บทที่3.พระรามก็ตามมาติดๆ

“อะไรนะ!! ที่แม่สั่งให้แกทำ แกก็ทำไม่สำเร็จงั้นเหรอ ไอ้เวรนั่นมันแก้ได้... หมายความว่าไงราม? บอกให้แม่เข้าใจอีกทีสิ ครั้งนี้ลูกก็ทำไม่ได้เหมือนเดิมอย่างนั้นงั้นเหรอไง” เสียงนารีแหลมปรี๊ด นางนั่งไม่ติดต้องลุกขึ้นยืน เดินมาหยุดยืนใกล้ๆ บุตรชายพร้อมกับถามย้ำไปย้ำมา
พระรามยืนหน้าเครียด นารีสั่งให้เขาไปดิสเครดิตทศกัณฐ์ ด้วยการโจมตีไปที่ชื่อเสียงของพี่ชาย ทำยังไงก็ได้ให้เขาด่างพร้อย และทำให้ผู้ถือหุ้นทุกคนไม่ไว้วางใจ เพื่อที่จะได้ชิง...ตำแหน่ง ขึ้นไปยืนเป็นผู้กุมอำนาจแทน แม่คงลืมไป เบอร์นาร์ดไม่ใช่ของบิดา บริษัทนั้นพี่ชายเขาสร้างมาด้วยตัวเอง มีเพียงชื่อเท่านั้นที่หยิบยืมนามสกุลของอาร์มันโด้เอาไปใช้ จะมีอะไรไปล้มล้างพี่ชายได้เล่า... เมื่อหุ้นใหญ่เป็นของทศกัณฐ์ทั้งหมด อำนาจเบ็ดเสร็จทั้งหมดพี่ชายก็ถือครองแต่เพียงผู้เดียว
“ว่ายังไงราม...อธิบายให้แม่ฟังสิว่าทำไม!!” นางตาลุกวาว มองลูกชายเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ ไอ้หอกข้างแคร่อย่างทศกัณฐ์ เด็กหนุ่มนั่นกำแหงและไม่เคยเห็นหัวนาง แม้แต่สามีก็ดูจะเกรงๆ บุตรชาย ไม่กล้าแม้แต่จะจัดการขั้นเด็ดขาด
“แม่ครับ...แค่เรื่องความประพฤติแย่ๆ ทำอะไรหมอนั่นไม่ได้หรอก มันสิวๆ เกินไป”
“ไม่ได้ก็หาทางอื่นสิ!! ลูก-ต้อง-กำจัด-มัน ไม่อย่างนั้นอนาคตลูกจะไม่เหลืออะไรเลยนะราม” นางกรรโชกเสียงเคร่ง พักนี้มารยาของนางใช้ไม่ค่อยได้ผล อาร์มันโด้เริ่มเอือม เขาเริ่มบ่นเรื่องรายจ่ายของนางที่มีแต่จะเยอะขึ้นทุกวัน
“ผมก็ไม่ได้นิ่งนอนใจนี่แม่...ผมกำลังพยายามอยู่ แต่แม่ก็รู้มันฉลาดจะตาย”
ชายหนุ่มพูดเสียงเหนื่อยหน่าย เขาทรุดนั่งบนโซฟาบุนวมเนื้อดี พริ้มเปลือกตาหลุบลง พร้อมทั้งขยับปลดเนกไทที่คอ
“มันต้องมีจุดอ่อนสิ...ไม่มีคนคนไหนไม่มีจุดอ่อน...รวมทั้งมันด้วย” นารีคั่งแค้น ถึงเธอจะฉกอาร์มันโด้มาได้ตัวเป็นๆ แต่สถานะทางสังคมนางก็ยังเป็นแค่เบอร์สอง เมื่อทั้งโลกรู้ว่าอาร์มันโด้แต่งงานอยู่กันกับกัณฑ์มัทรีมาก่อน นางมาทีหลังและเป็นมือที่สามในชีวิตครอบครัวของอาร์มันโด้ เพียงแต่สามีรักนางมาก... รักมากถึงขนาดเอานางมาไว้ข้างตัวไม่หวั่นแม้แต่เสียงต่อว่าต่อขานของคนรอบข้าง เมื่อเขาปันใจให้กับหญิงอื่นนอกจากภรรยาตัวเอง
