After an hour…
“So,what do you think?” Ken asked the clients after Yuri finished her presentation.
Ken and Yuri are waiting for the approval of their clienst on her storyboard.Their clients are from a non-government organization who’s known for helping out-of-school youths in Zambales and Mindanao.Isa itong mayaman na negosyante and half of his wealth is given to the foundation.At ang commercial proposal ni Yuri ay nakatutok sa mga kabataan…
Pigil-hiningang hinintay ni yuri ang desisyon ng mga kliyente.Hindi muna nagsalita ang kliyente for somewhat like eternity habang tinitignan ang folder na nasa harapan nito.He drummed his fingers on the table habang nag-iisip.Pagkatapos ay itinuon nito ang atensiyon kay Ken.
“When can you start shooting the commercial?” tanong nito.
Yuri’s face lightened up.She looked at Ken na hindi pa rin nagbago ang casual expression nito.
“We can start next week.” Tugon ni Ken.
Tumango ang kliyente.
“Do what you needed to do.And by the way,I’ll be sending someone from the foundation to observe your work…Is that okay?” tanong nito.
“No problem at all.” Ken agreed.
Sa unang pagkakataon ay ngumiti ang matandang kliyente.Kinihau nito ang signpen at nagsimulang pirmahan ang kontrata.
Palihim na kinindatan ni Ken si Yuri.At alam ni Yuri kung ano ang ibig sabihin nito…
Lunchtime.
Naghihintay sina Ken at Yuri sa lelevator.They’re going out for lunch and have a mini-celebration for the successful contract signing.
“You finally did it,Yuri!I’m so proud of you.” Sambit ni Ken.
“It’s us,Ken.We did it.” Ang nakangiting tugon ni Yuri.
Bumukas ang pinto ng elevator at sabay silang pumasok.Habang umaandar pababa ang elevator,Yuri saw Ken pulling something from his pockets.Biglang bumundol ang kaba sa dibdib niya.
“Remember our deal this morning?” tanong ni Ken habang binubuksan ang kahita.
“K-Ken…I----!” hindi natapos ni Yuri ang sasabihin nang biglang lumuhod sa harapan niya ang kasintahan.
“Yuri Lauren Ferrer…Will you marry me?” Ken finally popped the question.
“You’re gambling your future…Because of me?” hindi makapaniwalang tanong ni Yuri.
“I’ll bet everything that I have…It’s worth the risk.Ngayon lang ako naging sigurado sa sarili ko,Yuri.Dahil sa iyo ko nahanap ang sarili ko.So please say yes.” Pagsusumamo ni Ken.
Hindi na nila napansin na bumukas na pala ang elevator at merong mga taong naghihintay para sumakay.Yuri heard excited murmurs.At doon niya napansin ang awkward situation nila.
“Yuri?” agaw-atensiyon sa kanya ni Ken habang nakaluhod pa rin.
“---Ma’am,guwapo naman po si sir at mukhang may kaya sa buhay…Pumayag na po kayo.” paghihikayat sa kanya ng isang delivery boy na isa sa mga nanonood sa kanya.
“Oo nga naman,ma’am.Kung babae lang ako itatapon ko ang sarili k okay pogi.” Kinikilig na sambit ng isang bading.
At nasundan pa ito ng pagsang-ayon mula sa iba na nakiki-usyoso rin.
Pinipigilan ni Ken na mapangiti habang tinitignan ang kanilang “audience.”
Yuri’s heart did a series of jumps habang nakatingin sa kasintahan.Naalala niya tuloy kung paano siya nag-swoon noong una niya itong makilala.
“Y-Yes,I will mary you,Kenneth Dane Monserratt…” iyon ang namutawi sa kanyang bibig.
Narinig na lamang niya ang nakakabinging palakpakan mula sa kanilang audience habang isinusuot ni Ken ang singsing sa daliri niya…
Tinitigan ni Yuri ang engagement ring…Kumikislap ang diamond sa liwanag ng kuwarto niya…Matapos ang weird na proposal ni Ken,iminungkahi nito na kausapin ang mga magulang niya sa lalong madaling panahon.
Everything was going so fast na baka the next thing she knew is nakabihis na siya ng traje de boda habang nagmamartsa papuntang altar.
Nasa ganoon siyang pag-iisip nang biglang tumunog ang kanyang cellphone.
“Hello,Kuya.” Sagot ni Yuri.
