HINDI na nagulat si Nica Joy nang mabalitaan na sila na ang napili ng kompanyang nag-reject sa kaniya. Pero malaking sampal sa kaniya iyon dahil siya mismo ang na reject. Kahit ayaw niya ay napilitan siyang dumalo sa special event ng kompanya. Sa araw na iyon ilalabas ang bagong desinyo ng damit na hindi pa niya nakikita dahil magaling magtago ang kapatid. Balita niya ay ito mismo umano ang gumawa niyon.
"Saan po kayo pupunta, Ma'am?" Hindi mapakaling tanong ni Rose sa dalagang amo.
Nangunot ang noo ni Nica at pinakatitigan ang secretary. Kahit papaano ay nasanay na siya dito at hindi pinakitaan ng kagaspangan ng ugali niya. "Hindi ka sasama sa akin?" tanong niya dito.
"Sorry po, Ma'am. Ang akala ko po kasi ay hindi ka dadalo sa pagtitipon." Nahihiyang tugon ni Rose kay Nica.
"Hindi ko na kailangan magpaganda o magdamit ng gown para lang saksihan ang achievement ng aking kapatid." Paliwanag niya kay Rose sa pag-aakalang iyon ang dahilan kung bakit naisip nitong hindi siya dadalo. Sa kabilang department gaganapin ang event at nasa ikalawang palapag iyon.
Ramdam niyang may pag-aalinlangan sa pagsama sa kaniya si Rose pero hindi na lamang niya iyon pinansin. Nagpatiuna siya sa paglalakad at sumunod din ito.
Inilibot ni Nica Joy ang paningin sa paligid. Maayos ang lahat at marami ng kilalang tao ang naroon. Mabilis siyang sinalubong ng ama kasama ang asawa nito. Lihim siyang napaismid nang makita sa mukha ng dalawa ang pag-alala dahil sa kaniyang presensya.
"Huwag kang magkamaling gumawa ng gulo dito, araw ito ng aking anak at hindi kita palalampasin kapag sinira mo ang event na ito." Banta ni Margaret kay Nica.
"Margaret, stop being paranoid." Saway ni Alfonso sa asawa at kanina pa ito nababahala. Inutusan pa siya nitong huwag na papuntahin ang kaniyang bunsong anak na hindi niya sinang-ayunan.
"Mayroon ba akong dahilan para gumawa ng eksina dito?" Nakataas ang kanang kilay ni Nica habang pinakatitigan ang sopistikadang madrasta. Napaismid siya nang maalala na binihisan lamang ito ng ama gamit ang kayamanan ng kaniyang ina.
"Be professional, Nica. We are here to celebrate hindi lang para sa iyong kapatid kundi para sa tagumpay rin ng ating kompanya." Mahinahon na paalala ng ginoo sa anak.
Tinalikuran lang ni Nica ang ama at iginala ang paningin sa paligid. Bukambibig ng lahat ay ang paghanga sa kakayahan ng kaniyang kapatid. Nang magsalubong ang mga mata nila ni Janice ay bigla itong nag-iwas ng tingin sa kaniya. Agad siyang kinutoban ng hindi maganda, nilingon niya si Rose. Maging ito ay hindi makatingin sa kaniya ng deritso. Lumapit siya sa unahang upuan nang e announce ng emcee na sisimulan na ang programa.
Kasama si Chrismith sa pagtitipon at agad siyang sinalubong ni Janice nang makita siya. Inalalayan niya ito paakyat sa stage upang samahang magbigay ng speech sa lahat. Nang siya na ang magsalita ay naagaw ang pansin niya ng babaeng nakatitig sa bawat pagbuka ng kaniyang bibig. Tila na hipnotismo ito at maging siya ay dagli ring napatigil sa pagsasalita.
"She's my half-sister," pabulong na wika ni Janice nang mapansin kung saan nakatitig ang binata.
