CHAPTER 2
ISABEAU
Umuwi na ako ng bahay. Napagod ako kaya pagkatapos kong pakainin si Lolo humiga muna ako sa kwarto. Naisip ko iyong kanina. Hindi ko inexpect na makikita ko pa ulit ang lalaking iyon.
May kausap siya sa cellphone niya, kasi nasa tenga niya iyon, pero kung makatitig sakin grabi, tapos ngumingiti pa, nakita ko tuloy ang mapuputi at pantay-pantay niyang ngipin.
May parang sinasabi siya, akala ko nga ako ang kausap niya kaya napapalingon ako sa likuran ko kung may iba, pero naalala ko may hawak siyang cellphone. Tsk! Nakakainis talaga ang lalaking iyon.
Para tuloy akong tanga doon habang nakatingin sa kanya. Baka nga ako ang tinatawanan niya eh. Bwesit na iyon, sarap suntukin! Nanggigigil ako!grrr!
---------------
Lumipas ang tatlong araw, maraming tao sa karenderya na pinagtatrabahuan ko dahil nga sa mga trabahador na nasa tapat ng karenderya namin.
"Oh sir Gabriel ano po sa inyo?" magiliw kong tanong sa engineer ng pinapatayong restaurant.
"Syempre ang paborito kong adobo mo," sagot niya.
"Sige po sandali lang."
Habang kumukuha ako ng pinggan narinig kong may dumating pa.
Nagulat pa ako ng makita ko ang lalaking iyon.
Ngumiti siya sa akin.
"Isay siya ang boss namin si Sir Drew." pagpapakilala niya doon sa kano.
"Ah ganoon po ba." Tumango lang ako sa kanya. Hindi ko alam pero naiinis parin ako sa kanya.
"What is the best seller here?" tanong pa niya.
"Naku sir i-try niyo po itong adobo, si Isay mismo ang nagluto nito," sabat ni sir Gabriel.
"Really?" at tumingin siya sa akin ng seryoso.
Hindi ko siya sinagot.
"Okay, I want adobo please and three order of rice," seryoso niyang sabi.
Naku! Parang na-concious tuloy ako sa niluto ko, at saka bakit dito siya kakain? Eh diba mayaman siya? Kausap ko sa sarili ko.
Nahihiya ako, pero ako pa rin ang nag-serve sa kanya.
Pagkabigay ko sa kanya ng order, umalis agad ako. Naguusap-usap sila ng kasama niyang mga trabahador.
"Isay, sino ang gwapong iyon? Mukhang mayaman ha, pero parang ang bait, tingnan mo nakikiusap sa mga trabahador. Hindi din maarte kasi dito pa kumain. Hala crush ko na siya!" ani Julie na namimilipit pa sa kilig. Waitres rin siya dito.
Nagkibit-balikat lang ako.
Maya-maya lang tinawag ulit ako at nag order ulit ng adobo.
Nakita kong nasimot nga ang plato niya. Siya pa mismo ang nagbayad ng mga kinain ng trabahador niya.
Natuwa ako ang galanti, sa bagay business man. Ma-pera sila syempre.
------
Kinagabihan pumunta si Danielle sa bahay, may dala siyang orange na nakasupot, para daw kay Lolo.
"Napadalaw ka pare? Anong atin?" tanong ko sa kanya.
"Ah Isay iimbitahan sana kita sa birthday ko bukas, doon lang sa bahay. Punta ka ha?"
"Ganun ba? Sige pare. Pupunta ako, " kunwari nag-iisip ko pang sagot. Syempre excited ako!
"Aasahan kita ha."
"Oo kaso anong party iyon? Maraming tao?"
"Hindi mga kaibigan ko lang at katrabaho ang pupunta doon."
"Mabuti naman kong gano'n, alam mo naman na mahiyain ako diba?" Natatawa kong biro. Tumawa din siya at ginulo ang buhok ko. Sinimangutan ko siya.
"Sige aasahan kita ha. " Tumango ako at hinatid ko na siya palabas ng bahay.
Nakakotse siya.
"Ingat!" paalam ko sa kanya.
"Salamat pare!" at umalis na siya.
ARAW ng birthday ni Danielle, 7pm ang start kaya pinakain ko muna si Lolo at pinainom ng gamot niya. Pagkatapos no'n, hinatid ko na siya sa kwarto niya para matulog.
"Lo, aalis muna ako ha. Pupunta lang po ako sa birthday ni Danielle, yung pumunta dito kagabi, " paalam ko sa kanya.
Tumango naman siya sa'kin.
Naligo ako at nagsuot ng maroon na tshirt at pantalon.
Agad akong sumakay ng bike at tumungo sa bahay nina Dan.
Nasa labas palang ako, naririnig ko na ang musika sa loob.
Ngayon lang ako dadalo sa birthday niya. Hindi kasi ako pumupunta noong mga nakaraang taon kapag niyaya niya ako.
Maraming mga kotse ang nakaparada sa labas ng bahay niya, nanliit tuloy ako baka mga sosyal ang naroon.
Nagdadalawang isip man, kinapalan ko nalang ang mukha ko. Nakakahiya naman kay Dan,kung hindi ako tutuloy.
Napakaganda at napakalaki ng bahay nila. Ipinasok ko sa loob ng gate ang bike ko dahil bukas naman iyon at pinarada ko sa tabi. May nakita akong babae siguro katulong nila, basi kasi sa suot nito.
"Ma'am nandoon po sa pool area ang venue," turo niya sa akin.
"Salamat," ani ko at ngumiti.
Nakarating ako doon, marami ng tao sa isang napakahabang mesa. Mukhang mga galing sa prominenting pamilya ang ibang taong naroon at may iba ring pamilyar sa akin, mga empleyado nila.
"Pare! Thank you at dumating ka." Napalingon ako sa tawag sa akin ni Dan.
"Dito kana maupo," dagdag pa niya at tinuro niya sa akin ang upuan na bakante.
Ngumiti naman ako at lumapit.
"Happy birthday Dan, p-pasensya na wala akong regalo sayo, " paumanhin ko.
"Ano ka ba, hindi na ako bata para sa ganyan, ang importante nandito ka, " nakangiti niyang saad at umakbay sa balikat ko.
Agad naman akong naupo kasi naman, bakit ang hilig niyang mag-akbay sa akin.
Naupo siya sa katabi ko.
Maya-maya lang may sinenyasan siya. Nakita ko si Drew na kadadating lang rin. Nandito din siya!
Naglakad siya palapit sa pwesto namin.
"Happy birthday bro!" bati niya kay Dan. At nag-apir silang dalawa.
"Thanks bro, kala ko hindi kana makakapunta," ani Dan.
"Yeah I thought." Nakangisi niyang sabi at tumingin sa akin. "Hey!" aniya. Tumango lang ako sakanya at umupo siya sa tabi ko.
Parang hindi tuloy ako makagalaw ng maayos dahil sa dalawang ito.
Pati sa pagkain ko hinay-hinay lang ako. Sanay kasi akong de-kamay sa bahay tapos nakataas ang isang paa sa upuan habang kumakain.
Natapos ng maayos ang kainang iyon. Napansin kong wala doon ang magulang ni Dan pero hindi na ako nagtanong.
Umalis na ang lahat pero sabi ni Dan, wag muna daw akong aalis. Hindi ko alam kong bakit kaya naupo lang din ako sa bench malapit sa pool.