Nasa kalagitnaan sila nang pagkain ni Austin nang lumabas mula sa kitchen si Adan upang batiin sila.
"Hi!" nakangiting bati niya dito. Tumayo siya para makipagbeso dito na malugod naman tinanggap ni Adan.
Nilingon niya si Austin na nakamasid sa kanila ni Adan. Dumako pa ang tingin nito sa kamay ng lalaki na nasa likuran niya.
"Kuya, this is Adan. He's the owner of this resto. Siya rin ang nagluto ng foods natin. Dan, this is kuya Austin." pakilala niya sa dalawa.
"It's nice to finally meet you, bro." sabi ni Adan na inabot ang kamay para makipag kamay kay Austin. "Ang daming nakukwento ni Maki tungkol sa'yo." Isang genuine smile ang nakapaskil sa mukha ni Adan. Samantalang hindi gumanti ng ngiti si Austin ngunit tinanggap nito ang pakikipagkamay ng una.
"Same here." walang ganang sabi ni Austin. Hindi niya alam kung anong ibig sabihin nito doon. Marami siyang nakukwento tungkol sa lalaki o natutuwa itong makilala si Adan?
"Sana hindi mga pangit ang naririnig mong kwento tungkol sa'kin." biro pa ni Adan na ikinatawa nilang dalawa habang si Austin ay nakamasid lang sa kanila.
"May dapat ba akong ikwentong maganda about you?"
Parang nag-isip muna si Adan bago sumagot, "Wala ata?" sagot nito na pareho ulit nilang ikinatawa. "Anyway, enjoy your meal." nilahad pa nito ang kamay sa pagkain nila. "Maki, don't forget mommy's birthday next week ha. Magtatampo 'yon kapag nawala ka."
"Oo naman. Si tita pa ba? Malakas siya sa'kin e." pag-aassure niya dito.
"Oo, ako lang hindi malakas sa'yo." habol pang biro nito na ikinangisi niya. Yumakap si Adan sa kanya na malugod niyang tinanggap at gumanti ng yakap dito. "It was great to see you again, Maki. Please, enjoy your meal." tumango pa ito kay Austin bago magpaalam na babalik na sa kitchen.
Malapad ang ngiti niyang bumalik sa upuan. It's actually great to see Adan again. Ilang buwan rin niyang hindi napagkikita ito dahil parehas silang busy sa kanya kanyang buhay.
"I didn't know you're in good terms with him."
Nilingon niya si Austin na mukhang wala nang balak tapusin ang pagkain. "Yeah, nung umalis ka, nagreach out siya sa'kin through mommy. I don't know what happened, parang walang nangyaring hindi maganda sa'min." kwento niya.
Maybe dahil parehas sila nagmature ni Adan. No hard feelings for each other. Minsan, napapatanong na lang sila parehas kung anong nangyari sa kanila. Kung anong future nila parehas kung hindi sila naghiwalay.
Hindi rin lingid kay Adan ang pagtingin niya kay Austin. Aminado naman ang una na minsan nagseselos ito tuwing bukangbibig niya si Austin. Madalas na lang niya ibiro na kung hindi dahil sa lalaki, baka baliw na baliw pa rin siya kay Adan. At kasalanan rin nito kung bakit siya naghanap ng iba.
Tahimik lang si Austin hanggang sa matapos siya kumain.
"Bakit hindi mo inubos pagkain mo?" tanong niya nang hindi na talaga nito ginalaw ang pagkain nang makaalis si Adan sa harap nila.
"Busog na ako." walang ganang sabi nito. Parang hindi na ito makapaghintay na makalabas sila ng lugar na iyon.
'Sinungaling.' sabi niya sa isip niya. Alam niya kung gaano kalakas ito kumain. Mas pinili na lang niya hindi ito tanungin. Kinawayan niya si Ioni para mahingi ang billing nila.
Lumapit naman ang dalaga sa kanila, "Ate, sabi ni Chef, in house na daw 'yon."
"Baliw ba 'yang amo niyo? Sabihin mo, malulugi siya sakin."
Kakamot kamot ng ulo si Ioni habang pabalik sa kitchen upang ideliver ang pinapasabi niya. Hindi nagtagal, bumalik ito na naka-ngiwi.
"Huwag na daw, ate. Sabi ni Chef, pagsiningil ko kayo, tatanggalan daw niya ako ng trabaho."
Napailing siya. May sapak talaga minsan itong si Adan. Takutin ba naman ang bata? Nagpaalam muna siya kay Austin na pupuntahan niya muna si Adan.
"Hi, Ma'am Maki." sabay sabay na bati sa kanya ng staff nang makapasok sa kitchen.
"Hello." hinanap ng mata niya si Adan na agad naman niyang nakita sa isang sulok. "Hoy!" hinampas niya ang braso nito nang makalapit siya. "Siraulo ka, ba't ayaw mo kami singilin?"
"Napakasadista mo talaga." binilin muna nito sa staff nito ang ginagawa at hinarap siya. "Okay na 'yon. Treat ko na 'yon dahil nakilala ko na din pinagmamalaki mo sakin."
Tuwing magkasama sila ni Adan, walang oras na hindi niya ipinagmamalaki ang lalaki dito.
"Ano masasabi mo? Ayos ba?" tinaas baba pa niya ang kilay.
Tumango si Adan. "Panatag na loob ko kung kanino ka mapupunta. Mukha naman matino, pero tandaan mo ito, kapag pinaiyak ka, handa akong sumalo sa'yo."
