TORRIE'S POINT OF VIEW
"Face your consequence girl!"
I took a deep breath before leaving the classroom. Narinig ko pa yung bulong sa'kin ni Sasha pero hindi ko na siya pinansin. I really have to do that because I want to save Akesha no matter what happen.
"Ate let's go, may pasok pa ako." Malumanay na sabi nung babaeng inutusan para papuntahin ako sa office ni dean. Tumango lang ako at sinundan ko siya. I really have to face this, hindi naman na bago sa'kin ang mapunta sa mga ganitong sitwasyon.
Nasa pinakadulong building yung office ni dean, nandon rin yung mga faculty room. I walk as fast as I can para masundan ko siya dahil ang bilis niyang mag lakad. Nakarating na kami sa building at umakyat kami sa third floor.
"Knock three times, before you enter." She shrugged before leaving, I said thank you to her but she didn't answer back. Mukhang isa rin siya sa mga may crush kay Zacc kaya ang sama ng loob niya sa'kin. Well I don't care!
I don't know why I have this strange feeling na para akong kinakabahan na ewan. Siguro hindi na ako sanay na mapunta ulit sa mga ganitong office because it's been a year since I went to dean's office for the same reason.
I knocked three times before I opened the door. Bumungad sa'kin yung buong office ni dean, naka-upo siya sa upuan niya at nasa tabi niya naman yung secretary niya. 
Kinabahan ako dahil sa kakaiba niyang awra at pati na rin yung kabuuan ng office na para 'kang nasa supreme court sa itsura. "Good morning po dean," I said and forcing my self to make a smile.
Nawala yung kaba ko nung ngumiti siya at sinenyasan niya akong umupo sa upuan malapit sa table niya. Napatungo nalang ako at dahan-dahang umupo sa upuan. I'm starting to regret what I did earlier. 
"Good monring hija," dean said while smiling. I forced my self to smile back at hindi ko na kinakaya yung presensya nilang dalawa nung secretary niya. Sinenyasan niya yung secretary niyang mag timpla ng kape kaya lumabas muna yung babae at kaming dalawa nalang ang natitira dito.
"What's your name hija?" He asked.
"Torrie Xin Wilson po," I answered.
"Oh Wilson, familliar surname, are you related to Taurus Wilson?" He asked again. My brows automatically met when he mentioned my fathers name. 
"He's my father," I answered. Nakita 'kong lumiwanag ang mukha niya dahil sa sinabi ko. Binigyan ko naman siya nang nagtatakang tingin.
"Kayo pala ang sinabi ni Silvestre na papasok dito sa paaralan ko." Masayang usal niya. "Kayo ng anak niya diba?"
Tumango lang ako at hindi ko kayang sumagot dahil nagtataka parin ako kung bakit niya kilala si daddy pati na rin si tito Silvestre. "Pwede po bang mag tanong?" 
Gustong-gusto ko mag tanong dahil nag tataka ako, anong koneksyon niya kay daddy at tito Silvestre? Nabuhayan ako nung tumango siya. 
"Bakit niyo po kilala yung daddy ko pati na rin si tito Silvestre?" Tanong ko.
Bahagya siyang tumawa at ngumiti sa'kin. What's wrong with this old man?  "Kaibigan 'ko si Ambrosio."  Panimula niya. Nakatingin lang ako sa kaniya at hinihintay ko yung susunod na sasabihin niya. 
"Matalik na magkakaibigan yung anak naming dalawa ni Ambrosio pati na rin yung daddy mo." Pagpapatuloy niya, tahimik lang akong nakikinig sa kwento niya. 
"Nung namatay si Ambrosio, 'don ko lang nalaman na may anak pala si Silevestre at Taurus at kayo 'yon nung kaibigan mo, kaya ikanagaglak 'ko kayong makilala, pwede niyo rin akong tawaging lolo." Mahabang lintaya ni dean.  
