Third-person's Point of View
Kapapasok pa lamang nila Lala sa loob ng bahay nang may marinig si Raven na tumatawag mula sa labas. Laking pagtataka ng mag-asawa dahil wala naman silang inaasahan na bisita nang araw na 'yon.
Si Raven ang napag-utusan ni Lala na tumingin kung sino ang mga dumating habang si Lala naman ay ikinubli ang anak nila. Pareho nilang pinakikiramdaman ang mga presensiya na nasa labas ng bahay, ngunit tila may puwersang humaharang. Batid nilang tatlo ang dumating, ngunit hindi nila alam kung sino-sino.
Sa kusina nagtungo sina Raven at Lala dala ang bata at ang alaga nito. Sa may bintana mula sa kusina niya tinanaw kung sino sila. Handa na ang kaniyang kapangyarihan upang gamitin sa kanila. Nang makita niya mula roon kung sino ang mga ito ay laking gulat niya nang makilala sila.
"Taoo pooo!" malakas na tawag ng isa sa kanila, si Jane habang natatawa. Binuksan na kasi niya ang kahoy na tarangkahan at dire-diretsong pumasok sa bakuran kahit wala pang permiso mula sa mga nasa loob.
"Hoy Raven! Lala! Nasaan na ba kayo?" Nainis na ito dahil walang sumasagot. "Itigil mo nga 'yan, Josh! Kaya siguro ayaw tayong labasin. Sira ka talaga," bulyaw niya sa isa niyang kasama matapos mapansing ginagamit nito ang kaniyang kapangyarihan.
Si Josh ang humaharang upang hindi malaman ng mga nasa loob ng bahay kung sino silang nasa labas. Nang mabulyawan ni Jane ay tinigilan na niya. Mukhang mananakit na kasi ang itsura nito.
"Naku naman! Nasaan na ba mga nakatira rito?" malakas pa nitong sabi. Nakalapit na sila sa pinto sa harap ng bahay at akmang hahawakan na sana ni Jane siradura ng pinto nang bigla naman itong bumukas.
"T-Tita Jane!" Patakbong sumalubong si Rio sa mga kaibigan ng kan'yang ama't ina. Ito ang nagbukas ng pinto para sa kanila. Matapos kasing alisin ni Josh ang kaniyang ibinalot na kapangyarihan sa kanilang tatlo ay naramdaman ni Rio ang kanilang presensiya. Inunahan na niya ang kaniyang ama sa pagbukas ng pinto para sa mga bisita sa labis na galak na kaniyang naramdaman.
"N-Naku, Rio, na-miss kita!" sinalubong ni Jane ng mahigpit na yakap ang bata at kaniya pang binuhat. Medyo nabigla pa dahil mabigat.
Sa tatlong dumating, mas kilala ni Rio si Jane dahil mas madalas silang nagkikita noon sa mundo ng mga Mortal. Kapag wala siyang misyon ay nagtutungo siya sa kanilang bahay at nakikipaglaro kay Rio at sa mga kapatid ni Lala.
Nakasunod sina Lala at Raven sa kanilang anak at nakangiting sinalubong ang kanilang mga hindi inaasahang mga bisita. Gulat, ngunit masaya na muling makita ang tatlo. Una nilang nakita si Jane, sunod si Josh at si Louie, ang nakatatandang kapatid ni Jane.
"Ako naman!" Agaw ni Josh kay Rio na karga-karga ni Jane at yakap-yakap nang mahigpit. Nagawa niya itong makuha.
Sinimangutan siya ni Jane sa ginawa niyang 'yon, ngunit hinayaan na niya kaysa makipag-away pa rito.
"Na-miss kita, Rio!" Halik ni Josh sa kaniyang pamangkin. Kitang-kita ang panggigigil niya rito. Halos pigain na niya ang bata sa mga bisig niya, ngunit hindi naman mukhang nasasaktan si Rio. Humahagikgik lang ito dahil nakikiliti sa ginagawa ni Josh na paghalik sa leeg niya na medyo basa pa ng pawis dahil galing siya sa pakikipaglaro.
"Hoy! Tigilan mo nga 'yan baka hindi na makahinga 'yan," Suway ni Jane nang makita niya ang pinaggagagawa ni Josh sa bata at pinilit niyang kunin si Rio upang ilayo.
