"Magandang umaga po ma." Nakangiti niyang bati sa ina ng makitang nag-luluto ito ng almusal nilang mag-anak.
"Magandang umaga din nak." Nakangiti niyang bati sa anak.
"Gisingin mo na si Ate para makapag- agahan na tayo." Utos niya dito.
"Sige po ma." Sagot niya at pumasok muli sa kwarto.
"Ate gumising ka na daw." Saad niya at niyuyogyog ang ate na mahimbing na natutulog sa higaan.
"Jhay mamaya na antok pa ako." Sagot ng ate niya.
"Eh...ate sabi ni mama gumising ka na daw." Sagot niya sa ate.
"Ayaw....5 minutes pa please." Saad nitong muli.
"Ate Jhona gumising ka na." Malambing niyang saad dito.
"Mamaya na nga eh." Sagot nitong muli.
"Ah ayaw mo gumising hah." Saad niya na nakangiti at mukhang may pinaplano itong kalukuhan.
"Hahahahahaha....tama na oo na gigising na." Sagot ng ate niya at idinilat ang mata matapos niyang kilitiin ito.
"Ikaw talaga. Hah." Nanggigil na saad ng ate niya at kikilitiin sana siya ngunit mabilis siyang nakaalis sa kama nito at tumakbo palabas.
"Hahaha ate tama na. Ikaw kasi ayaw mo gumising." Tawa niyang paliwanag sa ate niya ng maabutan siya nito sa sala at kiniliti rin ng ate niya.
"Kahit na gaganti pa din ako." Sagot ng ate niya at patuloy siyang kinikiliti.
"Hahahaha tama na ate." Saad niya at pilit umiikot para makatakas sa ate niya.
"Oh tama na yan. Halina kayo at kumain na tayo." Suway sa kanila ng ina nila na nakasilip sa pintuan ng kusina nila.
"Kayo talaga. Jhona inuna mo pa ang pangingiliti mo sa kapatid mo kesa sa pag suklay ng buhok." Nakangiti sermon ng ama nilang pagkapasok sa loob at nakita ang ginagawa ng kanyang mga anak.
"Hehehehe ito na po magsusuklay na pa." Nakangiting saad naman nito at nagtungo sa salaming malapit sa pintuan at nagsuklay.
...
...
...
"Ate Jhay." Sigaw ng batang babae at patakbong pumunta kay Jhay.
"Oh Moren ang aga mo yata ngayon?" Nakangiti niyang saad sa batang babae.
"Ate Jhay gusto ko na po kasi matuto magbasa. Diba po nangako kayo na ngayon mo kami tuturuan magbasa?" Nakangiti niyang saad dito.
"Oo naman. Di ko nakakalimutan yun." Sagot niya dito.
"Jhay ito na ang lahat ng kailangan natin." Saad ni Jhona at inilapag sa mesa ang mga gagamitin nila para sa pagtuturo sa mga bata.
"Sige ate. Oh Moren magsisimula na tayo." Saad niya sa batang babae at umalis na sa tabi nito.
Nagsimula na silang magturo sa mga batang kabaryo nila. Isang beses lang sa isang lingo kung umuwi sila Jhay dahil sa malayo ang baryong tinitirahan nila sa paaralang pinupuntahan nila kaya napagpasyahan niyang pansamantalang turuan ang mga bata at ang mga nais magbasa.
"Papa. Kamusta na po yung pinapabili ko po sa inyo?" Nagmano at Tanung niya sa ama ng makita ito sa daan habang pauwi sila galing sa pagtuturo.
"Ok na anak bukas na bukas pwedi na natin makuha at magamit ito." Sagot ng ama niya.
"Talaga po? Matutuwa ang mga  tinuturuan namin kapag nalaman nilang pwedi na silang mag- aral." Nakangiting niyang saad dito.
"Ang swerte namin sa inyo. Buti nalang naging anak namin kayo." Proud na saad at masayang pinagmamasdan ang mga anak na nagbibiruan.
"Mas maswerte kami dahil kayo ang naging ama namin at ama ng bayang ito." Nakangiting saad ni Jhay.
"Tama. At bilang anak ng ama ng bayan gagawin namin ang lahat ng maitutulong namin para sayo."  Masayang saad naman ni Jhona.
Kinabukasan maagang umalis ang magkapatid kasama ang ama nila at nagtungo sa bahay turuan nila at tinipon ang lahat ng magulang at tinuturuan nila.
"Anu po ang pulong na ito pinuno?" Tanung ng isa sa mga tao.
"Kaya ko kayo pinulong dahil may nais sabihin ang dalawa kung anak." Saad nito sa kanila.
"Ikaw na ang magsabi total ikaw naman ang nakaisip nito." Saad ng  ate niya.
"Ikaw na ate. Ikaw naman ang matanda sa atin eh." Sagot niya dito.
"Hindi ikaw." Sagot naman nito.
"Ikaw na ate." Baling naman niya dito.
"Sino ba talaga ang magsasabi sa inyo?" Tanung ng ama nila na naguguluhan sa dalawa.
Nagkatinginan ang magkapatid at napangiti sa isa't isa.
"Kaming dalawa nalang po pa."  Saad ni Jhona.
"Narito po kayo dahil nais ko pong ihingi ang permiso ninyong lahat na pag-aralin ang bawat bata at ang nais mag aral." Saad ni Jhona.
"Gustohin man namin payagan sila hindi man namin kayang tustusan ang mga pangangailangan nila lalo na ang bahay na titirahan nila sa bayan para sa pag-aaral. Wala naman kaming masasakyan kung pauuwiin namin ang mga bata." Saad naman ng isang ginang.
"Kaya nga po nagpasya kami ni ate na bumili ng masasakyan." Saad ni Jhay naman.
"Anu tayo ikaw lang kaya nakaisip na bumili ng masasakyan." Saad naman ni Jhona na nakangiting nakakaluko sa kapatid.
"Ate talaga oh." Nahihiya niyang saad at napakamot sa ulo dahil sa sinabi ng ate niya. Ang iba naman ay natawa dahil sa ginagawa ng magkapatid.
"Ang totoo po gumawa ng fundraising si Jhay. Ang lahat ng hiningi at ginawa nating mga hand crafts ay ibininta namin sa bayan at sa online." Paliwanag ni Jhona.
"Ang lahat po ng naipon namin na pinagbentahan nito ay binili po namin ng sasakyan. Nasabi rin ni papa na marunong magmaneho si Joseph kaya siya po ang magmamaniho." Saad ni Jhay sa kanila.
"Kung meron pong marunong magmaneho maaari po bang kayo ang maging kapalitan ni Joseph kung sakaling di siya pweding magmaneho." Saad naman ni Jhona.
"Ako po ngunit di ako maaari dahil wala kaming pagkakakitaan kung sakaling ako ang magmaneho." Saad naman ng isa mga kabaryo nila.
"Ganun po ba. Maari po bang ikaw nalang at babayaran po namin ang araw ninyo." Saad naman ni Jhona.
"Bago po tayo matapos nais ko rin po hiling  ang lahat ng gumawa ng handcrafts ay magpatuloy po. Sasahuran po namin kayo. Dahil nais po naming ipagpatuloy ang pagbibenta ng handcrafts para sa lahat ng pangangailangan ng ating mag-aaral." Pakiusap ni Jhay.
Natapos ang pulong ng maayos at masaya ang lahat dahil sa naging mga ibinigay nilang pagkakaitaan para sa bayan.