"Alam 'kong namimiss niyo na si Ambrosio pero wag kayong mag alala, may ibinigay sa'kin si Ambrosio at ibigay ko daw 'yon sainyo pag makilala ko daw kayo." Sabi niya at may inilabas na dalawng maliit na box. 
Taka 'kong tinignan 'yon at sinenyasan niya akong buksan iyon. Dahan-dahan 'kong binuksan yung box at bumungad sa'kin ang kwintas na kulay 'gold, dalawang puso yung pendant nung kwintas at nakasulat 'don ang pangalan ko at pangalan ni lolo.
"Binigay niya sa'kin 'yan nung binisita ko siya sa ospital niyo sa Canada, ipinangako ko sa'kaniya na sa oras na makita ko kayo, ibibgay ko agad 'yan." Tuluyan nang bumagsak ang mga luha ko dahil sa sinabi ni dean.
I really miss lolo Ambrosio so bad, marami akong natutunan sa'kaniya na dala-dala ko parin hanggang ngayon.
"Nagustuhan mo ba?" Tanong niya pero hindi ko manlang siya nilingon, nakatingin lang ako sa kwintas at pinagmamasdan 'kong kuminang iyon.
"I think you like it and also your friend will definetly like it too." He said and I shook my head when he give me a tight hug.
"Back to the topic," bumalik siya sa upuan niya at binalik ko na sa box yung kwintas bago ako tumingin sa'kaniya. Tanong niya at biglang bumalik yung kaba sa dibdib ko.
"Yes dean," My hands are sweating and also my neck, hindi ko matignan nang diretsyo si dean kasi natatakot ako sa'kaniya.
"Pinatawag kita para kausapin tungkol 'don sa nangayari kanina." Tama nga ako! And now I'm dead!
"Hindi na bago ang ganitong insidente sa school na 'to. Ang bago lang... May nagtangkang lumaban and worst napuruhan niya yung bully, at ikaw 'yon, miss Wilson." 
Naguguluhang tumingin ako sa'kaniya. Anong ibig niyang sabihin? Ako palang ang lumaban sa pambubully nung dalawang 'yon?
"Miss Wilson, I'm telling you that, what you did earlier is a major offense."  I almost bump out of my chair because of what's dean said.
Major offense!? Maraming pwedeng parusa 'don! Hindi na bago sa'kin ang makagawa ng major offense but for now, kinakabahan ako kasi bago palang ako sa school na 'to, yet nakagawa agad ako ng major offense!
Arghh! I hate you Fai! You pancit canton hair! I hate you! I hate everything about you specially your curly hair Agrhhh!
"Miss Wilson, gusto ko lang sabihin sa'yo na sinugod sa ospital si mr Ying dahil hindi na kaya nang clinic na gamutin yung sugat niya."
What?! Hindi ko alam na ganon pala kalala yung ginawa ko! Nadala lang ako sa galit dahil sa ginawa niya kay Akesha! Hindi ko nanaman na control yung kamao ko!
"-I'm s-sorry dean," that's the only word comes out in my mouth. I don't know what to say, or what to do. Tatanggapin ko lahat ng parusa na ibibigay nila wag lang ako ma-expelled.
"Alam nating dalawa na major offense ang ginawa mo. but for now, papalagpasin ko 'to miss Wilson." My face really shine, my lips formed a smile because of what he said.
Pero bakit? Major na 'yon diba? Pero bakit niya pinalagpas?
"B-but why?" I asked, masaya ako na naguguluhan pero mas lamang yung masaya, pero nag tataka parin ako bakit niya pinalagpas 'to. Ang gulo!
"Papalagpasin ko 'to dahil hindi naman ikaw ang nauna, and I know na ginawa mo 'yon, just to defend your friend." 
I almost jump out of joy!
"But hija, sa oras na maulit 'tong insidenteng 'to, you will face your consequence." Pag babanta ni dean.
"Now go back to your room, baka hinanap ka na nang educator mo." He said before writing a letter for my excuse letter.
