"Goooood morning, Tandaaaa!" bati niya nang makapasok siya sa bahay ni Austin.
May spare key siya ng bahay nito. Nang umalis ito ng bansa kasama ang mama nito, siya na nagbantay ng bahay ng mga Raflores.
Hinanap niya ang lalaki sa kusina maging sa likod bahay ng mga ito. Pero wala ito doon. Pinagpasyahan niyang akyatin ang kwarto nito. Baka natutulog pa ito dala ng pagod.
"Tanda?" tawag niya dito. Hindi na siya kumatok ng kwarto nito. Tuloy tuloy siya sa pagpasok. Naabutan niyang naroon pa nga sa kama ito at balot na balot ng kumot.
"Hoy, Kuya Austin, nasaan na pasalubong mo sakin?" tanong niya dito. Marahan pa niya itong niyugyog.
Ungol lang ang sagot nito sa kanya at nagtalukbong pa ito ng kumot.
Napalabi siya.
"Kuya, gising naaaa." Umupo pa siya sa gilid ng kama nito. Hindi rin siya tumigil sa pagyugyog dito.
"Sheryl, stop. I want to sleep more." sabi nito na halata ang pagkairita sa boses nito.
Sheryl? Sino iyon? Ni minsan walang nabanggit sa kanya si Austin na nagngangalang Sheryl.
"Gago! Hindi ako si Sheryl." Naiinis na kinuha niya ang inuulunan nitong unan at hinampas ito sa lalaki. "Bahala ka nga dyan."
Padabog na lumabas siya ng kwarto nito at malakas na sinara ang pinto sa likuran niya. Naiinis siya kay Austin. May hindi ito sinasabi sa kanya. Sino iyong Sheryl? Hindi kaya may naka-live in na ito habang nasa Amerika ito? Sabagay, mahigit isang taon silang walang komunikasyon nito. Paano niya malalaman ang nangyayari sa buhay nito?
Nagngingit ang kalooban niya habang palabas ng bahay ng mga Raflores. Mukhang hindi na ito ang best friend niya. Marami na siyang hindi alam tungkol sa lalaki. Kung tutuusin, noon pa man, hindi ito pala kwento sa kanya. Tuwing nagtatanong siya sa buhay nito, ang madalas na sinasagot nito "Hindi naman ako artista para subaybayan ang kaganapan sa buhay ko."
Napatigil siya nang may naramdaman siyang pumulupot na bisig sa bewang niya.
"Sorry." halatang bagong gising ang boses ni Austin.
Ang bilis naman nito maabutan siya. Masyado ba siyang mabagal?
"Bitawan mo 'ko. Mabibigwasan kita." Banta niya dito.
Ramdam na ramdam niya ang hininga nito sa leeg niya. Ayaw niya ng pakiramdam na iyon. Iba't ibang imahe ang pumapasok sa isip niya tuwing nararamdaman niyang may dumadamping hininga sa leeg niya.
"Sorry, Maki." ulit nito na mas lalong hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya.
"Mark Austin Raflores, sinasabi ko sayo, kapag hindi mo 'ko binitawan, makakatikim ka sakin." Nagsisimula nang manlamig ang katawan niya. Kung hindi pa ito titigil, paniguradong babagsak na naman ang mga luha niya. "Bitawan mo 'ko, please." pakiusap niya. Nahihirapan na siyang huminga.
"Ang aga niyo naman mag-LQ." Puna ni James nang dumaan ito sa tapat ng bahay nila. Naiiling na nakangiti ito. "Hey, man. It's nice to see you." bati nito kay Austin.
Doon na bumitaw si Austin sa kanya upang makipag-fist bump sa bagong dating. Agad siyang lumayo kay Austin at nagtago sa likod ni James.
"Kailan kaya ang kasal niyong dalawa? Para hindi kayo naghaharutan sa labas ng bahay. Ang sakit sa mata." natatawang sabi pa nito.
Pinanlisikan lang niya ng tingin si James na tumatawang itinaas ang dalawang kamay bilang pagsuko.
"Ito kasing si Maki, dinadabugan ako." sumbong ni Austin na ikinatawa ni James.
Pinang-ikutan lang niya ito ng mata. "Bahala kayo sa buhay niyo."
Patalikod na siya para makapasok sa bahay nila nang pigilan siya ni James, "Lady, don't forget the shoot later ha." paalala sa kanya nito.
"Oo na."
"Thanks, Lady! You're the best!" humalik ito sa pisnge niya at nagpaalam na sa kanila.
Hindi na niya ikinagulat ang ginawa ni James. Pagkatapos ng namagitan sa kanila, tila parang wala lang at naging magkaibigan sila nito. May pagkaclingy rin ito sa kanya. Pero alam niyang hindi nito kayang tumawid sa linya sa kanilang dalawa.
