MULA sa kinatatayuan ay may pag-aalinlangan sa paghakbang si Chrismith. Naroon siya ngayon sa harap ng opisina ni Nica.
"Papasok po ba kayo, Sir?" tanong ni Rose sa binata nang maabutan ito sa labas ng pinto.
"Ah, yes!" Agad siyang kumatok sa pinto at nang marinig ang tinig ng dalaga mula sa loob ay pumasok na siya kasunod ang secretary nito.
"Ma'am, Mr. Yuchan is already here." Bigay paalam ni Rose sa amo sa presensya ng bisita nito.
"You may go." Malamig ang tinig na pagtataboy ni Nica kay Rose. Nanatili siyang nakayuko at hindi nag-abalang batiin ang bisita.
"Ano ang kailangan mo?" emotionless niyang tanong sa binata nang tumikhim ito. Hindi pa rin humuhupa ang kaniyang galit na nadarama mula kagabi kaya wala siya sa mood makipag-usap kahit na kanino.
Umupo na si Chris sa bakanteng upuan sa harap ng lamesa ng dalaga kahit hindi siya inalok nito. "I just thought of dropping by since you are here in your company."
Nagkibit-balikat si Nica bilang tugon kay Chris upang iparamdam ditong hindi siya interesado sa pakay nito sa kompanya. Alam niyang naroon ito dahil sa business. Isa siya sa kailangan sa meeting na dinaluhan nito pero hindi niya sinipot.
"Kung ang coat ang sinadya mo dito sa akin, I'm sorry pero nasa laundry pa. I will let my secretary send it to you." Bigla niyang naalala ang jacket na pinahiram nito sa kaniya.
"Are you okay?"
Hindi inaasahan ni Nica ang sunod na naisatinig ng binata. Napilitan siyang umangat ng ulo upang titigan ito sa pag-aakalang nabingi lamang siya.
"I heard on what happened last night and.."
"And why did you asked me instead of my Sister?" mataray niyang putol sa iba pang sasabihin ng binata. Napangisi siya nang makita ang kalitohan sa mukha nito habang nakatitig sa kaniya. "Stop staring dahil hindi ko kailangan ng awa mula sa iyo!" Galit niyang sita dito nang mapuna ang biglang kaibang titig nito sa kaniya.
"What happened to your face?" hindi napigilan ni Chris na abutin ang pisngi ng dalaga ngunit tinabig nito ang kaniyang kamay.
"Stay away from me!" Bulyaw niya sa binata at iniwas ang pisngi dito. Mas gusto pa niyang makakita ng galit o nakakainsultong tingin sa kaniya kasya makakita ng awa mula sa taong malapit sa kaniyang kaaway.
"Did you put cream on it?" hindi niya pinansin ang pagtataray ng dalaga. Kahit tinakpan nito ng make-up ang pasa sa kaliwang pisngi ay naaninag pa rin niya iyon.
"Sinaktan ka ba niya kaya mo siya ginantihan?" Tanong niyang muli dito nang sinamaan lang siya nito ng tingin.
"Stop trying to concern yourself with my affairs. Believe what you want to believe in, I do not care. We're not really close, so stop bothering me and stop acting that you care for me because I'm not buying it, its not effective." Nadagdagan ang inis na nadarama niya para sa binata dahil sa inaakto nito ngayon.
Sa halip na ma offend sa dalaga ay napabuntonghininga si Chrismith. Tama nga si Mr. Rodriguez, mahirap paamuhin ang bunsong anak nito.
Naalala niya ang kung ano ang pinag-usapan nila ng ama nito kanina. "It's all my fault why she became like this. I can't control her anymore at isa lang ang sa tingin ko na dapat gawin upang maibalik ko ang dating siya."
Tumayo si Chris matapos maalala ang sinabi ni Don Alfonso pero hindi para umalis. Inilibot niya ang tingin sa loob ng opisina ng dalaga habang nakapamulsa sa magkabilang pocket ng suot na trouser ang mga kamay. Matapos nilang mag-usap ng sarilinan ng ama nito kanina ay isang plano ang nabuo niya.
"Alam mo bang malapit na ma bankrupt ang kompanyang ito?"
Masama ang mga tinging ipinukol ni Nica sa binata. "It's not funny!"
"This is a serious matter that you have to know." Mataman na pinagmasdan ni Chris ang reaction sa mukha ng dalaga.
