luke ayaw bumukas. "Hoy! Buksan mo ang pinto." Sigaw ko.
"Hoy! Tara na." sabay hatak sa akin. Nagpupumiglas ako.
"Ano ba!" sigaw ko sa kaniya. Sabay bitaw niya sa kamay ko. "Hindi nga ako si Luke! Hindi! Hindi! Hindi! Naiintindihan mo!? Wala ka talagang isip?" sigaw ko.
"Oy! Kuya Tristan!" sigaw ng isa sa kaniya.
"Trisha! Bakit ka nandito?" tanong nung lalaking nanghatak sa akin.
"Oh! Hai Luke! Ay hindi pala ikaw si Luke." sabi niya sa akin.
"Oh! Buti pa siya kilala ako." sabi ko sa babae. Kumunot ang noo nung lalaking tinawag na Tristan. "Sabi ko sa'yo hindi ako si Luke."
"Yes! You're not Luke. Kasi ayon siya oh!" sabay turo. "Labas kana diyan! Bakit mo ba siya dinala dito? Baka madamay siya pagalitan ka pa ni boss nito eh." Tapos ayon lumabas na si Luke sa pinagtataguan niya.
"AYAN!! Ayaw maniwala sa akin eh. Sa susunod makinig!" sigaw ko sabay lapit kay Luke. Tumawa lang ang mokong kong kakambal. Lintik!
"Haha haha hanep! Ang mga reaction niyo. Sobra! Buti dumating kapatid mo Pre! Kung hindi nako! Haha haha." Tiningnan ko siya ng masama. "Buti pa si Trisha kilala ako." Sabi ni Luke dun sa babae. "Oo nga pala! Nakita niya na kami dati kaya, ayan kilala na niya kung sino ako at sino siya." sabay turo sa akin.
"Haha haha" Tawa nung babae. Hindi ko sila gets? 'Yung lalaking sinigawan ko. Nag-walkout siya! "Hala! Nagalit ata?" sabi niya.
"Tara na kambal." sabi niya sabay akbay sa akin. Tumango ako at ayon naglakad na kami. Pumasok kami sa isang bahay. "Dito ka muna." tumango ako. "Pupunta lang kami 'dun sa arena." tumango ako.
"Trisha! Bumalik kana 'dun!" sigaw ng lalaking Tristan ang pangalan dun sa babae.
"Oh sige!"
"Pwede ba akong sumama sa kaniya Luke?" tumango ang kapatid ko.
"Pero, Bawal kang magpakita sa ibang tao." tumango ako. "Trisha! Ikaw na bahala sa kaniya." tumango naman 'yung babae.
*fast forward*
Dinala ako ni Luke sa isang bahay na hindi ko alam kung kanino. Nag-doorbell siya at may babae na lumabas. "Sandali lang!" sigaw ng babae. Nang buksan niya ay agad niyang niyakap si Luke at kasunod naman ako. "Kumusta na ang kambal?"
"Okay naman ako Loren. Ikaw?"
"Okay naman." sagot nung babae na Loren ang pangalan.
"Nga pala. Ikaw na muna ang bahala sa kanya. Okay?" sabay tingin sa akin. Tumango naman 'yung babae. "Lalayo muna ako dito. Napahamak siya dahil 'dun. Nabaril siya ate Loren." sabi ni Luke.
Hindi ko alam kung sino ang tinutukoy niya. Dahil nung mangyari 'yun ay agad akong pinabalik ni Trisha sa hideouts nila. Tapos, mga ilang oras ang nagdaan may narinig akong putok. Hindi ko naman 'yun pinansin.
"Wala pa rin ba siyang maalala ngayon Luke?" tanong nung babae.
"Wala pa din. Ikaw na ang bahala sa kaniya. Babalikan ko na lang siya sa tamang panahon Loren. Iiwanan ko muna siya dito." tumango naman ang babae. Hindi ko sila maintindihan?
"Kambal." tawag sa akin ni Luke. Sabay hawak sa dalawa kung balikat. "Dito ka muna kina ate Loren ha. May gagawin lang ako. Babalik agad ako at sa pagbalik ko. Okay na lahat. Sana." sabi niya.
"Iiwanan mo ako dito?" tumango siya. "Ayaw ko."
"Hindi ka pwedeng sumama sa akin. Dilikado. Siyaka, habang nandito ka. Magpakabait ka okay?" tumango na lang ako. Iiwanan niya ako. Tumulo na ang luha ko. "Sana sa pagbalik ko, bumalik na din ang alaala mo." sabi niya.
"Opo. Babalikan mo ako diba?" tumango siya.
"Ikaw na bahala sa kaniya ate Loren." Tumango siya. "Alis na ako." tumulo na din ang luha niya. Niyakap niya ako ng mahigpit. Niyakap ko din siya ng mahigpit na mahigpit. "Sige pasok na kayo." tumango 'yung babae at sabay hawak sa kamay ko at iginiya niya ako papasok ng bahay nila.
*fast forward*
Isang buwan na ang lumipas ay hindi pa din dumadating si Luke. Sabi niya babalikan niya ako. Pero, hanggang ngayon wala pa din siya. Saan kana Luke? Siyaka ang name ko na ngayon ay Guizher. Sabi ni Loren 'yun daw muna ang name ko hanggang nandito ako.
Hindi ko nga alam kung ano ang totoo kung pangalan. Ano ba ang totoo kong pangalan?