"Thanks dean, good day po!" Masayang usal ko bago ako tumayo at nag mamadaling pumunta sa pinto.
"Ambrosio, quits na tayo!" Napatingin ako kay dean nung binanggit niya si lolo, nakatingala siya sa kisame na parang kinakausap si lolo Ambrosio sa langit.
Nag madali akong lumabas at doon ko nilabas yung tawa ko dahil sa nakita ko kanina. I really can't imagine na papalagpasin niya yung ginawa ko.
Hawak-hawak ko yung box nung kwintas at balak 'kong ibigay 'yon kay Akesha sa pribadong lugar kasi napaka-iportante nito, lalo na ngayon na maraming galit sa'min, baka yung kwintas pa yung pag diskitahan nila.
Kinuha ko yung phone ko sa bulsa ko at tinext ko si Akesha. Nandito ako ngayon sa corridor, nakaupo ako sa upuan malapit sa faculty room.
To: Bestfriend
I have a surprise for you, see me at the comfort room at the end of the quadrangle.
Message sent.
I walk as fast as I can, because I knew that Akesha already see my text. Habang nag lalakad ako, maraming nakatingin sa'kin at marami rin akong naririnig na bulungan.
"Grabe yung ginawa niya kay Fai!"
"Hindi na siya nahiya!"
"I'm sure bukas hindi na siya makakapasok!"
I-ilan sa mga naririnig 'kong bulungan sa paligid. I don't care! Wala akong pake sa'inyo!
Marami pa akong narinig na masasakit na salita bago ako makarating sa c.r. I admit! Nasaktan ako sa mga narinig ko kanina, pero hindi ko nalang sila pinansin kasi alam ko naman na pinalagpas ni dean yung ginawa ko.
Pagkapasok ko sa c.r, pumunta ako sa pinakadulong cubicle at 'don ako nag kulong. Habang hinhintay ko si Akesha, nakatitig lang ako sa box ng kwintas na binigay ni lolo Ambrosio.
Hindi ko na napigilang umiyak! Pinilit 'kong hindi gumawa ng ingay, pero rinig na rinig yung hikbi ko.
"Omg girls, hindi ko na kinakaya yung dalawang transferee na 'yan!" Rinig 'kong beses sa labas.
"Yeah right! Why don't you talk to you're grandpa, sabihin mo yung ginagawa nung dalawang babaeng 'yon! I'm pretty sure ma-e-expell silang dalawa pag ginawa mo 'yon." Sagot nung kasama niya.
Tahimik lang akong nakikinig sa'kanila, alam 'kong kami ni Akesha yung pinag uusapan nila.
"Grabe naman kung i-e-expell agad sila. Hindi naman sila yung nag simula at take note, si Fai ang unang nanakit." Alam 'kong walang emosyon ang pagkasabi niya at hindi ko napigilan yung sarili 'kong mapangiti.
"I don't understand you Mina, ever since na pumasok yung dalawang 'yan, hindi ka na lagi agree sa mga plano ko!" May halong inis ang pagkasabi nung babae na Sasha ang pangalan.
Boses palang kilala ko na sila. I wipe my tears when I hear the door closed, so it means, lumabas na silang tatlo. Dahan-dahan 'kong binuksan yung pinto at pumunta ako sa wash area.
"Ahhh!" I scream out of irritation when I saw my face in the mirror. My face is a complete mess! Kulas na yung make-up ko dahil sa kaka-iyak!
Dali-dali akong kumuha ng wipes sa bag at pinunasan ko yung mukha ko. After that, kinuha ko yung make-up kit ko sa bulsa, maliit lang naman 'yon, it looks like a small pouch na lagi 'kong dala. Nag simula na akong mag re-touch.
I was applying my mascara when the door opened. It was Akesha, she looks tired because she keeps on chasing her breath.