Biglang kinabahan ang dalaga nang makita na seryuso ang binata. Mabilis niyang iniwas ang tingin sa manipis nitong mga labi at ibinaba ang tingin. Pero sa halip na tumino ang malikot na isipan ay lalo lamang iyon nadumihan nang mapatitig sa namumukol nitong abs. Gusto niya sanang sitahin ito kung bakit kailangan na hapit ang suot nitong polo sleeve pero sinapian na siya ng mahina niyang pagkatao.
"Explain!" Mando niya sa binata habang nakipaglaban ng tingin sa nang-aarok nitong mga mata. Bigla siyang sinapian ng kamalditahan nang maalala na kompanya ng ina ang maaring mawala.
"May malaking pundo ang nawawala sa kaha ng kompanyang ito sa hindi malaman kung saan napunta. Humingi ng tulong ang iyong ama sa daddy ko pero may kapalit na kundisyon ang lahat.
"Imposible," nalilito pa rin niyang sagot sa binata. "Paano nangyari ito? Wala akong pinaggamitan ng pera o inilabas!" Nag-panic na siya nang ipakita ni Chris ang documents. Siya ang nakalagda doon sa papeles kaya nailabas ang malaking halaga na pondo ng kompanya.
"Wala na bang ibang paraan?" Nagulohan niyang tanong kay Chris nang sabihin nito na kailangang maikasal isa sa kanila ni Janice dito upang mapagtakpan ang anumalyang nangyari at hindi na maalarma ang mga stock holders. "I mean, 'di ba dapat magsagawa muna ng imbistigasyon?"
"Too late," tanging sagot ni Chris bago tinalikuran ang dalaga. Ayaw niyang makita ito sa mahina nitong pagkatao dahil nagigising ang kaibang damdamin na bago sa kaniyang pakiramdam. Naroon ang ang pagnanais na yakapin ito upang damayan ngunit alam niyang lalo lamang lalayo sa kaniya ito. It takes time upang mahuli ng lubosan ang tiwala at pagmamahal nito para sa ibang tao.
"Kasabwat ka nila kaya nangigipit ka?" Paratang niya sa binata, mahamig sa tinig niya ang galit.
Napangiti si Chris nang bumalik ang bagsik sa tinig ng dalaga.
"Mga ganid! Hindi kayo magtatagumpay!" Galit na ibinato niya sa binata ang hawak na papel. Tumama iyon sa likod nitong malapad.
"Ahhhhh!" Nagwala si Nica dahil sa galit nang tinalikuran na siya ng lubusan ni Chris. "I hate you all!"
Napailing na lamang si Chris habang nakasandal ang likod sa nakasarang pintuan. Dinig niya mula doon ang pagwawala ng dalaga habang minumura ang mga taong kinamumuhian nito. Gusto niyang magalit na rin ngayon sa ama ng dalaga dahil malaki ang pagkukulang nito kung bakit nagkaganito ang dalaga. Nang tumahimik na ang paligid ay nilapitan niya ang secretary nito at inutusan na ligpitin ang kalat sa loob ng opisina ni Nica.
"Hindi ko hahayaang magtagumpay kayo sa pag-angkin sa kompanya ng aking, Ina!" hinahapong bulong ni Nica sa sarili habang pinapanuod ang secretary na bantulot sa pagpulot ng mga papel na nagkalat sa sahig.
Malungkot na pinagmasdan ni Alfonso ang anak na nakayuko ang ulo habang nakahawak ang isang kamay sa sintido nito. Nanatili siya ng isang minuto sa bungad ng pinto at hinintay matapos maglinis si Rose. Alam niyang hindi nito magawa ang nakawan ang kompanya. Pero hindi niya ito matulongang malusutan ang problemang kinakaharap nito ngayon kapag nag-leak ang balita.
Kulang sa buhay ang titig na ipinukol ni Nica sa ama nang makita itong nakatayo sa kaniyang harapan.
"Wether you like it or not, ipapakasal ko ang kapatid mo kay Mr. Yuchan upang maisalba ang kompanya pati na ang pangalan mo."
"Ako ang may karapatan sa kompanyang ito at hindi ko hahayaan na mapunta sa kamay nila ito!" May diin ang bawat katagang binitawan niya.
"Then, marry him." Nanghahamon ang tinig niya.