“ผมกำลังพยายามอยู่” เสียงตอบกลับแผ่วเบาแทบจะไม่ได้ยิน
“ลูกต้องพยายามให้มากกว่านี้!! ไม่อย่างนั้นเราเดือดร้อนแน่” นางกดเสียงลงต่ำ จะอะไรเสียอีกล่ะ ครั้งนี้นางเสียยับเยิน...เสียมากกว่าทุกครั้งที่เคยเข้าบ่อนมา
“แม่...เสียไพ่มาเหรอครับ” พระรามไม่อยากถามคำถามนี้เลย กี่ครั้งแล้วที่มารดาเสียการพนัน แล้วเอาอารมณ์คลุ้มคลั่งเช่นนั้นมาโยนใส่เขา พร้อมทั้งบีบให้เขารีบกำจัดพี่ชาย
“ใช่!! เยอะด้วย หากลูกทำไม่เสร็จ แด๊ดรู้เรื่องนี้เราแย่แน่”
นางพูดเสียงกร้าว จะไม่มีวันยอมให้ตัวเองตกต่ำเด็ดขาด เพราะหากนางตกลงไปในขุมนรก นางจะลากอีเมียแต่งที่นั่งหน้าเชิดเป็นนางพญาลงไปด้วย
พระรามกลั้นใจถาม “เท่าไรครับครั้งนี้?” แล้วเขาก็ใจหายวูบเมื่อได้ยินคำตอบ เขาจะไปหาเงินจำนวนเท่านี้จากที่ไหนมาโป๊ะใช้หนี้แทนมารดา เมื่อทุกวันนี้สมบัติส่วนตัวที่เคยได้จากบิดา เขาก็เทขายและชดใช้หนี้สินให้นางไปจนหมด แทบจะเหลือแต่ชีวิตและลมหายใจ
“5ล้าน US”
นารีไม่สลดสักนิด นางคิดว่าสามีมีเงินมากมายจากผลกำไรของการค้าขาย นางต้องหาทางอ้อนเอามาชดใช้หนี้ก้อนนี้ได้แน่ และหากขอไม่ได้นางยังมีบุตรชายอีกคน แล้วพระรามคงไม่ยอมให้นางลำบาก เมื่อเขาคือบุตรชายที่เป็นความภาคภูมิใจของนาง เขาเป็นที่รักของบิดา เป็นลูกชายที่อยู่ในโอวาทจึงเป็นบุตรชายที่อาร์มันโด้รัก แทนทศกัณฐ์ที่ไม่เคยเชื่อฟังคำสั่งสอนของบิดา ไอ้หมอนั่นมันมีจุดยืนและก้าวเดินด้วยตัวมันเอง นางกลัวใจสามี!! กลัวว่าเขาเริ่มจะเปรียบเทียบพระรามกับทศกัณฐ์ หลังจากบริษัทของทศกัณฐ์ผงาดขึ้นมายืนแถวหน้าแบบองอาจ ถล่มทำลายคู่ต่อสู้เสียราบคาบ
“แม่...” พระรามครางเสียงหลง
“แกมีเวลา3วัน...สำหรับหาเงินก้อนนี้มาอุดรอยรั่วของแม่นะราม!!” เสียงมารดาเย็นเยียบ นางไม่เคยคิดว่าทุกวันนี้เขาคิดจนหัวแทบแตก ในการแทรกแซง เบียดบังเงินในบริษัทมาใช้หนี้ให้มารดา จนแทบจะไม่มีช่องไหนพอที่จะหยิบฉวยมาได้ โดยที่บิดาจะไม่ทราบเรื่อง
