Prrtttt!
Malalas na pito ng isang guwardiya bilang pagtawag sa atensiyon ko pero nagpatuloy lang ako sa pagtakbo habang pinupunit ang sarili kong labi sa malaking ngiting nandodoon.
"Hoy, bata! Tigil!" Sigaw pa niya sa likuran ko na mas lalong ikinalapad ng ngiti ko.
"HABOL! HAHAHA!" Sigaw ko pa sa kaniya habang kumakaripas ng takbo.
Nagbasag lang naman ako ng salamin ng isang kotse sa labas ng restaurant na pinagtatrabahuhan niya. Alam kong pagod na siya dahil sa kanina pa kami naghahabulan. Bukod kasi sa tagal ng pagtakbo ay may katandaan na rin ang sekyu. Masayang masaya ako sa ginagawa ko at ine-enjoy ko pa ang kagaguhan ko. Nawala lang iyon nang marinig ko ang sirena ng mga pulis.
"Patay," Utas ko saka napa-iling.
Hindi naman ako natatakot. Sa katunayan ay natutuwa nga ako dahil mas malaking gulo na ang napasukan ko at malaking aregluhan ang magaganap. Nakita ko ang papalapit na police mobile kaya't mabilis akong tumakbo papunta sa may tulay. Gabi na kaya't hindi nila ako makikita kung magtatago ako sa ibaba nitong tulay sa tabi ng ilog.
Nag kubli ako sa anino ng mga halaman. Mas luminaw ang tunog ng mga sirena kaya't mas isiniksik ko ang sarili ko sa dilim. Nang maulinigan kong nalagpasan na nila ako ay agad akong lumabas. Hinihingal pa rin ako dahil sa long distance jog na ginawa ko kaya't sandali akong namahinga roon sa kinatatayuan ko. Babalik na sana ako sa itaas para gumawa ng panibagong kalokohan nang madinig ko ang isang malakas na pagbagsak sa tubig. Nakita ko rin kung paano tumilamsik ang tubig nang malaglag ang isang tao.
Tao?
Napatitig akong sandali sa tubig at nakitang walang umaahon sa tubig. Ginapangan ako ng takot dahil ang iniisip ko'y isa iyong bangkay na itinapon. Pero kung ganoon ay lulutang dapat ito dahil sa wala na siyang buhay. Lumapit ako sa ilog at nakita ang paglitaw ng mga lobo sa tubig na tila ba hininga ng isang tao. Sa gitna ng tahimik na paligid ay nauulinigan ko ang pag kawag ng kung sino man sa ilalim ng tubig kaya't nang mapagtanto kong tao iyon ay walang pangalawang pagiisip akong tumalon sa tubig.
Malamig ang tubig at hindi ko masyadong maaninag ang ilalim pero salamat sa ilaw mula sa poste sa itaas ng tulay, naaninag ko ang imahe ng isang babaeng hindi na gumagalaw sa ilalim. Nilangoy ko ang distansya naming dalawa at pinilit na abutin ang kaniyang kamay. Natatabunan ng buhok niya ang kaniyang mukha. Hinigit ko siya paitaas sa pag asang makakaligtas pa siya. Unti unti na din akong nawawalan ng hininga kaya't pinilit kong mas bilisan ang paglangoy paibabaw. Isang malakas, malalim, at habol na hininga ang nagawa ko nang mailitaw ko sa ibabaw ng tubig ang ulo ko kasunod ng paghila ko sa kaniya.
Wala na siyang malay.
Dinala ko siya sa pampang at saka inalis ang nakatabon na buhok sa mukha niya. Natigilan ako nang makita ko kung sino ang babae.
"Jade?" Utas ko habang nakatingin sa walang malay na siya.
Namumutla na rin siya kaya't hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at sinubukan siyang i-CPR.
Pinisa ko ang kaniyang ilong at bahagyang pinagparte ang kaniyang mga labi upang ihipan iyon kasunod ay ang pagdiin ko ng paulit ulit sa kaniyang dibdib. Inulit ko iyon ng dalawa pang beses bago siya nagsimulang umubo. Nakahinga ako ng maluwag lalo na nang tumagilid siya para itapon ang tubig sa bibig niya.
Napapikit ako at napa-upo habang hinahabol ang aking hininga sa pagod at kaba na naramdaman ko. Nakita ko siyang bumangon kaya't napatingin ako sa kaniya.
"Are you alright?" Tanong ko sa kaniya ng mahina.
She looked at me with her usual blank face. Nagparte ang mga labi niya para sana magsalita pero hindi pa man niya nabibigkas ang mga iyon ay napapikit ako dahil sa pagkasilaw sa ilaw na biglaang tumapat sa mukha ko at ni Jade.
"Ayun siya!" Narinig kong sigaw ng sekyu.
Kasama niya ang mga pulis. Hindi ko na namalayan ang pagdating nila dahil siguro sa naging kaba ko sa nangyari. Napa kamot na lang ako sa ulo ko nang nagdudumali silang bumaba para damputin ako. Tila naguluhan naman si Jade sa nangyayari at nang pati siya ay damputin din ng mga pulis.