Habang nagkakagulo ang dalawa. Si Louie naman ay mistulang walang pakialam sa kanila. Nilapitan niya ang mag-asawa.
"Kumusta?" tanong niya sa kanila.
Bahagyang nakaawang ang labi ni Lala habang pinapanood sina Jane at Josh. Susuwayin niya sana, ngunit nang makitang mukhang hindi naman masasaktan ang kaniyang anak ay hinayaan na niya sila.
"Mabuti naman kami rito." Si Raven na ang sumagot.
"Masaya akong malaman. Pasensiya na nga pala at wala kaming pasabi na magpupunta rito. Mapilit kasi itong dalawang ito, wala na akong nagawa kundi sumama dahil ang sabi sandali lang naman daw," paliwanag niya sa dalawa at paghingi na rin ng paumanhin.
"Ano ka ba wala iyon," ani Lala nang alisin na niya ang kaniyang tingin sa dalawang pinag-aagawan ang anak niya.
Nakita niya ang biglang pagngiti ni Louie na kanina lang ay napakaseryoso ng mukha nang si Raven ang kaniyang tinitignan.
"Na-miss kita, payakap nga!" mabilis niyang sabi at bigla niya na lamang hinila si Lala at niyakap. Wala ng nagawa ang nagulat na dating reyna.
Aminado naman siyang na-miss din niya ang kaniyang mga kaibigan.
"Ehem!" ani Raven at pagkuwa'y umubo.
Wala naman ng malisya kay Raven ang mga kalokohan ni Louie. Isa pa'y mayroon na itong kasintahan na nagmula rin sa kapareho niyang angkan, sa mga Blue. Hindi pa nila nakilala ang dalagang tinutukoy ni Louie na kasintahan niya, ang alam lang nila bukod sa nanggaling sa angkan ng mga Blue ay isa rin itong Hunter ng mga kriminal na mga Celestial sa magkabilang mundo.
Maganda raw ito at madalas niya pang ulit-ulitin na mas maganda pa kay Lala. Isang bagay na ayaw paniwalaan nina Raven at Lala dahil hindi pa nila nakikita. Bukod pa roon ay ayaw pumayag ni Raven na may mas maganda pa sa asawa niya.
Ilang taon din silang di nagkasama-sama at babago na naman na halos kompleto silang lima at di nila akalain na doon muli sa Celestial World sila magkakaroon ng animo'y isang reunion, iyon nga lang wala si Exsur. Nasa Mortal World at naglilibot sa mga iba't-ibang bansa na siyang misyon niya, bantayan ang mga Celestial na naninirahan sa malalayong mga bansa at siguruhin ang kaligtasan nila.
Humiwalay na sa pagkakayakap ang natatawang si Louie kay Lala dahil kay Raven.
"Takbo bilis!" Sabay-sabay na napalingon sina Lala, Raven at Louie sa sumigaw na si Jane. Sa lakas ng sigaw ay umalingawngaw sa loob ng bahay.
Tumatawa habang tumatakbo si Rio na nagawa maagaw ni Jane kay Josh. Pinakawalan niya ito at pinatakbo upang mailayo sa tiyuhin niyang pinupupog siya ng halik. Hinahabol siya ni Josh, ngunit humarang si Jane. Tawa nang tawa si Rio dahil hindi siya mahuli ng tiyuhin, pati si Milky ay nakikipaghabulan na rin at hinaharang si Josh.
"Mga isip bata," bulong ni Louie nang makita ang kapatid at si Josh sa pinaggagagawa.
"Parang hindi ka naman naging bata," ani Lala nang marinig ang bulong ni Louie.
"Nga naman. Pilyo ka nga raw noon at loko-loko," dagdag naman ni Raven.
"Noon 'yon, mabait na ako ngayon. Kahit ipagtanong niyo pa," may pagmamayabang na sambit ni Louie sa dalawa.
"Naku! 'Wag na baka puro kalokohan mo lang noon ang maalala nila. Kahit nga iyong unang pagkikita niyo ni Lala ay isa ring kalokohan," usal ni Raven.
"Oo nga, 'yon pa lang ebidensiya ng isa kang dakilang loko-loko mula pa noon," pang-aasar ni Lala.