"Sorry, inutusan pa kasi ako nung educator na dalhin yung gamit niya sa faculty room." He gaves me an apologetic smile and I just nod because I'm focusing on applying my mascara.
Lumapit siya sa'kin at tinignan niya ang reflection ko sa mirror. "Katatapos mo lang umiyak?" She sounds worried, napailing nalang ako at binalik ko na sa bulsa ko yung kit ko.
"Kahit takpan mo ng make-up, halata sa mukha mo na katatapos mo lang umiyak. I have no choice, kailangan ko nang umamin dahil nahuli na niya ako.
I took a deep breath before I speak. "Pinapunta ako ni dean sa office niya, hindi lang para sermonan ako sa ginawa ko kundi may binigay rin siyang isang bagay."  She looks interested.
Kinuha ko yung box nung kwintas at nilapag ko 'yon sa area na hindi basa. "Open it, I know you will definitely like it." I forced to make a smile. Siguro mamaya ko nalang i-k-kwento kung Sino yung nag bigay niyan.
Dahan-dahan niyang binuksan yung box st bumungad sa'kaniya ang isang kwintas na kapareho ng akin. Dalawang heart shape 'yon at nakasulat ang pangalan nilsng dalawa ni lolo sa tig isang heart.
"Ambrosio? Si lolo?" Taka niyang tanong at muli nanamang bumagsak ang mga luha ko. Fuck! Wala na akong supply ng foundation!
I just nod and give her a smile. "Si lolo ang nag bigay niyan, binigay niya kay dean nung binisita siya nito sa Canada." Pinilit 'kong wag pumiyok habang sinasagot ko siya.
Naguguluhan parin siya at bumagsak na rin ang mga luha niya sa mata. Humakbang ako palapit sa'kaniya para yakapin siya.
"B-but, h-how? Kilala ni dean si lolo?" Mukhang kailangan 'ko nang i-kwento sa'kaniya yung kinwento ni dean sa'kin.
Huminga muna ako ng malalim bago ko sinimulan ang kwento. Kinwento ko lahat sa'kaniya yung sinabi sa'kin ni dean at mas lalo siyang naluha habang nag k-kwento ako.
"Miss ko na si lolo," hindi parin siya tumitigil sa pag iyak kaya niyakap ko siya ulit.Hindi na babalik si lolo Akesha, but we promise to him na hindi tayo susuko at mananatili tayong matatag at magkasama no matter what happen.
Nung tumigil na siya sa pag iyak, humingi siya sa'kin ng tulong para suotin yung kwintas. Pinatalikod ko siya at sinuot ko sa leeg niya yung kwintas.  "Thanks," she said before facing the mirror.
"Ang ganda," she actually likes it. Sinuot ko na rin yung akin at tinignan ko yung sarili ko sa salamin. Shit ang ganda ko!
"Bagay sa'tin Torrie!" Bumalik na siya sa dati, masaya na ulit yung aura niya. When I see her smile, it relax me, and give me comfort. Thanks Akesha!
"Para tayong twins... Wait! Parang may kulang." Tumingin ako sa salamin para hanapin yung kulang. Aha! Make-up.
"Alam ko na yung kulang." Mukhang may idea na siya kung ano yung kulang, and I'm happy for that.
"Make-up!"
Sabay naming sigaw at nagtitigan pa kami saglit bago kami nagtawanan. Mahina ko siyang hinampas sa braso kasi twinning talaga kami.
"Ako na mag ma-make-up sa'yo, for sure magugustuhan mo."  Alok ko at kinuha ko ulit sa bulsa ko yung mini pouch ko.
Humarap kamo sa salamin st ginawa ko na yung make-over niya. "Tadaa! You look so good!" She openes her eyes, and she look so good with her make-up.
"Ang ganda, thank you," She said before giving me a tight hug. "Wait! May kulang pa!" Tumingin ako sa kaniya at nag tataka naman siyang tumingin rin sa'kin.
