ARAW na naman nang sabado wala akong pasok, maaga palang ay nagsimula na akong maglako.
Dapat agahan ko dahil may bago akong destinasyon, doon sa kung saan nagtatrabaho ang isa kong kaibigang si Althea.
Sabi kasi nitong papatok daw ang bibingka ko pang meryinda ng mga kasamahan nito dahil nagsasawa na daw ang mga ito sa pagkaing canteen.
Ayos! At makapagbenta ako nang marami at madagdagan ang ipon ko para sa aking final.
Hiyang hiya na ako, palagi na lang akong nakapromissory note, halos wala na akong mukhang ihaharap sa treasury dahil sa kulang palagi ang bayad ko. Kaya sagarin ko na ang opportunidad na ito.
Mag-aalas onse na kailangan ko nang isaglit ang paninda ko sa opisina ni Althea.
Kaya mabilis akong sumakay ng jeep papunta sa pinagtatrabahuan ng kaibigan ko.
Kinabahan ata ako, unang beses pa lang kase akong makapasok sa pinagtatrabahuan ng kaibigan ko. Isa iyon sa pinakasikat at pinakamalaking kompanya sa buong Pilipinas, nakakahiya!
Sa eskinita ko lang nakagawiang maglako tapos susugod ako sa isang bigating kompanya.
Napakagat ako ng labi sa na-isip.
Bumaba ako sa harap ng isang napakatayog na gusali. Mas lalo atang bumundol ang kaba ko sa dibdib, nagdadalawang isip tuloy ako kung ihakbang ko ba ang aking mga paa papasok o babalik na lang sa eskinita at doon maglalako.
Pinagpawisan ako nang malamig. Sabi ni Althea pumapayag naman daw ang boss nila sa mga outside vendors kaya wala nang pero pero, pera ang kailangan ko.
Lintik din tong hiyang tong oo, kung kailan napakalaki nang makukuha ko ay doon naman ako nilamon nang hiya, nanlamig ang kamay ko. Bahala na nga lakasan ko na lang ang loob ko at kakapalan ang mukha.
Nagtuloy tuloy akong gumawi sa entrance ng building dumaan ako sa isang revolving door. Ibig kong mahilo sa revolving door kainis!
Lumapit ako sa receptionist at nanghingi ng visitors ID. Walang namang problema at mabilis ako nitong binigyan. "Miss ano ba yang tinda mo?" pigil ng babaeng receptionist sa akin.
Dahil doon medyo nakahinga ako nang maluwag, eh wala naman pala itong pinagka-iba sa eskinita eh, high class nga lamang ang lugar pero iyong mga taong nakapaligid eh pareho din namang bumibili.
Sinunggaban ko na agad ang babae, sabay nginitian nang ubod tamis, mahirap na baka magbago ang isip. "Bibingka po Ma'am, masarap po ito."
"Naku, bakit ngayon kalang matagal na akong naghahanap nito, nakakaumay na kasi ang pagkain sa canteen," patutsada ng babae sabay hinalughog ang loob ng basket na dala ko.
"Eh oo nga po eh, ngayon ko lang kasi napag-alaman na pwede pala dito ang outside vendors."
Bumili ang receptionist at pagkatapos ay gumawi ako sa ibang floor susulitin ko na ang pagkakataon.
Ilang minuto pa lang ubos na ang paninda ko hindi na ako umabot sa huling floor dahil halos lahat ng empleyado ay bumili, nanibago kasi sa bibingka ko.
Sobrang nagliwanag ang mukha ko nang wala nang natira sa basket ko maliban sa ibibigay ko kay Althea. Halos hindi matanggal tanggal ang ngiti ko sa mukha wari'y naka jackpot nang lotto.
Sadyang gumawi pa ako sa floor kung saan andoon ang kaibigan ko sa eighteenth floor. Tinirhan ko ito nang isang supot at tsaka free iyon ha, dahil sa laki nang tulong nito sa akin ngayon.
"Psst," tawag ni Althea nang makita akong papasok sa loob. Nang mapansin ko ito ay mabilis kong tinungo ang cubicle nito.