"Noon nga 'yon. Iba na ngayon, pinatino na ako ng panahon," pagpupumilit niya at sinundan ng irap na akala mo'y binabae dahil sa ikinilos.
"Umayos ka nga! Nakakadiri ka, hindi bagay sa iyo ang umirap ang laki-laki ng katawan mo tapos-" Suway ni Lala sa kaniya na hindi na niya nagawang matapos dahil biglang humalakhak si Louie nang malakas.
"Sira na yata ulo nito," komento ni Lala habang pinapanood ito sa pagtawa. Nang mapagod na ang panga ay bigla naman itong pumorma na ala-machoman. Tamang flex lang ng biceps niya.
"Mukha bang bakla ang may ganitong muscles?" tanong pa nito habang pinagyayabang ang katawan niyang kay layo na noon.
"Oo na, lalaki ka. Wala naman kaming nabanggit na bakla ka," may pagkasarkastikong wika ni Lala.
"Tsk! Alam mo, kaya d'yan ka bumagsak sa lalaking 'yan kasi di ka naniniwala sa'kin," Balik ni Louie sa kaniya.
"Swerte nga si Lala at ako ang nagustuhan niya dahil kung sa iyo, naku-" singit ni Raven para ipagtanggol ang kaniyang asawa. Pinasadahan niya pa ng tingin mula ulo hanggang paa at matapos ay napailing.
"Ano!?" mabilis na tanong ni Louie at napahakbang palapit kay Raven.
"Tama na nga 'yan baka kung saan pa 'yan mapunta," awat ni Lala sa kanila at pumagitan upang ipalayo sila.
Ang dalawa namang lalaki ay sabay napangisi at nagsipagtawa. Nagawa pang mag-apir habang tumatawa.
"Mga baliw!" naibulong na lang nito habang nakapagitan pa rin.
"Sandali nga, mahahanda lang ako ng makakain," paalam ni Lala sa kanila at inutusang doon na muna sa sala para makaupo't makapagkwentuhan sila nang maayos.
"Bakit pala bigla kayong napadalaw?" tanong ni Raven kay Louie nang makaalis na si Lala at nang nasa sala na sila.
Bago sumagot ay napasulyap muna si Louie sa tatlong naghaharutan pa rin.
"Ang totoo ay wala sa plano naming dumaan muna rito bago bumalik sa kabilang mundo, nagkataon lang may hinatid kaming isang kriminal at si Jane naman ay nagdala ng ulat galing sa Mortal world. Nagkasabay-sabay lang kaming tatlo at nagkita-kita sa palasyo, nagkataon lang din na nakarating sa'min na bumalik na kayo rito. Kay Jane ko nalaman ang dahilan kaya naman nang makahanap ng libreng oras at sa pamimilit na rin nilang dalawa ay sabay-sabay na kaming pumunta rito para kumustahin ang kalagayan ninyo, lalo na ni Rio," may kahabaang salaysay ni Louie.
"Teka-bukod ba sa inyo ay may iba na bang nakaaalam ng dahilan ng pagbalik namin dito?" usisa ni Raven na may bahid ng pangamba para sa anak.
"Sa ngayon, ang alam lang ng ilan ay bumalik na ang dating Reyna kasama ang pamilya niya. Hindi ko lang alam kung nakarating na sa kanila ang tungkol kay Rio," tugon naman nito sa kaniya.
"Sigurado ka ba?" paniniguro ni Raven.
"Tingin ko naman ay hindi nila alam," kampanteng sagot ni Louie.
Sandaling natigilan si Raven at nag-isip.
"Huwag kang mag-alala, hindi mapanghusga ang mga nilalang dito sa mundo natin kumpara sa mga mortal na madali ring masindak kapag nakakita ng kakaiba,"
"Tama ka naman, pero hindi rin natin masasabi at hindi tayo dapat makampante hanggat hindi pa natin nakikita ang epekto ng impormasyong malalaman nila tungkol sa kalagayan ni Rio," ani Raven.
"Tumubo na ba?" tanong bigla ni Louie kay Raven.
Hindi maiwasang hindi lingunin ni Raven ang anak bago sumagot.
"Oo, kaunti," mahina niyang sagot at pati si Louie ay napatingin na rin sa bata.