"What was that?" tanong ni Austin habang nakasunod ito sa kanya sa sala nila.
Hindi niya pinapansin ang binata. Umupo siya sa sofa at inabala ang sarili sa pagscroll sa social media. Wala siyang balak kausapin ito. Naiinis siya. Hindi niya alam na pati kay Austin mararamdaman niya ang traumang natamo niya mula sa mga pinagkatiwalaan niyang tao.
"Macaria, ano ba?!" Inis na inagaw nito ang cell phone niya.
"Ano bang problema mo?" gulat na gulat siya sa ginawa nito. Tiningala niya si Austin. Naka-Tshirt at boxer shorts lang ito.
"Hindi ba ikaw dapat tinatanong ko ng ganyan? Bakit hinahayaan mong halikan ka ni James?" nakailang buntong hininga ito. Tila parang pinapakalma ang sarili. Umupo ito sa tabi niya. "Look, Maki. I didn't expect you to give me an explanation why you let other men to kiss you. I'm sorry, okay? Alam mo naman lapitin ka ng manyak. Ang akin lang, distance yourself to those kind of men." Malumanay na ito nang muli itong nagsalita.
'Kung alam mo lang, Austin. Kung alam mo lang.' gustong gusto niya sabihin iyon. Nakuha na ng mga manyak na iyon ang mga hinahangad ng mga ito sa kanya. At pakiramdam niya ngayon na wala na siyang kwentang tao. Paulit ulit niyang tinatanong ang sarili niya, bakit niya hinayaan ang mga walanghiyang iyon ganunin siya.
"Ang dami mo nang sinisekreto sakin." nagtatampong sabi pa nito nang hindi siya kumikibo.
Niligon niya ang lalaki sa tabi niya. Naparaming gusto niyang sabihin kay Austin. Pero hindi niya kaya. Hindi niya alam kung paano niya sasabihin dito isa isa. Alam niyang masasaktan si Austin kapag nalaman nito.
"Ikaw din. Marami ka nang sikreto sakin."
"Wala naman akong hindi sinasabi sayo, Maki."
Paulit ulit na umiling siya. "Wala ba talaga? Sobrang busy mo nga sa amerika." Muli na naman niya naalala na tinawag siya nitong Sheryl. Pumihit siya paharap sa lalaki. "Speaking of America, sino 'yong Sheryl?" Inis na pinaghahampas niya ang braso nito.
Panandaliang natigilan ito bago natatawang hinuhuli ang mga hampas niya. "Wala 'yun."
Sa gigil niya, kinuha niya ang throw pillow at iyon ang pinanghampas niya sa lalaki. "Tignan mo na! Wala daw pero tinawag mo 'kong Sheryl. Sira ulo ka!"
Tawa lang ito ng tawa habang iniilagan ang mga hampas niya. Samantalang siya, bwisit na bwisit dito.
"Ang aga aga, may quarrel agad kayo." sabi ng daddy niya nang maabutan sila nito.
Tinuro niya si Austin na halos nakahiga na sa sofa nila. "Paano daddy, tignan mo 'tong magaling na lalaking 'to. Tawagin ba naman ako sa ibang pangalan ng babae."
"Hindi iyon totoo, tito." pagtatanggol nito sa sarili. Tumayo pa ito at nagtago sa likod ng ama niya.
Pinilit niya pa ito batuhin pero agad ito nakailag kaya ang natamaan ang daddy niya.
"Tumigil tigil kayong dalawa ha." Saway ng daddy niya. Dinampot nito ang throw pillow na binato niya at inabot ito sa kanya. "Aminin mo na lang, Macaria, nagseselos ka kasi mukhang hindi na ikaw ang special one ni Austin."
Lalong nag-init ang ulo niya sa sinabi ng daddy niya. Aba at talagang binibwisit siya ng mga ito.
"Oy, tito. Hindi totoo 'yan!" panic na sabi ni Austin nang mapansin siguro nitong nanlilisik na ang mga mata niyang nakatingin sa lalaking ito. "Maki, alam mong hindi totoo yan."
Sinubukan pa siyang lapitan ni Austin pero nilayasan na niya ang mga ito para umakyat sa kwarto niya. Padabog na sinarado niya ang pinto at ni-lock ang pinto. Alam niyang hindi siya titigilan ni Austin.
Oo, nagseselos siyang may iba nang babae sa buhay ni Austin. Hindi niya kayang tanggapin na hindi na buong atensyon nito nasa kanya.
'Pero binigay mo ang katawan mo sa mga taong hindi karapat-dapat.' paalala ng isip niya.