“3วัน!! ผมคงหาให้ไม่ทันหรอกครับ เรื่องนี้คงต้องบอกแด๊ด เงินมันเยอะมากกว่าที่กำลังของผมจะทำได้” ชายหนุ่มกระเด้งตัวขึ้นจากที่นั่ง บุนวมนุ่มๆ รองใต้ก้นแข็งกระด้างขึ้นมาฉับพลัน และเหมือนมีไฟรุมๆ สุมอยู่ใต้ก้นเขาด้วยซ้ำเมื่อมันร้อนรนจนสุดจะทานทน
“ไม่ได้!! แกบอกแด๊ดแกไม่ได้นะราม... ไม่อย่างนั้นแด๊ดแกเขี่ยแม่ทิ้งแน่” นางตวาดแหว หากสามีรู้ว่านางยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข เขาต้องโกรธจนตัดเป็นตัดตายกับนางแน่ เพราะอาร์มันโด้เกลียดที่สุดคือการพนัน
“แล้วจะให้ผมทำยังไงเล่าครับแม่ เงินมันเยอะ เยอะเสียจนผมคงหาไม่ได้ นอกจากขอแด๊ดตรงๆ”
“ถ้าแกอยากตกกระป๋องก็เอาสิ บอกแด๊ดแกไปเลยราม ไอ้ทศกัณฐ์มันจะได้มานั่งชูคอแทนแก มันคงหัวเราะเยาะแกกรามแทบหัก เมื่ออยู่ๆ แด๊ดแกก็ยกกิจการทั้งหมดของแด๊ดใส่พานให้มัน แด๊ดแกเกลียดคนเล่นการพนัน หากรู้...ทั้งแกทั้งฉัน โดนเขี่ยทิ้งแน่!!”
นางพูดเสียงเครียด ดวงตาคมกริบลุกโพลง นางไม่มีทางยอมแพ้สองแม่ลูกนั่น ไม่มีทาง!!
“แต่...”
“ไม่มีแต่... แกต้องทำให้ได้ราม!! ลูกแม่เก่งไม่แพ้มันหรอก ลูกน่าจะรู้เส้นทางการยักยอกเงินได้ดี ลูกอยู่กับมันมานานแล้วนี่”
เป็นเพราะเขาหัดพลิกแพลง ฉกฉวยผลประโยชน์ของบิดามาใส่กระเป๋าตัวเอง ตั้งแต่เริ่มจับงานในอาร์มันโด้อินเตอร์เทรต เพราะแม่นั่นแหละ มันจึงทำให้เขารู้เส้นสายการโกงเป็นอย่างดี แต่บ่อยๆ ครั้งเข้า มีหรือบิดาจะไม่รู้ เมื่อท่านเองก็เชี่ยวพอตัว ไม่อย่างนั้นจะร่ำรวยเป็นปึกแผ่นมานานปีได้อย่างไร
“ครับ...แต่ถ้ามีครั้งหน้า ผมคงต้องบอกแด๊ด ไม่อย่างนั้นเราจะพากันซวย!!”
เป็นครั้งแรกที่เขาขัดใจมารดา เมื่อแอกที่เขาแบกไว้บนบ่า น้ำหนักเริ่มเยอะขึ้น จนเขาแบกรับไว้ไม่ไหวอีกต่อไป...
นารีแม้จะรู้สึกขัดใจ เมื่อหมู่นี้พระรามไม่ค่อยยอมทำตามคำขอของนาง แต่จะให้เธอมาอุดอู้อยู่แต่ในบ้าน ทำตัวเป็นคนเคร่งศีลธรรมอย่างกัณฑ์มัทรีก็คงไม่ได้เช่นกัน นางกับอีเมียแต่งมันคนละพื้นเพ นางชอบสนุกสนานเฮฮา และตื่นเต้นทุกครั้งเวลาอยู่ในบ่อน กลิ่นอายผีพนันมันเริ่มฝังอยู่ตามเนื้อตัวของนางแล้วล่ะมั้ง มันถึงได้คันคะเยอนั่งไม่ติด หากอยู่บ้านเฉยๆ