"Pinahirapan mo kami bata. Ngayon, sumama ka sa amin," Turan ng isang pulis saka ako tinapik sa balikat bago ako kinaladkad kasama nila.
I pressed my lips together to hide the smile that's forming on my lips. This would be another surprise to dad. Sana magustuhan niya.
***
"Alam mo ba kung gaano kamahal ang sasakyan ko?" Inis na utas sa akin ng may-ari ng sasakyan.
"Hindi, magkano ba?" Tanong ko naman habang prenteng naka-upo sa silya sa harapan ng pulis.
Tila mas nainis naman ang may-ari ng sasakyan dahil sa pagsagot ko.
"Ang yabang mo a! Bakit, may pambayad ka ba?" Tanong niyang muli sa akin na sumisigaw na.
"Meron," Tipid kong utas saka inilusot sa ilong ko ang hinliliit at nangulangot sa harapan niya.
Napasapo ang pulis sa kaniyang noo nang makita ang ginawa kong pambabalewala sa kanila.
"Sir, pasensya na po. Umupo ho muna kayo, paparating na ang guardian niya," Sambit ng pulis saka
iminuwestra sa lalaki na umupo.
Sapo ang ulo niya ay umupo naman ito.
Wala akong pake.
"Jade!" Malakas na sigaw ng isang babae saka lumapit kay Jade.
Ah, oo, mama niya. Nagaalala siyang tumingin sa anak niyang naka-upo at walang imik, dalawang metro ang layo sa akin.
"What happened, anak?" Tanong nito kay Jade saka binalutan ng balabal na nakabalot sa balikat niya kanina.
"Ah, Misis. Wala pong problema sa anak niyo. Nagkataon lang pong nasagip siya ng batang hinahabol namin. I-uwi niyo na po siya para po makapag pahinga," Sambit ng pulis sa Mama ni Jade.
Tumango ang mama ni Jade saka siya inakay palabas ng prisinto. Wala pa rin siyang imik kahit hanggang sa mawala na siya sa paningin ko. Sakto naman na pagkalabas ni Jade ay dumating ang daddy ko. Masama niya akong tinignan pero dumeretso siya sa lalaking nasa harapan ko na tila ba nanlalambot na sa kunsumisyon sa akin.
"Ako ho ang ama niya. Pasensya na ho, pwede ho bang bayaran ko na lang ang napinsala ng anak ko?" Tanong ni Dad ng deretso at walang paligoy-ligoy sa lalaki.
"Aba dapat lang! Dahil kung hindi ay ipakukulong ko ang anak mo!" Sigaw nito ng ubod ng lakas sa daddy ko.
Hindi ko na pinagtuunan pa ng pansin kung paano sila mag-aregluhang dalawa at bagkus ay naupo na lang doon habang abalang naglilinis ng sarili kong ilong. Nang matapos ang lahat ng pakikipag-areglo ay lumabas kami ng daddy ko sa prisinto at doon pa lang sa may pintuan ay isang malakas na sampal na kaagad ang inabot ko.
"Sakit ka talaga sa ulo! Bigyan mo manlang ako ng kahihiyan bilang ama mo!" Sigaw niya sa akin sa galit.
Napa-ismid ako saka napatawa ng sacastic. Ayokong sagadin ang galit niya ngayon. Bukas na ulit. . .
"You're such a disgrace, Baste. Patapon ang buhay mo," Sambit niya saka ako tinalikuran at umalis na mag-isa.
Nilalamig na ako dahil sa basang basa ako at gabi na. Mukhang kakailanganin kong maglakad pauwi ngayon. Okay na din, atleast may oras ako para sa sarili ko. Tatlong kilometro lang naman ang lalakarin ko, aabutin lang ako ng kulang isang oras.
"Salamat," Sambit ng isang boses sa gilid ko.
I saw Jade standing there. Akala ko ba umalis na siya?

Nahagip ng tingin ko ang itim na kotse sa likuran niya. Nandoon ang mama niya at nakatanaw sa gawi namin. Walang emosyon si Jade at tila ba isa siyang estatwang nagsasalita at gumagalaw.
"W-wala yun." Utas ko habang nakatitig sa kaniya.
Isang tipid na ngiti ang ibinigay niya sa akin saka ako tinalikuran at pumunta na sa naghihintay niyang ina. Pinanood ko siyang pumasok doon at kung paano iyon umandar paalis, papunta sa direksyon kung saan nawala ang kotse ng daddy ko.
Tama ba yung nakita ko? Ngumiti si Jade?
Kahit pilit iyon ay tila ba nakita ko siya bilang ibang tao. She spoke and thanked me. Ganoon pa rin ang boses niya. Malambing kaya lang ay walang kahit anong init. Walang kabuhay-buhay ang boses niya. She's alive but she's lifeless.
Nang mawala na rin ang kotse nila sa paningin ko ay sinimulan ko nang tahakin ang daan pauwi. Isang mapait na ngiti lang ang naipamalas ko sa sarili ko. If only Mom is still alive, hindi sana ako magkakaganito. Sana si Dad na lang ang kinuha. Tss!