"Perfume!" Sabi ko at linabas ko yung maliit 'kong perfume sa pouch. Nag spray muna ako sa katawan ko bago ko inisprayan yung katawan niya.
"Perfect!" We look good! Magsisi talaga yung mga nag bubulungan kanina kung makita nila kami ni Akesha! Specially Sasha!
Tumingin siya sa wrist watch niya at nakita ko rin ang oras, lunch break na at ang tagal na pala naming naka kulong dito sa c.r.
Binalik ko na sa bulsa yung pouch ko at kinuha ko na rin yung excuse letter ko. Lumabas kami ng c.r at dumiretsyo kami sa canteen. As usual, marami paring nakatingin sa'min ng masama at marami rin kaming nag bubulungan.
Tumingin ako kay Akesha na mukhang na-a-apektuhan na sa mga naririnig. Kinalabit ko siya at may binulong ako sa'kaniya.
"Just relax, hayaan mo sila, maganda ka ngayon remember? Just chin-up, ipakita mo sa kanila na maganda ka. Kung nalulungkot ka sa nangyari, tignan mo lang yung kwintas na nasa chest mo." Bulong ko at binigyan niya naman ako ng pilit na ngiti.
Pumila na kami, maraming tao sa canteen kaya maraming nakatingin sa'min ng masama. Umorder na kami ng pagkain namin.
Pareho kaming may hawak na tray at nag hahanap kami ng table na pwede naming kainan. Tinext ko na rin si Perrie para sabay na kaming kumain pero sabi niya may ipapasa pa daw siya, kasama niya naman daw yung mga friends niya.
"Akesha," pagtawag ko sa'kaniya at tinuro ko yung dulong table kung saan kakaalis lang nung huling gumamit. Humakbang na kami pero natigilan kami nung biglang may pumatid kay Akesha kaya tumapon lahat nung laman ng tray niya.
"Nice one Brant!" Sigaw nung babae at nag salubong yung kilay ko nung nakita 'kong si Sasha yung nag salita.
"Akesha okay ka lang?" Lumapit sa'kaniya si Mina at pinunasan niya yung uniform ni Akesha gamit yung tissue.
"Thanks queen!" Masayang sagot nung Brant! Nakaramdam ako ng inis pero sinubukan 'kong pigilan.
"I will give you a reward later! What do you want? Exo poster? Album? Light stick?"
I really want to punch her, kasama na si Dana na walang tigil sa kakatawa habang proud na proud naman si Brant sa ginawa niya.
"Album Queen!" Brant said with a high pitch tone! Nakakairita! Ang baba nang boses niya!
"Sure!" Sagot naman nitong babaeng 'to. Tinignan ko si Akesha na tahimik lang na nag pupunas ng uniform habang nililinisan naman ni Mina yung nagkalat na food sa floor.
Tumingin sa'kin si Sasha at nag taas ng kilay. "What?!" Mataray na tanong niya na nag pataas ng dugo ko.
"Hey butterfly!" Tawag ko 'don sa Brant! Mataray naman siyang lumingon sa'kin.
What's the brand of your foundation? Mukhang galing sa palengke! At worst! Hindi mo shade 'yan ang itim mo kaya!" I said before placing my food at the table beside me.
"What?! who are you?! Queen, inaaway niya ako oh." Nag sumbong pa talaga! As if naman na may magagawa naman 'yang reyna niya!
"How dare you!" Sigaw ni Dana at nag tangka niyang buhusan ako ng juice pero nasalo ko yung braso niya kaya sa'kaniya ko binuhos yung juice.
"Oh my god!" Sigaw niya na parang iiyak na! Mukha siyang basang sisiw habang pinupunasan naman ni Brant yung uniform niya gamit yung tissue.
"Say a single word Sasha, isususnod kita kay Fai!" Pagbabanta ko sa'kaniya at narinig ko nanaman ang mgabulungan sa paligid.