Nang mahimasmasan ay mabilis na iniwas ni Nica ang tingin sa lalaking katabi ng kapatid. Hindi niya naiwasang mapatitig sa labi nito kanina at biglang may naalala pero hindi matukoy kung ano iyon. Natuon sa larawang naka display sa screen monitor ang kaniyang atensyon. Ipinakita doon isa-isa ang mga bagong desinyong gawa ng kanilang mga designers. Pero ang mas nakakaagaw ng kaniyang atensyon ay ang grand finale.
"At ang bonggalicious na gawa ng ating mabait, matalino at magaling na Head Manager!" masiglang intro ng baklang emcee.
Ang nakakainsultong ngiti sa mga labi ni Nica dahil sa papuri ng emcee sa kapatid ay napalitan ng galit nang makita ang ibinibidang gown na gawa ng kaniyang kapatid.
"Bitch!" she hissed and gritted her teeth. Gusto niyang sumabog sa galit pero hindi niya hahayaang ipahiya ang sarili sa harap ng ibang tao. Hindi niya mapigilan ang pag-ulap ng kaniyang mga mata dahil sa galit na nadarama.
Hindi nakaligtas sa mga mata ni Chrismith ang gulat na rumehistro sa mukha ng babaeng kinainisan niya rin noon. Pero hindi niya inaasahan ang pagbalatay ng lungkot sa mukha nito nang tumingin sa direction ng isang babaeng may edad na. Yumuko ang ulo ng naturang babae na tila nasukol sa malaking kasalanang nagawa nito.
Mariing naipikit ni Nica ang mga mata at tumingala upang pigilan ang pagdaloy ng mga luha doon. Muli siyang nasaktan hindi dahil nalamangan na naman siya ng kapatid. Mas nasaktan siya dahil sa kauna-unahang pagkakataon ay nagtiwala siya sa isang tao, ang kaniyang secretary.
Inayos niya muna ang sarili bago tumayo nang tawagin siya ng kaniyang ama para ipakilala rin sa bagong ka close deal ng kanilang kompanya.
"Finally, we meet," ani Chris nang mahawakan ang palad ng bunsong anak ni Don Alfonso.
"I hope na may magandang image kang narinig tungkol sa akin." Sarkastikong bati niya sa binata. Lahat ng taong nasa side ng kapatid ay kinainisan na niya ngayon.
"Pagpasensyahan mo na si Nica, hijo at ganiyan talaga ang tono ng kaniyang pananalita."
Nngumiti si Nica Joy sa madrasta na umaastang good mother sa kaniya ngayon.
"Yes, my mother is right." Tumawa ng bahaw si Janice at ikinawit ang kamay sa isang braso ng binata upang kunin ang atensyon nito.
"Well," ngumiti ng matamis si Nica sa kapatid. "Araw mo ngayon kaya huwag kang mag-alala dahil walang ibang makakaalam sa sekrito ng tagumpay mo ngayon." Makahulogan niyang turan at gusto niyang matawa nang mamutla ang mukha ng kapatid.
Mabilis na pumagitna si Margareta at inabot ang isang kopita na may lamang red wine kay Chrismith.
"Cheers?" Mapang-akit na agaw ni Nica sa atensyon ni Chris. Sa ganoong paraan ang alam niyang ganti sa madrasta at kapatid.
"Cheers!" Maginoong humarap ang binata kay Nica at nakipag-toast ng hawak na kopita.
"Pasensya ka na pala sa nangyari noong una, I hope na hindi puro bad impression ang pagkakilala mo sa akin." Sinadya ni Nica na kunin ang buong atensyon ng lalaki. Hinila pa niya ang binata palayo sa kapatid.
Pinakatitigan ni Chris ang kausap, kahit ngayon niya lang ito nakausap ay alam niyang ginagamit lang siya nito ngayon para asarin ang kapatid nito. Kahit nagmamaldita ito ay ramdam pa rin niya ang lungkot na bumabalot sa pagkatao nito. Inaamin niyang magaling ito sa flirting pero hindi iyon ang dahilan kung bakit nakuha nito ang buo niyang atensyon.