"Hoy bruha! Salamat ha," mahina lang ang pagkasambit ko dahil ayaw kong makadisturbo ng ibang emplayado.
Nakangisi itong bumaling sa akin. "Wala iyon ano kaba, eh asan na ang free na sinabi mo," nilahad agad nito ang palad sa harap ko.
Napakislot ako, ito talagang kaibigan ko, maykapalit naman pala. "Oh ayan," tuksong irap ko.
Nakangiti naman nitong tinanggap ang bibingkang binigay ko na parang nanalo nang lotto.
Lihim akong napasinghap. Kanina pa kasi ako nakamasid sa loob ng building, sobrang ganda, ke lamig pa ng paligid at siguro kay sarap umupo sa upuan na gaya nang inuopan ni Althea.
Hindi ko maiwasang mainggit, ang swerte nito nabilang sa grupo ng sikat na kompanya sa Pilipinas.
Wala sa sariling buntong hininga ko. Hindi ko maiwasang mangarap. Talagang pagtiya-tiyagaan ko ang pag-aaral dahil gusto ko ring mapabilang sa lugar na ito at tsaka sawa na ako sa paglalako no!
Ilang minuto ay nagpadesisyonan ko nang bumaba at umuwi. Makakadistorbo na rin kasi ako sa trabaho ng kaibigan ko kung mananatili pa ako doon.
Sa totoo lang ayaw ko pa sanang umalis dahil gusto ko pa magmasid. Gusto ko pang samyuhin ang lamig ng aircon kaso eh hindi naman ako kabilang sa team at maglalako lang ako kaya pinili ko na lang magising sa panaginip.
Nasa loob ako ng elevator. First time ko din na makasakay nang ganito, eh kasi ayaw ipaggamit ang elevator sa paaralan namin.
Lintik talaga, kung may nakakaalam nang sekreto ko naku talagang nakakahiya. Akala ko sobrang sarap sumakay ng elevator, eh nakakalula naman pala at parang nasusuka ako. Eh ki taas taas na kasi nang floor na pinggalingan ko, nahihilo tuloy ako.
Biglang huminto ang elevator at bumukas ang pintuan. May pumasok na tao hindi ko masyadong maaninag, lumabo na ang paningin ko dahil sa hilo.
Sinulyapan ko ang control panel kung saan floor pa ako, pinilit ko talagang aninagin. Napakagat ako ng labi na nasa fifteenth floor pa lang ako, gusto ko nang humiga sa sahig dahil sa lula na aking nadarama. Hindi ko maipaliwanag ang aking pakiramdam gusto ko nang masuka.
Nakakahiya talaga itong reaksiyon ng katawan ko, talagang pinahalata nitong galing ako sa hirap. Nalulula sa simpleng elevator ride.
Kinurap kurap ko ang aking mga mata, sabay kagat ko sa aking pang-ibabang labi. Parang hindi ko na ata kaya pa, parang ginugulo ang sikmura ko, umikot na ang paningin ko.
Nanginginig ang aking mga kamay, mahigpit akong napahawak sa dala kong basket. Para atang mabubuway na ako, nawawalan na nang lakas ang tuhod ko.
Parang titirik na ang mata ko. Malalaking butil ng pawis ang lumabas sa aking sentido at nanlalamig na ang buo kong katawan. Pinikit ko nalang ang aking mga mata, baka sakaling maibsan pa ang sama ng pakiramdam ko.
"Miss are you okay?" rinig kong tanong ng isang lalaki. Siguro napansin nitong namumutla na ako.
Hindi ko magawang magsalita kaya tumango na lang ako bilang tugon. Nakakahiya naman kung sasabihin ko dito ang totoo na unang beses pa lang akong makasakay ng elevator at nalulula ako.
"Miss?" tawag uli nito sa akin sabay yugyog ng aking balikat.
Lumala ata ang pakiramdam ko nang yugyogin nito ang balikat ko, hindi ko na kayang pigilan pa at masusuka na ako.
"Ohhhwo ohhwo!"
"Shit!" dinig kong mura ng lalaki.