"Guys let's go!" Mukhang natakot siya sa pagbabanta ko. Padabog niyang kinuha yung bag niya. "Seriously Mina? Nakuha mo pa talagang tulungan 'yang linta na 'yan?!" Sigaw niya na mas lalong nag pa init ng ulo ko.
"Who's linta?!" Galit na sigaw ko at kinuha ko yung juice sa tray ko at akmang ibubuhos ko 'yun sa kaniya pero hindi ko tinuloy, balak ko lang talaga siyang takutin.
"Don't you dare!" Sigaw niya at mukhang natatakot na! Hinila niya si Dana na lumuluha na at sumunod naman sa kanila si Brant na may halong takot na rin pero nakuha pang mag taray!
"Torrie, ako na sng humihingi ng pasensya sa ginawa nila." Nakatungong usal ni Mina at nag madaling sumunod kila Sasha.
Tinignan ko si Akesha, tahimik lang siya habang pinupunasan niya yung uniform niya. "Tulungan na kita." I said ang tinulungan ko siyang tumayo.
Tumingin ako sa paligid at ang nag simula nanaman akong mainis kasi lahat ng mata ay nakatingin nanaman sa amin.
"The show is over!" Sigaw ko kaya bumalik sila sa pag kain at niyaya ko na si Akesha na pumunta sa bakanteng lamesa sa dulo.
"Are you okay?" Nag aalalang tanong ko. Kanina pa kasi siya walang imik. Tumango lang siya at nakatingin lang siya sa'kin. Nag tataka ako kasi bakit, hindi pa siya kumakain?
"Ayaw mo ba yung food mo?" Tanong ko pero hindi siya sumagot. Nakatingin lang ako sa'kaniya, at nag simula na akong maguluhan dahil sa inaasta niya ngayon.
"Hey mag salita ka, what's wrong?" Naguguluhan 'kong tanong at sinuri ko ying kabuuan niya. Nakatingin lang ako sa kaniya napatingin ako sa tray na nasa harapan niya!
"Ow shoot! Wala ka na palang food!" Sabi ko at tumayo agad ako para pumila.
Kaya pala hindi pa siya kumakain, pinatid pala siya nung baklang 'yon! Umorder ako nung kapareho nung inorder niya at nag madali akong bumalik sa table namin.
"Pagkatapos nating kumain, mag palit ka muna ng damit, may extra shirt ako sa locker."  Sabi ko at nag simula na akong kumain.
Tahimik lang siya hanggang matapos kami. Pagkatapos naming kumain, pumunta kami sa locker room at kinuha ko yung extra shirt ko.
"I think, kasya na sa'yo 'to, mag ka size naman tayo right?" I said, kinuha ko na yung white t-shirt ko at dumiretsyo na kami sa c.r.
"Change you're clothes na, I'll wait you here, I will just retouch my make-up." I said before going to the wash area.
Lately napansin ko na lagi naming tambayan 'tong c.r. I don't know why! Habang nag re-retouch ako, lumabas  na si Akesha at tinapos ko na rin yung pag m-make-up ko.
Tumingin siya sa'kin at ngumiti, nag tataka ko siyang tinignan at napangiti rin ako nung pinakita niya sa'kin yung kwintas.
Nginitian ko rin siya at inayos ko na rin yung binagbihisan niya.
"Patay!" Nagulat ako sa sigaw niya kaya agad akong humarap sa'kaniya.
"What's wrong?" Nag aalala 'kong tanong. Tumingin siya sa'kin at ipinakita niya sa'kin yung relo niya.
"Late na tayo kay miss Camposano! May recitation ngayon!" Sigaw niya at nag simula na akong kabahan!
Kinuha ko yung excuse letter ko at nakahinga ako ng maluwag pero paano si Akesha!
"Patay mukhang ako lang yung malilintikan mamaya." Paiyak na usal niya pero kinuha ko yung ballpen sa bag niya at pinalitan ko yung pangalan ko sa excuse letter ng pangalan niya.
"Now you're safe," I said and I hug her so tight.