Ramdam ni Nica ang tila nanunuot sa kaniyang pagkatao na titig ng binata. Hindi niya gusto ang ganoong tingin sa kaniya kaya hindi rin siya nakatagal sa pakipag-flirt dito.
"Exuse me, pwede ka ng bumalik sa girlfriend mo." Pagtataboy ni Nica sa binata.
Nainsulto si Chrismith sa ginawa ni Nica. Naisip na ang tingin sa kaniya ng dalaga ay puppit na madaling mapaamo at kayang pasunurin. Susundan pa sana niya ito pero lumapit na sa kaniya si Janice at pumulupot ang kamay nito sa kaniyang braso.
"Gusto kang makausap ng iba pang heads sa kompanyang ito." Malambing na inaya ni Janice ang binata. Nahuli pa niya itong sinusundan ng tingin ang kaniyang kapatid na tumalikod na.
Pakiramdam ni Nica ay nasasakal siya sa mga matang nakatingin sa kaniya ng mga taong naroon. Nakita niyang papalapit sa kaniya si Rose kaya dali-dali siyang nag-iba ng daan pero humabol pa rin ito.
"Ma'am, I'm so sor..."
"Stay away from me!" putol niya sa iba pa nitong sasabihin, mahina ngunit may diin ang bawat katagang kaniyang binitiwan. Nakayuko ang ulong nilisan niya ang lugar. Kailangan niyang makalayo doon habang control pa niya ang kaniyang bad temper.
Dumaan siya sa kaniyang opisina at doon inilabas ang kanina pang pinipigilang luha. Hindi na niya binuksan ang ilaw at hinayaan na lamunin ang mundo niya ng karimlan. Pakiramdam niya ngayon ang lahat ng taong nakapaligid sa kaniya ay hindi mapagkatiwalaan. Wala siyang mapagsabihan ng sama ng loob o mapagsumbongan. Ayaw din niyang ibunyag ang katotohanan dahil alam niyang hindi siya paniniwalaan ng ama.
"Mom? Bakit mo ako iniwan sa ganitong buhay?" Impit siyang napahagulhol habang tinatawag ang namayapa ng ina. Ilang minuto pa siyang nanatili sa kinaupuan sa isang sulok bago nabawi ang lakas ng loob.
"This is the last," determinado niyang bulong sa kaniyang sarili. "Masama at mahina ang tingin ninyo sa akin?" kausap niya sa mga taong nakapaligid sa kaniyang isipan. "Ipapakita ko sa inyo kung ano ang tingin ninyo sa akin! "
Paglabas ni Nica sa opsina ay naabutan niya ang kaniyang secretary sa labas na nakayuko ang ulo. Mabilis niyang sinuot ang kaniyang eyeglasses kahit na wala namang araw. Alas syete na ng gabi at nasa event pa ang karamihan maging ang mga empleyado. Walang salitang iniwan ito doon at nawalan na rin siya ng galang dito.
"Ma'am, patawad po ulit!" Habol ni Rose sa dalaga ngunit hindi siya nilingon nito. " Kung tatanggalin niyo po ako--"
Tumigil si Nica sa paglalakad at hindi na pinatapos sa litanya ang secretary. "Prepare my schedule for tommorow," anito at hindi nag-aksayang lingunin ito.
Bigla niyang naisip na magagamit niya ang ginang para galitin ang kapatid at madrasta. Alam na niyang mata ito ng dalawa para subaybayan ang bawat galaw niya. Lagi siyang talunan sa bandang huli kaya babaguhin niya ang kaniyang strategy.
"One more thing, ayaw ko nang pag-usapan ang tungkol sa nangyari at kalimutan na ang lahat." Dugtong na aniya at napilitang lingunin ang secretary upang ngitian. Ngiting totoo para sa kalokohang naiisip.