"Siraulo." muli niyang hinampas ang braso nito na ikinatawa nilang dalawa. "Kung ayaw mo talaga kami pabayarin, mag-aabot na lang ako ng tip, kawawa naman sila Maya kung hindi mo kami sisingilin."
Estudyante pa ang ibang waitress nito. Sa mga bata siya na-aawa. Kung si Adan ang iisipin niya, hindi na nito kailangan ang pera. May pag-aaring hotel ang mga ito. Hindi lang niya maintidihan kung bakit mas pinili nitong maging chef kesa mamahala ng mga hotel ng pamilya nito.
Paglabas nila ng kitchen, nakita na niya si Austin nakatayo sa counter habang bitbit ang bag niya.
"Baka pagselosan ako niyan ha." Bulong ni Adan sa kanya.
"Sira." naiiling na sabi niya. Lumapit siya kay Austin upang kumuha doon ng pera at i-abot ito kay Ioni. "Ayaw ako pagbayarin ng amo niyo, itabi niyo na lang 'to. Sa inyo ni Maya 'yan ha."
"Salamat, ate." masayang sabi nito.
"Tara na," sabi niya kay Austin. Tumango lang ito at nauna nang naglakad palabas.
"Dumaan ka naman minsan dito sa resto." sabi ni Adan habang nakaagapay sa kanya sa paglalakad.
"Basta libre ulit pagkain ko." umangkla siya sa braso ni Adan. Maliban kay Austin, itinuring niya rin matalik na kaibigan ito. Sadyang mas malapit lang siya kay Austin dahil parang kapatid na ang turing nito sa kanya. Samantalang si Adan, ginawa siya nitong kasintahan na mukhang hindi naman gagawin ni Austin sa kanya.
"Gaganyan ganyan ka sakin, magselos na 'yang Austin mo." puna ni Adan sa pag-angkla niya. Isa sa dahilan kung bakit nagawang magloko ni Adan sa kanya noon dahil ang pagiging seloso nito. Hindi nito maatim ang sobrang lapitin niya sa mga lalaki. Na wala naman sa kanya dahil lumaki siyang napapalibutan ng mga lalaki.
"Hindi magseselos 'yan." lumabi siya. "Ilang taon na ako nagpaparamdam sa kanya, ito pa rin kami. Little sister pa rin ang tingin sa'kin." Himutok niya. Buti na lang at nauuna si Austin maglakad sa kanila. Sigurado siyang hindi nito naririnig ang pinag-uusapan nila ni Adan.
"Maki, lalaki ako. Alam ko kung threat sa'kin o hindi ang isang lalaki. Sa nakikita ko kay Austin, ayaw niyang nagdidikit ka sakin."
"Kasi alam niya mga ginawa mo sakin. Hindi naman niya alam na okay na tayo. Siguro nasa isip pa rin niya mga ginawa mo sakin."
Umiling si Adan. "Kailan pa ba ako nagkamali sa pagkilatis ng mga lalaking malapit sayo?" hinarap siya nito. Alam niyang binalaan siya nito Adan tungkol sa mga bumaboy sa kanyang "kaibigan" noong sila pa. Hindi lang niya iyon pinansin dahil pakiramdam niya ng mga panahon na iyon ay nagseselos lang ito. "This time, I know, may nararamdaman sayo si Austin. Kulang na nga lang sapakin niya ako kanina nang hawakan kita."
Ngumuso siya. "Don't get my hopes up again, Dan. Masakit kasing umasa tapos ganto pa din."
Nang makaabot sila sa sasakyan, mabilis na nabuksan ni Adan ang pinto para sa kanya. Kikilos pa lang si Austin nang mabuksan na iyon ni Adan.
"Magmessage ka sakin kapag nakauwi na kayo." sabi nito. Niyakap siya ni Adan at bumulong, "I wish you happiness, Maki. Trust me. You will find your happiness with him soon. Basta alam kong masaya ka, masaya na rin ako."
"Thank you, Dan." isang ngiti ang ibinigay niya dito nang kumalas siya sa pagkakayakap dito. "Regards kay tita Kai ha? Pero hindi ako mawawala sa birthday niya." sumampa na siya sa sasakyan at kumaway dito.
Nilingon ni Adan si Austin na kanina pa tahimik. "Bro, ikaw na bahala kay Maki. Huwag mo 'yan sasaktan." Pinandilatan niya ang lalaki nang sabihin iyon. Nalintikan naman talaga, oh.
Tanging tango lang ang sagot ni Austin at binuhay na nito ang makina ng sasakyan. Nagpaalam at kinawayan niya si Adan nang paalis na sila.
Sa buong byahe, tahimik lang si Austin. Nakikiramdam lang si Maki kung paano kakausapin ito. Halatang nawala na ito sa mood kanina pa.
"Maki,"
"Hmm?" napalingon siya nang basagin ni Austin ang katahimikan sa pagitan nila.
"Tandaan mo, I'm always by your side."
Nagtatakang tinignan niya ito. Nakatutok lang ang mga mata nito sa daan habang nagmamaneho. Alam naman niyang kahit anong mangyari, nasa tabi lang niya si Austin. Parang pinagdikit na ang pusod nila. Alam niyang hindi magbabago ang turing sa kanya nito. She was the little sister Austin never had. Dahil tulad ng nangyari sa bunso niyang kapatid, nakunan ang mommy nito habang nasa sinapupunan si Hannah. Siya lang naman ang iba ang hinahangad rito.