“O,bakit ganyan ang boses mo?May problema ba?” tanong agad ni Ren.
Ito ang isa sa mga talent ng kanyang Kuya Ren…Kilala siya nito mula ulo hanggang paa.
“Wala…Teka,kailan ka ba talaga makakauwi?’ balik-tanong ni Yuri.
“Heto na nga at na-approve na ng boss ko ang leave request ko…” sagot nito.
“That’s great!Dahil may kailangan akong sabihin sa’yo pagdating mo.” Kinakabahang panimula ni Yuri.
“Bakit hindi mo pa sabihin sa akin ngayon?” nagtatakang tanong ni Ren.
“No.It can wait,okay?” said Yuri.
“O,siya,sige…Look,I need to get back to work.I’ll call again later.Bye!” nag-aapurang sagot ni Kuya Ren,sabay pagkaputol ng linya.
Napabuntong-hininga si Yuri.Just the thought of telling her brother that she’s about to get married made her uneasy.
Because her brother could easily tell that she’s having second thoughts just by looking at her…
===============================
Pagputok pa lang ng araw ay nasa Studio Production na si Yuri,busy for the preparations for the commercial.Halos ayos na naman ang lahat.Hinihintay na lamang nila ang sampung kabataan na magpa-participate sa commercial.Ang mga kabataang ito at galling mismo sa “Kabataan Para Sa Kinabukasan Foundation” at may makakasama raw sila na guardian volunteer.
Si Yuri at ang kanynag mga staff ay nakarinig ng excited na boses sa labas.Tingin niya ay ito na ang hinihintay nila.
“Okay,guys,let’s get ready.Nandito na ang mga participants natin para sa commercial.” Tawag ni Yuri sa lahat ng staff.
Ilang sandali pa ay nakita na niya ang mga kabataan,and they looked so amazed sa laki at set-up ng studio.
“Hi,everyone,I’m Yuri Ferrer,and I’m the Creative Director…Huwag kayong mahiya kung may tanong kayo bago tayo magsimula.” She tried her best to make them comfortable.
Isang nakasalamin na teenager na mukhang mahiyain ang nagtaas ng kamay.
“Yes?” Yuri acknowledged the girl.
“M-Ms. Ferrer,pwede po bang hintaying an gaming guardian?” tanong nito sa maliit na boses.
Malapad na ngumiti si Yuri.
“Please,call me Ate Yuri…Sure,hintayin natin at medyo may oras pa naman tayong natitira bago mag-call time.Where’s your guardian?” tanong nito sa kabataan.
“Kasama po nila ang ibang miyembro ng foundation.Palibhasa,may crush ang iba sa guardian naming…” pagbibiro ng isang lalake,na ikina-hagikhik ng lahat.
Yuri silently counted the kids before her.Pito pa lang ang present.Kulang pa ng tatlo at ang kanilang guardian.May sasabihin pa sana si Yuri nang bigla silang makarinig ng excited na boses.
“Excited na akong makita ang sarili ko sa T.V.!” hagikhik ng isang babae.
“Kahit na may maka-discover sa amin at kunin kaming artista,hindi ka naming makakalimutan,Sir Hiro!” sagot ng isa pang boses.
Dumagungdong ang kaba sa dibdib ni Yuri nang marinig niya ang pangalan ng isang lalaki na nagging bahagi ng kanyang nakaraan.Parang biglang naglaho ang mga tao sa harapan niya.Halos mabingi siya sa lakas ng tibok ng kanyang puso.
“It can’t be!” sigaw ng isip niya.
After eight years,nakita niya muli ang maamong mukha nito.Ang kanyang tawa ay katulad pa rin ng dati na parang musika sa kanyang pandinig.
“A-Ate Yuri?” pag-aagaw pansin sa kanya ng kabataan.
Pilit na ngumit sa lahat si Yuri kahit pinaghihinaan na siya ng tuhod.
“Nandito na po ang iba,kasama sina Sir Hiro.” pagpapaalam nito sa kanya.
Pinilit ni Yuri na itutok ang mga mata kay Hiro.
Hiro looked like he had a shock of his life as well.There were a sudden flash of tenderness in his eyes na parang naglakbay ang isip nito sa nakaraan.Their fond memories.
Hindi malaman ni Yuri kung nakita nga niya iyon sa mga mata ni Hiro dahil bigla na lamang nawala ang kislap na iyon…Was it her imagination?