"Are you serious?" Tumawa siya ng bahaw sa pag-aakalang namali lamang ng bigkas ang ama. Totoong balak niyang agawin si Chrismith sa kapatid niya upang sirain ang relasyon ng mga ito at hindi para asawahin.
"You had two days to decide," ani Alfonso at tinalikuran na ang anak.
Dahil sa galit at sama ng loob ay dumiritso si Nica sa resto na kaniyang tambayan. Ngunit kahit maingay ang musikang naririnig ay mangingibabaw pa rin ang tinig ng ama.
"Kung sino man ang pakasalan ni Chris ay sa kaniya mapupunta ang share na hawak ko sa kompanyang ito. Mr. Yuchan will take over in this company as new C.E.O." Mga katagang umuukil sa isipan ni Nica mula sa ama.
Inisang lagok niya ang laman ng wine glass nang ma imagine ang ngiting tagumpay ng madrasta at kapatid. Kapag hinayaan niyang kay Janice maikasal ang binata ay mawala ang chance na sa kaniya mapunta ang kompanya. Ang pamilya ng ina niya ang nagtayo ng kompanya pero ang ama niya ang nagpalago niyon. Ito rin ang may malaking share sa kompanya sa ngayon at biglang nabawasan ang kaniya.
"Ganito ba kahina at bobo ang tingin niyo talaga sa akin?" Nakangisi niyang tanong habang nakatitig sa hawak na wine glass na animo'y iyon ang taong kausap. "Mamatay muna ako bago ninyo maagaw ang lahat sa akin maging ang iniwan ng aking ina!" kung papel lamang ang hawak niya ay baka napunit na iyon dahil sa higpit ng kaniyang pagkahawak. Sa baso niya ibinunton ang galit na nadarama. Kung hindi dumating ang waiter ay baka naibato na niya iyon at magkaroon pa ng gulo.
"Ma'am, pinasasabi po ng Big Boss namin na magsasara ng maaga."
Napasimangot si Nica at sinamaan ng tingin ang waiter. "May pera akong pambayad kahit maubos ko pa ang pagkain at alak dito!" Pabulyaw niyang wika upang marinig ng malinaw ng kausap. Napansin niya rin na wala ng ibang tao sa loob pero maaga pa para magsara ang mga ito.
"Lasing na po kayo, Ma'am," ani ng waiter at halata sa boses ang kaba. Naninimbang siya sa kanilang costumer at sa kanilang Big Boss na kanina pa panay ang tawag. On the way na rin umano ito at hindi niya alam kung bakit nagagalit ang amo nila nang malamang marami ng nainum na alak ang kanilang regular costumer.
"Bigyan mo pa ako alak at hindi kayo magsasara hangga't nandito pa ako! "
Napakamot sa batok ang waiter nang pati ang kamay ng dalaga ay kumukumpas na rin. Lasing na nga ito at naging madaldal na.
"Last na, promise!" parang batang humihirit ang dalaga sa waiter nang magmatigas itong huwag na siyang bigyan ng alak.
"Ako ang malilintikan nito," reklamo ng waiter at napilitang bigyan ng isa pang bote ng redhorse ang dalaga. Gusto nitong sumubok ng ibang alak at iyon ang ibinigay niya upang makuntinto na ito at makatulog.
"Where is she?" Hinahapong tanong ni Chrismith sa kaniyang tauhan pagkapasok sa resto habang iginagala ang mga mata sa paligid. Sobrang nag-alala siya nang malaman na naroon ang dalaga at naglalasing kung kaya pinasara niya ng maaga ito.
"Naroon po, Sir!" Tinuro ng waiter sa amo ang kinaruruunan ng taong hinahanap nito.
Nangunot ang noo ni Chris nang walang makitang tao kung saan nakaturo ang tauhan.
"Nakatulog na po yata." Kumakamot sa ulo na paliwag ng kaharap nang hindi na rin makita sa kinaupuan ang babae.
"Fuck, hinayaan mo siyang matulog sa floor?" Galit na binulyawan ni Chris ang huli nang makita ang dalagang naka upo sa sahid at ang ulo ay naka patong sa upuan. Hindi na niya pinakinggan ang paliwanag ng tauhan. Dali-dali niyang nilapitan ang dalaga at binuhat ito. Gusto niyang magmura nang wala manlang respond mula sa dalaga. Hindi niya lubos maisip na maari itong mapahamak kung sa ibang lugar ito naglasing.